The core studies regarding food add

The core studies regarding food additive safety in the United States have been unaltered for 40 y, it is now time to review these protocols and prepare new ones, incorporating new technologies, new knowledge, and leaving space for wider, transversal, and undoubted debates within the scientific community and by stakeholders. The EU in its review of food additives until 2020 is taking these premises into account to gather a transversal understanding of both the scientific community and legislators. Although difficult, a unique European law regarding food additives could be the best solution to bring confidence to the legislating bodies as well as safety to the food that is consumed by the more than 500 million people living within the EU. This mission is quite challenging due to the difficulty to obtain concrete, sound, and irrefutable results regarding human exposure to additives when taking into account the different diets, lifestyles, ages, and genetic predispositions of citizens (Bateman and others 2004; Connolly and others 2010;Mepham 2011; Lofstedt 2013).
The future of food additives is of grave importance for mankind; it is related to the well-being of the entire human population. Food additives will definitely change throughout the next decades, either tending to natural extracts that need to be thoroughly studied for interactions or to the synthetic chemical ones that will continue to scare the consumers. Future technologies regarding food additives have been studied and aim to reduce impact on health, manufacture costs, and controversy, having also the minimum effect on the final appearance of food. Nanotechnology, which is already widely used for different purposes is also being applied to food and to packaging, encapsulating the additives, allowing for controlled release, increase in stability, and reduction of impact in the final product. In a near future, it is expected that these nanostructures, present within the food or in the package, detect decay or contamination, and only then start the release of specific antioxidants or antimicrobials (Appendini and Hotchkiss 2002; Duncan 2011; Cushen and others 2012; Coles and Frewer 2013; Sung and others 2013)
The reception of these new technologies will also depend on how research is conducted in these fields and also how governing bodies legislate toward them, leading to their increasing use or eventual demise. These agencies should harmonize legislation and publish unique and easily accessible guidelines that should be applied worldwide. These guidelines should be approved by the scientific community, which can provide important information and input, but also by food companies for economic feasibility. In a future where consumers will be highly aware of the ingredients of their food, legislation that is well prepared, well reviewed, intended to provide minimum risk, and have worldwide applicability, will reduce doubt and, distrust, and hopefully keep the market operating efficiently for a better future.