The pepper plant is a perennial woo

The pepper plant is a perennial woody vine growing up to 4 metres (13 ft) in height on supporting trees, poles, or trellises. It is a spreading vine, rooting readily where trailing stems touch the ground. The leaves are alternate, entire, 5 to 10 centimetres (2.0 to 3.9 in) long and 3 to 6 centimetres (1.2 to 2.4 in) across. The flowers are small, produced on pendulous spikes 4 to 8 centimetres (1.6 to 3.1 in) long at the leaf nodes, the spikes lengthening up to 7 to 15 centimetres (2.8 to 5.9 in) as the fruit matures.[15] The fruit of the black pepper is called a drupe and when dried is known as a peppercorn.

Pepper can be grown in soil that is neither too dry nor susceptible to flooding, moist, well-drained and rich in organic matter (the vines do not do too well over an altitude of 900 m (3,000 ft) above sea level). The plants are propagated by cuttings about 40 to 50 centimetres (16 to 20 in) long, tied up to neighbouring trees or climbing frames at distances of about 2 metres (6 ft 7 in) apart; trees with rough bark are favoured over those with smooth bark, as the pepper plants climb rough bark more readily. Competing plants are cleared away, leaving only sufficient trees to provide shade and permit free ventilation. The roots are covered in leaf mulch and manure, and the shoots are trimmed twice a year. On dry soils the young plants require watering every other day during the dry season for the first three years. The plants bear fruit from the fourth or fifth year, and typically continue to bear fruit for seven years. The cuttings are usually cultivars, selected both for yield and quality of fruit.

A single stem will bear 20 to 30 fruiting spikes. The harvest begins as soon as one or two fruits at the base of the spikes begin to turn red, and before the fruit is fully mature, and still hard; if allowed to ripen completely, the fruit lose pungency, and ultimately fall off and are lost. The spikes are collected and spread out to dry in the sun, then the peppercorns are stripped off the spikes.