In 2014 Gertrud Orff (1914-2000), o

In 2014 Gertrud Orff (1914-2000), one of the
pioneers in developmental music therapy, would
have celebrated her 100th birthday. It is now fifty
years since she began to use music in her work with children not only in music education but also
therapeutically. She had completed a musical
training and had been working together with her
former husband Carl Orff on the Music for Children of the Orff-Schulwerk. This practical knowledge inspired her applications of music in paediatric clinics and schools for special education in Munich, Switzerland and California since 1963.
Gertrud Orff published the results of her experiences and encounters in her ten years of pioneering music therapeutic work from 1963 to 1973 in her first book Orff Music Therapy: Active Furthering of the Development of the Child (1974/1980). In this book she describes the essential concepts of Orff Music Therapy which she had drawn from her practice in music therapy especially in the Centre for Social Paediatrics at the Kinderzentrum in Munich (www.kinderzentrum-muenchen.de). It was the then director of the Kinderzentrum, Prof. Dr. h.c. mult. Theodor Hellbrügge, who formed the name ‘Orff Music Therapy’ as the therapeutic application of the Orff-Schulwerk. In his preface Carl Orff attested to his former wife’s profound knowledge in the principles and possibilities of the Orff-Schulwerk and considered her therapeutic work as a realisation of the implicit potential of the Orff-Schulwerk that she had developed with great skill in a creative way. The twenty-one photographs taken by Isolde Ohlbaum in the book capture living moments from her music therapy sessions and show the moments of her early applications of music as therapy.
The starting point of her approach is the elemental musical expression of the child and in the first chapter Gertrud Orff defines the position of Orff Music Therapy as a multisensory therapy addressing all senses in using the musical means of rhythmical speech, rhythm, movement, melody in speaking and singing and in the use of instruments. In therapy the child can express herself or himself freely in spontaneous and creative cooperation with the therapist. Gertrud Orff formed her music therapy principles in relation to the ancient Greek concept of music musiké – “a total presentation in word, sound and movement" (Orff 1974/1980: 9). This includes not only more than our contemporary concept of music but draws special attention to the phenomenon of play and acoustic climate. She clearly relates here to the “sibling” of Orff music therapy, the Music for Children in the Orff-Schulwerk with its prominent concept of elemental music that is never music alone but connected with movement, dance and speech.
The following chapters describe the relation of Orff Music Therapy to the Orff-Schulwerk, the specific elements of the therapy, the practical work and therapeutic application with children with different forms of disabilities. She demonstrates in detail the therapeutic treatment with examples of different indications and explains the relation between therapist and parents. Several brief casestudies paint a picture of her clinical work in the form of small music therapy stories.
In her last chapter she writes about what was for her, the “secret of therapy”: Even if the interaction in music therapy can be observed – the therapeutic effect of music therapy always takes place invisibly. For Gertrud Orff the secret of music therapy lies in the specific acoustic-musical climate that is animating and stimulating, calming and soothing, intensifying and moderating. This climate is formed through movement, rhythm and sound – and has always been seen by her as a present moment as the Greek notion of chairos describes it. Therefore in Orff Music Therapy it is a central condition for the therapist to become aware of the creative moment and to be attentive to the child’s motivation. The aesthetic perception results from an animating energetic impulse, so that therapy can only be successful when the child participates emotionally. It is essential in music therapy to stay alert and to be prepared for the unexpected. Gertrud Orff often relates to the etymologic meaning of words. She explains the Latin expression for face facies as formed by the word facio which means action. So action and effect of the action form face and expression of the face: “facio facies mea”. In music therapy it is the affect that elicits the effect and thus the essential requirement for therapeutic effects is the emotional encounter of the therapist with the child.