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศึกษาหลักการเกี่ยวกับความปลอดภัยสามารถอาหารในสหรัฐอเมริกาได้รับ unaltered สำหรับ 40 y เวลาที่จะตรวจสอบโพรโทคอเหล่านี้ และจัดเตรียมใหม่ อีกทั้งยังมีเทคโนโลยีใหม่ ความรู้ใหม่ และออกจากพื้นที่กว้าง transversal และ undoubted ดำเนินภาย ในชุมชนวิทยาศาสตร์ และเสีย EU ในการตรวจสอบสารอาหารจนกว่า 2020 จะคำนึงถึงสถานที่เหล่านี้จะรวบรวมความเข้าใจชุมชนวิทยาศาสตร์และกรอบนโยบาย transversal แม้ว่ายาก กฎหมายยุโรปเฉพาะเกี่ยวกับวัตถุเจือปนอาหารอาจจะเพื่อให้ความมั่นใจให้ legislating ร่างกายรวมทั้งความปลอดภัยของอาหารที่บริโภค โดยคนกว่า 500 ล้านที่อาศัยอยู่ภายใน EU ภารกิจนี้คือค่อนข้างท้าทายเนื่องจากความยากลำบากเพื่อให้ได้ผลลัพธ์คอนกรีต เสียง และ irrefutable เกี่ยวกับมนุษย์สัมผัสสารเมื่อคำนึงถึงอาหารที่แตกต่างกัน วิถีชีวิต อายุ และ predispositions พันธุของพลเมือง (แซมเบทแมนและอื่น ๆ 2004 Connolly และอื่น ๆ 2010 Mepham 2011 Lofstedt 2013)The future of food additives is of grave importance for mankind; it is related to the well-being of the entire human population. Food additives will definitely change throughout the next decades, either tending to natural extracts that need to be thoroughly studied for interactions or to the synthetic chemical ones that will continue to scare the consumers. Future technologies regarding food additives have been studied and aim to reduce impact on health, manufacture costs, and controversy, having also the minimum effect on the final appearance of food. Nanotechnology, which is already widely used for different purposes is also being applied to food and to packaging, encapsulating the additives, allowing for controlled release, increase in stability, and reduction of impact in the final product. In a near future, it is expected that these nanostructures, present within the food or in the package, detect decay or contamination, and only then start the release of specific antioxidants or antimicrobials (Appendini and Hotchkiss 2002; Duncan 2011; Cushen and others 2012; Coles and Frewer 2013; Sung and others 2013)The reception of these new technologies will also depend on how research is conducted in these fields and also how governing bodies legislate toward them, leading to their increasing use or eventual demise. These agencies should harmonize legislation and publish unique and easily accessible guidelines that should be applied worldwide. These guidelines should be approved by the scientific community, which can provide important information and input, but also by food companies for economic feasibility. In a future where consumers will be highly aware of the ingredients of their food, legislation that is well prepared, well reviewed, intended to provide minimum risk, and have worldwide applicability, will reduce doubt and, distrust, and hopefully keep the market operating efficiently for a better future.