Case 2: Gordon v. Amica Mutual Insu

Case 2:
Gordon v. Amica Mutual Insurance Company , 2004 Conn. Super LEXIS 3409 (2004)

This was an arbitration in which the “party arbitrator” system was used (see Chapter 7) and resulted in a procedural impropriety which resulted in the court vacating the arbitration award.

The plaintiffs’ home in Glastonbury, which lies on the banks of the Connecticut river, was accidentally flooded in March of 2002. When the parties failed to agree on an appraisal amount for the damages, the appraisal arbitration clause of the insurance policy kicked in. The clause read as follows:

“If you and we fail to agree on the amount of the loss…each party will choose a competent appraiser…. The two appraisers will choose an umpire. If they cannot agree upon an umpire within 15 days, . . . The appraisers will separately set the amount of the loss. If they fail to agree, they will submit their differences to the umpire. A decision agreed to by any two will set the amount of the loss.” Gordon at 2.

In the Fall of 2003 the appraisers selected by each party inspected the property but could not agree on the amount of loss. Mr. Martin Woods was then selected by the two appraisers to act as umpire.

It is the conduct of the umpire, Woods, which was fatal to the ultimate arbitration award. According to the court, the insurance company’s adjuster spoke with Woods prior to Woods being selected as the umpire, and the fact that this conversation took place was not disclosed until the court case following the arbitration. In addition, Woods conducted his own investigation into the damages, which is not itself extraordinary. The fact that he did not disclose these actions, however, was unusual, as the party appraisers would usually be told by the neutral of any additional investigation undertaken.

The court did not find that Woods was necessarily biased as an umpire, and actually wrote in the decision that this was “a fairly close case.” Gordon at 12. The court did ultimately find, however, that the ex parte conversations were adequate to constitute misconduct such that the award must be set aside, despite the fact that the nature of the conversations themselves were not shown to be prejudicial.

The judge in Gordon cited the Connecticut arbitration statute, which closely follows the UAA as discussed in Chapter 7. Conn. Gen. Stat. § 52-418 (2004) (a) (3) orders a court to vacate an arbitration award “if the arbitrators have been guilty of misconduct in… any other action by which the rights of any party have been prejudiced.” It is this catch-all provision which allowed the judge to hand down the decision in favor of the plaintiff in this case.