The clinical experiences obtained through her music therapy practice served to build the theory of Orff Music Therapy in the form of key concepts. In her second book published in 1984 (English translation 1990) Gertrud Orff describes 77 Key Concepts of Orff Music Therapy. These key concepts proved to be valuable both for the diagnosis and prognosis of a child as well as for the therapeutic treatment. She uses the word key as a metaphor for opening or closing the lock of a child, and emphasises that each word, each behaviour of a child can become such a key in therapy. In the beginning of her music therapy work two concepts were especially crucial to her: the first is the concept of “imitation and initiative”, the second is the concept of “emotion”. Therefore the question is on one hand, whether a child tends more to imitate or to take the initiative and on the other hand to which extent, respectively in which form, the child is expressing emotions. The 77 key concepts are part of seven chapters titled Perception, Provocation, Gestalt, Object, Space, Time, Language, and Communication. In each of the 77 key concepts she first explains the concept in a general way and then comments on the music therapeutic perspective of these concepts. These are illustrated lively with sheet music, drawings and examples from her music therapy practice.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปี 2014 Gertrud Orff (1914-2000), หนึ่งผู้บุกเบิกในการพัฒนาดนตรีบำบัด จะมีการเฉลิมฉลองวันเกิดของเธอ 100 ก็ตอนนี้ห้าสิบปีตั้งแต่เธอเริ่มใช้เพลงในการทำงานของเธอกับเด็กไม่เพียงแต่ในการศึกษาดนตรี แต่ยังtherapeutically เธอได้เสร็จสิ้นการดนตรีฝึกอบรม และมีการทำงานร่วมกับเธออดีตสามี Carl Orff บนเพลงสำหรับเด็กของ Orff-Schulwerk ความรู้ปฏิบัตินี้แรงบันดาลใจของเธอใช้เพลงใน paediatric คลินิกและโรงเรียนการศึกษาพิเศษในมิวนิค สวิตเซอร์แลนด์และแคลิฟอร์เนียตั้งแต่ 1963Gertrud Orff เผยแพร่ผลลัพธ์ของประสบการณ์ของเธอ และพบเธอสิบปีของการบุกเบิกงานดนตรีบำบัดจาก 1963 ถึง 1973 ในครั้งแรกของเธอในจอง Orff ดนตรีบำบัด: Furthering งานพัฒนาการของเด็ก (1974/1980) ในหนังสือเล่มนี้ เธออธิบายแนวคิดสำคัญของ Orff ดนตรีบำบัดซึ่งเธอได้ออกจากแบบฝึกหัดของเธอในดนตรีบำบัดโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสังคม Paediatrics ที่ Kinderzentrum ในมิวนิค (www.kinderzentrum-muenchen.de) ผู้อำนวยการ Kinderzentrum รศ.