mangrove detritus has been limited,

mangrove detritus has been limited, and comparisons between sites are
lacking. Our study explored whether mangrove detritus is an important
factor in controlling benthic community structure and variability on
temperate intertidal flats. We found that responses of benthic macro-
fauna to mangrove detrital enrichment were subtle and involved chang-
es in the relative abundances of some species rather than shifts in
species composition.
Previous detrital addition experiments (on intertidal flats) have con-
cluded that the procedure of the one-off mixing/burial of detrital mate-
rial does not create variation in macrofaunal assemblages away from an
ambient state (Kelaher and Levinton, 2003; Olabarria et al., 2010). How-
ever, our results suggest that physical disturbance effects of small-scale
surficial sediment mixing may occur in finer sediments with high mud
content (site 2), but not in sandy areas (site 1). Although this result
does not agree with previous detrital addition experiments (Kelaher
and Levinton, 2003; Olabarria et al., 2010), it fits with the literature of
physical disturbances on soft-sediment communities. Physical distur-
bances can create greater responses in muddy sediments compared to
sandy sediments (e.g. Ferns et al., 2000; Schratzberger and Warwick,
1999). Our results suggest that the response could differ with sediment
properties and this needs to be tested in future studies replicated across
multiple site and time scales.
Rather than altering benthic species composition, detrital addition
(at both sites) resulted in a small decrease in overall macrofaunal abun-
dance, which was largely driven by the reduction in the numerically
dominant polychaete species P. aucklandica and to a lesser extent
other dominant polychaete species (A. trifida at site 1 and H. filiformis
at site 2). Some previous studies examining the effects of macroalgae
detritus on intertidal communities have shown similar results, and de-
tected only subtle decreases in a few species following detrital
additions. These studies suggested that the intertidal communities ex-
amined are accustomed to detrital depositions, and that these systems
may be effective at recycling nutrients to buffer the effects of organic en-
richment (Olabarria et al., 2010; Rossi, 2006). However, in our system
the subtle changes in relative species abundances could be due to the
low bioavailability of temperate mangrove detritus (i.e. slow decay
and low nutritional quality).
Temperate mangrove litter has a high C:N ratio (e.g. 47;
Gladstone-Gallagher et al., 2014) compared with other food sources
(e.g. microphytobenthos (MPB), C:N of 5–15; Cook et al., 2004; Cook
et al., 2009), and is associated with low palatability and nutritional
value to benthic consumers (Enríquez et al., 1993; Nordhaus et al.,
2011). In addition, temperate litter decay can be an order of magni-
tude slower than in the tropics (t50 = 63–88 days vs. b1 week)
(Bosire et al., 2005; Gladstone-Gallagher et al., 2014). Therefore,
the reduction in C:N content of the litter is also slower, reducing
the bioavailability to consumers. Moreover, shallow temperate estu-
arine sediments often contain a highly productive and palatable MPB
(MacIntyre et al., 1996; Miller et al., 1996), meaning that mangrove
detritus may not offer the same important food subsidy that has
been found in resource-limited tropical systems, such as coral reefs
(Granek et al., 2009; Lapointe et al., 1987). Strong community re-
sponses to detrital enrichment in temperate estuaries have been ob-
served with additions of macroalgae and/or seagrass (e.g. Bishop
et al., 2010; Kelaher and Levinton, 2003; O'Brien et al., 2010),
which represent more easily degraded, bioavailable food sources
(lower C:N ratios and faster decay rates; Enríquez et al., 1993; de
Boer, 2000). The relatively slow decomposition and low bioavailabil-
ity of temperate mangrove leaf litter may offer one explanation for
the weak macrofaunal responses to mangrove detrital deposition.
The slow decay rate could also result in minimal changes to sedi-
ment biogeochemistry, a factor which drives shifts in species com-
position (e.g. Kelaher and Levinton, 2003).