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาหลักเกี่ยวกับความปลอดภัยอาหารเสริมในประเทศสหรัฐอเมริกาได้รับการเปลี่ยนแปลงสำหรับ 40 ปีตอนนี้เป็นเวลาที่จะทบทวนโปรโตคอลเหล่านี้และเตรียมความพร้อมใหม่ที่ผสมผสานเทคโนโลยีใหม่ความรู้ใหม่และออกจากพื้นที่กว้างขวางและการอภิปรายไม่เป็นที่สงสัยอยู่ภายใน ชุมชนวิทยาศาสตร์และผู้มีส่วนได้เสีย สหภาพยุโรปในการตรวจสอบของวัตถุเจือปนอาหารในปี 2020 คือการสถานที่เหล่านี้เป็นบัญชีที่จะรวบรวมความเข้าใจที่ขวางของทั้งสองชุมชนวิทยาศาสตร์และสมาชิกสภานิติบัญญัติ แม้ว่าจะเป็นเรื่องยากที่ไม่ซ้ำกันกฎหมายยุโรปเกี่ยวกับการใช้วัตถุเจือปนอาหารอาจจะเป็นทางออกที่ดีที่สุดที่จะนำความมั่นใจในการร่างกฎหมายเช่นเดียวกับความปลอดภัยของอาหารที่บริโภคโดยมากกว่า 500 ล้านคนที่อาศัยอยู่ในสหภาพยุโรป ภารกิจครั้งนี้เป็นสิ่งที่ท้าทายมากทีเดียวเนื่องจากความยากลำบากในการที่จะได้รับคอนกรีตเสียงและผลการหักล้างไม่ได้เกี่ยวกับการสัมผัสของมนุษย์ที่จะเติมแต่งเมื่อคำนึงถึงอาหารที่แตกต่างกันการดำเนินชีวิตทุกเพศทุกวัยและ predispositions ทางพันธุกรรมของประชาชน (เบทและอื่น ๆ ปี 2004 คอนเนลลี่และคนอื่น ๆ 2010 ; Mepham 2011. Lofstedt 2013)
อนาคตของวัตถุเจือปนอาหารที่มีความสำคัญสำหรับหลุมฝังศพของมนุษย์; มันมีความเกี่ยวข้องกับความเป็นอยู่ของประชากรมนุษย์ทั้งหมด วัตถุเจือปนอาหารแน่นอนจะมีการเปลี่ยนแปลงตลอดทศวรรษที่ผ่านมาไม่ว่าจะพุ่งไปสารสกัดจากธรรมชาติที่จะต้องมีการศึกษาอย่างละเอียดสำหรับการติดต่อหรือกับคนที่สารเคมีสังเคราะห์ที่จะยังคงที่จะทำให้ตกใจผู้บริโภค เทคโนโลยีในอนาคตเกี่ยวกับการใช้วัตถุเจือปนอาหารได้รับการศึกษาและมุ่งมั่นที่จะลดผลกระทบต่อสุขภาพของค่าใช้จ่ายในการผลิตและความขัดแย้งที่มีผลกระทบยังต่ำสุดที่ปรากฏตัวครั้งสุดท้ายของอาหาร นาโนเทคโนโลยีที่มีอยู่แล้วใช้กันอย่างแพร่หลายเพื่อวัตถุประสงค์ที่แตกต่างกันนอกจากนี้ยังถูกนำไปใช้กับอาหารและบรรจุภัณฑ์ห่อหุ้มสารเติมแต่งเพื่อให้สามารถควบคุมการปลดปล่อยการเพิ่มขึ้นของความมั่นคงและการลดลงของผลกระทบในผลิตภัณฑ์สุดท้าย ในอนาคตอันใกล้ก็เป็นที่คาดหวังว่าสิ่งเหล่านี้โครงสร้างนาโนปัจจุบันที่อยู่ในอาหารหรือในแพคเกจตรวจสอบการสลายตัวหรือการปนเปื้อนและเพียงแล้วเริ่มต้นการเปิดตัวของสารต้านอนุมูลอิสระที่เฉพาะเจาะจงหรือยาต้านจุลชีพ (Appendini และ Hotchkiss 2002; ดันแคน 2011; Cushen และอื่น ๆ 2,012 ; โคลส์และ Frewer 2013; ซองและอื่น ๆ 2013)
การรับเทคโนโลยีใหม่เหล่านี้จะขึ้นอยู่กับวิธีการที่จะดำเนินการวิจัยในสาขาเหล่านี้และวิธีการปกครองกฎหมายร่างกายต่อพวกเขาที่นำไปสู่การเพิ่มการใช้หรือการตายในที่สุดของพวกเขา หน่วยงานเหล่านี้ควรสอดคล้องกับกฎหมายและเผยแพร่แนวทางที่เป็นเอกลักษณ์และสามารถเข้าถึงได้ง่ายที่ควรจะนำไปใช้ทั่วโลก หลักเกณฑ์เหล่านี้จะได้รับอนุมัติจากชุมชนวิทยาศาสตร์ที่สามารถให้ข้อมูลที่สำคัญและใส่ แต่ยังโดย บริษัท อาหารสำหรับความเป็นไปได้ทางเศรษฐกิจ ในอนาคตที่ผู้บริโภคจะสูงตระหนักถึงส่วนผสมของอาหารของพวกเขา, การออกกฎหมายที่มีการเตรียมความพร้อมให้การตรวจสอบอย่างดีมีวัตถุประสงค์เพื่อให้ความเสี่ยงต่ำสุดและมีการบังคับใช้ทั่วโลกจะช่วยลดความสงสัยและความไม่ไว้วางใจและหวังให้ตลาดในการดำเนินงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ สำหรับอนาคตที่ดีกว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่มีพรุ้งนี้ไม่รุ้งไม่มีพรุ้งนี้ไม่รุ้งไม่มีพรุ้งนี้ไม่รุ้งไม่มีพรุ้งนี้ไม่รุ้งไม่มีพรุ้งนี้ไม่รุ้งไม่มีพรุ้งนี้ไม่รุ้งไม่มีพรุ้งนี้ไม่รุ้งไม่มีพรุ้งนี้ไม่รุ้งไม่มีพรุ้งนี้ไม่รุ้งไม่มีพรุ้งนี้ไม่รุ้ง