ดร. h.c. mult แล้วได้ Theodor Hellbrügge ผู้ก่อตั้งชื่อ 'Orff ดนตรีบำบัด' เป็นประยุกต์ใช้รักษาโรค Orff Schulwerk ในเขา preface Carl Orff เดอร์ของภรรยาอดีตความรู้ลึกซึ้งในหลักการของ Orff-Schulwerk และถือว่างานของเธอรักษาเป็นปัญหาศักยภาพนัยของ Orff-Schulwerk ซึ่งเธอได้พัฒนาขึ้น มีทักษะที่ดีในทางสร้างสรรค์ ภาพเมืองทองธานีนำ โดย Isolde Ohlbaum ในสมุดจับภาพช่วงเวลาชีวิตจากเซสชันของเธอดนตรีบำบัด และแสดงช่วงเวลาของโปรแกรมประยุกต์ของเธอช่วงของเพลงเป็นการรักษาค่าดนตรีธาตุของเด็กคือจุดเริ่มต้นของวิธีการของเธอ และในบทแรก Gertrud Orff กำหนดตำแหน่งของ Orff ดนตรีบำบัดบำบัด multisensory กำหนดความรู้สึกทั้งหมดใช้วิธีการดนตรีเสียงจังหวะ จังหวะ การเคลื่อนไหว เมโลดี้ ในการพูด และการร้องเพลง และใช้เครื่องมือ ในการบำบัด เด็กสามารถที่แสดงตัวเองหรือตัวเองได้อย่างอิสระสร้างสรรค์ และอยู่ร่วมกับผู้บำบัด Gertrud Orff เกิดขึ้นหลักการรักษาของเธอเพลงเกี่ยวกับแนวคิดกรีกโบราณของเพลง musiké – "งานนำเสนอทั้งหมดใน word เสียง และการเคลื่อนไหว" (Orff 1974/1980:9) รวมถึงไม่เพียงแต่เพิ่มเติมมากกว่าของเราแนวคิดร่วมสมัยของเพลงแต่วาดความสนใจพิเศษในปรากฏการณ์ของอากาศเล่นและกันเสียง เธอชัดเจนกับที่นี่ "พี่น้อง" ของ Orff ดนตรีบำบัด เพลงสำหรับเด็ก-Schulwerk Orff ด้วยแนวคิดโดดเด่นของเพลงธาตุที่ไม่ได้อยู่คนเดียวเพลงแต่เชื่อมต่อกับการเคลื่อนไหว เต้นรำ และเสียงบทต่อไปนี้อธิบายความสัมพันธ์ของ Orff ดนตรีบำบัดเพื่อการ Orff-Schulwerk องค์ประกอบเฉพาะเจาะจงของการรักษา การปฏิบัติงาน และใช้ยากับเด็กพิการในรูปแบบต่าง ๆ เธอแสดงให้เห็นรายละเอียดบำบัดตัวอย่างบ่งชี้แตกต่างกัน และอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างนักบำบัดและผู้ปกครอง Casestudies ย่อหลายสีรูปภาพงานทางคลินิกของเธอในรูปแบบของเพลงเล็กเรื่องบำบัดในบทสุดท้ายของเธอ ที่เธอเขียนเกี่ยวกับสิ่งที่เป็นเธอ "ความลับของการบำบัด": แม้จะสังเกตได้จากการโต้ตอบในดนตรีบำบัด – ผลของดนตรีบำบัดรักษาจะเกิด invisibly สำหรับ Gertrud Orff ความลับของดนตรีบำบัดอยู่ในภูมิอากาศเฉพาะดนตรีอคูสติกที่จะทำให้เคลื่อนไหว และกระตุ้น ชื่น และฝ่า ทวีความรุนแรง และการดูแล สภาพภูมิอากาศนี้จะเกิดขึ้นผ่านการเคลื่อนไหว จังหวะ และ เสียง – และได้เสมอเห็น โดยเธอเป็นช่วงปัจจุบันเป็นแนวคิดกรีกของ chairos อธิบายว่า ดังนั้น ใน Orff ดนตรีบำบัด ได้เงื่อนไขกลางสำหรับบำบัดโรค ให้ทราบขณะนี้ความคิดสร้างสรรค์ และต้องการแรงจูงใจของเด็ก การรับรู้ความงามผลจากกระแสการปรับ animating เพื่อให้การรักษาสามารถประสบความสำเร็จเมื่อเด็กเข้าร่วมอารมณ์ มันเป็นสิ่งสำคัญในดนตรีบำบัดการแจ้งเตือน และ การเตรียมการที่ไม่คาดคิด Gertrud Orff มักจะเกี่ยวข้องกับความหมายของคำ etymologic เธออธิบายนิพจน์ติสำหรับหน้า facies ตาม ด้วย facio คำซึ่งหมายถึง การกระทำที่เกิดขึ้น ดังนั้น การกระทำและผลของการดำเนินการแบบฟอร์มของใบหน้าและหน้า: "facio facies mea" ดนตรีบำบัดจะเป็นผลที่ elicits ผล และดังนั้น