AbstractCapelin (Mallotus villosus

Abstract
Capelin (Mallotus villosus Müller) is a key pelagic mediator of energy from lower to higher trophic levels in arctic waters. This is also the case in Greenland waters, but little is known of its feeding behaviour in this region. By analysing stable nitrogen isotopes and stomach content of capelin collected along 1500 km of the Greenland west coast, this study aims to provide knowledge on capelin feeding ecology and the role that diet composition and biomass may have in generating the observed latitudinal growth differences in Greenland capelin. In total, 572 stomachs were sampled. The most dominant prey by wet weight was euphausiids (61 %) followed by amphipods (18 %) and copepods (10 %). The most common species were Thysanoessa raschii, Themisto libulla, Calanus finmarchicus and Calanus hyperboreus. Copepods dominated in smaller capelin but were replaced by euphausiids in larger fish. A similar prey shift towards euphausiids along with an increase in prey weight (relative and absolute) was seen with increasing latitude. The spatial variation in feeding pattern was supported by stable nitrogen analyses. The mean δ15N values of capelin muscle tissue for the south (60–64°N) and north (68–72°N) were 9.54 ‰ ± 0.72 and 12.47 ‰ ± 0.38 (mean ± SD), respectively. However, when differences in isotopic baseline values (C. finmarchicus δ15N, 2.47 ‰) in the two areas were taken into account, the isotope values suggest that capelin in the northern areas fed on a slightly higher trophic level higher than in the south, as would be expected with increasing importance of euphausiids. These significant feeding differences along the Greenland west coast are likely impacting capelin growth and condition as they show parallel trends along the same gradient.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
Capelin (Mallotus villosus Müller) เป็นสื่อกลางทะเลที่สำคัญของพลังงานจากที่ลดลงไปอยู่ในระดับที่สูงขึ้นโภชนาในน่านน้ำอาร์กติก นี้เป็นกรณีในน่านน้ำเกาะกรีนแลนด์ แต่ไม่ค่อยมีใครรู้จักพฤติกรรมการกินอาหารของตนในภูมิภาคนี้ โดยการวิเคราะห์ไอโซโทปของไนโตรเจนที่มีเสถียรภาพและเนื้อหาในกระเพาะอาหารของ capelin เก็บรวบรวมพร้อม 1,500 กิโลเมตรของชายฝั่งกรีนแลนด์ตะวันตกการศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อให้ความรู้เกี่ยวกับระบบนิเวศให้อาหาร capelin และบทบาทที่ส่วนประกอบของอาหารและพลังงานชีวมวลอาจจะมีในการสร้างการสังเกตความแตกต่างของการเจริญเติบโตขนลุกขนพองในกรีนแลนด์ capelin . โดยรวมแล้ว 572 ท้องทำการเก็บตัวอย่าง เหยื่อที่โดดเด่นมากที่สุดโดยน้ำหนักเปียกเป็น euphausiids (61%) ตามด้วย amphipods (18%) และโคพีพอด (10%) ชนิดที่พบบ่อยที่สุดคือ Thysanoessa raschii, Themisto libulla, finmarchicus Calanus และ Calanus