In a split second, almost all of th

In a split second, almost all of their eyes were concentrated on the jade horn lying on top of Su Luo’s white slender palm. Their eyes clearly were expectantly waiting for her to throw it away without delay.

Su Luo saw their eager expressions turn expectant to the point where they began to salivate. Her heart secretly felt that it was laughable, but her mouth only said. “Since this being the case…then well…. I’ll first help you take care of it. Whenever you think of it then I’ll return it to you.”

Nangong Liuyun was noncommittal.

But once the words were spoken, Liu Weiming’s type of people’s disappointment was one that you could imagine.

Nangong Liuyun’s body showed a cold, indifferent intention. His expression was alienating and unsympathetic, coldly looking in disgust at Liu Weiming. “Inner core.” .

Liu Weiming’s expression was as usual, however his heart was secretly whining about his bitter luck.

With his highness Prince Jin’s type of strength, how could he still cared about the inner monster core of the Wild Serpent? He originally thought to take advantage of the confusion to remove the inner core, because this was one of their tasked item.

But since his highness Prince Jin mentioned it by name, how could he dare to even covet it silently?

He dug out the inner core and after washing it cleanly, he placed it into a box made of white jade. Only then did Liu Weiming differentially presented it to Nangong Liuyun.

Liu Weiming got up his nerves, took courage and weakly asked. “Your highness, this inner core….Does your highness want to sell it?

However, what made them envious was Nangong Liuyun again directly handed the small jade box to Su Luo.

Keeping silent nevertheless provided the best answer.

“But….but that is our tasked item, and also the Wild Serpent was drawn out by us!” Liu Ruohua felt aggrieved and argued noisily in a loud voice.

