According to the Copenhagen Accord,

According to the Copenhagen Accord, climate change is one of the
greatest challenges of our time and a deep cut in global greenhouse gas
emissions is required to deal with this problem (UNFCCC, 2009b). The
Copenhagen Accord also recognizes the crucial role of reducing emissions
from deforestation and the need to enhance the carbon uptake
of forests. Furthermore, it commits to provide funding for implementing
such actions in developing countries. Meanwhile, climate change may
contribute to biodiversity loss, which poses a particularly real threat
to the livelihoods, food security and health of the poor.
Forests (natural but also human-made or modified) are home to
more than half of the known terrestrial plant and animal species
(Hassan et al., 2005). Beside supplying wood production, plantation
forests provide additional ecosystem services such as recreation and
ecotourism (Evans, 2009), erosion control from land-slides (Dymond
et al., 2006) and wind (Evans, 2009), flood protection and benefits to
water quality, and climate regulation through carbon sequestration
(Carnus et al., 2003; Rudel et al., 2005). Moreover, there is abundant
evidence that plantation forests can provide habitat for a wide range
of native forest plants, animals and fungi (some of which are used by
people for food or traditional medicines). Since the annual global rate
of natural forest loss is 0.3% (FAO, 2007), and is difficult to reverse
(Brockerhoff et al., 2008), planted forests may be a “lesser evil” (compared
to having agricultural land) as a means to protect indigenous
vegetation remnants (Brockerhoff et al., 2008).
Lindenmayer and Franklin (2002) stated that “the use of long
rotations can have direct and significant consequences for biodiversity
conservation at both landscape and stand levels”. Longer rotations
reduce the rate of timber harvest over a given planning horizon, and
hence help to decrease some of the negative impacts of short rotations
while still continuing to allow forest products to be obtained (Curtis,
1997; Moning and Muller, 2008). In addition, longer rotations result
in fewer clear-cut areas per decade (Carey et al., 1999), and thus
contribute to the succession of species which is sensitive to the proportion
of recently disturbed landscapes (Økland, 1996). Furthermore,
increasing the rotation age allows more time for organisms to become
re-established after clear-cutting and provides a habitat for species
that depend on old-growth forests, such as large-diameter trees, largesnags
and logs (Brockerhoff et al., 2005; Curtis, 1997).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามแอคคอร์ดโคเปนเฮเกน สภาพภูมิอากาศเป็นหนึ่งในความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ของเราและความตัดก๊าซเรือนกระจกทั่วโลกปล่อยจะต้องจัดการกับปัญหานี้ (UNFCCC, 2009b) ที่แอคคอร์ดโคเปนเฮเกนยังตระหนักถึงบทบาทสำคัญของการลดการปล่อยก๊าซจากการทำลายป่าและความจำเป็นเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการดูดซับคาร์บอนของป่า นอกจากนี้ มันทำให้เงินทุนสำหรับการดำเนินงานการกระทำดังกล่าวในประเทศกำลังพัฒนา ในขณะเดียวกัน อาจเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศนำไปสู่การสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพ ซึ่งทำโดยเฉพาะอย่างยิ่งภัยคุกคามวิถีชีวิต อาหารความปลอดภัย และสุขภาพของคนจนป่า (ธรรมชาติ แต่ยังมนุษย์ทำ หรือแก้ไข) บ้านกว่าครึ่งของพืชบกทั้งหลายรู้จักและพันธุ์สัตว์(Hassan et al., 2005) นอกจากการจัดหาผลิตไม้ สวนป่าไม้ให้บริการเพิ่มเติมระบบนิเวศนันทนาการ และท่องเที่ยวเชิงนิเวศน์ (อีวานส์ 2009), ควบคุมการพังทลายจากแผ่นดินภาพนิ่ง (Dymondและ al., 2006) และลม (อีวานส์ 2009), น้ำท่วมป้องกันและผลประโยชน์คุณภาพน้ำ และควบคุมสภาพภูมิอากาศผ่าน sequestration คาร์บอน(Carnus et al., 2003 Rudel et al., 2005) นอกจากนี้ มีมากมายหลักฐานที่ว่า สวนป่าสามารถให้อยู่อาศัยอย่างป่าพื้นเมืองพืช สัตว์ และเชื้อรา (ซึ่งใช้โดยคนสำหรับอาหารหรือยาโบราณ) ตั้งแต่อัตราส่วนกลางประจำปีป่าธรรมชาติ สูญเสีย 0.3% (FAO, 2007), และยากที่จะกลับ(Brockerhoff et al., 2008), ปลูกป่าอาจจะเป็น "น้อยกว่าความชั่วร้าย" (เปรียบเทียบมีเกษตร) เป็นวิธีป้องกันการชนเศษพืช (Brockerhoff et al., 2008)Lindenmayer และแฟรงคลิน (2002) ระบุที่ "ใช้ยาวหมุนเวียนได้โดยตรง และอย่างมีนัยสำคัญต่อความหลากหลายทางชีวภาพอนุรักษ์ระดับแนวนอนและยืน" หมุนเวียนอีกต่อไปลดอัตราการเก็บเกี่ยวไม้เหนือระดับการวางแผนกำหนด และจึง ช่วยลดผลกระทบด้านลบของหมุนเวียนระยะสั้นบางอย่างในขณะที่ยังคง ดำเนินการต่อให้ป่าผลิตภัณฑ์ที่ได้รับ (เคอร์ทิส1997 Moning กมูลเลอร์ 2008) นอกจากนี้ ทำให้หมุนเวียนอีกต่อไปในธีมที่แน่ชัดต่อทศวรรษ (โชว์พลัง et al., 1999), และการสืบทอดของพันธุ์ที่มีผลกระทบต่อสัดส่วนของเพิ่งรบกวนภูมิทัศน์ (Økland, 1996) นอกจากนี้เพิ่มอายุหมุนช่วยให้เวลามากขึ้นในสิ่งมีชีวิตเป็นสร้างหลังจาก clear-cutting และให้อยู่อาศัยในสปีชีส์ที่ขึ้นอยู่ในป่าเจริญเติบโตอายุ เช่นต้นไม้ขนาดใหญ่เส้นผ่าศูนย์กลาง largesnagsบันทึก (Brockerhoff et al., 2005 และ เคอร์ทิส 1997)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามสนธิสัญญาโคเปนเฮเกนเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเป็นหนึ่งในความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเวลาของเราและตัดลึกลงไปในก๊าซเรือนกระจกทั่วโลกปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่จะต้องจัดการกับปัญหานี้(UNFCCC, 2009b) โคเปนเฮเกน Accord ยังตระหนักถึงบทบาทสำคัญของการลดการปล่อยก๊าซจากการทำลายป่าและความต้องการที่จะเพิ่มการดูดซึมคาร์บอนไดออกไซด์ของป่า นอกจากนี้ยังมุ่งมั่นที่จะให้เงินทุนสำหรับการดำเนินการการกระทำดังกล่าวในประเทศกำลังพัฒนา ในขณะเดียวกันการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่อาจนำไปสู่การสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพซึ่งเป็นภัยคุกคามที่แท้จริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการดำรงชีวิต, ความมั่นคงด้านอาหารและสุขภาพของคนยากจน. ป่า (ธรรมชาติ แต่ยังมนุษย์สร้างขึ้นหรือปรับเปลี่ยน) เป็นบ้านมากกว่าครึ่งหนึ่งของพืชที่รู้จักกันทั่วโลก และสัตว์ชนิด (ฮัสซัน et al., 2005) นอกจากการจัดหาการผลิตไม้สวนป่าให้บริการของระบบนิเวศเพิ่มเติมเช่นการพักผ่อนหย่อนใจและการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ(อีแวนส์, 2009), การควบคุมการพังทลายจากแผ่นดินภาพนิ่ง (Dymond et al., 2006) และลม (อีแวนส์, 2009), การป้องกันน้ำท่วมและผลประโยชน์ให้กับน้ำที่มีคุณภาพและการควบคุมสภาพภูมิอากาศที่ผ่านการกักเก็บคาร์บอน(Carnus et al, 2003;. Rudel et al, 2005). นอกจากนี้ยังมีความอุดมสมบูรณ์ของหลักฐานที่แสดงว่าการปลูกป่าสามารถจัดหาที่อยู่อาศัยสำหรับหลากหลายของพืชป่าพื้นเมืองของสัตว์และเชื้อรา(ซึ่งบางส่วนจะถูกใช้โดยคนสำหรับอาหารหรือยาแผนโบราณ) เนื่องจากอัตราทั่วโลกประจำปีของการสูญเสียป่าธรรมชาติเป็น 0.3% (FAO, 