This one-act play concerns two char

This one-act play concerns two characters, Peter and Jerry, who meet on a park bench in New York City's Central Park. Peter is a middle-class publishing executive with a wife, two daughters, two cats and two parakeets. Jerry is an isolated and disheartened man, desperate to have a meaningful conversation with another human being. He intrudes on Peter’s peaceful state by interrogating him and forcing him to listen to stories about his life, and the reason behind his visit to the zoo. The action is linear, unfolding in front of the audience in “real time”. The elements of ironic humor and unrelenting dramatic suspense are brought to a climax when Jerry brings his victim down to his own savage level.

Eventually, Peter has had enough of his strange companion and tries to leave. Jerry begins pushing Peter off the bench and challenges him to fight for his territory. Unexpectedly, Jerry pulls a knife on Peter, and then drops it as initiative for Peter to grab. When Peter holds the knife defensively, Jerry charges him and impales himself on the knife. Bleeding on the park bench, Jerry finishes his zoo story by bringing it into the immediate present: "Could I have planned all this. No... no, I couldn't have. But I think I did." Horrified, Peter runs away from Jerry, whose dying words, "Oh...my...God", are a combination of scornful mimicry and supplication.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เล่นหนึ่งพระราชบัญญัตินี้เกี่ยวกับตัวละครทั้งสอง ปีเตอร์และเจอร์รี่ ที่พบในม้านั่งของนิวยอร์คเซ็นทรัลปาร์ค ปีเตอร์เป็นผู้บริหารระดับกลางประกาศพร้อมภรรยา ลูกสาวสองคน สองแมว และหนูเผือกสอง เจอร์รี่เป็นการโดดเดี่ยว และท้อแท้คน หมดหวังที่จะมีการสนทนาที่มีความหมายกับมนุษย์อื่น เขาลักษณะไวน์บนปีเตอร์ศานติ interrogating เขา และบังคับให้เขาไปฟังเรื่องราวเกี่ยวกับชีวิตของเขา และเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังของเขาไปสวนสัตว์ การดำเนินการเป็นเชิงเส้น แฉเข้าชม "ทันที องค์ประกอบของอารมณ์ขันเรื่องน่าขันและยึดมั่นอย่างใจจดใจจ่อจะมาถึงจุดสุดยอดเมื่อเจอร์รี่นำเหยื่อของเขาจนถึงระดับที่อำมหิตของเขาเองในที่สุด ปีเตอร์มีเพียงพอของคู่แปลกของเขา และพยายามที่จะปล่อย เจอร์รี่เริ่มผลักปีเตอร์จากม้านั่ง และท้าทายเขาจะต่อสู้เพื่อดินแดนของเขา โดยไม่คาดคิด เจอร์รี่ดึงมีดจากปีเตอร์ และลดลงเป็นแนวคิดริเริ่มสำหรับปีเตอร์คว้า เมื่อปีเตอร์ถือมีด defensively เจอร์รี่ชาร์จเขา และ impales ตัวเองบนมีด เลือดบนม้านั่งสวนสาธารณะ Jerry เสร็จสิ้นเรื่องสวนสัตว์ของเขา โดยนำมาทันที: "ไม่สามารถฉันมีการวางแผนทั้งหมดนี้ ไม่ใช่ ไม่ ไม่ได้ แต่ผมคิดว่า ผมทำ" กลัวกับ ปีเตอร์วิ่งห่างจากเจอร์รี่ ถ้อยคำตาย, "โอ้...ของฉัน... พระเจ้า" มีชุดของ scornful เพทและดุอาอ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นี้เล่นการกระทำหนึ่งกังวลตัวละครทั้งสองปีเตอร์และเจอร์รี่ที่พบอยู่บนม้านั่งในสวนสาธารณะในนิวยอร์กซิตี้เซ็นทรัลปาร์ค ปีเตอร์เป็นผู้บริหารสำนักพิมพ์ชั้นกลางกับภรรยาลูกสาวสองแมวสองตัวและสองหนูเผือก เจอร์รี่เป็นคนโดดเดี่ยวและท้อแท้หมดหวังที่จะมีการสนทนาที่มีความหมายกับมนุษย์อีก เขายุ่งอยู่กับสภาพความสงบสุขโดยปีเตอร์สอบสวนเขาและบังคับให้เขาฟังเรื่องราวเกี่ยวกับชีวิตของเขาและเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังที่เขาไปเยือนสวนสัตว์ การกระทำที่เป็นเส้นตรงแฉในด้านหน้าของผู้ชมในเวลาจริง "" องค์ประกอบของอารมณ์ขันและยึดมั่นใจจดใจจ่อละครจะถูกนำไปจุดสุดยอดเมื่อเจอร์รี่นำเหยื่อของเขาลงไปที่ระดับความโหดของเขาเอง.

