Apart from the rice and cane sugar

Apart from the rice and cane sugar industries, the tapioca
starch-processing industry has played an important role in the
Thailand’s agricultural economy. Known as the world’s largest
producer and exporter of tapioca starch, Thailand produced over
seven million tons of starch in 2004. Approximate annual revenue
from tapioca starch export is 38,805 million baht or 1060 million
dollars [1]. Tapioca is produced from treated and dried cassava
(manioc) root and used in the food, paper, and toothpaste industries.
Only 20% of the cassava root harvested in Thailand is delivered
to starch-processing plants, while the rest is used in the
production of pellets and chips. Currently, Thailand has 92 tapioca
processing plants with a total production capacity of native and
modified starch at about 16,910 and 4350 ton/day, respectively [1].
Normally, these tapioca plants operate 24 h a day for 8–9 months,
from September to May.
The production of native starch from cassava root involves seven
major stages. These include root washing, chopping and grinding,
fibrous residue separation, dewatering and protein separation,
dehydration, drying, and packaging. The production facilities expect
a number of environmental problems such as the consumption
of large volumes of water and energy, and the generation of high
organic-loaded wastewater and solid waste. The starch extraction
process requires a vast volume of water which in turn produces
large amount of wastewater. According to the study of Tanticharoen
and Bhumiratanatries [2], the generation of wastewater at the
tapioca starch plants averages 20 m3 for every ton of starch being
produced. Similarly, Hien et al. [3] reported the characteristics of
wastewater from the Vietnam tapioca starch plants with the values
of 11,000–13,500 mg COD/l, 4200–7600 mg SS/l, and pH of 4.5–5.0.
The approximate generations of wastewater and solid waste
(fibrous residue and peel) are 12 m3 and 3 kg per ton of starch,
respectively.
Typically, the tapioca starch plants cope with these environmental
problems by end of pipe technology. However, this technique
does not allow the reduction of the pollution at sources that
can lead to significant amount of energy and raw material savings.
Cleaner production, an integrated change in the production process,
is introduced as it is a preventive strategy to minimize wastes
and emissions released to the environment. Simultaneously, it
promotes the efficient use of raw material, energy, and natural
resources, resulting in the reduction of production costs [4].
Therefore, the Department of Industrial Works (DIW) of Thailand
launched a program in 2005 to develop pollution prevention
measures for tapioca starch plants. Their program yielded implementation
guidelines or a ‘‘code of practice’’ for the country’s tapioca
starch manufacturers. In this study, as part of the DIW
comprehensive program, the possible options of clean technology
are explored for enhancing the production efficiency and improving
the environmental performance of the tapioca starch industry.
The study focuses mainly on water conservation, reduction in raw
material loss, and energy conservation. Results from implementation
to real-world tapioca starch plants are shown in terms of cost
savings.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกเหนือจากข้าวและอ้อยอุตสาหกรรมมันสำปะหลัง
ในอุตสาหกรรมแป้งแปรรูปมีบทบาทสำคัญในการ
เศรษฐกิจการเกษตรของประเทศไทย ที่รู้จักกันว่าใหญ่ที่สุดในโลก
ผลิตและส่งออกแป้งมันสำปะหลังไทยผลิตมากกว่า
เจ็ดล้านตันของแป้งในปี 2004 รายได้ต่อปีโดยประมาณ
จากการส่งออกแป้งมันสำปะหลังเป็น 38,805 ล้านบาทหรือ 1060000000
ดอลลาร์ [1] มันสำปะหลังผลิตจากได้รับการรักษาและมันสำปะหลังแห้ง
อุตสาหกรรม (มันสำปะหลัง) และรากใช้ในอาหาร, กระดาษ, ยาสีฟัน.
เพียง 20% ของมันสำปะหลังที่เก็บเกี่ยวในประเทศไทยจะถูกส่ง
ไปยังแป้งโรงงานแปรรูปในขณะที่ส่วนที่เหลือจะนำมาใช้ใน
การผลิต เม็ดและชิป ปัจจุบันประเทศไทยมี 92 สำปะหลัง
โรงงานแปรรูปมีกำลังการผลิตรวมของพื้นเมืองและ
แป้งมันสำปะหลังที่ประมาณ 16,910 และ 4,350 ตัน / วันตามลำดับ [1].
โดยปกติพืชมันสำปะหลังเหล่านี้ทำงาน 24 วันฮ่า 8-9 เดือน
จากเดือนกันยายนถึง พ.
