Small scale, slow growth and local

Small scale, slow growth and local control
The underdevelopment theory of tourism describes a new form of imperialism by multinational corporations that control ecotourism resources. These corporations finance and profit from the development of large scale ecotourism that causes excessive environmental degradation, loss of traditional culture and way of life, and exploitation of local labor. In Zimbabwe and Nepal's Annapurna region, where underdevelopment is taking place, more than 90 percent of ecotourism revenues are expatriated to the parent countries, and less than 5 percent go into local communities.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขนาดเล็ก เติบโตช้า และการควบคุมภายในทฤษฎีความไม่เจริญของการท่องเที่ยวอธิบายลัทธิจักรวรรดินิยมโดยบริษัทข้ามชาติแบบใหม่ที่ควบคุมทรัพยากรท่องเที่ยวเชิงนิเวศ การเงินของบริษัทและกำไรจากการพัฒนาของการท่องเที่ยวเชิงนิเวศขนาดใหญ่ที่ทำให้มากเกินไปทำลายสิ่งแวดล้อม วัฒนธรรมและวิถีชีวิต และใช้ประโยชน์จากแรงงานท้องถิ่น เหล่านี้ ในประเทศไทยและเนปาลอันนาเปอร์นาภูมิภาค ที่เกิดขึ้นคือความไม่เจริญ มากกว่าร้อยละ 90 ของรายได้ท่องเที่ยวเชิงนิเวศมี expatriated ไปยังประเทศแม่ และน้อยกว่า 5 เปอร์เซ็นต์เข้าสู่ชุมชนท้องถิ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขนาดเล็กเจริญเติบโตช้าและการควบคุมภายใน
ทฤษฎีล้าหลังของการท่องเที่ยวอธิบายรูปแบบใหม่ของลัทธิจักรวรรดินิยมโดย บริษัท ข้ามชาติที่มีการควบคุมทรัพยากรการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ บริษัท เหล่านี้ทางการเงินและกำไรจากการพัฒนาของการท่องเที่ยวเชิงนิเวศขนาดใหญ่ที่ทำให้เกิดการย่อยสลายมากเกินไปสิ่งแวดล้อม, การสูญเสียวัฒนธรรมประเพณีและวิถีชีวิตและการใช้ประโยชน์จากแรงงานในท้องถิ่น ในซิมบับเวและเนปาลภูมิภาค Annapurna ที่ด้อยพัฒนาที่เกิดขึ้นมากกว่าร้อยละ 90 ของรายได้จากการท่องเที่ยวเชิงนิเวศจะ ​​expatriated ไปยังประเทศผู้ปกครองและน้อยกว่าร้อยละ 5 ไปสู่ชุมชนท้องถิ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขนาดเล็ก , การเจริญเติบโตช้าและท้องถิ่นควบคุมและความด้อยพัฒนาทฤษฎีของการท่องเที่ยวอธิบายรูปแบบใหม่ของลัทธิจักรวรรดินิยมโดย บริษัท ข้ามชาติที่การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ การควบคุมทรัพยากร เหล่านี้ บริษัท เงินทุนและกำไรจากการพัฒนาการท่องเที่ยวขนาดใหญ่ที่ทำให้เกิดความเสื่อมโทรมของสิ่งแวดล้อมที่มากเกินไป , การสูญเสียของวัฒนธรรม ประเพณี และวิถีชีวิต และใช้แรงงานท้องถิ่น ในซิมบับเวและเนปาลปุรณะเขตที่ด้อยพัฒนาเป็นสถานที่ถ่าย มากกว่า 90 เปอร์เซ็นต์ของรายได้จากการท่องเที่ยวเชิงนิเวศมี expatriated กับผู้ปกครองประเทศ และน้อยกว่าร้อยละ 5 ไปเป็นชุมชน