[15]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พริกไทยพืชเป็นไม้ยืนต้นเถาไม้เจริญเติบโตได้ถึง 4 เมตร (13 ฟุต) ความสูงบนต้นไม้สนับสนุน เสา หรือระแนง เป็นไม้เถากระจาย รากพร้อมที่ต่อท้ายมาสัมผัสพื้นดิน ใบมีสำรอง ทั้ง 5-10 เซนติเมตร (ใน 2.0 การ 3.9) ยาว และ 3-6 เซนติเมตร (1.2 2.4 ใน) ในแนวนอน ดอกมีขนาดเล็ก ผลิตบนแหลมห้อย 4-8 เซนติเมตร (1.6 3.1 นิ้ว) ยาวที่โหนใบ แทบที่เพิ่มความยาวของ 7 ถึง 15 เซนติเมตร (2.8 5.9 นิ้ว) เป็นการเติบโตของผลไม้ [15] ผลของพริกไทยดำเรียกว่า drupe และ เมื่อตากแห้งเป็นพริกไทยที่เรียกว่าพริกสามารถปลูกได้ในดินที่ไม่เกินไปแห้ง หรือไวต่อน้ำท่วม ชุ่มชื้น ระบายน้ำดี และอุดมไปด้วยอินทรีย์ (เถาวัลย์ไม่ทำดีกว่าระดับความสูง 900 เมตร (3,000 ฟุต) เหนือระดับน้ำทะเล) พืชมีพันธุ์ โดยการตัดประมาณ 40-50 เซนติเมตร (16 ถึง 20 ใน) ผูกขึ้นต้นไม้ใกล้เคียง หรือปีนหน้าผาเฟรมที่ระยะห่างประมาณ 2 เมตร (6 ฟุต 7 ใน) กัน ต้นไม้ที่ มีเปลือกหยาบเป็นที่โปรดปรานมากกว่าผู้ที่มีเปลือกเรียบ เป็นพืชพริกปีนเปลือกหยาบมากขึ้น พืชแข่งขันจะถูกล้างออกไป ออกเพียงพอต้นไม้เพื่อให้ร่มเงา และอนุญาตให้มีการระบายอากาศฟรี รากที่อยู่ในใบคลุมและมูลสัตว์ และหน่อจะตัดปีละสองครั้ง บนดินแห้ง ต้นอ่อนต้องรดน้ำทุกวันช่วงฤดูแล้งสำหรับ 3 ปีแรก พืชลูกสี่ หรือห้าปี และโดยทั่วไปยังคงให้ผลเจ็ดปี การตัดมักมีสายพันธุ์ เลือกทั้งผลผลิตและคุณภาพของผลไม้ก้านเดียวจะแบกขวากผล 20-30 การเก็บเกี่ยวเริ่ม เป็นผลไม้หนึ่ง หรือสองที่ฐานของแหลมเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดง และ ก่อนผลไม้เป็นผู้ใหญ่อย่างสมบูรณ์ และยังคง ยาก ถ้าอนุญาตให้สุกอย่างสมบูรณ์ ผลไม้สูญเสีย pungency และในที่สุดหลุด และหาย รวบรวม และกระจายไปแดดแทบ แล้ว peppercorns ที่ stripped ปิดแทบ [15]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โรงงานพริกไทยเป็นเถาไม้ยืนต้นไม้ยืนต้นที่เติบโตขึ้นถึง 4 เมตร (13 ฟุต) ความสูงในการสนับสนุนต้นไม้, เสาหรือระแนง มันเป็นเถาแพร่กระจายการขจัดได้อย่างง่ายดายที่ต่อท้ายลำต้นสัมผัสพื้นดิน ใบมีทางเลือกทั้ง 5 ถึง 10 เซนติเมตร (2.0-3.9 ใน) ยาว 3-6 เซนติเมตร (1.2-2.4 ใน) ข้าม ดอกมีขนาดเล็กที่ผลิตในแหลมห้อย 4-8 เซนติเมตร (1.6-3.1 ใน) ที่โหนดใบแหลมยาวได้ถึง 7-15 เซนติเมตร (2.8-5.9 ใน) เป็นผลไม้ที่ครบกำหนดไถ่ถอน. [15] ผลไม้ ของพริกไทยดำที่เรียกว่า drupe และเมื่อแห้งเป็นที่รู้จักกันพริกไทยได้. พริกไทยสามารถปลูกได้ในดินที่ไม่แห้งเกินไปหรือความเสี่ยงที่จะเกิดน้ำท่วมชื้นระบายน้ำดีและอุดมไปด้วยสารอินทรีย์ (องุ่นไม่ได้ทำมากเกินไป ดีกว่าระดับความสูง 900 เมตร (3,000 ฟุต) เหนือระดับน้ำทะเล) พืชที่จะแพร่กระจายโดยการตัดประมาณ 40-50 เซนติเมตร (16-20 ใน) ยาวผูกกับต้นไม้ที่อยู่ใกล้เคียงหรือกรอบการปีนเขาในระยะห่างประมาณ 2 เมตร (6 ฟุต 7) ต่างหาก ต้นไม้ที่มีเปลือกขรุขระเป็นที่ชื่นชอบมากกว่าผู้ที่มีเปลือกเรียบเป็นพืชพริกไทยไต่เปลือกขรุขระมากขึ้นอย่างรวดเร็ว