knowing a language is different fro

knowing a language is different from using that knowledge,"knowing a language "means knowing what sounds are part of the language and how these sounds combine to form words. it means being able to understand other sentence spoken in that language. In short,it means knowing the "rule" of the language. This kind of knowledge of a language is called linguistic competence. This kind of (or competence)is very difference from actually using
a language.When we speak we often use in complete sentence,or don't finish sentence,make mistakes in sounds or grammar,and so forth.For example, an english speaker might accidentally say "you missed my history lecture."This real speech behavior is called linguistic performance

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รู้ภาษาจะแตกต่างจากการใช้ความรู้ที่ "รู้ภาษา"หมายถึงรู้ว่าเสียงใดเป็นส่วนของภาษาและวิธีรวมเสียงเหล่านี้เพื่อสร้างเป็นคำ หมายถึง ความสามารถในการเข้าใจประโยคอื่น ๆ ที่พูดในภาษานั้น ในระยะสั้น มันหมายความว่า รู้ "กฎ" ของภาษา ชนิดของความรู้ของภาษานี้เรียกว่าความสามารถทางภาษา ชนิดนี้ของ (หรือความสามารถ) มากต่างจากการใช้จริงภาษา เมื่อเราพูด เรามักจะใช้ในประโยคที่สมบูรณ์ หรือไม่จบประโยค ความผิดพลาดในไวยากรณ์หรือเสียง และอื่น ๆ ตัวอย่างเช่น พูดเป็นภาษาอังกฤษอาจตั้งใจว่า "คุณพลาดบรรยายประวัติของฉัน" ลักษณะการทำงานจริงเสียงนี้เรียกว่าประสิทธิภาพทางภาษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รู้ภาษาที่มีความแตกต่างจากการใช้ความรู้ที่ "รู้ภาษา" หมายถึงการรู้ว่าเสียงที่เป็นส่วนหนึ่งของภาษาและวิธีการที่เสียงเหล่านี้รวมถึงรูปแบบคำ มันหมายถึงความสามารถในการเข้าใจประโยคอื่น ๆ ที่พูดในภาษานั้น ในระยะสั้นจะหมายถึงการรู้ "กฎ" ของภาษา ชนิดของความรู้ของภาษานี้เรียกว่าความสามารถทางภาษา ชนิดของ (หรือความสามารถ) นี่คือความแตกต่างอย่างมากจากการใช้จริง
language.When ที่เราพูดเรามักจะใช้ในประโยคที่สมบูรณ์หรือไม่จบประโยคให้ผิดพลาดในการเสียงหรือไวยากรณ์และตัวอย่าง forth.For เพื่อพูดภาษาอังกฤษ ตั้งใจจะพูดว่า "คุณพลาดการบรรยายประวัติของฉัน." พฤติกรรมการพูดจริงนี้เรียกว่าผลการดำเนินงานทางด้านภาษาศาสตร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การรู้ภาษา แตกต่างจากการใช้ความรู้ การรู้ภาษา " หมายถึงว่าเสียงอะไรเป็นส่วนหนึ่งของภาษาและวิธีการที่เสียงเหล่านี้รวมถึงรูปแบบคำ มันหมายถึงการเข้าใจประโยคอื่น ๆที่พูดในภาษานั้น ในระยะสั้น , มันหมายถึงว่า " กฎ " ของภาษาอังกฤษ ชนิดนี้ของความรู้ของภาษา เรียกว่า ความสามารถทางภาษา ชนิดนี้ของ ( หรือความสามารถ ) มีความแตกต่างจากการใช้จริงภาษา เวลาเราพูดเรามักใช้ในประโยคที่สมบูรณ์ หรือไม่ก็ประโยคจบไม่ได้ ทำผิดพลาดในเสียงหรือไวยากรณ์และอื่น ๆ ยกตัวอย่างเช่น ภาษาอังกฤษอาจจะเผลอพูด " คุณพลาดการบรรยายประวัติของฉัน " คำพูดนี้จริงพฤติกรรมที่เรียกว่าการแสดงภาษา