The second mechanism that contribut

The second mechanism that contributes to loss of fruit firm-ness is related to water loss by water vapour transmission that causes loss in cell turgor (Garcia and Barret, 2002). Even though carrageenan provides only low protection against water transmis-sion, it can provide temporary protection against moisture loss by absorbing water and thus act as a ‘sacrificing’ agent instead of a barrier (Pavlath and Orts, 2009). Increase in carrageenan concentra-tions made it possible to form a thick coating layer around the fruit surface that was able to reduce moisture loss until the carrageenan coating itself was dehydrated. Dehydration of the thick carrageenan coating layer instead of the fruit resulted in maintenance of accept-able papaya firmness longer. Application of carrageenan-based coatings on cut grapefruit halves served this function and it was able to provide less shrinkage, leakage or deterioration in taste after two weeks storage at 4 ◦ C (Bryan, 1972).

The second component of the coating, glycerol, showed no sig-nificant (p > 0.1) effect on changes in papaya firmness. However, the term was still kept in the final reduced model since its quadratic effect was positively significant (p < 0.1).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กลไกที่สองที่รวมการสูญเสียของผลไม้บริษัทสบาย ๆ จะเกี่ยวข้องกับการสูญเสียน้ำ โดยส่งไอน้ำที่ทำให้เกิดการสูญเสียในเซลล์ turgor (การ์เซียและ Barret, 2002) แม้ carrageenan ให้เฉพาะต่ำป้องกันน้ำ transmis-sion มันสามารถป้องกันชั่วคราวสูญเสียความชื้น โดยการดูดน้ำ และจึง ทำหน้าที่เป็นตัวแทน 'พร้อมเสียสละ' แทนอุปสรรค (Pavlath และ Orts, 2009) เพิ่มใน carrageenan concentra-tions ทำเพื่อชั้นหนาเคลือบทั่วผิวของผลไม้ที่สามารถลดการสูญเสียความชื้นจนกว่า carrageenan เคลือบเองถูกอบแห้ง คายน้ำของชั้นเคลือบหนา carrageenan แทนผลไม้ผลในการบำรุงรักษาของไอซ์ยอมรับสามารถมะละกออีกต่อไป ฟังก์ชันนี้ทำหน้าที่ของ carrageenan ใช้เคลือบบนส้มโอตัดครึ่ง และจะได้หดตัวน้อย รั่ว หรือเสื่อมสภาพในรสชาติหลังจากเก็บสองสัปดาห์ที่ 4 ◦ C (Bryan, 1972)ส่วนประกอบที่สองของการเคลือบ กลีเซอร แสดงผล sig-nificant (p > 0.1) ไม่เปลี่ยนแปลงในมะละกอไอซ์ อย่างไรก็ตาม คำถูกยังคงเก็บในแบบสุดท้ายลดลงเนื่องจากผลของกำลังสองได้บวกอย่างมีนัยสำคัญ (p < 0.1)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลไกที่สองที่ก่อให้เกิดการสูญเสียของผลไม้ บริษัท -Ness เป็นที่เกี่ยวข้องกับการสูญเสียน้ำจากการส่งไอน้ำที่ทำให้เกิดการสูญเสียในเซลล์ turgor (การ์เซียและ Barret, 2002) แม้ว่าคาราจีแนนให้การป้องกันที่ต่ำเพียง แต่กับน้ำ transmis-ไซออนก็สามารถให้ความคุ้มครองชั่วคราวกับการสูญเสียความชุ่มชื้นโดยการดูดซับน้ำและทำให้การทำหน้าที่เป็น 'เสียสละ' ตัวแทนแทนอุปสรรค (Pavlath และ Orts 2009) การเพิ่มขึ้นของคาราจีแนนเข้มข้น tions ทำมันเป็นไปได้ที่จะสร้างชั้นเคลือบหนาทั่วพื้นผิวผลไม้ที่สามารถลดการสูญเสียความชื้นจนเคลือบคาราจีแนนเองก็แห้ง การคายน้ำของชั้นเคลือบคาราจีแนนหนาแทนของผลไม้ส่งผลในการบำรุงรักษาความแน่นเนื้อมะละกอสามารถยอมรับอีกต่อไป การประยุกต์ใช้เคลือบคาราจีแนนขึ้นอยู่กับส่วนส้มโอตัดทำหน้าที่ฟังก์ชั่นนี้และมันก็สามารถที่จะจัดให้มีการหดตัวน้อยกว่าการรั่วไหลหรือการเสื่อมสภาพในรสชาติหลังจากสองสัปดาห์ที่ผ่านมาการเก็บรักษาที่ 4 ◦ C (ไบรอัน, 1972). ส่วนที่สองของการเคลือบผิว, กลีเซอรอล พบว่าไม่มี sig-nificant (P> 0.1) ผลกระทบต่อการเปลี่ยนแปลงในความแน่นเนื้อมะละกอ อย่างไรก็ตามในระยะที่ยังคงถูกเก็บไว้ในรูปแบบสุดท้ายที่ลดลงเนื่องจากผลกระทบของกำลังสองบวกอย่างมีนัยสำคัญ (p <0.1)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 กลไกที่ก่อให้เกิดการสูญเสียของ บริษัท เนส ผลไม้ที่เกี่ยวข้องกับการสูญเสียน้ำ โดยน้ำไอส่งที่ทําให้เกิดการสูญเสียในเซลล์แล้วรู้สึก ( การ์เซีย บาร์เร็ต , 2002 ) แม้ว่าแนนมีเพียงน้อย ป้องกันภาวะ transmis น้ำมันสามารถให้ความคุ้มครองชั่วคราวกับการสูญเสียความชื้น โดยการดูดซับน้ำ และดังนั้นจึง ทำตัวเป็น ' เสียสละ ' ตัวแทนแทนของอุปสรรค ( pavlath และก่อตั้ง , 2009 ) เพิ่มในคาราจีแนนครุ่นคิด tions ทำให้มันเป็นไปได้เพื่อสร้างชั้นเคลือบผิวหนาๆ ผลไม้ที่สามารถลดการสูญเสียความชื้นจนเคลือบคาราจีแนนเองก็ขาดน้ำร่างกายของชั้นเคลือบหนาแนนแทนผลไม้ผลในการบำรุงรักษาของการยอมรับได้มะละกอแน่นอีกต่อไป การใช้คาราจีแนนตามสีตัดส้มโอครึ่งเสิร์ฟฟังก์ชันนี้และมันก็สามารถที่จะมีการหดตัวน้อยกว่า รั่ว หรือการเสื่อมสภาพในรสชาติหลังจากสองสัปดาห์เก็บที่ 4 ◦ C ( ไบรอัน , 1972 )

ส่วนที่สองของเคลือบ กลีเซอรอลไม่พบ Sig nificant ( P > 0.1 ) มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงในความแน่นเนื้อมะละกอ อย่างไรก็ตาม คำที่ยังเก็บในรูปแบบสุดท้ายลดลงตั้งแต่ผลสมเป็นบวกอย่างมีนัยสำคัญ ( p < 0.1 ) .