IntroductionThe growing interest sh

Introduction
The growing interest shown by the public in ready-made, fast, and
easy foods stems from the busy life of modern consumers (Lawrie &
Ledward, 2006). Hamburgers are among the attractive, ready-to-serve
foods (Egbert, Huffman, Chen, & Dylewski, 1991) despite their failure
to appear on everybody's plate due to their high fat and protein content.
Over the last few years, a definite change in conceptual thinking
stimulated by the need to satisfy regional preferences, optimization
of food costs, and responsiveness to concerns about food safety has
posed new challenges to food designers to address these needs (Modi,
Mahendrakar, Narasimha Rao, & Sachindra, 2004). Meat processors
should, therefore, be encouraged to provide a wider variety of products
capable ofwinning consumer acceptance at affordable prices in order to
increase the consumption of processed meats in developing nations.
This necessitates a search for reduced formulation cost procedures
while not compromising the quality and sensory attributes of the products
(Akwetey & Knipe, 2012). Previous studies indicate that consumers
are concerned about the high price and cholesterol content of beef
burger (Menkhaus, Colin,Whipple, & Field, 1993). Moreover, beef burger
contains about 20% fat which influences the quality perception of
burgers (De Silva, Kalubowila, & Lalantha, 2011).
Partial substitution of meat with extenders/binders/fillers has been
considered for improving the sensory quality and nutritional value of
low meat burger at cheaper prices (Modi et al., 2004). Meat extenders
are non-meat ingredientswhich are added to lowqualitymeat products
for economic reasons (Akwetey & Knipe, 2012). Up until now, different

non-meat additives have been incorporated into meat products. For
example, sodium caseinate and whey protein concentrate as dairy
sources have been used in frankfurters (Atughonu, Zayas, Herald, &
Harbers, 1998). Among the legumes, lupin, faba bean, chickpeas, and
lentils in beef sausages (Bakr, Shekib, El-Iraqi, & Mohamed, 1986),
soya beans in beef patties (Miles, Ziyad, Bodwell, & Steele, 1984), common
bean flour in sausage (Dzudie, Scher, & Hardy, 2002), as well
as cowpea and peanut flours in chicken nuggets (Prinyawiwatkul,
Mcwatters, Beuchat, & Phillips, 1997) have been applied as extenders.
Tubers and roots (Akwetey & Knipe, 2012; Kao & Lin, 2006), fruits and
vegetables (Aleson-Carbonell, Fernández-López, Sayas-Barberá, Sendra,
& Pérez-Alvarez, 2003), single-cell sources (Bruna, Fernández, Hierro,
Ordóñez, & De La Hoz, 2000; Lin & Lin, 2004), and cereal grains
(Beggs, Bowers, & Brown, 1997) are other extenders investigated for
improving meat product quality.
Recently, Aloe vera has attracted attention in the food industry
and used as a functional food ingredient in drinks, beverages, and ice
cream and also as an edible coating to preserve grape fruit quality
(Valverde et al., 2005). Aloe barbadensis belongs to the Liliaceae family
with about 360 species. This cactus-like plant grows in hot and dry
climates; however, it is cultivated in many areas of the world. The
presence of 75 active components in Aloe vera meets the needs of the
cosmetic and medicinal industries for the production of natural
products (Vogler & Ernst, 1999). Anthrone, chromone, aloe verasin,
hydroxyaloin, glycoprotein aloctin A, glucomannan, and acemannan
are among the many active ingredients with wound healing, antiinflammatory,
anti-tumor, anti-ulcer, anti-neoplastic, and anti-viral
effects (Hu, Xu, & Hu, 2003). A wide range of medical products made
from Aloe vera are used for the treatment of diabetes, cancer, allergy,
AIDS, and ulcer as well as gastrointestinal, kidney, and cardiovascular
diseases (Valverde et al., 2005).

The aim of the present study was to investigate the feasibility of
using Aloe vera as a functional extender for improving the quality of
low meat burgers and extending their shelf-life during refrigerated
storage.




2. Material andmethods
2.1. Materials
All chemicals and solvents used in this study were analytical grade
commercial products purchased from Merck Chemical Company,
Germany. Aloe vera powder was obtained from Mexialoe Laboratorios
S.A. de C.V.,Mexico. The properties of Aloe vera declared by the supplier
are listed in Table 1.