Temperate mangrove detritus has been found to decrease macrofau-
nal abundance and diversity at high levels of addition, attributable to
the leaching of toxic tannins from leaf litter. However, in lower addi-
tions mangrove detritus (and other sources) can have small positive ef-
fects on macrofaunal abundance and species richness (Bishop and
Kelaher, 2008). The amount of detritus (dry weight) used in our
manipulation is similar to the upper end of the range previously
added (e.g. Bishop and Kelaher, 2008; Kelaher and Levinton, 2003;
Olabarria et al., 2010). In some of these earlier studies, a similar amount
of macrophyte detritus created sediment anoxia (during detrital break-
down) instigating negative responses in some macrofauna (Bishop and
Kelaher, 2008; Kelaher and Levinton, 2003). However, the large amount
of detritus added during this experiment (amount fallen from the trees
during summer) did not create anoxic conditions or produce films of
sulphide reducing bacteria that have been previously observed with
other detrital types (e.g. Bishop and Kelaher, 2008; Kelaher and
Levinton, 2003). This comparison further emphasizes the importance

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ป่าชายเลน detritus ถูกจำกัด และเปรียบเทียบระหว่างไซต์ได้ขาด ศึกษาของเราอุดมว่า detritus ป่าชายเลน ที่มีความสำคัญปัจจัยในการควบคุมโครงสร้างชุมชนธรรมชาติและสำหรับความผันผวนในแฟลต intertidal แจ่ม เราพบว่าการตอบสนองธรรมชาติโค-สัตว์ป่ากับป่าชายเลนในบ่อ detrital ได้ลึกซึ้ง และเกี่ยวข้องกับช้าง-es ใน abundances ญาติของบางชนิดมากกว่ากะในบทประพันธ์ชนิดก่อนหน้านี้ detrital ทดลอง (บนแฟลต intertidal) มีแอร์-cluded ที่ใช้ครั้งเดียวผสม/ฝังศพ detrital เมท-กระบวนการยล สร้างการเปลี่ยนแปลงใน assemblages macrofaunal ออกจากการสภาวะแวดล้อม (Kelaher และ Levinton, 2003 Olabarria et al., 2010) วิธี-เคย ผลของเราที่แนะนำรบกวนที่จริงผลกระทบของการระบุผสมตะกอน surficial อาจเกิดขึ้นในตะกอนปลีกย่อยด้วยโคลนสูงเนื้อหา (ไซต์ 2), แต่ไม่ได้อยู่ในพื้นที่ทราย (ไซต์ 1) แม้ว่าผลลัพธ์นี้ไม่เห็นด้วยกับการทดลองนี้ detrital ก่อนหน้า (Kelaherและ Levinton, 2003 Olabarria et al., 2010), พอกับวรรณกรรมของแปรปรวนทางกายภาพในชุมชนน้ำตะกอน จริง distur-bances สามารถสร้างผลตอบรับมากขึ้นเมื่อเทียบกับตะกอนโคลนทรายตะกอน (เช่นเฟิร์นและ al., 2000 Schratzberger และวอริคปี 1999) ผลของเราแนะนำว่า การตอบสนองไม่แตกต่างกับตะกอนคุณสมบัติและความต้องการนี้เป็นทดสอบในอนาคตจำลองในการศึกษาหลายไซต์และเวลาปรับขนาดแทนที่เปลี่ยนแปลงองค์ประกอบสายพันธุ์ธรรมชาติ เพิ่ม