“But you’re alive,” the prince said

“But you’re alive,” the prince said to her. Celaena’s smile faded as the memory struck her. “Yes.”
“What happened?” Dorian asked. Her eyes turned cold and hard. “I snapped.”
“That’s all you have to offer as an explanation for what you did?”
Captain Westfall demanded. “She killed her overseer and twenty- three sentries before they caught her. She was a finger’s tip from the wall before the guards knocked her unconscious.”
“So?” Dorian said. Celaena seethed. “So? Do you know how far the wall is from the mines?” He gave her a blank look. She closed her eyes and sighed dramatically. “From my shaft, it was three hundred sixty- three feet. I had
someone mea sure.” “So?” Dorian repeated.
“Captain Westfall, how far do slaves make it from the mines when
they try to escape?”
“Three feet,” he muttered. “Endovier sentries usually shoot a man down before he’s moved three feet.”
The Crown Prince’s silence was not her desired effect. “You knew it was suicide,” he said at last, the amusement gone.
Perhaps it had been a bad idea for her to bring up the wall. “Yes,”
she said. “But they didn’t kill you.” “Your father ordered that I was to be kept alive for as long as possible—to endure the misery that Endovier gives in abundance.” A chill that had nothing to do with the temperature went through her. “I
never intended to escape.” Th e pity in his eyes made her want to hit him. “Do you bear many scars?” asked the prince. She shrugged and he smiled, forcing the mood to lift as he stepped from the dais. “Turn around, and let me view your back.” Celaena frowned, but obeyed as he walked to her, Chaol stepping closer. “I can’t make them outclearly through all this dirt,” the prince said, inspecting what skin showed through the scraps of her shirt. She scowled, and scowled even
more when he said, “And what a terrible stench, too!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"แต่คุณยังมีชีวิตอยู่" เจ้าชายตรัสกับเธอ รอยยิ้ม Celaena ของจางหายไปเป็นหน่วยความจำของเธอหลง "ใช่."
"เกิดอะไรขึ้น?" โดเรียนถาม ดวงตาของเธอหันเย็นและยาก "ฉัน snapped."
"นั่นคือทั้งหมดที่คุณมีให้เป็นคำอธิบายสำหรับสิ่งที่คุณไม่?"
กัปตันเวสท์เรียกร้อง "เธอฆ่าหัวหน้าของเธอและยี่สิบสามยามก่อนที่พวกเขาจับเธอ เธอเป็นคนที่ปลายนิ้วของจากผนังก่อนที่ยามเคาะเธอหมดสติ. "
"ดังนั้น?" โดเรียนเกรกล่าวว่า Celaena seethed "ดังนั้น? คุณรู้หรือไม่ว่าไกลผนังเป็นจากเหมือง? "เขาทำให้เธอดูว่างเปล่า เธอปิดตาของเธอและถอนหายใจอย่างมาก "จากเพลาของฉันมันเป็นสามร้อย sixty- สามฟุต ฉันมี
คนที่กฟน. แน่นอน. "" ดังนั้น? "โดเรียนซ้ำ.
"กัปตันเวสท์วิธีไกลไม่ทำให้มันเป็นทาสจากเหมืองเมื่อ
พวกเขาพยายามที่จะหลบหนี? "
"สามฟุต" เขาพึมพำ "ยาม Endovier มักจะยิงคนลงก่อนที่เขาจะย้ายสามฟุต."
มงกุฎเงียบของเจ้าชายไม่ได้ผลที่ต้องการของเธอ "คุณรู้ว่ามันเป็นการฆ่าตัวตาย" เขากล่าวว่าที่ผ่านมาสนุกไป.