ความต้องการจำเป็นสำหรับผลการรักษาเป็นพบทางอารมณ์ของผู้บำบัดกับเด็กประสบการณ์ทางคลินิกได้ผ่านการปฏิบัติของเธอเพลงบำบัดเพื่อสร้างทฤษฎีของ Orff ดนตรีบำบัดในรูปแบบของแนวคิดหลัก ในหนังสือของเธอสองตีพิมพ์ในปี 1984 (ภาษาอังกฤษแปล 1990) Gertrud Orff อธิบาย 77 คีย์แนวคิดของ Orff ดนตรีบำบัด แนวคิดหลักเหล่านี้พิสูจน์ให้เป็นประโยชน์ทั้ง เพื่อการวินิจฉัยและคาดคะเนของลูกเช่นส่วนการบำบัดรักษาโรค เธอใช้คีย์คำอุปมัยสำหรับเปิด หรือปิดล็อคลูก และเน้นว่า แต่ละคำ แต่ละพฤติกรรมของเด็กสามารถเป็นคีย์ดังกล่าวในการรักษา ในการเริ่มต้นของเธอดนตรีบำบัดงาน สองแนวคิดสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งเธอ: แรกเป็นแนวคิดของ "เทียมและความคิดริเริ่ม" ที่สองคือ แนวคิดของ "อารมณ์" ดังนั้นคำถามคือหนึ่ง ว่าเด็กมีแนวโน้มมากขึ้นเลียนแบบ หรือการใช้ความคิดริเริ่ม และในมือที่ระดับ ลำดับในซึ่งฟอร์ม เด็กจะแสดงอารมณ์ แนวคิดหลักที่ 77 เป็นส่วนหนึ่งของบทที่เจ็ดชื่อรับรู้ Provocation, Gestalt วัตถุ พื้นที่ เวลา ภาษา และการสื่อสาร ในแนวคิดหลัก 77 เธอก่อน อธิบายแนวคิดในแบบทั่วไป และข้อคิดเห็นในมุมมองเพลงบำบัดของแนวคิดเหล่านี้ เหล่านี้แสดงมีชีวิตชีวาที่ มีแผ่นเพลง รูปวาด และตัวอย่างจากเธอเพลงบำบัดฝึก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกอร์ทรูด ออร์ฟในปี 2014 ( 1914-2000 ) หนึ่งในผู้บุกเบิกในการพัฒนาดนตรี

จะได้ฉลองวันเกิด 100 ของเธอ คือตอนนี้ห้าสิบ
ปีตั้งแต่เธอเริ่มที่จะใช้เพลงในงานของเธอกับเด็กไม่เพียง แต่ในการศึกษาดนตรีแต่ยัง
therapeutically . เธอได้เสร็จสิ้นการฝึกดนตรี
และเคยทำงานร่วมกับเธอ
อดีตสามีของคาร์ลออร์ฟในเพลงสำหรับเด็กของอ ์ฟ ชูลแวร์ค . แรงบันดาลใจของเธอการดนตรีในคลินิกเด็กและโรงเรียนการศึกษาพิเศษ ใน มิวนิค ความรู้นี้ สวิตเซอร์แลนด์ และแคลิฟอร์เนีย ตั้งแต่ปี 1963 .
เกอร์ทรูด ออร์ฟเผยแพร่ผลลัพธ์ของเธอและประสบการณ์การเผชิญหน้าในสิบปีของการบุกเบิกดนตรีงานของเธอจาก 2506 ถึง 1973 ในหนังสือเล่มแรกของเธอออร์ฟดนตรีบำบัด : งานส่งเสริมการพัฒนาของเด็ก ( 1974 / 1980 )ในหนังสือเล่มนี้เธออธิบายแนวคิดที่สําคัญของออร์ฟดนตรีบำบัดที่เธอได้มาจากการปฏิบัติของเธอในดนตรีโดยเฉพาะในศูนย์กุมารเวชศาสตร์สังคมที่ kinderzentrum ในมิวนิก ( www.kinderzentrum-muenchen . de ) มันเป็นแล้ว ผอ. ของ kinderzentrum ดร. ซี. MULT . ธีโอดอร์ hellbr GGE บูร์ก ,ที่เกิดขึ้นในชื่อ ' ' ออร์ฟดนตรีบำบัด ' เป็นโปรแกรมการรักษาของอ ์ฟ ชูลแวร์ค . ในคำนำคาร์ล ออร์ฟยืนยันอดีตภรรยาของเขาลึกซึ้งความรู้ในหลักการและความเป็นไปได้ของอ ์ฟ ชูลแวร์ค และถือว่างานของเธอเป็นผู้ตระหนักในศักยภาพของระบบ schulwerk ออร์ฟที่เธอได้พัฒนาทักษะที่ดีในทางสร้างสรรค์21 ภาพที่ถ่ายโดยอิโซลเดอ ohlbaum ในการจับช่วงเวลาชีวิตจากหนังสือของเธอ ดนตรีบำบัดเซสชันและแสดงช่วงเวลาของการใช้งานแรกของเพลงบำบัด .