In reading Gordon, is there enough evidence of “misconduct” on Woods' part to warrant the triggering of the catch-all provision and vacating the arbitration award? The provision does hold that there must be misconduct “by which the rights of any party have been prejudiced.” Were the Gordons’ rights shown to have been prejudiced here, or is it there mere possibility of such, upon which the court relies in its decision?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กรณีที่ 2: V. บริษัทประกันภัยแบบสหการ Amica Gordon, 2004 Conn. ซุปเปอร์ดิค 3409 (2004)นี้เป็นอนุญาโตตุลาการเป็นระบบ "พรรค arbitrator" ถูกใช้ (ดูบทที่ 7) และส่งผลให้ impropriety ขั้นตอนซึ่งส่งผลให้ศาล vacating รางวัลอนุญาโตตุลาการบ้านของโจทก์ในแกลสตันบูรี ซึ่งตั้งอยู่บนฝั่งแม่น้ำคอนเนตทิคัต ตั้งใจได้ถูกน้ำท่วมในเดือน 2002 มีนาคม เมื่อคู่สัญญาไม่สามารถตกลงยอดเงินประเมินสำหรับความเสียหาย เตะส่วนอนุญาโตตุลาการเพื่อประเมินผลของนโยบายประกันใน อนุประโยคที่อ่านเป็นดังนี้:"ถ้าคุณและเราไม่สามารถยอมรับการขาดทุน...แต่ละฝ่ายจะเลือกเป็นพนักงานเจ้าหน้าที่ผู้ประเมินราคา... Appraisers สองจะเลือกการโต้ ถ้าพวกเขาไม่สามารถตกลงกันโต้การภายใน 15 วัน, ... Appraisers ที่แยกต่างหากจะตั้งค่าจำนวนการสูญเสีย ถ้าพวกเขาไม่ยอมรับ พวกเขาจะถือความแตกต่างของการโต้ การตัดสินใจตกลงที่จะ โดยวิธีใด ๆ สองจะกำหนดจำนวนการสูญเสีย" Gordon ที่ 2ในฤดูใบไม้ร่วง 2003 appraisers เลือก โดยแต่ละฝ่ายตรวจสอบคุณสมบัติ แต่ไม่สามารถยอมรับการสูญเสีย จากนั้นนายมาร์ตินวูดส์ถูกเลือก โดย appraisers สองเป็นโต้มันเป็นจรรยาบรรณของโต้ ป่า ซึ่งไม่ร้ายแรงกับรางวัลอนุญาโตตุลาการที่ดีที่สุด ตามศาล ดัดแปลงประกันบริษัทพูดกับป่าก่อนที่จะถูกเลือกเป็นโต้ป่า และความจริงที่ว่า บทสนทนานี้เกิดขึ้นไม่ได้แจ้งไว้จนกว่าศาลอนุญาโตตุลาการต่อไปนี้ นอกจากนี้ ป่าดำเนินการตรวจสอบตนเองในความเสียหาย ซึ่งไม่ใช่ตัวเองพิเศษ ความจริงที่ว่า เขายังไม่เปิดเผยการดำเนินการเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม ได้ผิดปกติ มักจะบอก appraisers พรรคกลางสอบสวนเพิ่มเติมใด ๆ ที่ดำเนินการโดยศาลไม่พบว่า ป่ามีภาพจำเป็นต้องเป็นการโต้ และเขียนจริง ในการตัดสินใจที่ว่า นี้คือ "ค่อนข้างปิดกรณีและปัญหา" Gordon ที่ 12 ศาลในที่สุดพบ อย่างไรก็ตาม ว่า สนทนา parte โทษจะถือเป็นการประพฤติที่ต้องตั้งรางวัลไว้ ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้แสดงลักษณะของการสนทนาด้วยตนเองเป็น prejudicialผู้พิพากษาใน Gordon อ้างราชบัญญัติของอนุญาโตตุลาการที่ คอนเนตทิคัตซึ่งใกล้ชิดตามมาตรฐาน UAA ตามที่อธิบายไว้ในบทที่ 7 แสดงสถิติทั่วไป Conn. 52-418 (2004) (a) (3) สั่งศาลให้ออกจากรางวัลอนุญาโตตุลาการ "ถ้า arbitrators ที่มีความประพฤติค่ะ... การกระทำอื่นใดที่สิทธิของบุคคลได้รับ prejudiced " บทบัญญัตินี้ทั้งหมดที่อนุญาตให้ผู้พิพากษามือลงตัดสินใจสามารถโจทก์ในกรณีนี้ ได้อ่าน Gordon มีหลักฐานเพียงพอ "ประพฤติ" บนของป่าส่วนการรับประกันการเรียกสำรองทั้งหมดและ vacating รางวัลอนุญาโตตุลาการหรือไม่ ให้ถือว่า ต้องประพฤติ "ซึ่งสิทธิของบุคคลแล้ว prejudiced" มีสิทธิของ Gordons แสดงให้มี prejudiced หรือมันมีเพียงความเป็นไปได้เช่น ซึ่งศาลใช้ในการตัดสินใจหรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กรณีที่