2007) และเป็นเรื่องยากที่จะย้อนกลับ (Brockerhoff et al., 2008) ป่าปลูกอาจจะเป็น "ความชั่วร้ายน้อย" (เมื่อเทียบกับการมีที่ดินเพื่อการเกษตร) เป็น หมายถึงการที่จะปกป้องพื้นเมืองเศษพืช(Brockerhoff et al., 2008). Lindenmayer และแฟรงคลิน (2002) ระบุว่า "การใช้งานนานผลัดสามารถมีผลกระทบโดยตรงและความหลากหลายทางชีวภาพที่สำคัญสำหรับการอนุรักษ์ภูมิทัศน์ทั้งในและยืนระดับ" ผลัดอีกต่อไปลดอัตราของการเก็บเกี่ยวไม้เหนือเส้นขอบฟ้าที่ได้รับการวางแผนและจึงช่วยลดบางส่วนของผลกระทบด้านลบของการหมุนสั้นขณะที่ยังคงดำเนินการต่อเพื่อช่วยให้ผลิตภัณฑ์จากป่าที่จะได้รับ(เคอร์ติ, 1997; MONING และมุลเลอร์, 2008) นอกจากนี้การหมุนอีกต่อไปส่งผลให้ในพื้นที่น้อยลงชัดเจนต่อทศวรรษ (แครี่ et al., 1999) และจึงนำไปสู่การต่อเนื่องของสายพันธุ์ที่มีความไวต่อสัดส่วนของการรบกวนภูมิทัศน์เมื่อเร็วๆ นี้ (Økland, 1996) นอกจากนี้การเพิ่มอายุการหมุนช่วยให้เวลามากขึ้นสำหรับสิ่งมีชีวิตที่จะกลายเป็นอีกครั้งที่จัดตั้งขึ้นหลังการตัดที่ชัดเจนและให้ที่อยู่อาศัยสำหรับสายพันธุ์ที่ขึ้นอยู่กับป่าเก่าเจริญเติบโตเช่นต้นไม้ขนาดใหญ่เส้นผ่าศูนย์กลางlargesnags และบันทึก (Brockerhoff et al., 2005 เคอร์ติ, 1997)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตามข้อตกลงโคเปนเฮเกน , เปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเป็นหนึ่งในความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเวลาของเรา
และตัดลึกในการปล่อยก๊าซเรือนกระจก
ทั่วโลกต้องจัดการกับปัญหานี้ ( 2553 2009b , ) สนธิสัญญา
โคเปนเฮเกนยังรู้จักบทบาทความสำคัญของการลดการปล่อยก๊าซ
จากการทำลายป่าและต้องเพิ่มประสิทธิภาพการดูดซึมคาร์บอน
ของป่าไม้ นอกจากนี้มันมุ่งมั่นที่จะจัดหาเงินทุนสำหรับการดำเนินงาน
การกระทำดังกล่าวในการพัฒนาประเทศ ในขณะเดียวกัน การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศอาจ
นำไปสู่การสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพ ซึ่งคุกคามโดยเฉพาะอย่างยิ่งจริง
เพื่อความเป็นอยู่ อาหาร ความปลอดภัย และสุขภาพของคนยากจน .
ป่าธรรมชาติ ( แต่ยังมนุษย์สร้างหรือปรับเปลี่ยน ) มีบ้าน
มากกว่าครึ่งหนึ่งของผู้ที่รู้จักกันทั่วโลก พืชและสัตว์สายพันธุ์
( Hassan et al . , 2005 )นอกจากการจัดหาการผลิตไม้ป่าปลูก
ให้บริการเพิ่มเติม เช่น นันทนาการ และการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ (
อีแวนส์ , 2009 ) , การควบคุมการกัดกร่อนจากภาพนิ่งที่ดิน ( ไดเมิ่นด์
et al . , 2006 ) และลม ( อีแวนส์ , 2009 ) , ป้องกันน้ําท่วมประโยชน์

คุณภาพน้ำและการควบคุมสภาพภูมิอากาศผ่านการกักเก็บคาร์บอน
( carnus et al . , 2003 ; รูเดิล et al . , 2005 ) นอกจากนี้ยังมีมากมาย
หลักฐานที่ป่าปลูกที่สามารถให้พื้นที่สำหรับช่วงกว้างของไม้ป่าพื้นเมือง
, สัตว์และเชื้อรา ( บางที่ใช้
คนอาหารหรือยาแผนโบราณ ) ตั้งแต่ปีทั่วโลกอัตรา
การสูญเสียป่าธรรมชาติคือ 0.3% ( FAO , 2007 ) , และเป็นเรื่องยากที่จะย้อนกลับ
( brockerhoff et al . , 2008 ) , ปลูกป่า อาจจะเป็น " ปีศาจน้อย "
( เทียบมีที่ดินเพื่อการเกษตร ) เป็นวิธีการเพื่อป้องกันเศษพืชพื้นเมือง
( brockerhoff et al . , 2008 ) .
Lindenmayer กับแฟรงคลิน ( 2002 ) กล่าวว่า " การใช้ยาวหมุนได้โดยตรง และที่สำคัญ

ตามมาสำหรับความหลากหลายทางชีวภาพการอนุรักษ์ภูมิทัศน์และยืนระดับ " อีกรอบ
ลดอัตราการเก็บเกี่ยวไม้ไปให้สุดขอบฟ้าการวางแผนและ
จึงช่วยลดบางส่วนของผลกระทบเชิงลบในระยะสั้นของการหมุน
ในขณะที่ยังให้ผลิตภัณฑ์ป่าไม้ที่จะได้รับ ( Curtis
1997 ; ไมนนิ่ง และ มุลเลอร์ , 2008 ) นอกจากนี้ อีกรอบ ผล
น้อยกว่าชัดเจนพื้นที่ต่อทศวรรษ ( Carey et al . , 1999 ) , และดังนั้นจึงสนับสนุนความสำเร็จของ
ชนิดซึ่งมีความไวต่อสัดส่วน
เพิ่งรบกวนทัศนียภาพ ( kland Ø ,