บางทีมันอาจจะได้รับความคิดที่ดีสำหรับเธอที่จะนำขึ้นผนัง "ใช่"
เธอกล่าว "แต่พวกเขาไม่ได้ฆ่าคุณ." "คุณพ่อสั่งให้ผมก็จะยังมีชีวิตอยู่ให้นานที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ที่จะทนความทุกข์ยากที่ให้ Endovier ในความอุดมสมบูรณ์." ชิลล์ ๆ ที่ไม่มีอะไรจะทำอย่างไรกับอุณหภูมิที่เดินผ่าน เธอ "ผม
ไม่เคยตั้งใจที่จะหลบหนี. "Th e pity ในดวงตาของเขาทำให้เธอต้องการที่จะตีเขา "คุณทนรอยแผลเป็นอีกหลายคน?" ถามเจ้าชาย เธอยักไหล่และเขายิ้มบังคับให้อารมณ์ที่จะยกในขณะที่เขาก้าวจากเวที "หันไปรอบ ๆ และแจ้งให้เราดูด้านหลังของคุณ." Celaena ขมวดคิ้ว แต่เชื่อฟังในขณะที่เขาเดินไปที่เธอ Chaol ก้าวใกล้ชิด "ฉันไม่สามารถทำให้พวกเขา outclearly ผ่านทุกสิ่งสกปรกนี้" เจ้าชายกล่าวว่าการตรวจสอบสิ่งที่แสดงให้เห็นผิวที่ผ่านเศษเสื้อของเธอ เธอ scowled และ scowled แม้
มากขึ้นเมื่อเขากล่าวว่า "และสิ่งที่กลิ่นเหม็นน่ากลัวเกินไป!"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" แต่เธอยังมีชีวิตอยู่ " เจ้าชายพูดกับเธอ celaena ยิ้มจางเป็นหน่วยความจำหลงเธอ " ค่ะ "
" เกิดอะไรขึ้น ? " ดอเรี่ยนถาม ตาของเธอจะเย็น และแข็ง " ฉันตะคอก "
" นั่นคือทั้งหมดที่คุณมีเพื่อให้คำอธิบายสำหรับสิ่งที่คุณทำ " Westfall
กัปตันเรียกร้อง " เธอฆ่าหัวหน้าของเธอ และยี่สิบ - สามแล้ว ก่อนที่เขาจะจับเธอเธอเป็นของปลายนิ้วจากกำแพง ก่อนที่ยามล้มหมดสติ "
" งั้นเหรอ ? " ดอเรี่ยนกล่าว celaena seethed . " งั้นเหรอ ? คุณรู้วิธีไกลผนัง จากเหมือง ? " เขาทำให้เธอดูว่างเปล่า เธอปิดตาของเธอและไม่สบายใจอย่างมาก " จากเพลาของฉันก็สามร้อยหกสิบสามฟุต ผมมี
คนกฟน. ว่า " เหรอ ? " " Dorian ซ้ำ .
" Westfall กัปตัน ,ไกลแค่ไหนที่ทาสทำจากเหมืองเมื่อ
พวกเขาพยายามที่จะหนี ? "
" สามฟุต " เขาพึมพำ " endovier แล้วมักจะยิงลงก่อนที่เขาจะย้ายไปสามฟุต . "
เงียบขององค์รัชทายาทได้ผลที่ต้องการเธอ " คุณก็รู้ว่ามันฆ่าตัวตาย " เขากล่าวในที่สุด สวนสนุกไป
บางทีมันได้รับความคิดที่ไม่ถูกต้องสำหรับเอาขึ้นผนัง " ใช่ "
เธอกล่าวว่า" แต่พวกเขาไม่ได้ฆ่าคุณ " พ่อสั่งว่าผมจะมีชีวิตอยู่ให้นานที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ที่จะอดทนต่อความทุกข์ที่ endovier ให้มากมาย " ชิลล์ที่ไม่เกี่ยวกับอุณหภูมิผ่านเธอ " ฉัน
ไม่เคยตั้งใจที่จะหนี " th e สงสารในสายตาของเขาทำให้เธอต้องการที่จะตีเขา " คุณหมีมีแผลเป็น " เจ้าชายถาม . เธอยักไหล่ เขายิ้มบังคับอารมณ์ยกเมื่อเขาก้าวจากเวที " เปิดรอบ และขอวิวด้านหลังของคุณ . " celaena ขมวดคิ้ว แต่ก็ทำตามที่เขาเดินไปที่เธอ chaol ก้าวเข้ามาใกล้ " ฉันไม่สามารถทำให้มันผ่านทั้งหมดนี้ outclearly ดิน " เจ้าชายกล่าวว่า การตรวจสอบผิวที่พบผ่านเศษเสื้อของเธอ เธอหน้าบึ้ง , หน้าบึ้งแม้แต่
มากขึ้นเมื่อเขากล่าวว่า " และมีกลิ่นเหม็น , น่ากลัวเกินไป ! "