2:. กอร์ดอนวี บริษัท ประกันภัย Amica รวม 2004 เรือซูเปอร์ Lexis 3409 (2004). นี่เป็นอนุญาโตตุลาการซึ่งใน "พรรคอนุญาโตตุลาการระบบ" ถูกนำมาใช้ (ดูบทที่ 7) และส่งผลให้เกิดความไม่ถูกต้องในการดำเนินการซึ่งมีผลในศาล พ้นรางวัลอนุญาโตตุลาการ. บ้านโจทก์ในกลาสซึ่งอยู่บนฝั่งแม่น้ำเนตทิคัตที่ถูกน้ำท่วมโดยบังเอิญในเดือนมีนาคมของปี 2002 เมื่อฝ่ายที่ล้มเหลวที่จะเห็นด้วยกับจำนวนเงินที่ประเมินความเสียหายที่คำสั่งอนุญาโตตุลาการการประเมินของ นโยบายการประกันเตะในประโยคอ่านดังนี้. "ถ้าคุณและเราไม่เห็นด้วยกับจำนวนเงินของการสูญเสีย ... แต่ละฝ่ายจะเลือกผู้ประเมินมีอำนาจ ... ทั้งสองจะเลือกผู้ประเมินผู้ตัดสิน หากพวกเขาไม่สามารถตกลงผู้ตัดสินภายใน 15 วัน . . ผู้ประเมินจะตั้งแยกจำนวนเงินของการสูญเสีย หากพวกเขาล้มเหลวที่จะเห็นพวกเขาจะส่งความแตกต่างของพวกเขาที่จะตัดสิน การตัดสินใจตกลงโดยสองจะกำหนดจำนวนเงินของการสูญเสีย. "กอร์ดอนที่ 2 ในฤดูใบไม้ร่วงของปี 2003 ประเมินราคาที่เลือกโดยแต่ละฝ่ายตรวจสอบทรัพย์สิน แต่ไม่สามารถเห็นด้วยกับจำนวนเงินของการสูญเสีย นายมาร์ตินวูดส์ได้รับเลือกแล้วโดยทั้งสองการประเมินราคาเพื่อทำหน้าที่เป็นผู้ตัดสิน. มันเป็นพฤติกรรมของผู้ตัดสินที่วูดส์ซึ่งเป็นอันตรายถึงชีวิตได้รับรางวัลสุดยอดอนุญาโตตุลาการ ตามที่ศาลปรับประกันของ บริษัท ที่ได้พูดคุยกับวูดส์วูดส์ก่อนที่จะได้รับเลือกเป็นผู้ตัดสินและความจริงที่ว่าการสนทนานี้เกิดขึ้นไม่ได้เปิดเผยจนกว่าคดีของศาลต่อไปนี้อนุญาโตตุลาการ นอกจากนี้วูดส์ดำเนินการสืบสวนของตัวเองลงไปในความเสียหายที่ไม่ได้เป็นตัวเองที่ไม่ธรรมดา ความจริงที่ว่าเขาไม่ได้เปิดเผยการกระทำเหล่านี้ แต่เป็นเรื่องผิดปกติเช่นผู้ประเมินบุคคลที่มักจะได้รับการบอกเล่าจากเป็นกลางของการตรวจสอบเพิ่มเติมที่ดำเนินการ. ศาลไม่พบว่าวูดส์จำเป็นต้องลำเอียงเป็นผู้ตัดสินและเขียนจริง การตัดสินใจที่ว่านี้ก็คือ "กรณีที่ใกล้เป็นธรรม." กอร์ดอนที่ 12 ศาลในที่สุดก็พบ แต่ที่การสนทนาอดีตหมอนี่ก็เพียงพอที่จะก่อให้เกิดการกระทำผิดดังกล่าวที่ได้รับรางวัลจะต้องมีการตั้งสำรองแม้จะมีความจริงที่ว่าธรรมชาติของ การสนทนาที่ตัวเองไม่ได้แสดงให้เห็นว่าเป็นผลร้าย. ผู้พิพากษาในกอร์ดอนอ้างพระราชบัญญัติอนุญาโตตุลาการตอย่างใกล้ชิดต่อไปนี้ UAA ที่กล่าวไว้ในบทที่ 7 เรือ. พลสถิติ § 52-418 (2004) (ก) (3) คำสั่งศาลให้ย้ายออกรางวัลอนุญาโตตุลาการ "ถ้าอนุญาโตตุลาการได้รับความผิดของการประพฤติมิชอบใน ... กระทำการใด ๆ โดยที่สิทธิของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งได้รับการมีอคติ." มันเป็นอย่างนี้ จับทุกบทบัญญัติที่อนุญาตให้ผู้พิพากษาที่จะถึงมือลงการตัดสินใจในความโปรดปรานของโจทก์ในกรณีนี้. ในการอ่านกอร์ดอนจะมีหลักฐานเพียงพอของ "การประพฤติมิชอบ" ในส่วนของป่าที่จะรับประกันวิกฤติจับทุกการจัดหาและพ้น อนุญาโตตุลาการหรือไม่ การให้ไม่ถือว่าจะต้องมีการกระทำผิด "โดยที่สิทธิของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งได้รับการมีอคติได้." ถูกสิทธิ Gordons 'แสดงให้เห็นว่าได้รับการอคติที่นี่หรือจะเป็นมีเพียงความเป็นไปได้ดังกล่าวตามที่ศาลอาศัยในของ การตัดสินใจ?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กรณีที่ 2 :
กอร์ดอนโวลต์บริษัทประกันภัย Amica ร่วมกัน 2004 สินค้าซุปเปอร์ lexis เอเซีย ( 2004 )

