Swift lulls the reader into a false

Swift lulls the reader into a false sense of trust in the narrator's good intentions by beginning with descriptions of the position of the poor in Ireland. The reader may think at first that this is a serious essay, making the point all the more jarring when it eventually appears. The idea itself comes from "a very knowing American," suggesting something of the wild barbarism of the Americas and American colonies.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Swift lulls อ่านเป็นความเชื่อถือในความตั้งใจดีของ'ผู้บรรยาย'เท็จ โดยเริ่มต้นด้วยคำอธิบายตำแหน่งของคนจนในประเทศไอร์แลนด์ ผู้อ่านอาจคิดว่า ในตอนแรกเป็นเรียงความที่ร้ายแรง ทำจุดคอย jarring เมื่อปรากฏขึ้นในที่สุด ความคิดตัวเองมาจาก "การรู้มากอเมริกัน แนะนำ barbarism ป่าของอเมริกาและสหรัฐอเมริกาเป็นอาณานิคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สวิฟท์ lulls ผู้อ่านเป็นความผิดของความไว้วางใจในความตั้งใจที่ดีของผู้บรรยายโดยเริ่มต้นด้วยคำอธิบายของตำแหน่งของคนยากจนในไอร์แลนด์ ผู้อ่านอาจจะคิดว่าในตอนแรกว่านี่คือการเขียนเรียงความที่รุนแรงทำให้ทุกจุดที่สั่นสะเทือนมากขึ้นเมื่อในที่สุดมันก็จะปรากฏขึ้น ความคิดตัวเองมาจาก "รู้มากอเมริกัน" บอกอะไรบางอย่างป่าเถื่อนป่าของทวีปอเมริกาและอาณานิคมอเมริกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รวดเร็ว lulls ผู้อ่านในความรู้สึกที่ผิดพลาดของเชื่อในความตั้งใจดีของผู้เล่าเรื่อง โดยเริ่มต้นด้วยคำอธิบายของตำแหน่งของคนยากจนในไอร์แลนด์ ผู้อ่านอาจจะคิดในตอนแรกว่าเป็นเรียงความที่ร้ายแรง ทำให้จุดทั้งหมดมากกว่าที่สั่นสะเทือนเมื่อในที่สุดก็ปรากฏ ความคิดตัวเองมาจาก " มากว่าชาวอเมริกัน" แนะนำเรื่องของสีทาบ้านป่าของอเมริกาและอาณานิคมอเมริกัน