She felt it was really unfair. Su Luo did not even lift a finger. Instead she just stood there and watched the show. In the end all the spoils of war just ran into her arms. How could you asked her to swallow down such indignation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในแยกที่สอง เกือบทั้งหมดของตามีความเข้มข้นในฮอร์นหยกที่นอนอยู่ด้านบนของ Su ลูขาวปาล์มเรียว ตาชัดเจนตารอเธอจะทิ้งมันไปโดยไม่ชักช้าSu ลูเห็นของนิพจน์อยากเปิดครรภ์ไปยังจุดที่พวกเขาเริ่มที่จะ salivate หัวใจของเธอแอบรู้สึกว่า มัน laughable แต่ว่า ปากของเธอเท่านั้น "ตั้งแต่นี้เป็นกรณี...แล้วดี... ฉันจะช่วยคุณดูแลมันก่อน เมื่อใดก็ ตามที่คุณคิดว่า มัน แล้วฉันจะกลับไปคุณ"Nangong Liuyun เป็น noncommittalแต่เมื่อถูกคำพูด Liu Weiming ชนิดของความผิดหวังของคนที่คุณสามารถจินตนาการร่างกาย Nangong Liuyun แสดงให้เห็นเจตนาเย็น ไม่แยแส นิพจน์ของเขาคือ alienating และ unsympathetic จ้างงานดูความขยะแขยงที่ Liu Weiming "ภายในหลักการ"Liu Weiming นิพจน์ได้ตามปกติ อย่างไรก็ตาม หัวใจของเขาแอบร้องเกี่ยวกับโชคเขาขมชนิดของเขาพระเจ้าจิ้นแรง วิธีสามารถเขายังคงดูแลเกี่ยวกับหลักมอนสเตอร์ภายในของงูป่า ตอนแรกเขาคิดว่า การใช้ประโยชน์จากความสับสนจะเอาหลักภายใน เพราะของสินค้าพริ้นแต่ตั้งแต่เขาพระเจ้า Jin กล่าวถึงมันตามชื่อ วิธีสามารถเขากล้าแม้โลภอยู่เบื้องหลังเขาขุด ออกหลักภายใน และ หลังล้างออก เขาวางลงในกล่องที่ทำจากหยกขาว ถึงจะไม่ได้หลิว Weiming differentially นำเสนอ Nangong LiuyunLiu Weiming เพิ่มเส้นประสาทของเขา เอาความกล้า และถาม weakly "ฝ่าบาท หลักภายในนี้...ฝ่าบาทไม่ต้องการขายอย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้อิจฉาคือ Nangong Liuyun อีกครั้งโดยตรงมอบหยกกล่องเล็ก ๆ ให้ Su ลูปกปิดก็ให้คำตอบที่ดีที่สุด" แต่... แต่ที่เป็นของเราสินค้าพริ้น และยัง ออกออกพญาป่าเรา! " Liu Ruohua รู้สึกแค้น และโต้เถียง noisily เสียงดังเธอรู้สึกมันก็ไม่ยุติธรรมจริง ๆ Su ลูไม่ได้ยกนิ้ว แทนเธอเพียงแค่ยืนอยู่ที่นั่น และดูการแสดง สุดท้าย ล่มทั้งหมดของสงครามเพียงวิ่งเข้าไปในแขนของเธอ วิธีสามารถคุณเธอกลืนลงไม่พอใจดังกล่าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในเสี้ยววินาทีเกือบทั้งหมดของตาของเขาก็จดจ่ออยู่กับฮอร์นหยกนอนอยู่บนด้านบนของปาล์มเรียวขาวซู Luo ของ สายตาของพวกเขาได้อย่างชัดเจนถูกลุ้นรอให้เธอโยนมันออกไปโดยไม่ชักช้า. ซู Luo เห็นการแสดงออกของพวกเขากระตือรือร้นที่เปิดครรภ์ไปยังจุดที่พวกเขาเริ่มน้ำลาย หัวใจของเธอแอบรู้สึกว่ามันเป็นบ้องแบ๊ว แต่ปากของเธอเพียงกล่าวว่า "ตั้งแต่นี้เป็นกรณี ... แล้วดี ... ครั้งแรกที่ผมจะช่วยให้คุณดูแลมัน เมื่อใดก็ตามที่คุณคิดว่ามันแล้วฉันจะกลับมาให้คุณ. " Nangong Liuyun เป็นปัดๆ. แต่เมื่อคำพูดประเภทของความผิดหวังของผู้คนหลิว Weiming เป็นคนหนึ่งที่คุณสามารถจินตนาการ. ร่างกาย Nangong Liuyun แสดงให้เห็นความหนาวเย็นความตั้งใจไม่แยแส การแสดงออกของเขาถูกผลักไสและเห็นใจ, เฉยเมยมองด้วยความขยะแขยงที่หลิว Weiming "ภายในหลัก.". การแสดงออกหลิว Weiming ถูกตามปกติ แต่หัวใจของเขาแอบหอนเกี่ยวกับโชคขมของเขา. กับประเภทของความแข็งแรงเสด็จเจ้าชายของจินว่าเขาจะยังคงได้รับการดูแลเกี่ยวกับ core มอนสเตอร์ภายในของป่างู? เขาคิดเดิมที่จะใช้ประโยชน์จากความสับสนในการลบแกนเพราะนี่คือหนึ่งในรายการที่มอบหมายของพวกเขา. แต่ตั้งแต่เสด็จเจ้าชายจินกล่าวว่าโดยใช้ชื่อว่าเขาจะกล้าที่จะได้โลภมันเงียบ? เขาขุดออกมาภายใน หลักและหลังจากล้างมันหมดจดเขาวางมันลงไปในกล่องที่ทำจากหยกขาว ไม่เพียงแล้วหลิว Weiming แตกต่างกันเสนอให้ Nangong Liuyun. หลิว Weiming ลุกขึ้นเส้นประสาทของเขาเอาความกล้าหาญและถามอย่างอ่อน "ใต้ฝ่าพระบาทแกนนี้ ... .Does ใต้ฝ่าพระบาทต้องการที่จะขายได้หรือไม่แต่สิ่งที่ทำให้พวกเขาอิจฉาเป็น Nangong Liuyun อีกครั้งส่งโดยตรงขนาดเล็กกล่องหยกซู Luo. การรักษาความเงียบยังคงให้คำตอบที่ดีที่สุด. " แต่ ... .but ที่เป็นรายการมอบหมายของเราและยังป่างูถูกดึงออกมาจากเรา! "หลิว Ruohua รู้สึกเสียใจและเป็นที่ถกเถียงกันดังในเสียงที่ดัง. เธอรู้สึกว่ามันเป็นธรรมจริงๆ ซู Luo ไม่ได้ยกนิ้ว แต่เธอก็ยืนอยู่ที่นั่นและเฝ้าดูการแสดง ในท้ายที่สุดริบทั้งหมดของสงครามเพียงวิ่งเข้าไปในอ้อมแขนของเธอ วิธีที่คุณสามารถขอให้เธอกลืนลงความไม่พอใจดังกล่าว