Shirley Jackson was not the kind of

Shirley Jackson was not the kind of person you'd expect to be a literary firebrand. Shy and high-strung, she dropped out of the University of Rochester in 1935. Her second stab at school was more successful. At age 20, she enrolled at Syracuse University, where she met her future husband, Stanley Edgar Hyman. Together, they published a short-lived literary magazine called The Spectre.

After graduating from Syracuse, the two got married and moved to New York City, where Jackson gave birth to the first of her four children. Soon after, in 1945, Hyman got a job teaching at Bennington College in Vermont. The family moved to North Bennington, a tiny, rural town that later became the setting for "The Lottery." While Stanley taught, Jackson wrote. She penned a few offbeat stories for The New Yorker, but mostly she produced mainstream pieces for women's periodicals such as Good Housekeeping and Ladies' Home Journal. After several years of living in Vermont, Jackson had another child and was carrying a third. From a distance, her life seemed tranquil and wholesome. But something darker was brewing inside.

On a sunny June day in 1948, while taking a long walk, that darkness emerged. Several months pregnant and pushing a baby carriage loaded with groceries, Jackson found the trip more difficult than she'd anticipated. The entire time, she couldn't stop thinking about the book her husband had shown her on ancient rites of human sacrifice.

As soon as Jackson got home, she wrote the 3,378 words of "The Lottery." It took her just two hours, and seemed to flow out of her nearly perfect. "Except for one or two minor corrections," she remembered later, "It needed no changes."

Her husband quickly recognized the story was genius, and Jackson sent it on to her editor at The New Yorker. Soon, her life would change.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เชอร์ลี่ย์แจ็คสันไม่ได้เป็นประเภทของบุคคลที่คุณคาดหวังที่จะเป็นวรรณกรรมปลุกระดม ขี่อายและกระสับกระส่ายเธอลาออกจากมหาวิทยาลัยโรเชสเตอร์ในปี 1935 ถูกแทงที่สองของเธอที่โรงเรียนที่ประสบความสำเร็จมากขึ้น ตอนอายุ 20 เธอสมัครเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยซีราคิวที่เธอได้พบกับสามีในอนาคตของเธอสแตนลี่ย์เอ็ดการ์ Hyman ร่วมกันพวกเขาตีพิมพ์สั้นนิตยสารวรรณกรรมที่เรียกว่าอสุรกาย. หลังจากจบการศึกษาจากซีราคิวส์ทั้งสองได้แต่งงานและย้ายไปอยู่นิวยอร์กซิตี้ที่แจ็คสันเป็นผู้ให้กำเนิดแรกของสี่ลูก ๆ ของเธอ ไม่นานหลังจากนั้นในปี 1945, Hyman มีการเรียนการสอนงานที่วิทยาลัยเบนนิงตันในเวอร์มอนต์ ครอบครัวย้ายไปอยู่ที่นอร์ทเบนนิงตันเล็ก ๆ เมืองชนบทที่ต่อมากลายเป็นตั้งค่าสำหรับ "หวย". ในขณะที่สแตนลี่ย์สอนแจ็คสันเขียน เธอเขียนเรื่องราวผิดปรกติเล็กน้อยสำหรับชาวนิวยอร์ก แต่ส่วนใหญ่เธอหยิบชิ้นหลักสำหรับวารสารของผู้หญิงเช่นแม่บ้านที่ดีและสุภาพสตรีนิตยสารบ้าน หลังจากหลายปีที่อาศัยอยู่ในรัฐเวอร์มอนต์, แจ็คสันมีลูกอีกคนหนึ่งและได้รับการดำเนินการที่สาม จากระยะไกล, ชีวิตของเธอดูเหมือนเงียบสงบและบริสุทธ์ แต่สิ่งที่ได้รับการเข้มเบียร์ภายใน. ในวันที่มิถุนายนแดดในปี 1948 ในขณะที่การเดินนานความมืดที่โผล่ออกมา หลายเดือนที่ตั้งครรภ์และการผลักดันรถเข็นเด็กที่เต็มไปด้วยร้านขายของชำ, แจ็คสันพบการเดินทางที่ยากลำบากมากกว่าที่เธอต้องการที่คาดว่าจะ ตลอดเวลาที่เธอไม่สามารถหยุดคิดเกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้สามีของเธอได้แสดงให้เห็นเธอในพิธีกรรมโบราณของมนุษย์สังเวย. ทันทีที่แจ็คสันกลับมาถึงบ้านเธอเขียน 3,378 คำพูดของ "หวย". มันต้องใช้เวลาของเธอเพียงสองชั่วโมงและดูเหมือนจะไหลออกจากเกือบสมบูรณ์แบบของเธอ "ยกเว้นสำหรับหนึ่งหรือสองการแก้ไขเล็ก ๆ น้อย ๆ " เธอจำได้ในภายหลัง "มันจำเป็นต้องไม่มีการเปลี่ยนแปลง." สามีของเธอได้รับการยอมรับอย่างรวดเร็วเรื่องที่เป็นอัจฉริยะและแจ็คสันส่งมันไปยังบรรณาธิการของเธอที่นิวยอร์กเกอร์ เร็ว ๆ นี้ชีวิตของเธอจะเปลี่ยน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เชอร์ลีย์แจ็คสันไม่ได้ชนิดของคนที่คุณคาดหวังที่จะเป็นผู้ปลุกระดมวรรณกรรม อายและเครียด เธอลาออกจากมหาวิทยาลัยโรเชสเตอร์ในปี 1935 . แทงที่สองของเธอที่โรงเรียนที่ประสบความสำเร็จมากขึ้น ในวัย 20 เธอเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยซีราคิวส์ ที่เธอได้พบกับสามีในอนาคตของเธอ สแตนลี่ย์ การ์แมน . ร่วมกันพวกเขาตีพิมพ์นิตยสารวรรณกรรมสั้นเรียก Spectre .

