Most empirical studies of the impac

Most empirical studies of the impact of minimum wages on poverty in developing
countries conclude that increases in minimum wages reduce poverty, on balance,
though they find only a modest impact—for two reasons.
• First, a large share of workers is not covered by minimum wage legislation.
• And second, higher minimum wages do not affect all low-income households the
same way: minimum wages pull some households out of poverty, but may push
others into poverty.
Given the potential for negative impacts on the employment status and incomes of
some of the poorest families, raising minimum wages is an inefficient tool for reducing
poverty. More efficient policies would focus on:
• enhancing compliance with minimum wage laws;
• improving incomes in the informal sector where minimum wages do not apply;
• and increasing the long-term productivity of workers from low-income families.
This suggests that while minimum wages can be part of a package of poverty-reducing
policies, they should not be the only mechanism or even the most important one.
For example, Brazil’s conditional cash transfer program, Bolsa Familia, was more
effective than higher minimum wages at reducing poverty and income inequality
using an identical amount of resources [11]. Conditional cash transfers to low-income
households have the additional benefit of providing part of a social safety net for
households when workers lose their jobs because of higher minimum wages. Labor
supply incentives, particularly the earned income tax credit, have also been shown to
be effective in increasing both the employment and earnings of low-income workers
in the US

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สุดผลการศึกษาผลกระทบของค่าจ้างขั้นต่ำในความยากจนในการพัฒนาประเทศสรุปว่า เพิ่มค่าจ้างขั้นต่ำลดความยากจน ดุลแม้ว่าพวกเขาค้นหาเฉพาะผลกระทบเจียมเนื้อเจียมตัว – ด้วยเหตุผลสองประการ•ก่อน หุ้นใหญ่ของแรงงานไม่ครอบคลุม โดยกฎหมายค่าจ้างขั้นต่ำ• และสอง สูงขึ้นค่าจ้างขั้นต่ำมีผลต่อครัวเรือนทั้งหมดแนซ์วิธีเดียวกัน: ค่าจ้างขั้นต่ำดึงบางครัวเรือนจากความยากจน แต่อาจผลักดันอื่น ๆ ในความยากจนให้เป็นค่าลบผลกระทบต่อสถานะการจ้างงานและรายได้ของบางครอบครัวยากจนที่สุด การเพิ่มค่าจ้างขั้นต่ำเป็นเครื่องมือต่ำการลดความยากจน นโยบายที่มีประสิทธิภาพจะเน้น:•เพิ่มการปฏิบัติตามกฎหมายค่าจ้างขั้นต่ำ•ปรับปรุงรายได้ในภาคไม่เป็นทางการที่ค่าจ้างขั้นต่ำไม่นำไปใช้• และเพิ่มประสิทธิผลระยะยาวแรงงานจากครอบครัวแนซ์นี้แนะนำที่แม้ว่าค่าจ้างขั้นต่ำอาจเป็นส่วนหนึ่งของแพคเกจของการลดความยากจนนโยบาย พวกเขาควรจะกลไกเฉพาะหรือเรื่องสำคัญมากที่สุดตัวอย่าง โปรแกรมโอนย้ายเงินสดตามเงื่อนไขของบราซิล Bolsa รู้สึก ถูกมากมีประสิทธิภาพมากกว่าค่าจ้างขั้นต่ำสูงที่ลดความไม่เท่าเทียมกันความยากจนและรายได้ใช้จำนวนทรัพยากร [11] เหมือนกัน โอนเงินสดตามเงื่อนไขการแนซ์ครัวเรือนได้ประโยชน์เพิ่มเติมให้ส่วนหนึ่งของสังคมปลอดภัยสุทธิสำหรับครัวเรือนเมื่อแรงงานสูญเสียงานเนื่องจากค่าจ้างขั้นต่ำสูง แรงงานจัดหาสิ่งจูงใจ เครดิตภาษีที่ได้รับโดยเฉพาะอย่างยิ่ง