detrital(ที่อเมริกาทั้ง)ผลในขนาดเล็กลดลงรวม macrofaunal abun-เต้น ซึ่งถูกขับเคลื่อน โดยการลดในส่วนใหญ่จะเรียงตามตัวเลขโพลีคีทาหลักชนิด P. aucklandica และอาจน้อยกว่าชนิดโพลีคีทาตัวอื่น (A. trifida ไซต์ 1 และ H. filiformisที่ 2) บางการศึกษาก่อนหน้านี้ตรวจสอบผลกระทบของ macroalgaedetritus ในชุมชน intertidal ได้แสดงผลลัพธ์ที่คล้ายกัน และเดอ-tected ลดลงรายละเอียดเฉพาะในบางชนิดต่อ detritalเพิ่มเติม การศึกษานี้แนะนำที่อดีตชุมชน intertidal -amined ใจคุ้นเคยกับ detrital depositions ซึ่งระบบเหล่านี้อาจจะมีประสิทธิภาพในการรีไซเคิลสารบัฟเฟอร์ผลอินทรีย์น้ำ-richment (Olabarria et al., 2010 Rossi, 2006) อย่างไรก็ตาม ในระบบของเราการเปลี่ยนแปลงรายละเอียดใน abundances พันธุ์ญาติอาจเนื่องการชีวปริมาณออกฤทธิ์ต่ำของป่าชายเลนซึ่ง detritus (เช่นช้าผุกคุณภาพทางโภชนาการต่ำ)แคร่ป่าชายเลนซึ่งมีอัตราส่วน C:N สูง (เช่น 47Gladstone-Gallagher et al., 2014) เปรียบเทียบกับแหล่งอาหารอื่น ๆ(เช่น microphytobenthos (MPB), C:N ของ 5 – 15 Cook et al., 2004 ปรุงอาหารร้อยเอ็ด al., 2009), และจะเกี่ยวข้องกับ palatability ต่ำ และโภชนาการมูลค่าการบริโภคธรรมชาติ (Enríquez et al., 1993 Nordhaus et al.,2011) ได้นอกจากนี้ ผุแคร่ซึ่งสามารถสั่งของ magni -tude ช้ากว่าในเขตร้อน (t50 = 63 – 88 วันเทียบกับสัปดาห์ b1)(Bosire et al., 2005 Gladstone-Gallagher et al., 2014) ดังนั้นยังเป็นการลดในเนื้อหา C:N กระบะช้าลง ลดชีวปริมาณออกฤทธิ์ให้กับผู้บริโภค นอกจากนี้ ตื้นแจ่ม estu-arine ตะกอนมักประกอบด้วย MPB ที่อร่อย และมีประสิทธิภาพสูง(MacIntyre et al., 1996 มิลเลอร์และ al., 1996), หมายความ ว่า ป่าชายเลนdetritus อาจมีเงินสมทบอาหารสำคัญเดียวที่มีพบในทรัพยากรจำกัดเขตร้อนระบบ เช่นปะการัง(Granek et al., 2009 Lapointe et al., 1987) เรื่องชุมชนเข้มแข็ง-sponses จะขอ detrital ในบริเวณปากแม่น้ำซึ่งได้รับ ob-เสิร์ฟพร้อมเพิ่มของ macroalgae หรือหญ้าทะเล (เช่นมุขนายกร้อยเอ็ด al., 2010 Kelaher และ Levinton, 2003 โอไบรอัน et al., 2010),แสดงถึงการได้ง่ายขึ้นเสื่อมโทรม แหล่งอาหาร bioavailable(อัตราส่วน C:N ต่ำและอัตราการผุเร็ว Enríquez et al., 1993 เดอโบ 2000) การแยกส่วนประกอบค่อนข้างช้าและต่ำสุด bioavailabil-ity กระบะใบไม้ป่าชายเลนซึ่งอาจมีคำอธิบายหนึ่งตอบ macrofaunal อ่อนแอเพื่อสะสม detrital ป่าชายเลนอัตราผุช้าอาจทำให้การเปลี่ยนแปลงน้อยที่สุดเพื่อ sedi-ชีวธรณีเคมีติดขัด ปัจจัยที่ขับกะในชนิด com -ตำแหน่ง (เช่น Kelaher และ Levinton, 2003)ป่าชายเลนซึ่ง detritus พบเพื่อลด macrofau-nal ที่อุดมสมบูรณ์และความหลากหลายในระดับสูงนอกจากนี้ รวมthe leaching of toxic tannins from leaf litter. However, in lower addi-tions mangrove detritus (and other sources) can have small positive