การผลิตแป้งจากมันสำปะหลังเกี่ยวข้องกับเจ็ด
ขั้นตอนที่สำคัญ เหล่านี้รวมถึงการซักผ้ารากสับและบด,
แยกกากเส้นใย dewatering และการแยกโปรตีน
คายน้ำแห้งและบรรจุภัณฑ์ สิ่งอำนวยความสะดวกการผลิตคาดว่า
จำนวนของปัญหาสิ่งแวดล้อมเช่นการบริโภค
ของปริมาณน้ำขนาดใหญ่และการใช้พลังงานและการสร้างสูง
น้ำเสียอินทรีย์โหลดและขยะมูลฝอย การสกัดแป้ง
กระบวนการต้องมีปริมาณที่มากมายของน้ำซึ่งจะผลิต
จำนวนมากของน้ำเสีย จากการศึกษาของตันติเจริญ
และ Bhumiratanatries [2], การสร้างระบบบำบัดน้ำเสียที่ The
เฉลี่ยพืชแป้งมันสำปะหลัง 20 M3 ตันของแป้งทุกคน
ผลิต ในทำนองเดียวกัน Hien et al, [3] รายงานลักษณะของ
น้ำเสียจากเวียดนามพืชแป้งมันสำปะหลังด้วยค่า
ของ 11,000-13,500 มิลลิกรัม COD / L, SS 4200-7600 mg / l และค่า pH 4.5-5.0.
รุ่นโดยประมาณของการบำบัดน้ำเสียและขยะมูลฝอย
( กากเส้นใยและเปลือก) 12 M3 และ 3 กก. ต่อตันของแป้ง
ตามลำดับ.
โดยปกติพืชแป้งมันสำปะหลังรับมือกับสิ่งแวดล้อมเหล่านี้
ปัญหาที่เกิดขึ้นในตอนท้ายของท่อเทคโนโลยี แต่เทคนิคนี้
ไม่อนุญาตให้มีการลดลงของมลพิษที่แหล่งที่
สามารถนำไปสู่จำนวนเงินที่สำคัญของการประหยัดพลังงานและวัตถุดิบ.
การผลิตที่สะอาด, การเปลี่ยนแปลงแบบบูรณาการในกระบวนการผลิตที่
เป็นที่รู้จักในขณะที่มันเป็นกลยุทธ์เชิงป้องกันเพื่อลดของเสีย
และ ปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่ปล่อยออกสู่สิ่งแวดล้อม ในขณะเดียวกันก็
ส่งเสริมประสิทธิภาพของการใช้วัตถุดิบพลังงานและธรรมชาติ
ทรัพยากรผลในการลดต้นทุนการผลิต [4].
ดังนั้นกรมโรงงานอุตสาหกรรม (กรอ) ของประเทศไทย
เปิดตัวโปรแกรมในปี 2005 ในการพัฒนาการป้องกันมลพิษ
มาตรการ สำหรับโรงงานผลิตแป้งมันสำปะหลัง โปรแกรมของพวกเขาให้ผลการดำเนินงาน
แนวทางหรือ 'รหัสของการปฏิบัติ' '' สำหรับมันสำปะหลังของประเทศ
ผู้ผลิตแป้ง ในการศึกษานี้เป็นส่วนหนึ่งของ DIW
โปรแกรมที่ครอบคลุมตัวเลือกที่เป็นไปได้ของเทคโนโลยีที่สะอาด
มีการสำรวจเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการผลิตและการปรับปรุงการ
ดำเนินงานด้านสิ่งแวดล้อมของอุตสาหกรรมแป้งมันสำปะหลัง.