hyperboreus โคพีพอดที่โดดเด่นใน capelin มีขนาดเล็ก แต่ถูกแทนที่ด้วย euphausiids ในปลาที่มีขนาดใหญ่ กะเหยื่อที่คล้ายกันต่อ euphausiids พร้อมกับการเพิ่มขึ้นของน้ำหนักเหยื่อ (เทียบและแน่นอน) ก็เห็นด้วยพิกัดละติจูดที่เพิ่มขึ้น การเปลี่ยนแปลงเชิงพื้นที่ในรูปแบบการให้อาหารได้รับการสนับสนุนโดยการวิเคราะห์ไนโตรเจนที่มีเสถียรภาพ ค่าเฉลี่ยค่าδ15Nเนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อ capelin สำหรับภาคใต้ (60-64 ° N) และภาคเหนือ (68-72 ° N) เป็น 9.54 0.72 ‰± 12.47 และ 0.38 ‰± (mean ± SD) ตามลำดับ แต่เมื่อความแตกต่างในค่านิยมพื้นฐานของไอโซโทป (ค finmarchicus δ15N, 2.47 ‰) ในทั้งสองถูกนำเข้าบัญชีพื้นที่ค่าไอโซโทปชี้ให้เห็นว่า capelin ในพื้นที่ภาคเหนือที่เลี้ยงในระดับที่สูงกว่าเล็กน้อยโภชนาการสูงกว่าในภาคใต้เป็น คาดว่าจะมีความสำคัญเพิ่มมากขึ้นของ euphausiids เหล่านี้แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญการให้อาหารตามแนวชายฝั่งทางตะวันตกของเกาะกรีนแลนด์มีแนวโน้มที่จะส่งผลกระทบต่อการเจริญเติบโต capelin การและเงื่อนไขที่พวกเขาแสดงให้เห็นแนวโน้มขนานตามแนวลาดเดียวกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เคปลินนามธรรม
( มาลโลตัส วิลโลซัส M ü ller ) เป็นกุญแจที่ผิวน้ำคนกลางของพลังงานจากล่างขึ้น โภชนาระดับในอาร์กติกน้ำ นี้ยังเป็นกรณีที่ในกรีนแลนด์น้ำ แต่น้อยเป็นที่รู้จักของพฤติกรรมการกินอาหารในภูมิภาคนี้ โดยการวิเคราะห์ไอโซโทปไนโตรเจนคงที่และกระเพาะอาหารเนื้อหา capelin เก็บไป 1500 km ของกรีนแลนด์ชายฝั่งตะวันตก ,การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อให้ความรู้เกี่ยวกับ capelin นิเวศวิทยาการกินอาหารและบทบาทที่ส่วนประกอบอาหารและน้ำอาจจะสร้างความแตกต่างในการพบประเทศไนเจอร์ในกรีนแลนด์ capelin . รวม จำนวน 572 ท้อง . ที่เด่นที่สุดคือ เหยื่อโดยน้ำหนักเปียก euphausiids ( 61% ) รองลงมา คือ amphipods ( 18% ) และโคพิปอด ( 10% ) ชนิดที่พบมากที่สุด คือ raschii thysanoessa ,เทควันโด libulla กัลละนุส finmarchicus กัลละนุส , และ hyperboreus . โคพิปอดครอบงำในเคปลิน ขนาดเล็ก แต่ถูกแทนที่ด้วย euphausiids ในปลาขนาดใหญ่ คล้ายกับเหยื่อเปลี่ยนต่อ euphausiids พร้อมกับการเพิ่มน้ำหนักเหยื่อ ( สัมพัทธ์และสัมบูรณ์ ) ที่เห็นตามการเพิ่มขึ้นของละติจูด การเปลี่ยนแปลงเชิงพื้นที่ในรูปแบบการให้การสนับสนุนโดยมีไนโตรเจนเป็นองค์ประกอบค่าเฉลี่ย ค่าδ 15N capelin เนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อใต้ ( 60 - 64 ° N ) และเหนือ ( 68 ) 72 ° N ) ‰ 9.54 ± 0.72 และ 12.47 ‰± 0.38 ( หมายถึง± SD ) ตามลำดับ อย่างไรก็ตาม เมื่อความแตกต่างในค่าไอโซโทปพื้นฐาน ( C . finmarchicus δ 15N , 2.47 ‰ ) ใน 2 พื้นที่ คือ ถ่ายลงในบัญชีไอโซโทปค่าแนะนำที่เคปลินในพื้นที่ภาคเหนือที่ได้รับสูงขึ้นเล็กน้อยเกี่ยวกับโภชนาการในระดับที่สูงกว่าในภาคใต้ ที่คาดว่าจะเป็น การเพิ่มความสำคัญของ euphausiids . ที่สำคัญอาหารเหล่านี้ความแตกต่างไปตามกรีนแลนด์ชายฝั่งตะวันตกมีแนวโน้มส่งผลกระทบต่อการเจริญเติบโต capelin และเงื่อนไขที่พวกเขาแสดงแนวโน้มขนานไปตามไล่โทนสีเดียวกัน