นี่เป็นอนุญาโตตุลาการซึ่งในระบบ " พรรคผู้ชี้ขาด " ถูกใช้ ( ดูบทที่ 7 ) และทำให้เกิดความไม่เหมาะสม ซึ่งก่อให้เกิดกระบวนการศาลย้ายรางวัลอนุญาโตตุลาการ

โจทก์ ' บ้านในกลาสตันบิวรีซึ่งตั้งอยู่ในธนาคารของแม่น้ำ Connecticut ,บังเอิญน้ำท่วมในเดือนมีนาคม 2002 เมื่อทั้งสองฝ่ายล้มเหลวที่จะเห็นด้วยกับการประเมินจำนวนค่าเสียหาย เพื่อการประเมินผลตุลาการของนโยบายการประกัน เตะใน . ประโยคที่อ่านดังนี้

" ถ้าเราล้มเหลวที่จะยอมรับยอดเงินของการสูญเสีย . . . . . . . แต่ละพรรคจะเลือกผู้ประเมินความสามารถ . . . . . . . สองด้านจะเลือกกรรมการอยู่ถ้าพวกเขาไม่สามารถตกลงกับกรรมการภายใน 15 วัน . . . . . . . . appraisers จะแยกชุดปริมาณการสูญเสีย ถ้าพวกเขาล้มเหลวที่จะยอมรับพวกเขาจะส่งความแตกต่างของการเป็นกรรมการ การตัดสินใจยอมรับโดยสองจะกำหนดปริมาณการสูญเสีย . " กอร์ดอนที่ 2

ในฤดูใบไม้ร่วงปี 2003 appraisers เลือกโดยแต่ละฝ่ายตรวจสอบคุณสมบัติ แต่ไม่อาจตกลงบนยอดขาดทุน คุณมาร์ติน วูดส์ ถูกเลือกโดยสองด้านเพื่อทำหน้าที่เป็นกรรมการตัดสิน

มันคือความประพฤติของกรรมการผู้ตัดสิน ป่า ซึ่งทำให้ได้รับรางวัลอนุญาโตตุลาการที่ดีที่สุด ตามที่ศาล , ตั้งบริษัทประกันก่อนที่จะพูดกับป่า ป่าถูกเลือกให้เป็นผู้ตัดสิน และความจริงที่ว่า การสนทนานี้เอาสถานที่ไม่เปิดเผยจนกว่าคดีต่ออนุญาโตตุลาการนอกจากนี้ ป่า ดำเนินการสอบสวนของตัวเองลงในความเสียหาย ซึ่งไม่ใช่ตัวพิเศษ ความจริงที่ว่าเขาไม่ได้เปิดเผยการกระทำเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม เป็นเรื่องปกติ ในขณะที่พรรคผู้ประเมินจะมักจะถูกบอกโดยกลางของการสืบสวนดำเนินการเพิ่มเติมใด ๆ .

ศาลไม่พบว่าป่าถูกต้องตามที่กรรมการลำเอียง ,แล้วเขียนในการตัดสินใจที่ว่านี้คือ " คดีค่อนข้างปิด . " กอร์ดอนที่ 12 ศาลยังพบในที่สุด อย่างไรก็ตาม บทสนทนาส่วนอดีตก็เพียงพอที่จะถือว่าไม่เหมาะสม เช่น รางวัลต้องเมินเฉยแม้จะมีความจริงที่ว่าธรรมชาติของบทสนทนาที่ตัวเองไม่ได้เป็นข้อ

ผู้พิพากษาในกอร์ดอนอ้างคอนเนตทิคัตอนุญาโตตุลาการกฎหมายซึ่งอย่างใกล้ชิดต่อไปนี้ uaa ตามที่กล่าวไว้ในบทที่ 7 สินค้า ( ด่วน § 52-418 ( 2004 ) ( 1 ) ( 3 ) คําสั่งศาลให้ย้ายออกเป็นอนุญาโตตุลาการ " ถ้าอนุญาโตตุลาการได้รับความผิดของการประพฤติผิดใน . . . . . . . กระทำการใด ๆซึ่งสิทธิของบุคคลใดได้มีอคติ" มันคือการจับทั้งหมดซึ่งอนุญาตให้ผู้พิพากษาที่จะมือลงการตัดสินใจในความโปรดปรานของโจทก์ในคดีนี้

ในการอ่านกอร์ดอน มีหลักฐานเพียงพอของ " ความผิด " ในส่วนของวู้ดที่จะรับประกันการของการย้ายและจับรางวัลอนุญาโตตุลาการ ?