จุดเริ่มต้นของวิธีการของเธอคือธาตุการแสดงออกทางดนตรีของเด็กและในบทแรก เกอร์ทรูด ออร์ฟ กำหนดตำแหน่งของออร์ฟดนตรีบำบัดเป็นรักษาที่หลากหลายความรู้สึกกับความรู้สึกทั้งหมดในการใช้หมายความว่าดนตรีของจังหวะการพูด จังหวะเคลื่อนไหว ท่วงทำนองการพูดและร้องเพลงและการใช้เครื่องมือในการรักษาเด็กที่สามารถแสดงตัวเองหรือตัวเองได้อย่างอิสระในธรรมชาติและความร่วมมือที่สร้างสรรค์กับนักบำบัด เกอร์ทรูด ออร์ฟเกิดขึ้นเธอดนตรีบำบัดหลักการในความสัมพันธ์กับแนวคิดของกรีกโบราณเพลง Musik ) – " การนำเสนอทั้งหมดใน Word , เสียงและการเคลื่อนไหว " ( ออร์ฟ 1974 / 2523 : 9 )ซึ่งรวมถึงไม่เพียง แต่มากกว่าแนวคิดร่วมสมัยของดนตรี แต่ดึงความสนใจเป็นพิเศษกับปรากฏการณ์ของการเล่นและบรรยากาศอะคูสติก ยังเกี่ยวข้องกับที่นี่ " พี่น้อง " ของออร์ฟดนตรีบำบัด ดนตรีสำหรับเด็กใน schulwerk ออร์ฟกับแนวคิดของเพลงเด่นธาตุที่ไม่เคยดนตรีเพียงอย่างเดียว แต่เกี่ยวข้องกับการเคลื่อนไหว การเต้น และการพูด
บทต่อไปนี้อธิบายถึงความสัมพันธ์ของออร์ฟดนตรีบำบัดเพื่ออ ์ฟ ชูลแวร์ค องค์ประกอบที่เฉพาะเจาะจงของการรักษา การปฏิบัติงาน และผู้ใช้กับเด็กที่มีรูปแบบที่แตกต่างกันของการพิการ เธอแสดงให้เห็นถึงรายละเอียดการรักษาบำบัดด้วยตัวอย่างของข้อบ่งชี้แตกต่างกัน และอธิบายถึงความสัมพันธ์ระหว่างนักบำบัดและผู้ปกครองบทสรุปกรณีศึกษาหลายวาดภาพงานคลินิกของเธอในรูปแบบของเรื่องราวดนตรีขนาดเล็ก .
