In 1987 there were approximately 4,

In 1987 there were approximately 4,895,354 students enrolled in middle schools and high schools, with approximately 150,873 teachers. About 98% of Korean students finish secondary education.[6] About 69 percent of these teachers were male. The secondary-school enrollment figure also reflected changing population trends—there were 3,959,975 students in secondary schools in 1979. Given the importance of entry into higher education, the majority of students attended general or academic high schools in 1987: 1,397,359 students, or 60 percent of the total, attended general or academic high schools, as compared with 840,265 students in vocational secondary schools. Vocational schools specialized in a number of fields: primarily agriculture, fishery, commerce, trades, merchant marine, engineering, and the arts.[citation needed]
Competitive entrance examinations at the middle-school level were abolished in 1968. Although as of the late 1980s, students still had to pass noncompetitive qualifying examinations, they were assigned to secondary institutions by lottery, or else by location within the boundary of the school district. Secondary schools, formerly ranked according to the quality of their students, have been equalized, with a portion of good, mediocre, and poor students being assigned to each one. The reform, however, did not equalize secondary schools completely. In Seoul, students who performed well in qualifying examinations were allowed to attend better quality schools in a "common" district, while other students attended schools in one of five geographical districts. The reforms applied equally to public and private schools whose enrollments were strictly controlled by the Ministry of Education.
In South Korea, the grade of a student is reset as the student progresses through elementary, middle and high school. To differentiate the grades between students, one would often state the grade based on the level of education he/she is in. For example, a student in a first year of middle school would be referred to as "First grade in Middle School (중학교 1학년)".
Middle schools are called 중학교 in Korean (中學校, jung hakgyo), which literally means middle school. High schools are called 고등학교 in Korean (高等學校, godeung hakgyo), literally meaning "high school".

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปี 1987 มีประมาณ 4,895,354 นักเรียนเข้าเรียนในโรงเรียนกลางและโรงเรียนมัธยมก็มีประมาณ 150,873 ครู ประมาณ 98% ของนักเรียนเกาหลีจบการศึกษาระดับมัธยมศึกษา. [6] เกี่ยวกับร้อยละ 69 ของครูเหล่านี้เป็นเพศชาย ตัวเลขการลงทะเบียนเรียนโรงเรียนมัธยมนอกจากนี้ยังสะท้อนให้เห็นถึงแนวโน้ม-ประชากรมีการเปลี่ยนแปลงเป็น 3,959,975 นักเรียนในโรงเรียนมัธยมในปี 1979ให้ความสำคัญของการเข้าสู่การศึกษาระดับสูงส่วนใหญ่ของนักเรียนเข้าเรียนในโรงเรียนมัธยมทั่วไปหรือนักวิชาการในปี 1987: 1,397,359 นักเรียนหรือร้อยละ 60 จากทั้งหมดที่เข้าเรียนในโรงเรียนมัธยมทั่วไปหรือนักวิชาการเทียบกับ 840,265 นักเรียนในโรงเรียนมัธยมอาชีวศึกษา โรงเรียนอาชีวศึกษาเชี่ยวชาญในจำนวนของเขตข้อมูล: หลักการเกษตร, การประมง, การค้า, การค้า,ผู้ประกอบการค้าทางทะเลวิศวกรรมและศิลปะ. [อ้างจำเป็น]
สอบเข้าแข่งขันในระดับกลางโรงเรียนถูกยกเลิกในปี 1968 แม้ว่าจะเป็นช่วงปลายปี 1980 นี้นักเรียนยังคงต้องผ่านการสอบคัดเลือกทั้งผองพวกเขาได้รับมอบหมายให้สถาบันที่สองโดยการจับสลากหรืออื่น ๆ ตามตำแหน่งภายในขอบเขตของตำบลโรงเรียน โรงเรียนมัธยมอันดับเดิมตามคุณภาพของนักเรียนของพวกเขาได้รับการเสมอภาคกันด้วยบางส่วนของนักเรียนที่ดีปานกลางและคนจนถูกมอบหมายให้แต่ละคน การปฏิรูปอย่างไรไม่เท่ากันในโรงเรียนมัธยมสมบูรณ์ ในกรุงโซลนักเรียนที่ทำได้ดีในการสอบคัดเลือกได้รับอนุญาตให้เรียนในโรงเรียนที่มีคุณภาพที่ดีขึ้นในเขตพื้นที่ "ทั่วไป"ในขณะที่นักเรียนคนอื่น ๆ เข้าเรียนในโรงเรียนจากหนึ่งในห้าเขตทางภูมิศาสตร์ การปฏิรูปที่นำมาประยุกต์ใช้อย่างเท่าเทียมกันให้กับโรงเรียนของรัฐและเอกชนที่มีการลงทะเบียนเรียนถูกควบคุมอย่างเคร่งครัดโดยกระทรวงศึกษาธิการ.