ในที่สุดปีเตอร์ได้มีเพียงพอของสหายที่แปลกประหลาดของเขาและพยายามที่จะออกจาก เจอร์รี่เริ่มต้นผลักดันปีเตอร์ออกจากม้านั่งและท้าทายให้เขาต่อสู้เพื่อดินแดนของเขา โดยไม่คาดคิดเจอร์ดึงมีดปีเตอร์และอุณหภูมิจะลดลงเป็นความคิดริเริ่มของปีเตอร์ที่จะคว้า เมื่อปีเตอร์ถือมีด defensively เจอร์ค่าใช้จ่ายเขาและ impales ตัวเองบนมีด เลือดออกบนม้านั่งในสวนสาธารณะ, เจอร์รี่เล่าเรื่องจบสวนสัตว์ของเขาโดยนำมันลงไปในปัจจุบันทันที ".. สามารถฉันได้วางแผนไว้ทั้งหมดนี้ไม่มี ... ไม่มีผมไม่ได้ แต่ผมคิดว่าผมได้." ตกใจปีเตอร์วิ่งออกไปจากเจอร์รี่เป็นคำตาย "โอ้ ... ฉัน ... พระเจ้า" มีการรวมกันของการล้อเลียนดูถูกและวิงวอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นี้แสดงละครเกี่ยวกับสองตัว , ปีเตอร์ และ เจอร์รี่ ที่เจอกันบนม้านั่งในสวนสาธารณะในนิวยอร์กซิตี้ของเซ็นทรัลพาร์ค ปีเตอร์เป็นคนชั้นกลาง ผู้บริหารสำนักพิมพ์กับภรรยา , ลูกสาว สองคน สองแมวและสอง parakeets . เจอร์รี่เป็นคนแยกและท้อแท้ หมดหวังที่จะมีการสนทนาที่มีความหมายกับมนุษย์อีก . เขา intrudes สภาพสงบสุขของปีเตอร์ โดยสอบสวนเขา และบังคับให้เขาฟังเรื่องราวเกี่ยวกับชีวิตของเขาและเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังการไปสวนสัตว์ การปฏิบัติการเชิงเส้น , แฉในด้านหน้าของผู้ชมใน " เวลาจริง " องค์ประกอบของอารมณ์ขันประชดและ unrelenting ละครใจจดใจจ่อจะมาถึงจุดสุดยอด เมื่อ เจอร์รี่ ทำให้เหยื่อลงไปที่ระดับโหดร้ายของเขาเองในที่สุด ปีเตอร์ มีเพียงพอของคู่หูที่แปลกของเขาและพยายามที่จะออกไป เจอร์รี่เริ่มผลักปีเตอร์ออกแล้ว และความท้าทายที่เขาต่อสู้เพื่อดินแดนของเขา โดยไม่คาดคิด เจอร์รี่ดึงมีดจากปีเตอร์ แล้วหยดมันเป็นความคิดริเริ่มสำหรับปีเตอร์คว้า เมื่อปีเตอร์ถือมีด defensively , Jerry และค่าใช้จ่ายเขา impales ตัวเองบนมีด เลือดบนม้านั่งของสวนสาธารณะ เจอร์รี่ เสร็จเรื่องสวนของเขา โดยเอาลงทันทีปัจจุบัน : " ผมได้วางแผนทั้งหมดนี่ ไม่ . . . ไม่ , ผมไม่ . . . แต่ฉันคิดว่าฉันทำ . " หวาดกลัว ปีเตอร์วิ่งห่างจากเจอร์รี่ ซึ่งตายคำพูด " โอ้ . . . . . . . . . . . . . . พระเจ้า " คือการรวมกันของการล้อเลียนดูถูกและวิงวอน .