3.2.2.2. Trimethyl-amine nitrogen (

3.2.2.2. Trimethyl-amine nitrogen (TMA-N). TMA is produced by the Trimethylamine N-oxide (TMAO) decomposition as a result of enzymatic activity and bacterial spoilage (Frangos et al., 2010). Changes in TMA-N values for the treatments during storage are shown in Fig. 5. The initial TMA content was 1.44e1.58 mg N 100 g1 indicating the trout fillets were of good quality, in agreement with the initial TMA-N values (day 0) reported for rainbow trout stored under vacuum packaging (Frangos et al., 2010). The highest concentrations of TMA for the control (7.32 mg N 100 g1), shallot (1.5%) (7.14 mg N 100 g1), shallot (3.0%) (6.64 mg N 100 g1), ajwain (1.5%) (7.23 mg N 100 g1) and ajwain (3.0%) (6.75 mg N 100 g1) treatments were observed at 6, 9, 12, 9 and 15th day of storage, respectively. A wide range of TMA values have been expressed by different researchers as acceptability limits for different fish species: i.e. 1 mg N 100 g1 for sea bream (Kyrana, Lougovois, & Valsamis,1997); 5 mg N 100 g1 for sea bass (Masniyom, Benjakul, & Visessanguan, 2002); 5e10 mg N 100 g1 for sardines (Ozogul, Polat,€ & Ozogul,€ 2004); 12 mg N 100 g1 for hake (Ruíz-Capillas & Moral, 2001); 10e15 mg N 100 g1 as a general limit for fish (Connell, 1990 b). The great variation in the proposed limit values may be associated with the fact that TMA values are affected by fish species, season, initial bacterial count and storage conditions (Connell, 1990 b).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.2.2.2 การ Trimethyl amine ไนโตรเจน (TMA-N) TMA จะผลิต โดยการเน่า Trimethylamine N-ออกไซด์ (TMAO) เป็นผลมาจากกิจกรรมของเอนไซม์ในระบบและการเน่าเสียจากแบคทีเรีย (Frangos et al., 2010) แสดงการเปลี่ยนแปลงค่า TMA N การรักษาระหว่างการเก็บรักษาใน Fig. 5 เนื้อหา TMA เริ่มถูก 1.44e1.58 mg g1 N 100 การแสดงแล่ราท์ได้ของคุณภาพดี ยังคงเริ่มต้น TMA N ค่า (0 วัน) รายงานสำหรับเรนโบว์เทราต์ที่เก็บไว้ภายใต้บรรจุภัณฑ์สูญญากาศ (Frangos et al., 2010) ความเข้มข้นสูงสุดของ TMA การควบคุม (7.32 mg g1 N 100), หอมแดง (1.5%) หอมแดง (7.14 mg g1 N 100), (3.0%) ajwain (6.64 mg g1 N 100), (1.5%) (7.23 mg g1 N 100) และ ajwain (3.0%) รักษา (6.75 mg g1 N 100) ได้สังเกตที่ 6, 9, 12, 9 และ 15 วันของการจัดเก็บ ตามลำดับ มีการแสดงค่าช่วงกว้างของ TMA โดยนักวิจัยต่าง ๆ เป็น acceptability จำกัดสำหรับพันธุ์ปลาต่าง ๆ: เช่น 1 mg g1 N 100 สำหรับทะเลทรายแดง (Kyrana, Lougovois, & Valsamis, 1997); 5 mg N 100 g1 สำหรับปลากะพง (Masniyom, Benjakul, & Visessanguan, 2002); 5e10 mg g1 N 100 สำหรับทูน่า (Ozogul, Polat, € และ Ozogul, € 2004); 12 mg g1 N 100 สำหรับ hake (Ruíz-Capillas และศีลธรรม 2001); 10e15 g1 N 100 มิลลิกรัมเป็นขีดจำกัดทั่วไปสำหรับปลา (Connell, 1990 b) การเปลี่ยนแปลงที่ดีเสนอวงเงินค่าอาจสัมพันธ์กับความจริงที่ว่า