ในเกาหลีใต้เกรดของนักเรียนจะถูกรีเซ็ตเป็นนักเรียนดำเนินผ่านโรงเรียนประถมกลางและสูง, เพื่อแยกความแตกต่างระหว่างเกรดนักเรียนหนึ่งมักจะระบุเกรดขึ้นอยู่กับระดับของการศึกษาที่เขา / เธอเป็นระบบตัวอย่างเช่นนักเรียนในปีแรกของโรงเรียนกลางจะเรียกว่า "ชั้นแรกในโรงเรียนมัธยม (중학교 1 학년)".
กลาง โรงเรียนจะเรียกว่า중학교ในเกาหลี (中学校, Jung hakgyo) ซึ่งหมายถึงโรงเรียนมัธยม โรงเรียนมัธยมที่เรียกว่า고등학교ในเกาหลี (高等学校, godeung hakgyo)อักษรความหมาย "โรงเรียนมัธยม"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1987 มีประมาณ 4,895,354 ศึกษาในโรงเรียนกลางและโรงเรียนสูง มีประมาณ 150,873 ครู ประมาณ 98% ของนักเรียนเกาหลีจบมัธยมศึกษา[6] ชายประมาณร้อยละ 69 ของครูเหล่านี้ได้ ตัวเลขการลงทะเบียนมัธยมยังสะท้อนแนวโน้มประชากรเปลี่ยนแปลงซึ่งมี 3,959,975 นักเรียนในโรงเรียนมัธยมในปีค.ศ. 1979 ให้ความสำคัญของการเข้าศึกษา ส่วนใหญ่ของนักเรียน attended ทั่วไป หรือเชิงวิชาการสูงโรงเรียนนักเรียน 1987:1,397,359 หรือ 60 เปอร์เซ็นต์ของผลรวม ร่วมทั่วไป หรือเชิงวิชาการสูงโรงเรียน ตก 840,265 นักเรียนในโรงเรียนมัธยมอาชีวศึกษา โรงเรียนอาชีวศึกษาความในเขตข้อมูล: หลักเกษตร ประมง ค้า ค้า พ่อค้าทางทะเล วิศวกรรม และศิลปะ[ต้องการอ้างอิง]
สอบเข้าแข่งขันในระดับโรงเรียนมัธยมต้นถูกยกเลิกในปี 2511 ถึงแม้ว่า ณปลายทศวรรษ 1980 นักเรียนยังได้ผ่านการสอบคัดเลือก noncompetitive พวกเขาถูกกำหนดให้สถาบันรอง โดยการจับฉลาก or else โดยตำแหน่งภายในขอบเขตของโรงเรียน โรงเรียนมัธยม แบ่งเดิม จัดอันดับตามคุณภาพของนักศึกษา มีการงาน มีส่วนของดี มาตรฐาน และดีนักศึกษาที่ถูกกำหนดให้กับแต่ละคน ขนาดไม่ปฏิรูป อย่างไรก็ตาม ไม่ได้ไม่เท่าโรงเรียนมัธยมสมบูรณ์ ในโซล นักเรียนที่ดีในการสอบคัดเลือกได้รับอนุญาตให้เข้าร่วมโรงเรียนคุณภาพดีในเขต "ทั่วไป" ในขณะที่นักเรียนคนอื่น ๆ ร่วมโรงเรียนในเขตภูมิศาสตร์ 5 ปฏิรูปการใช้รัฐและโรงเรียนเอกชนที่ลงถูกควบคุมอย่างเคร่งครัดโดยกระทรวงของศึกษาเท่าเทียมกัน
ในเกาหลี เกรดของนักศึกษาถูกตั้งค่าเป็นยะนักเรียนระดับประถมศึกษา กลางและโรงเรียนสูงขึ้น การแยกความแตกต่างของคะแนนระหว่างเรียน หนึ่งมักจะระบุเกรดตามระดับการศึกษาที่เขาเป็น ตัวอย่าง นักเรียนในปีแรกของโรงเรียนจะถูกเรียกว่า "ชั้นแรกในโรงเรียน (중학교 1학년)"