พืชการแข่งขันจะถูกล้างออกไปเหลือเพียงต้นไม้เพียงพอที่จะให้ร่มเงาและอนุญาตให้มีการระบายอากาศที่ฟรี รากจะครอบคลุมในคลุมด้วยหญ้าใบและปุ๋ยและหน่อถูกตัดปีละสองครั้ง บนดินแห้งพืชเล็กต้องรดน้ำทุกวัน ๆ ในช่วงฤดูแล้งสำหรับช่วงสามปีแรก พืชแบกผลไม้จากปีที่สี่หรือห้าและมักจะยังคงแบกผลไม้เป็นเวลาเจ็ดปี ตัดสายพันธุ์นี้มักจะเลือกทั้งผลผลิตและคุณภาพของผลไม้. ก้านเดียวจะแบก 20-30 แหลมดอกเห็ด การเก็บเกี่ยวจะเริ่มขึ้นเร็วที่สุดเท่าที่หนึ่งหรือสองผลไม้ที่ฐานของแหลมเริ่มที่จะเปลี่ยนเป็นสีแดงและก่อนที่จะเป็นผลไม้ที่สุกเต็มที่และยังคงยาก; หากได้รับอนุญาตในการทำให้สุกอย่างสมบูรณ์ผลไม้สูญเสียความเผ็ดและในที่สุดก็หลุดออกมาและจะหายไป แหลมจะถูกเก็บรวบรวมและกระจายออกให้แห้งในดวงอาทิตย์แล้วพริกไทยจะถอดแหลม. [15]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พริกไทยพืช เป็นไม้ยืนต้น ไม้เถา เติบโตขึ้นถึง 4 เมตร ( 13 ฟุต ) สูงสนับสนุนต้นไม้ เสา หรือ trellises . มันแพร่กระจายเถา , รากพร้อมที่ต่อท้ายต้นสัมผัสพื้น ใบสลับ มีทั้งหมด 5 ถึง 10 เซนติเมตร ( 3.9 ใน 2.0 ) ยาว 3 - 6 เซนติเมตร ( 1.2 - 2.4 ) ข้าม ดอกเล็ก ๆที่แกว่งไปมาแทบ 4 ถึง 8 เซนติเมตร ( 1.6 3.1 ) ยาวที่ใบโหนด , แหลมยาวถึง 7 ถึง 15 เซนติเมตร ( 2.8 ถึง 5.9 ) เป็นผลไม้ถึง [ 15 ] ผลของพริกไทยเรียกว่าดรูปและเมื่อแห้งเป็นที่รู้จักกันเป็น เมล็ดพริกไทยตากแห้ง .พริกสามารถปลูกได้ในดิน ที่ไม่แห้งเกินไป หรือเสี่ยงต่อน้ำท่วม ชุ่มชื้น เนื้อดี และอุดมไปด้วยสารอินทรีย์ ( ค้างบ้าง ไม่ได้ดีเหนือระดับความสูง 900 เมตร ( 3 ฟุต ) เหนือระดับน้ำทะเล ) พืชที่ขยายพันธุ์โดยการตัดประมาณ 40 - 50 เซนติเมตร ( 16 - 20 ) ยาว มัดกับต้นไม้เพื่อนบ้านหรือเฟรมปีนที่ระยะทางประมาณ 2 เมตร ( 6 ฟุต 6 ใน ) แยก ; ต้นไม้ที่มีเปลือกขรุขระมี favoured มากกว่าผู้ที่มี เปลือกเรียบ เป็นพริกไทยพืชปีนเปลือกขรุขระมากขึ้นพร้อม . พืชแข่งขันจะถูกล้างออกไป เหลือเพียงต้นไม้ที่เพียงพอเพื่อให้ร่มเงาและอนุญาตให้ระบายฟรี รากและใบ ปกคลุมไปด้วยดินด้วยปุ๋ยคอก และยิงถูกสองครั้งต่อปี ในดินที่แห้งพืชยังต้องรดน้ำทุกวัน ๆในฤดูแล้งสำหรับสามปีแรก พืชที่ออกผลตั้งแต่ปี สี่ หรือห้า และมักจะยังคงแบกผลไม้สำหรับเจ็ดปี ที่มักจะเลือกกิ่งพันธุ์ ทั้งผลผลิตและคุณภาพของผลไม้ต้นเดี่ยวจะทน 20 ถึง 30 ผลแหลม การเก็บเกี่ยวจะเริ่มต้นทันทีที่หนึ่งหรือสองผลไม้ที่ฐานของแหลมเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดง และก่อนที่ผลไม้จะสุกเต็มที่ และยังยาก ถ้าอนุญาตให้สุกสมบูรณ์ , ผลไม้สูญเสียความฉุนและในที่สุดตกลงมาและจะหายไป แทบจะถูกเก็บรวบรวมและกระจายออกไปตากแดด แล้วพริกไทยจะปล้นปิดแหลม [ 15 ]