การศึกษาส่วนใหญ่เน้นการอนุรักษ์น้ำลดลงในดิบ
สูญเสียวัสดุ และการอนุรักษ์พลังงาน ผลลัพธ์ที่ได้จากการดำเนิน
การที่แท้จริงของโลกพืชแป้งมันสำปะหลังจะแสดงในแง่ของต้นทุน
เงินฝากออมทรัพย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกจากข้าวและอุตสาหกรรมอ้อย , แป้งอุตสาหกรรมแปรรูปแป้งได้มีบทบาทสำคัญในเศรษฐกิจการเกษตรไทย ที่รู้จักกันเป็นโลกที่ใหญ่ที่สุดผู้ผลิตและส่งออกแป้งมันสำปะหลัง ประเทศไทยผลิตมากกว่าเจ็ดล้านตันของแป้งใน 2004 รายได้ต่อปีโดยประมาณจากแป้งมันสำปะหลังส่งออก 38805 ล้านบาท หรือ 1 , 060 ล้านบาทเหรียญ [ 1 ] หลังการรักษาและมันสำปะหลังแห้งผลิตจาก( มันสำปะหลัง ) รากและใช้ในอาหาร กระดาษ และอุตสาหกรรมยาสีฟันเพียง 20% ของหัวมันสำปะหลังที่เก็บเกี่ยวในประเทศไทยส่งกับแป้งแปรรูปพืช ในขณะที่ส่วนที่เหลือจะใช้ในการผลิตเม็ด และเบี้ย ในปัจจุบัน ประเทศไทยมีสินค้าเกษตร 92โรงงานแปรรูป ด้วยกำลังการผลิตรวมของพื้นเมืองแป้งดัดแปรที่เกี่ยวกับ 16910 และกับตัน / วันตามลำดับ [ 1 ]ปกติพืชมันสำปะหลังเหล่านี้ทำงานวันละ 24 ชั่วโมงเป็นเวลา 8 - 9 เดือนตั้งแต่เดือนกันยายนถึงพฤษภาคมการผลิตแป้งจากหัวมันสำปะหลัง เกี่ยวข้องกับ เจ็ดขั้นตอนที่สำคัญ เหล่านี้รวมถึงราก ล้าง หั่นและบดกากเส้นใยแยก dewatering และการแยกโปรตีนแห้ง , การอบแห้ง , และบรรจุภัณฑ์ สิ่งอำนวยความสะดวกการผลิตที่คาดว่าจำนวนของปัญหาสิ่งแวดล้อม เช่น การบริโภคของปริมาณมากของน้ำและพลังงาน และการสร้างสูงอินทรีย์โหลด น้ำเสีย และขยะมูลฝอย การสกัดแป้งกระบวนการต้องใช้ปริมาณน้ำมากซึ่งจะสร้างปริมาณน้ำเสีย จากการศึกษาของอและ bhumiratanatries [ 2 ] , รุ่นของน้ำเสียที่โรงงานแป้งมันสำปะหลัง เฉลี่ย 20 m3 ทุกตันของแป้งเป็นผลิต ในทํานองเดียวกัน เ ยน et al . [ 3 ] รายงานคุณลักษณะของน้ำเสียจากโรงแป้งมันสำปะหลังเวียดนามด้วยค่า500 มก. ซีโอดี / 11000 ( L , SS – 7600 มิลลิกรัม / ลิตรและ pH 4.5 - 5.0 .รุ่นโดยประมาณของน้ำเสีย และขยะมูลฝอย( กากเส้นใยและเปลือก ) 12 m3 และ 3 กิโลกรัมต่อตันของแป้งตามลำดับโดยปกติ แป้งมันสำปะหลัง รับมือกับสิ่งแวดล้อมพืชเหล่านี้ปัญหาโดยการสิ้นสุดของเทคโนโลยีท่อ อย่างไรก็ตามเทคนิคนี้ไม่อนุญาตให้มีการลดมลพิษที่แหล่งกำเนิดนั้นสามารถนำจำนวนเงินที่สำคัญของการประหยัดพลังงานและวัตถุดิบการผลิตที่สะอาด , การรวมการเปลี่ยนแปลงในกระบวนการผลิตมาใช้เป็นกลยุทธ์การป้องกันเพื่อลดของเสียและ การปล่อยออกสู่สิ่งแวดล้อม พร้อมกัน ,ส่งเสริมการใช้วัตถุดิบ พลังงาน และทรัพยากรธรรมชาติทรัพยากร ซึ่งส่งผลในการลดต้นทุนการผลิต [ 4 ]ดังนั้น กรมโรงงานอุตสาหกรรม ( กรอ. ) ไทยเปิดตัวในปี 2005 เพื่อพัฒนาโปรแกรมการป้องกันมลพิษสำหรับมาตรการโรงงานแป้งมันสําปะหลัง โปรแกรมของพวกเขาและการปฏิบัติแนวทางหรือ ' 'code การปฏิบัติ ' ' ของประเทศมันสําปะหลังผู้ผลิตแป้งมันสำปะหลัง ในการศึกษาครั้งนี้ เป็นส่วนหนึ่งของ กรอ.โปรแกรมที่ครอบคลุมตัวเลือกที่เป็นไปได้ของเทคโนโลยีสะอาดมีการสํารวจเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการผลิต และการปรับปรุงการปฏิบัติงานด้านสิ่งแวดล้อมของแป้งมันอุตสาหกรรมเน้นหลักในการอนุรักษ์น้ำ การลดในดิบการสูญเสียวัสดุ และการอนุรักษ์พลังงาน ผลลัพธ์จากการดำเนินงานโรงงานแป้งมันสำปะหลัง เพื่อใช้แสดงในแง่ของต้นทุนเงินฝากออมทรัพย์