โรงเรียนกลางเรียกว่า중학교ในภาษาเกาหลี (中學校 jung hakgyo), ซึ่งมีความหมาย โรงเรียน โรงเรียนสูงเรียกว่า고등학교ในเกาหลี (高等學校 godeung hakgyo), หมายถึง "มัธยม" อย่างแท้จริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในปี 1987 มีประมาณ 4,895,354 นักศึกษาที่ลงทะเบียนในโรงเรียนส่วนกลางและโรงเรียนสูงพร้อมด้วยประมาณ 150,873 ครู ประมาณ 98% ของจำนวนนักเรียนเกาหลีจบการศึกษา.[ 6 ]ประมาณ 69% ของครูอาจารย์เหล่านี้เป็นผู้ชาย รูปที่การลงทะเบียนระดับมัธยมที่ยังสะท้อนแนวโน้มการเปลี่ยนแปลงประชากร - มี 3,959,975 นักเรียนในโรงเรียนมัธยมศึกษาในปี 1979ให้ความสำคัญของการเข้าสู่การศึกษาสูงกว่าคนส่วนใหญ่ของนักศึกษาได้เข้าเรียนในโรงเรียนต่างๆสูงทั่วไปหรือการศึกษาในปี 1987 1,397,359 นักเรียนหรือ 60% ของจำนวนที่ได้เข้าเรียนในโรงเรียนต่างๆสูงทั่วไปหรือการศึกษาเมื่อเทียบกับ 840,265 นักเรียนในโรงเรียนมัธยมศึกษาปวช. - ปวส. โรงเรียนอาชีวศึกษามีความเชี่ยวชาญในจำนวนที่ของฟิลด์ต่างๆเป็นหลักการเกษตรการประมงการค้าเรือพาณิชย์วิศวกรรมและงานศิลปะได้[คุณงามความดีต่อสาธารณชนที่
การสอบเข้าชมการแข่งขันในระดับกลาง - โรงเรียนที่ถูกยกเลิกไปในปี 1968 . แม้ว่าในช่วงปลายปี 1980 ที่นักเรียนยังผ่านการสอบที่มีคุณสมบัติ noncompetitive พวกเขาได้รับมอบหมายให้สถาบันการเงินโดยสำนักงานสลากกินแบ่งรัฐบาลหรือไม่โดยที่ตั้งที่อยู่ ภายใน ขอบเขตของเขตพื้นที่การศึกษานี้ โรงเรียนรองเมื่อก่อนนี้เป็นอันดับหนึ่งตาม คุณภาพ ของนักเรียนของตนได้รับการ equalized กับส่วนของนักศึกษาผู้น่าสงสารและเรียนจบแบบกระท่อนกระแท่นที่ดีที่ได้มอบหมายให้แต่ละคน การปฏิรูปแต่ถึงอย่างไรก็ตามไม่เท่ากันโรงเรียนรองอย่างสมบรูณ์แบบ ในกรุงโซล,นักเรียนที่ทำได้ดีในการตรวจสอบคุณสมบัติการสอบได้ได้รับอนุญาตให้เข้าร่วมประชุมมี คุณภาพ ดีกว่าโรงเรียนใน"ทั่วไป"เขต,ในขณะที่นักเรียนคนอื่นๆได้เข้าเรียนในโรงเรียนต่างๆในหนึ่งในห้าเขตพื้นที่ทาง ภูมิศาสตร์ การปฏิรูปที่นำไปใช้อย่างเท่าเทียมกันให้กับโรงเรียนและ ภาค เอกชนมีการลงทะเบียนได้ถูกควบคุมโดยกระทรวงการศึกษาอย่างเคร่งครัด.
ในเกาหลีใต้ คุณภาพ ของนักเรียนที่มีการรีเซ็ตเป็นนักศึกษาที่รุดหน้าผ่านกลางโรงเรียนประถมศึกษาและโรงเรียน ในการสร้างความแตกต่างให้กับระดับระหว่างนักศึกษาหนึ่งจะรัฐเกรดที่ขึ้นอยู่บนพื้นฐานของการศึกษาระดับที่เขา/เธอจะอยู่ใน ตัวอย่างเช่นนักศึกษาในปีแรกของโรงเรียนมัธยมจะเรียกว่าเป็น"ครั้งแรกในระดับโรงเรียนมัธยม(중학교 1 학년)"..
โรงเรียนส่วนกลางมีการเรียก중학교ในเกาหลี( 中學校 hakgyo Jung )ซึ่งมีความหมายว่าโรงเรียนมัธยม โรงเรียนสูงเรียกว่า 고등학교 ใน ภาษา เกาหลี( 高等學校 hakgyo godeung )แท้จริงแล้วความหมาย"โรงเรียนสูง".