What began to occur in the last qua

What began to occur in the last quarter of the twentieth century was the break up of the
dominant nation state-based economic model as what we now call globalisation kicked into gear.
Economic internationalisation had flourished previously (1870-1914) but this time round its
momentum seemed unstoppable. The potential threat of an alternative social and political order
had evaporated with the collapse of the Berlin Wall in 1989. The 1990s were the period of easy
globalisation: the corporations, the international economic organisations and the dominant
nation-states paved the way for a new ‘market-friendly’ order. The trade unions oriented toward
the nation-state found that the centre of gravity had shifted elsewhere. Back in the 1970s there
had been sporadic moves towards trade union internationalism in a number of sectors but now a
global outlook had become an imperative. A gradual realisation came across the labour
movement that the old corporatist arrangements and partnerships with employers were no longer
to be a viable mechanism to defend, let alone advance, the interests of working people.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิ่งที่เริ่มเกิดขึ้นในไตรมาสสุดท้ายของศตวรรษยี่สิบเป็นการแบ่งค่าของการโดดเด่นจากรัฐชาติรูปแบบทางเศรษฐกิจเป็นสิ่งที่เราเรียกโลกาเตะเข้าเกียร์ความเป็นสากลทางเศรษฐกิจมีความเจริญรุ่งเรืองก่อนหน้านี้ (1870-1914) แต่ครั้งนี้รอบของโมเมนตัมดูเหมือนผ่านพ้น ภัยคุกคามที่อาจเกิดของสังคม และการเมืองใบสั่งอื่นมีระเหยกับการล่มสลายของกำแพงเบอร์ลินในปี 1989 ปี 1990 เป็นระยะเวลาง่ายโลกา: ในบริษัท องค์กรทางเศรษฐกิจระหว่างประเทศ และหลักการnation-states ปูทางสำหรับใบสั่ง 'ตลาดมิตร' ใหม่ สหภาพการค้าที่เน้นไปทางการ nation-state พบว่า ศูนย์ถ่วงได้เลื่อนอื่น ๆ ในปี 1970 มีได้ย้ายประปรายต่อสหภาพ internationalism ในหลายภาคส่วนแต่ตอนนี้มีแนวโน้มตลาดโลกได้กลายเป็น ความจำเป็น รับค่อย ๆ มาในแรงงานการเคลื่อนไหวที่จัด corporatist เก่าและสัมพันธ์กับนายจ้างไม่จะเป็นกลไกที่ทำงานได้เพื่อปกป้อง ให้ล่วงหน้าเพียงอย่างเดียว ผลประโยชน์ของคนทำงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิ่งที่เริ่มที่จะเกิดขึ้นในช่วงไตรมาสสุดท้ายของศตวรรษที่ยี่สิบก็สลายของ
รัฐตามประเทศที่โดดเด่นรูปแบบทางเศรษฐกิจเป็นสิ่งที่เราเรียกโลกาภิวัตน์เตะเข้าเกียร์.
สากลเศรษฐกิจเจริญรุ่งเรืองได้ก่อนหน้านี้ (1870-1914) แต่คราวนี้รอบ
โมเมนตัมดูเหมือนผ่านพ้น ภัยคุกคามที่อาจเกิดขึ้นของสังคมและการเมืองเพื่อทางเลือกที่
หายวับไปกับการล่มสลายของกำแพงเบอร์ลินในปี 1989 ปี 1990 เป็นระยะเวลาของการที่ง่าย
โลกาภิวัตน์: บริษัท ที่องค์กรทางเศรษฐกิจระหว่างประเทศและที่โดดเด่น
รัฐชาติปูทางสำหรับการใหม่ 'มิตรกับตลาด' เพื่อ สหภาพการค้ามุ่งเน้นไปยัง
รัฐชาติพบว่าศูนย์กลางของแรงโน้มถ่วงได้ขยับตัวอื่น ๆ ย้อนกลับไปในปี 1970 ที่มี
ได้ย้ายประปรายต่อสหภาพการค้าระหว่างประเทศในหลายภาค แต่ตอนนี้
แนวโน้มทั่วโลกได้กลายเป็นความจำเป็น ก่อให้เกิดการทยอยมาข้ามแรงงาน
เคลื่อนไหวว่าการเตรียมการ corporatist เก่าและความร่วมมือกับนายจ้างไม่ได้อยู่
ที่จะเป็นกลไกที่ทำงานเพื่อปกป้องนับประสาล่วงหน้าผลประโยชน์ของคนทำงาน