ในบทที่ล่าสุดของเธอที่เธอเขียนเกี่ยวกับสิ่งที่เธอ , " ความลับของการบำบัดด้วย " : ถ้าปฏิสัมพันธ์ในดนตรีบำบัดสามารถสังเกตได้และผลในการรักษาของดนตรีเสมอเวลาที่สุดลูกหูลูกตาสำหรับเกอร์ทรูด ออร์ฟ ความลับของดนตรีอยู่ในเฉพาะดนตรีอะคูสติก สภาพภูมิอากาศที่เป็นภาพเคลื่อนไหวและกระตุ้น , สงบเงียบและผ่อนคลายขึ้นและดูแล . บรรยากาศแบบนี้จะเกิดขึ้นผ่านการเคลื่อนไหวและจังหวะและเสียง ) และได้เห็นเธอเป็นปัจจุบันขณะ เช่น ความคิดของชาวกรีก chairos อธิบายมันดังนั้นในออร์ฟดนตรีบำบัดเป็นเงื่อนไขกลางสำหรับนักบำบัดที่จะตระหนักถึงช่วงเวลาที่สร้างสรรค์และจะใส่ใจกับแรงจูงใจของเด็ก การรับรู้สุนทรียภาพผลลัพธ์จากการเคลื่อนไหวกระฉับกระเฉง แรงกระตุ้น ดังนั้น การรักษาจะประสบความสำเร็จ เมื่อลูกแสดงอารมณ์ มันเป็นสิ่งจำเป็นในการรักษาเพลงตื่นตัวและเตรียมพร้อมสำหรับการที่ไม่คาดคิดเกอร์ทรูด ออร์ฟมักจะเกี่ยวข้องกับความหมาย etymologic ของคำ เธออธิบายนิพจน์ภาษาละตินสำหรับหน้าระบบการเป็น มาจากคำว่า facio ซึ่งหมายถึงการกระทำ ดังนั้น การกระทำและผลของการกระทำรูปใบหน้าและการแสดงออกของใบหน้า " facio facies การไฟฟ้านครหลวง "ในดนตรีบำบัดมันส่งผลที่ให้ผล และดังนั้นจึงจำเป็นต้องการผลการรักษาจะพบอารมณ์ของนักบำบัดกับเด็ก ประสบการณ์คลินิก
) เธอฝึกดนตรีบริการเพื่อสร้างทฤษฎีของออร์ฟดนตรีบำบัดในรูปแบบของแนวคิดที่สำคัญในหนังสือที่ตีพิมพ์ในปี 1984 ครั้งที่สองของเธอ ( แปลภาษาอังกฤษ 1990 ) เกอร์ทรูด ออร์ฟ กล่าวถึงแนวคิดหลักของออร์ฟ 77 เพลงบำบัด แนวคิดหลักเหล่านี้พิสูจน์ให้เป็นที่มีคุณค่าทั้งในการวินิจฉัยโรคและการพยากรณ์โรคของเด็กรวมทั้งการรักษาบำบัด เธอใช้คำสำคัญเป็นคำอุปมาสำหรับเปิดหรือปิดล็อคของเด็ก และเน้นแต่ละคำพฤติกรรมของเด็กแต่ละคนได้กลายมาเป็นหลักในการรักษา ในการเริ่มต้นของงานดนตรีสองแนวคิดสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับเธอ : แรกเป็นแนวคิดของ " การเลียนแบบและความคิดริเริ่ม " , ที่สองเป็นแนวคิดของ " อารมณ์ " ดังนั้นคำถามคือหนึ่งในมือว่าเด็กมีแนวโน้มที่จะเลียนแบบหรือใช้ความคิดริเริ่มและบนมืออื่น ๆที่ระดับตามลำดับซึ่งในรูปแบบ เด็กแสดงอารมณ์ 77 แนวคิดหลักเป็นส่วนหนึ่งของเจ็ดบท ชื่อว่า การรับรู้สิ่งเร้า , กลุ่มเกสตัลท์ สิ่งของ สถานที่ เวลา ภาษา และการสื่อสาร ในแต่ละครั้งของ 77 คีย์แนวคิดเธออธิบายแนวคิดในทางทั่วไปและความคิดเห็นเกี่ยวกับเพลงในมุมมองของแนวคิดเหล่านี้เหล่านี้เป็นภาพที่มีชีวิตชีวากับแผ่นเพลง , ภาพวาดและตัวอย่างจากเธอฝึกดนตรีบําบัด .