Neutrophils play a critical role in

Neutrophils play a critical role in the host defense against infection, and they are able to perform a variety of effector mechanisms for this purpose. However, there are also a number of pathological con- ditions, including autoimmunity and cancer, in which the activities of neutrophils can be harmful to the host. Thus the activities of neutrophils need to be tightly controlled. As in the case of other immune cells, many of the neutrophil effector functions are regulated by a series of immunoreceptors on the plasma membrane. Here, we review what is currently known about the functions of the various indi- vidual immunoreceptors and their signaling in neutrophils. While these immunoreceptors allow for the recognition of a diverse range of extracellular ligands, such as cell surface structures (like proteins, gly- cans and lipids) and extracellular matrix components, they commonly signal via conserved ITAM or ITIM motifs and their associated downstream pathways that depend on the phosphorylation of tyrosine residues in proteins and/or inositol lipids. This allows for a balanced homeostatic regulation of neutrophil effector functions. Given the number of available immunoreceptors and their fundamental importance for neutrophil behavior, it is perhaps not surprising that pathogens have evolved means to evade immune responses through some of these pathways. Inversely, some of these receptors evolved to specifically rec- ognize these pathogens. Finally, some interactions mediated by immunoreceptors in neutrophils have been identified as promising targets for therapeutic intervention.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นิวโทรฟิลมีบทบาทสำคัญในการป้องกันโฮสต์จากการติดเชื้อ และพวกมันสามารถดำเนินการกลไกเอฟเฟกต์ที่หลากหลายเพื่อจุดประสงค์นี้ อย่างไรก็ตาม ยังมีสภาวะทางพยาธิวิทยาอีกหลายประการ รวมถึงภูมิต้านตนเองและมะเร็ง ซึ่งกิจกรรมของนิวโทรฟิลอาจเป็นอันตรายต่อโฮสต์ได้ ดังนั้นกิจกรรมของนิวโทรฟิลจึงต้องได้รับการควบคุมอย่างเข้มงวด เช่นเดียวกับในกรณีของเซลล์ภูมิคุ้มกันอื่นๆ การทำงานของเอฟเฟกต์นิวโทรฟิลจำนวนมากได้รับการควบคุมโดยชุดของตัวรับภูมิคุ้มกันบนพลาสมาเมมเบรน ที่นี่เราจะตรวจสอบสิ่งที่ทราบในปัจจุบันเกี่ยวกับการทำงานของตัวรับภูมิคุ้มกันแต่ละบุคคลและการส่งสัญญาณในนิวโทรฟิล ในขณะที่ตัวรับภูมิคุ้มกันเหล่านี้ยอมให้มีการรับรู้ลิแกนด์นอกเซลล์ที่หลากหลาย เช่น โครงสร้างพื้นผิวของเซลล์ (เช่น โปรตีน ไกลแคน และลิพิด) และส่วนประกอบเมทริกซ์นอกเซลล์ โดยทั่วไปพวกมันจะส่งสัญญาณผ่านลวดลาย ITAM หรือ ITIM ที่อนุรักษ์ไว้ และเส้นทางปลายน้ำที่เกี่ยวข้องซึ่ง ขึ้นอยู่กับฟอสโฟรีเลชั่นของไทโรซีนที่ตกค้างในโปรตีนและ/หรือไขมันอิโนซิทอล สิ่งนี้ทำให้มีการควบคุมสภาวะสมดุลของฟังก์ชันเอฟเฟกเตอร์ของนิวโทรฟิล