ef-fects on macrofaunal abundance and species richness (Bishop andKelaher, 2008). The amount of detritus (dry weight) used in ourmanipulation is similar to the upper end of the range previouslyadded (e.g. Bishop and Kelaher, 2008; Kelaher and Levinton, 2003;Olabarria et al., 2010). In some of these earlier studies, a similar amountof macrophyte detritus created sediment anoxia (during detrital break-down) instigating negative responses in some macrofauna (Bishop andKelaher, 2008; Kelaher and Levinton, 2003). However, the large amountof detritus added during this experiment (amount fallen from the treesduring summer) did not create anoxic conditions or produce films ofsulphide reducing bacteria that have been previously observed withother detrital types (e.g. Bishop and Kelaher, 2008; Kelaher andLevinton, 2003). This comparison further emphasizes the importance

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ป่าชายเลนที่เหลือได้รับการ จำกัด
และเปรียบเทียบระหว่างเว็บไซต์ที่ขาด การศึกษาของเราไม่ว่าจะเป็นการสำรวจป่าชายเลนที่เหลือเป็นสิ่งสำคัญที่เป็นปัจจัยในการควบคุมโครงสร้างชุมชนของสัตว์หน้าดินและความแปรปรวนในแฟลตintertidal พอสมควร เราพบว่าการตอบสนองของหน้าดินแมโครสัตว์ป่าชายเลนเพื่อเพิ่มคุณค่า detrital เป็นช้างที่ลึกซึ้งและมีส่วนร่วมในes ในญาติของอนุภาคบางชนิดมากกว่าการเปลี่ยนแปลงในองค์ประกอบชนิด. ก่อนหน้านอกจากนี้การทดลอง detrital (แฟลต intertidal) มีดcluded ว่าขั้นตอน ของหนึ่งออกผสม / ฝังศพของ mate- detrital เรียลไม่สร้างการเปลี่ยนแปลงใน assemblages macrofaunal ออกไปจากรัฐโดยรอบ (Kelaher และ Levinton 2003. Olabarria et al, 2010) อย่างไรก็ตามการที่เคยผลของเราแสดงให้เห็นว่าผลกระทบทางกายภาพของการรบกวนขนาดเล็กผสมตะกอนsurficial อาจเกิดขึ้นในตะกอนปลีกย่อยด้วยโคลนสูงเนื้อหา(เว็บไซต์ 2) แต่ไม่ได้อยู่ในพื้นที่ทราย (เว็บไซต์ 1) แม้ว่าผลนี้ไม่เห็นด้วยกับการทดลองก่อนหน้านี้นอกจากนี้ detrital (Kelaher และ Levinton 2003. Olabarria et al, 2010), มันเหมาะกับวรรณกรรมของการรบกวนทางกายภาพในชุมชนนุ่มตะกอน distur- ทางกายภาพbances สามารถสร้างการตอบสนองมากขึ้นในตะกอนโคลนเมื่อเทียบกับตะกอนทราย(เช่นเฟิร์น et al, 2000;. Schratzberger และ Warwick, 1999) ผลของเราแสดงให้เห็นว่าการตอบสนองอาจแตกต่างกับตะกอนคุณสมบัติและนี้จะต้องผ่านการทดสอบในการศึกษาในอนาคตการจำลองแบบทั่วเว็บไซต์หลายและเครื่องชั่งน้ำหนักเวลา. มากกว่าการเปลี่ยนแปลงองค์ประกอบของชนิดพันธุ์สัตว์หน้าดินนอกจากนี้ detrital (ที่เว็บไซต์ทั้งสอง) ส่งผลให้เกิดการลดลงของขนาดเล็กในภาพรวม macrofaunal abun- เต้นรำซึ่งได้รับแรงหนุนส่วนใหญ่จากการลดลงในตัวเลขชนิดโพลีคีทาโดดเด่น