ค่า TMA ได้รับผลจากพันธุ์ปลา ฤดูกาล เริ่มต้นแบคทีเรีย และสภาพการจัดเก็บ (Connell, 1990 b)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.2.2.2 ไนโตรเจน trimethyl-amine (TMA-N) TMA ผลิตโดย trimethylamine N-ออกไซด์ (TMAO) การสลายตัวเป็นผลมาจากกิจกรรมของเอนไซม์และการเน่าเสียของแบคทีเรีย (Frangos et al., 2010) การเปลี่ยนแปลงในค่า TMA-N สำหรับการรักษาระหว่างการเก็บรักษาที่มีการแสดงในรูป 5. เนื้อหา TMA เริ่มต้นถูก 1.44e1.58 มก. ยังไม่มี g1 100 แสดงให้เห็นเนื้อปลาเทราท์มีคุณภาพที่ดีในข้อตกลงกับค่าเริ่มต้น TMA-N (วันที่ 0) รายงานเรนโบว์เทราท์ที่เก็บไว้ภายใต้บรรจุภัณฑ์สูญญากาศ (Frangos et al, 2010) ความเข้มข้นสูงสุดของ TMA สำหรับควบคุม (7.32 มก. ยังไม่มี 100 G1) หอมแดง (1.5%) (7.14 มก. ยังไม่มี 100 G1) หอมแดง (3.0%) (6.64 มก. ยังไม่มี 100 G1) Ajwain (1.5%) (7.23 มก. ไม่มีข้อความ 100 G1) และ Ajwain (3.0%) (6.75 มก. ยังไม่มี 100 G1) การรักษาที่ถูกตั้งข้อสังเกตที่ 6, 9, 12, 9 และวันที่ 15 ของการจัดเก็บข้อมูลตามลำดับ หลากหลายของค่า TMA ได้รับการแสดงโดยนักวิจัยที่แตกต่างกันเป็นข้อ จำกัด การยอมรับสำหรับปลาชนิดที่แตกต่างกันกล่าวคือ 1 มิลลิกรัมไม่มี 100 g1 สำหรับทรายแดงทะเล (Kyrana, Lougovois และ Valsamis, 1997); 5 มิลลิกรัมไม่มี 100 g1 สำหรับปลากะพง (Masniyom, เบญจกุลและ Visessanguan, 2002); 5e10 มก. ยังไม่มี 100 g1 สำหรับปลาซาร์ดีน (Ozogul, Polat, €และ Ozogul, € 2004); 12 มก. ยังไม่มี g1 สำหรับ 100 เฮค (Ruiz-Capillas และคุณธรรม, 2001); 10e15 มก. ยังไม่มี 100 G1 เป็นข้อ จำกัด สำหรับปลาทั่วไป (คอนเนลล์ 1990 ข) การเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่ในการ จำกัด ค่าที่นำเสนออาจจะเกี่ยวข้องกับความจริงที่ว่าค่า TMA รับผลกระทบจากปลาชนิดฤดูกาลนับแบคทีเรียเริ่มต้นและสภาพการเก็บรักษา (คอนเนลล์ 1990 ข)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.2.2.2 . ไตรเอมีนไนโตรเจน ( tma-n ) ก็ผลิตโดยไตรเมทิลามีน n-oxide ( tmao ) ส่วนผลของเอนไซม์และแบคทีเรียที่ทำให้เกิดการเน่าเสีย ( Frangos et al . , 2010 ) การเปลี่ยนแปลงในค่า tma-n สำหรับการรักษาในช่วงกระเป๋าจะแสดงในรูปที่ 5 เนื้อหาก็เริ่มต้น 1.44e1.58 มก. N 100 G1 แสดงปลาเนื้อมีคุณภาพดีในข้อตกลงกับ tma-n ค่าเริ่มต้น ( วันที่ 0 ) รายงานสำหรับปลาเรนโบว์เทราท์เก็บไว้ภายใต้บรรจุภัณฑ์สูญญากาศ ( Frangos et al . , 2010 ) ความเข้มข้นสูงสุดของลูกค้าในการควบคุม ( 7.32 มก. N 100 G1 ) , หอมแดง ( 1.5% ) ( 7.14 มก. N 100 G1 ) , หอมแดง ( 3.0% ) ( 6.64 มก. N 100 G1 ) จเวน ( 1.5% ) ( 7.23 มก. N 100 G1 ) และจเวน ( 3.0% ) ( 6.75 มก. ไนโตรเจน 100 G1 ) วิธีสังเกตที่ 6 , 9 , 129 และ 15 วัน กระเป๋า ตามลำดับ ช่วงกว้างของลูกค้า คุณค่าที่ได้รับการแสดงออกโดยนักวิจัยที่แตกต่างกันเช่นการยอมรับข้อ จำกัด สำหรับปลาชนิดที่แตกต่างกัน : คือ 1 มก. N 100 G1 สำหรับปลาทะเล ( kyrana lougovois , & valsamis , 1997 ) ; 5 มก. / 100 G1 แบส ( masniyom กูล , & visessanguan , 2002 ) 5e10 มก. N 100 G1 สำหรับปลาซาร์ดีน ( ozogul polat โลก , , & ozogul โลก , 2004 )