นอกจากนี้ยังได้รับการแสดงเพื่อมีผลในการเพิ่มการจ้างงานและรายได้แรงงานแนซ์ในสหรัฐอเมริกา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาเชิงประจักษ์ส่วนใหญ่ของผลกระทบของค่าจ้างขั้นต่ำในการแก้ไขปัญหาความยากจนในการพัฒนาประเทศสรุปได้ว่าการเพิ่มขึ้นของค่าจ้างขั้นต่ำลดความยากจนในสมดุลแม้ว่าพวกเขาพบเพียงผลกระทบสำหรับเจียมเนื้อเจียมตัวด้วยเหตุผลสองประการ. •ครั้งแรกที่หุ้นขนาดใหญ่ของแรงงานที่ไม่ได้รับการคุ้มครองโดย . กฎหมายค่าจ้างขั้นต่ำ•และสองค่าจ้างขั้นต่ำที่สูงขึ้นไม่ได้ส่งผลกระทบต่อทุกครัวเรือนที่มีรายได้ต่ำในลักษณะเดียวกัน: ค่าจ้างขั้นต่ำดึงผู้ประกอบการบางส่วนออกจากความยากจน แต่อาจผลักดันให้คนอื่นเข้ามาในความยากจน. ป.ร. ให้มีศักยภาพในการส่งผลกระทบในทางลบต่อสถานะการจ้างงานและ รายได้ของบางส่วนของครอบครัวที่ยากจนที่สุดในการเพิ่มค่าจ้างขั้นต่ำเป็นเครื่องมือที่ไม่มีประสิทธิภาพในการลดความยากจน นโยบายที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นจะมุ่งเน้นไปที่: •การเสริมสร้างการปฏิบัติตามกฎหมายค่าจ้างขั้นต่ำ; •การปรับปรุงรายได้ในภาคเศรษฐกิจนอกระบบที่ค่าจ้างขั้นต่ำไม่สามารถใช้;. •และเพิ่มการผลิตในระยะยาวของคนงานที่มาจากครอบครัวที่มีรายได้ต่ำนี้แสดงให้เห็นว่าในขณะที่ต่ำสุดค่าจ้างที่สามารถเป็นส่วนหนึ่งของแพคเกจของความยากจนลดนโยบายที่พวกเขาไม่ควรจะเป็นกลไกเพียงอย่างเดียวหรือแม้กระทั่งหนึ่งที่สำคัญที่สุด. ยกตัวอย่างเช่นบราซิลเงื่อนไขโปรแกรมโอนเงินสด Bolsa Familia เป็นมากขึ้นมีประสิทธิภาพกว่าค่าจ้างขั้นต่ำที่สูงขึ้นในการลดความยากจนและความไม่เท่าเทียมกันของรายได้โดยใช้จำนวนเงินที่เหมือนกันของทรัพยากร [11] โอนเงินสดตามเงื่อนไขที่จะมีรายได้ต่ำผู้ประกอบการมีผลประโยชน์เพิ่มเติมในการให้ส่วนหนึ่งของเครือข่ายความปลอดภัยทางสังคมสำหรับผู้ประกอบการเมื่อคนงานที่สูญเสียงานของพวกเขาเพราะสูงกว่าค่าจ้างขั้นต่ำ แรงงานแรงจูงใจอุปทานโดยเฉพาะอย่างยิ่งการเครดิตภาษีรายได้, ยังได้รับการแสดงที่จะมีประสิทธิภาพในการเพิ่มทั้งการจ้างงานและรายได้ของแรงงานที่มีรายได้ต่ำในสหรัฐอเมริกา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เชิงประจักษ์มากที่สุดการศึกษาผลกระทบของค่าจ้างขั้นต่ำกับความยากจนในประเทศพัฒนา
สรุปที่เพิ่มขึ้นในค่าจ้างขั้นต่ำ ลดความยากจน บนความสมดุล
ถึงแม้ว่าพวกเขาพบเพียงเจียมเนื้อเจียมตัว ผลกระทบสำหรับสองเหตุผล
- แรก หุ้นใหญ่ของคนงานที่ไม่ครอบคลุมโดยกฎหมายค่าจ้างขั้นต่ำ และสูงกว่าขั้นต่ำ
- 2 ค่าจ้างจะไม่ส่งผลกระทบต่อรายได้ครัวเรือนทั้งหมดวิธี
เดียวกัน :ค่าจ้างขั้นต่ำดึงบางครอบครัว พ้นจากความยากจน แต่อาจจะดันๆ

ความยากจน ให้ศักยภาพสำหรับผลกระทบต่อภาวะการจ้างงาน และรายได้ของ
บางส่วนของครอบครัวที่ยากจน การเพิ่มค่าจ้างขั้นต่ำเป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพสำหรับการลด
ความยากจน นโยบายที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นจะมุ่งเน้นไปที่ :
- ส่งเสริมการปฏิบัติตามกฎหมายค่าจ้างขั้นต่ำ ;
- เพิ่มรายได้ในภาคไม่เป็นทางการที่ค่าจ้างขั้นต่ำไม่ใช้ ;
- ระยะยาวและการเพิ่มผลผลิตของแรงงานจากครอบครัวที่มีรายได้ต่ำ
นี้แสดงให้เห็นว่าในขณะที่ค่าจ้างขั้นต่ำ สามารถเป็นส่วนหนึ่งของแพคเกจของความยากจน ลด
นโยบาย พวกเขาไม่ควรเป็นกลไกเท่านั้น หรือแม้แต่ที่สำคัญที่สุดหนึ่ง .
ตัวอย่างเช่น บราซิล เงื่อนไขการโอนเงินสด บอลซ่า เลือกโปรแกรม ,