aucklandica พีและในระดับที่น้อยกว่าชนิดอื่นๆ โพลีคีทาที่โดดเด่น (ก trifida ที่เว็บไซต์ที่ 1 และเอช filiformis ที่เว็บไซต์ 2) บางการศึกษาก่อนหน้านี้การตรวจสอบผลกระทบของสาหร่ายที่เหลือต่อชุมชน intertidal ได้แสดงให้เห็นผลที่คล้ายกันและ de- tected ลดลงเพียงลึกซึ้งในไม่กี่ชนิดต่อไปนี้ detrital เพิ่มเติม การศึกษาเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าชุมชน intertidal อดีตamined จะคุ้นเคยกับการสะสม detrital และว่าระบบเหล่านี้อาจจะมีประสิทธิภาพในการรีไซเคิลสารอาหารไปยังบัฟเฟอร์ผลกระทบของen- อินทรีย์richment (Olabarria et al, 2010;. รอสซี 2006) แต่ในระบบของเรามีการเปลี่ยนแปลงที่ลึกซึ้งในอนุภาคชนิดญาติอาจจะเกิดจากการดูดซึมที่ต่ำของเศษซากป่าชายเลนพอสมควร(เช่นการสลายตัวช้าและมีคุณภาพต่ำทางโภชนาการ). Temperate ครอกป่าชายเลนมี C สูงอัตราส่วน N (เช่น 47 แกลดสโตน-กัลลาเกอร์ et al, 2014) เมื่อเทียบกับแหล่งอาหารอื่น ๆ . (เช่น microphytobenthos (MPB) C:. ไม่มี 5-15; คุก et al, 2004; คุกet al, 2009) และมีความเกี่ยวข้องกับความอร่อยและคุณค่าทางโภชนาการต่ำ. ค่า ให้กับผู้บริโภคหน้าดิน (Enríquez et al, 1993;.. Nordhaus, et al, 2011) นอกจากนี้การสลายตัวของเศษซากพืชพอสมควรอาจจะเป็นคำสั่งของ magni- tude ช้ากว่าในเขตร้อน (T50 = 63-88 วันเมื่อเทียบกับสัปดาห์ที่ b1) (Bosire et al, 2005;.. แกลดสโตน-กัลลาเกอร์, et al, 2014) ดังนั้นการลดลงใน C: ยังไม่มีเนื้อหาของครอกนี้ยังช้าลงลดการดูดซึมให้กับผู้บริโภค นอกจากนี้ estu- ตื้นพอสมควรตะกอนarine มักจะมี MPB มีประสิทธิภาพสูงและเป็นที่พอใจ(MacIntyre et al, 1996;.. มิลเลอร์, et al, 1996) ซึ่งหมายความว่าป่าชายเลนที่เหลืออยู่อาจจะไม่ให้เงินอุดหนุนอาหารที่สำคัญเช่นเดียวกับที่ได้ถูกพบในทรัพยากรระบบเขตร้อน -Limited เช่นแนวปะการัง(Granek et al, 2009;.. Lapointe, et al, 1987) ชุมชนที่เข้มแข็งอีกครั้งsponses เพื่อเพิ่มคุณค่าใน detrital อ้อยสมควรได้รับการสังเกตเสิร์ฟพร้อมกับการเพิ่มของสาหร่ายและ/ หรือหญ้าทะเล (เช่นบิชอปet al, 2010;. Kelaher และ Levinton 2003. โอไบรอัน, et al, 2010) ซึ่ง เป็นตัวแทนของการสลายตัวได้ง่ายขึ้นแหล่งอาหาร bioavailable (ต่ำกว่า C:. ไม่มีอัตราส่วนและอัตราการสลายตัวได้เร็วขึ้น; Enríquez et al, 1993; เดอโบเออร์, 2000) การสลายตัวค่อนข้างช้าและ bioavailabil- ต่ำity ของใบไม้ป่าชายเลนพอสมควรอาจมีคำอธิบายหนึ่งสำหรับการตอบสนองmacrofaunal อ่อนแอป่าชายเลนทับถม detrital. อัตราการสลายตัวช้าก็อาจส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงน้อยที่สุดเพื่อ sedi- ment biogeochemistry ปัจจัยที่ไดรฟ์การเปลี่ยนแปลงใน ชนิดที่สั่งตำแหน่ง(เช่น Kelaher และ Levinton, 2003). เศษซากป่าชายเลนหนาวได้รับพบว่าลดลง macrofau- ความอุดมสมบูรณ์และความหลากหลาย NAL