เมื่อพิจารณาจากจำนวนตัวรับอิมมูโนรีเซพเตอร์ที่มีอยู่และความสำคัญพื้นฐานสำหรับพฤติกรรมของนิวโทรฟิล จึงไม่น่าแปลกใจที่เชื้อโรคได้พัฒนาวิธีการหลบเลี่ยงการตอบสนองของระบบภูมิคุ้มกันผ่านวิถีทางเหล่านี้บางส่วน ในทางกลับกัน ตัวรับเหล่านี้บางตัวพัฒนาขึ้นเพื่อจดจำเชื้อโรคเหล่านี้โดยเฉพาะ ในที่สุด ปฏิกิริยาบางอย่างที่เป็นตัวกลางโดยตัวรับภูมิคุ้มกันในนิวโทรฟิลได้รับการระบุว่าเป็นเป้าหมายที่มีแนวโน้มสำหรับการแทรกแซงทางการรักษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นิวโทรฟิลมีบทบาทสําคัญในการป้องกันการติดเชื้อของโฮสต์และพวกเขาสามารถทํางานกลไกต่าง ๆ ของผลกระทบเพื่อจุดประสงค์นี้ อย่างไรก็ตามมีเงื่อนไขทางพยาธิวิทยาหลายอย่างรวมถึงภูมิต้านทานตนเองและมะเร็งซึ่งกิจกรรมของ neutrophil อาจเป็นอันตรายต่อโฮสต์ ดังนั้นจึงต้องมีการควบคุมกิจกรรมของนิวโทรฟิลอย่างเคร่งครัด เช่นเดียวกับเซลล์ภูมิคุ้มกันอื่น ๆ การทำงานของ neutrophil effector จำนวนมากถูกควบคุมโดยตัวรับภูมิคุ้มกันบนเยื่อหุ้มพลาสมา ในที่นี้เราได้ทบทวนการทำงานของตัวรับภูมิคุ้มกันแต่ละตัวที่รู้จักกันในปัจจุบันและการส่งสัญญาณในเซลล์นิวโทรฟิล ในขณะที่ตัวรับภูมิคุ้มกันเหล่านี้ช่วยให้สามารถระบุ exglandomes หลายชนิดเช่นโครงสร้างพื้นผิวของเซลล์เช่นโปรตีน glycine และ lipids และส่วนประกอบเมทริกซ์นอกเซลล์พวกเขามักจะส่งสัญญาณผ่านลำดับฐาน ITAM หรือ ITIM แบบอนุรักษ์นิยมและเส้นทางปลายน้ำที่เกี่ยวข้องซึ่งขึ้นอยู่กับกรดฟอสฟอริก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

neutrophilesมีบทบาทสําคัญในการป้องกันการติดเชื้อของโฮสต์และด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงสามารถใช้กลไกผลกระทบต่างๆได้ อย่างไรก็ตามยังมีเงื่อนไขทางพยาธิวิทยาหลายอย่างรวมถึงautoimmuneและมะเร็งซึ่งกิจกรรมของneutrophilอาจเป็นอันตรายต่อโฮสต์ ดังนั้นกิจกรรมของneutrophilต้องมีการควบคุมอย่างเข้มงวด เช่นเดียวกับในกรณีของเซลล์ภูมิคุ้มกันอื่นๆการทํางานของneutrophonsจํานวนมากจะถูกควบคุมโดยชุดของตัวรับภูมิคุ้มกันบนพลาสมา ที่นี่เราได้ทบทวนการทํางานของตัวรับภูมิคุ้มกันที่รู้จักกันในปัจจุบันและการส่งสัญญาณในneutrophil แม้ว่าตัวรับภูมิคุ้มกันเหล่านี้จะช่วยให้สามารถระบุแกนด์ภายนอกเซลล์ได้หลากหลายเช่นโครงสร้างพื้นผิวของเซลล์(เช่นโปรตีนglycine-calciumและlipid )และองค์ประกอบของเมทริกซ์นอกเซลล์แต่พวกเขามักจะส่งสัญญาณผ่านลําดับที่อนุรักษ์หรือITIMและเส้นทางปลายน้ําที่เกี่ยวข้องซึ่งขึ้นอยู่กับphosphorylationของสารตกค้างtyrosineในโปรตีนและ/หรือliposinol สิ่งนี้ทําให้สามารถปรับสมดุลของสภาวะคงที่ของฟังก์ชันneutrophil เมื่อพิจารณาถึงจํานวนผู้รับภูมิคุ้มกันที่มีอยู่และความสําคัญขั้นพื้นฐานของพฤติกรรมของneutrophilอาจไม่น่าแปลกใจที่เชื้อโรคได้พัฒนาวิธีการหลีกเลี่ยงการตอบสนองต่อระบบภูมิคุ้มกันผ่านบางเส้นทางเหล่านี้ ในทางตรงกันข้ามบางส่วนของตัวรับเหล่านี้มีวิวัฒนาการเพื่อระบุเฉพาะเชื้อโรคเหล่านี้ ในที่สุดบางส่วนของปฏิสัมพันธ์ที่เกิดจากตัวรับภูมิคุ้มกันในneutrophilได้รับการระบุว่าเป็นเป้าหมายที่มีแนวโน้มสําหรับการแทรกแซงการรักษา