หลังจากจบจากซีราคิวส์ ทั้งสองแต่งงานกันและย้ายไปอยู่ที่นิวยอร์ก ที่แจ็คสันให้กำเนิดแรกของเด็กทั้งสี่ของเธอ หลังจากนั้น ในปี 1945 Hyman ได้สอนที่วิทยาลัย Bennington เวอร์มอนต์ ครอบครัวย้ายไปอยู่ที่ North Bennington , จิ๋ว , ชนบทเมืองที่ต่อมากลายเป็นการตั้งค่าสำหรับ " หวย " ขณะที่ Stanley สอน แจ็คสันเขียนเธอเขียนเป็นข่าวทำผิดไม่กี่สำหรับนิวยอร์ก แต่ส่วนใหญ่เขาผลิตชิ้นส่วนหลักสำหรับผู้หญิงเป็นแม่บ้านที่ดี และวารสารเช่นวารสารบ้านหญิง หลังจากหลายปีของการใช้ชีวิตในเวอร์มอนต์ , แจ็คสันได้ลูกอีก และกำลังสาม จากระยะไกลได้ ชีวิตของเธอดูเหมือนจะสงบ และบริสุทธิ์ แต่บางอย่างเข้มกำลังข้างใน

ในวันแดดมิถุนายน 2491ในขณะที่กำลังเดินยาวที่ความมืดเกิดขึ้น หลายเดือนตั้งครรภ์และผลักดันรถเข็นเด็กเต็มไปด้วยร้านขายของชํา , แจ็คสันพบการเดินทางที่ยากเกินกว่าที่เธอจะคาดคิด เวลาทั้งหมด เธอไม่หยุดคิดเกี่ยวกับหนังสือสามีของเธอได้แสดงของเธอในพิธีกรรมโบราณของมนุษย์

ทันทีที่ แจ็คสัน กลับมาบ้าน เธอเขียน 3378 คำพูดของ " หวย" ใช้เวลาแค่ 2 ชั่วโมง และดูเหมือนจะไหลออกมาเกือบสมบูรณ์แบบ " ยกเว้นสำหรับหนึ่งหรือสองการแก้ไขเล็กน้อย " เธอนึกได้ทีหลัง มันต้องไม่มีการเปลี่ยนแปลง "

สามีของเธอได้อย่างรวดเร็วได้รับการยอมรับเรื่องอัจฉริยะ และ แจ็คสัน ส่งมันให้บรรณาธิการของเธอที่นิวยอร์ก . แล้วชีวิตของเธอจะเปลี่ยนไป
.