อยู่ในระดับสูงนอกจากนี้เนื่องมาจากการชะล้างของแทนนินที่เป็นพิษจากใบไม้ อย่างไรก็ตามในที่ต่ำกว่าแก้ที่ดีนอกจากtions ป่าชายเลนที่เหลืออยู่ (และแหล่งอื่น ๆ ) สามารถมีประสิทธิผลเล็กบวกfects ในความอุดมสมบูรณ์และความมั่งคั่ง macrofaunal ชนิด (บิชอปและKelaher 2008) ปริมาณของเศษซาก (น้ำหนักแห้ง) ที่ใช้ในของเราการจัดการคล้ายกับปลายบนของช่วงก่อนหน้านี้เพิ่ม(เช่นบิชอปและ Kelaher 2008; Kelaher และ Levinton 2003; Olabarria et al, 2010). ในบางส่วนของเหล่านี้ศึกษาก่อนหน้านี้เป็นจำนวนที่คล้ายกันของเศษซาก macrophyte สร้างตะกอนล้มเหลว (ในช่วง Break- detrital ลง) instigating ตอบสนองเชิงลบในสัตว์ทะเลบางคน (บิชอปและKelaher 2008; Kelaher และ Levinton, 2003) แต่จำนวนมากของเศษซากเพิ่มขึ้นในช่วงการทดลองนี้(จำนวนลดลงจากต้นไม้ในช่วงฤดูร้อน) ไม่ได้สร้างเงื่อนไขซิกหรือผลิตภาพยนตร์ของซัลไฟด์ลดแบคทีเรียที่ได้รับการตั้งข้อสังเกตก่อนหน้านี้กับชนิดdetrital อื่น ๆ (เช่นบิชอปและ Kelaher 2008; Kelaher และLevinton, 2003) เปรียบเทียบต่อไปนี้จะเน้นความสำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ป่าชายเลน detritus ได้รับการ จำกัด และการเปรียบเทียบระหว่างเว็บไซต์
ขาด การศึกษาสำรวจว่าป่าชายเลน detritus สำคัญคือปัจจัยในการควบคุมสัตว์
โครงสร้างชุมชนและการเปลี่ยนแปลงในป่าโกงกาง
ข้างแฟลต เราพบว่า การตอบสนองของสัตว์หน้าดินขนาดใหญ่
พืชเพื่อเสริมเป็นสีสัน และเกี่ยวข้องกับป่าชายเลนแฮบโพลไทป์ -
เกาะช้างES ใน abundances ญาติบางชนิดเปลี่ยนแปลงองค์ประกอบชนิดมากกว่า
.
ก่อนการทดลอง ( แฟลตแฮบโพลไทป์นอกจากนี้ป่าโกงกาง ) มีคอน -
cluded ที่ขั้นตอนของการผสมซึ่งฝังแฮบโพลไทป์ของคู่ -
เรียลไม่ได้สร้างการเปลี่ยนแปลงใน macrofaunal ทะเลของทะเลห่างจากรัฐ ( kelaher levinton
, และ , 2003 ; olabarria et al . , 2010 ) วิธีการ -
เคยจากผลการศึกษาผลกระทบของการรบกวนที่ทางกายภาพขนาดเล็ก
เกี่ยวกับพื้นผิวดินตะกอนผสมที่อาจเกิดขึ้นในตะกอนโคลนสูงเนื้อหาละเอียดด้วย
( โครงการ 2 ) แต่ไม่ได้อยู่ในพื้นที่ดินทราย ( โครงการ 1 ) แม้ว่าผล
ไม่เห็นด้วยกับก่อนการทดลอง ( kelaher แฮบโพลไทป์และเพิ่ม
levinton , 2003 ; olabarria et al . , 2010 ) , มันพอดีกับวรรณคดี
การรบกวนทางกายภาพในชุมชนดินอ่อนนุ่ม distur ทางกายภาพ -
bances สามารถสร้างการตอบสนองในโคลนตะกอนมากขึ้นเมื่อเทียบกับ
ทรายตะกอน ( เช่นเฟิร์น et al . , 2000 ; schratzberger โดย
, 1999 ) ผลของเราแสดงให้เห็นว่าการตอบสนอง อาจแตกต่างกับดินตะกอน
และนี้ต้องทดสอบในอนาคตการศึกษาแบบข้ามเว็บไซต์หลายแบบ

เวลา .มากกว่าการแก้ไขดินและองค์ประกอบชนิด แฮบโพลไทป์
( ในเว็บไซต์ ) มีผลในการลดขนาดเล็ก โดยรวม macrofaunal Abun -
เต้น ซึ่งส่วนใหญ่เกิดจากการลดลงในตัวเลข
เด่นเพรียงชนิดหน้า aucklandica และน้อยกว่าขอบเขต
อื่นเด่นเพรียงชนิด ( A trifida ที่เว็บไซต์และ filiformis
1 h ที่เว็บไซต์ ( 2 )บางการศึกษาก่อนหน้านี้การตรวจสอบผลกระทบของชุมชนในเขตน้ำขึ้นน้ำลง (
detritus แสดงผลลัพธ์ที่คล้ายกันและ de -
tected เพียงสีสันลดลงในไม่กี่ชนิดต่อไปนี้แฮบโพลไทป์
เพิ่ม การศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่า ป่าโกงกางชุมชนอดีต
amined คุ้นเคยกับแฮบโพลไทป์ Depositions และระบบเหล่านี้
อาจจะมีประสิทธิภาพในการรีไซเคิลสารอาหารไปยังบัฟเฟอร์ผลของอินทรีย์และ -
richment ( olabarria et al . , 2010 ; รอสซี่ , 2006 ) อย่างไรก็ตาม ในระบบของเรา
เปลี่ยนแปลงสีสันในญาติสายพันธุ์ abundances อาจเนื่องจากการอบอุ่น
ต่ำ ( เช่นป่าชายเลน detritus และคุณภาพทางโภชนาการต่ำช้าผุ
)
หนาวป่าชายเลนแคร่มีสูงอัตราส่วน C : N ( เช่น 47 ;
แกลดสโตน กัลลาเกอร์ et al .2557 ) เมื่อเทียบกับแหล่งอาหารอื่น ๆ ( เช่น microphytobenthos
( หนี้ ) , C : N 5 – 15 ; ปรุงอาหาร et al . , 2004 ; ปรุงอาหาร
et al . , 2009 ) และมีความสัมพันธ์กับความน่ากินต่ำและคุณค่าทางโภชนาการกับผู้บริโภคสัตว์ ( ENR
. kgm quez et al . , 1993 ; Nordhaus et al . ,
2011 ) นอกจากนี้ ข้างแคร่การสลายตัวสามารถสั่งแมคนิ -
tude ช้ากว่าในเขตร้อน ( t50 = 63 – 88 วันกับ 1 สัปดาห์ )
( bosire et al . ,2005 ; แกลดสโตน กัลลาเกอร์ et al . , 2010 ) ดังนั้น ใน C : n
ลดปริมาณขยะก็ช้าลง ลด
การดูดซึมของผู้บริโภค นอกจากนี้ ตื้นพอสมควร estu -
arine ตะกอนมักมีประสิทธิผลสูงและมีโอกาสอร่อย
( แมคอินไทร์ et al . , 1996 ; มิลเลอร์ et al . , 1996 ) หมายความว่าป่าชายเลน
detritus อาจเสนอเดียวกันอาหารที่สำคัญของเงินอุดหนุนที่ได้
ถูกพบในระบบทรัพยากรเขตร้อน เช่น ปะการัง
( granek et al . , 2009 ; ลาพอนเต้ et al . , 1987 ) ชุมชนเข้มแข็งเพื่อการ Re -
sponses แฮบโพลไทป์ในกาลเทศะอ้อยได้รับ OB -
เสิร์ฟด้วยการเพิ่มของ ( และ / หรือหญ้าทะเล ( เช่นบิชอป
et al . , 2010 ; kelaher และ levinton , 2003 ; O ' Brien et al . , 2010 ) ซึ่งเป็นตัวแทนได้ง่ายขึ้น

เสื่อมโทรมในแหล่งอาหารล่าง ( C : N อัตราส่วนและอัตราเร็วการสลายตัว ; ENR í quez et al . , 1993 ;
เดอบัวร์ , 2000 ) ค่อนข้างช้า การย่อยสลายและต่ำ bioavailabil -
ity ของกาลเทศะป่าชายเลนใบไม้ทำให้อาจมีคำอธิบายเดียวสำหรับการอ่อนแอ macrofaunal

ช้าแฮบโพลไทป์ป่าชายเลนจากอัตราการสลายตัวที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงน้อยที่สุด sedi -
ชีวธรณีเคมี ment ,ปัจจัยซึ่งช่วยเปลี่ยนชนิด com -
ตำแหน่ง ( เช่น kelaher และ levinton , 2003 ) .
หนาวป่าชายเลน detritus ได้รับการพบเพื่อลด macrofau -
นาล ความอุดมสมบูรณ์และความหลากหลายในระดับสูง นอกจากนี้จาก
การละลายของแทนนินที่เป็นพิษจากขยะใบไม้ อย่างไรก็ตาม ในการลด addi -
tions ป่าชายเลน detritus ( แหล่งข้อมูลอื่น ) สามารถมี EF -
บวกขนาดเล็ก