2.2. Production of beef burger
Frozen beef was allowed thawing before it was cut into chunks of
1–2 in. in size which were then passed through 8 mm plates. Beef
burger was produced by mixing 30% lean beef meat with 12% grated
onion, 12.5% texturized soy protein, 4% wheat flour, 1% gluten, 1% seasoning,
1.1% salt, 7.6% vegetable oil, and 30.8% water. The resulting
mix was finally ground through a 5 mm plate and formed into burgers.
Beef burgerswere stored at 4 °C for oneweek and analyzed on days 1, 3,
5, and 7 of the storage period.
Three different treatments were prepared by adding 1%, 3%, and 5%
Aloe vera to the formulation while an equivalent amount in each treatment
was reduced from the texturized soy protein. No Aloe vera was
added to the control treatment. Each of the four treatments was prepared
in three separated batches.
2.3. Proximate analysis
The proximate composition of Aloe vera and raw beef burgers was
determined according to the AOAC methods. Moisture content was determined
in an oven at 105 °C until the weight became constant. Total
crude proteinwas determined by the Kjeldahl method and lipid content
was analyzed according to the Soxhlet method. Incineration in a muffle
furnace at 550 °C was used for measuring the crude ash content of Aloe
vera (AOAC, 1996). The available carbohydrate of Aloe verawas estimated
by difference.
2.4. pH measurement
Using the IKA homogenizer (ULTRA-TURRAX, Germany), 5 g of
raw burger was homogenized for 30 s with 45 mL of distilled water. A
pH meter (JENWAY, USA) was used to measure the pH values of the
samples.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำสนใจเติบโตที่แสดง โดยประชาชนในสำเร็จ รวดเร็ว และอาหารง่ายลำต้นจากชีวิตวุ่นวายของผู้บริโภคที่ทันสมัย (Lawrie &Ledward, 2006) แฮมเบอร์เกอร์เป็นที่น่าสนใจ พร้อมให้บริการอาหาร (Egbert, Huffman เฉิน & Dylewski, 1991) แม้ มีความล้มเหลวของพวกเขาปรากฏบนแผ่นของทุกคนเนื่องจากเนื้อหาไขมันและโปรตีนสูงช่วงไม่กี่ปี การเปลี่ยนแปลงแน่นอนในความคิดแนวคิดถูกกระตุ้น โดยจำเป็นตามลักษณะภูมิภาค ปรับให้เหมาะสมของต้นทุนอาหาร และการตอบสนองความกังวลเกี่ยวกับอาหาร มีความปลอดภัยให้เกิดความท้าทายใหม่ ๆ เพื่อนักออกแบบอาหารเพื่อความต้องการเหล่านี้ (ModiMahendrakar นรสิงห์ราว & Sachindra, 2004) เนื้อตัวประมวลผลดังนั้น จึงควรสนับสนุนให้หลากหลายผลิตภัณฑ์ofwinning ความสามารถในการยอมรับผู้บริโภคที่ราคาไม่แพงเพื่อเพิ่มการบริโภคเนื้อสัตว์แปรรูปในประเทศกำลังพัฒนานี้ necessitates หาขั้นตอนกำหนดลดต้นทุนในขณะที่ไม่สูญเสียคุณภาพและคุณลักษณะทางประสาทสัมผัสของผลิตภัณฑ์(Akwetey & Knipe, 2012) การศึกษาก่อนหน้านี้บ่งชี้ว่า ผู้บริโภคมีความกังวลเกี่ยวกับเนื้อหาที่ราคาและไขมันสูงของเนื้อเบอร์เกอร์ (Menkhaus โคลิน วิพเพิล และ ฟิลด์ 1993) นอกจากนี้ เนื้อเบอร์เกอร์ประกอบด้วยประมาณ 20% ไขมันซึ่งมีผลต่อการรับรู้คุณภาพของเบอร์เกอร์ (De Silva, Kalubowila, & Lalantha, 2011)ทดแทนบางส่วนของเนื้อกับ extender ของคุณยึด ประสาน/fillers ได้พิจารณาสำหรับการปรับปรุงคุณภาพทางประสาทสัมผัสและคุณค่าทางโภชนาการของเบอร์เกอร์เนื้อต่ำราคาถูกกว่า (Modi et al., 2004) เนื้อ extender ของคุณมีเนื้อไม่มีเพิ่ม ingredientswhich lowqualitymeat ผลิตภัณฑ์เหตุผลทางเศรษฐกิจ (Akwetey & Knipe, 2012) –ปัจจุบัน แตกต่างกันเนื้อปลอดสารมีการรวมเข้าไปในเนื้อผลิตภัณฑ์ สำหรับตัวอย่าง โซเดียม caseinate และเวย์โปรตีนเข้มข้นเป็นผลิตภัณฑ์นมการใช้แหล่งใน frankfurters (Atughonu, Zayas เฮ รัลด์ &Harbers, 1998) ระหว่างกิน นำ ถั่ว faba, chickpeas และlentils ในเนื้อไส้กรอก (Bakr, Shekib เอลอิรัก & Mohamed, 1986),ถั่วเหลืองในเนื้อ patties (ไมล์ Ziyad, Bodwell และ Steele, 1984), ทั่วไปถั่วแป้งในไส้กรอก (Dzudie, Scher, & Hardy, 2002), เช่นcowpea และแป้งถั่วลิสงในนักเก็ตไก่ (PrinyawiwatkulMcwatters, Beuchat และ ไขควง 1997) ได้ใช้เป็น extender ของคุณTubers และราก (Akwetey & Knipe, 2012 เก่า & Lin, 2006), ผลไม้ และผัก (Aleson Carbonell, Fernández López, Sayas Barberá, Sendraและ Pérez Alvarez, 2003), แหล่งเซลล์เดียว (Bruna, Fernández, HierroOrdóñez และเดอลา Hoz, 2000 ลิน & Lin, 2004), และธัญพืช(Beggs, Bowers, & Brown, 1997) มี extenders อื่น ๆ ตรวจสอบการปรับปรุงคุณภาพของผลิตภัณฑ์เนื้อสัตว์ล่าสุด ว่านหางจระเข้ได้ดึงดูดความสนใจในอุตสาหกรรมอาหารและใช้เป็นอาหารฟังก์ชันส่วนผสมในเครื่องดื่ม เครื่องดื่ม และครีม และยัง เป็นการกินที่เคลือบรักษาองุ่นผลไม้คุณภาพ(ความ et al., 2005) Aloe barbadensis สมาชิกครอบครัว Liliaceaeมีสายพันธ์ประมาณ 360 พืชเช่นแคคตัสนี้เติบโตในน้ำร้อน และแห้งสภาพอากาศ อย่างไรก็ตาม มันถูกเพาะปลูกในหลายพื้นที่ของโลก ที่สถานะของคอมโพเนนต์ที่ใช้งานอยู่ 75 ในว่านหางจระเข้ตรงตามความต้องการของการอุตสาหกรรมเครื่องสำอาง และยาสำหรับการผลิตของธรรมชาติผลิตภัณฑ์ (Vogler และเอิร์นสท์ 1999) Anthrone, chromone ว่าน verasinhydroxyaloin ไกลโคโปรตีน aloctin A, glucomannan และ acemannanมีส่วนผสมมากมายกับแผลรักษา antiinflammatoryต่อต้านเนื้องอก ป้องกันเข้า ๆ ป้องกัน neoplastic และป้องกันไวรัสลักษณะพิเศษ (หู สี และ Hu, 2003) ความหลากหลายของผลิตภัณฑ์ทางการแพทย์ที่ทำจากว่านหางจระเข้ใช้สำหรับรักษาโรคเบาหวาน มะเร็ง ภูมิ แพ้โรคเอดส์ และเข้า ๆ เช่นเป็นระบบ ไต หัวใจและหลอดเลือดและโรค (ความ et al., 2005)จุดมุ่งหมายของการศึกษาปัจจุบันมีการ ตรวจสอบความเป็นไปได้ของใช้ว่านหางจระเข้เป็น extender ทำงานสำหรับการปรับปรุงคุณภาพของเบอร์เกอร์เนื้อต่ำและของอายุการเก็บในระหว่างรเออร์จัดเก็บ2. วัสดุ andmethods2.1. วัสดุทั้งหมดเคมีภัณฑ์และหรือสารทำละลายที่ใช้ในการศึกษานี้ได้วิเคราะห์ชั้นประถมศึกษาปีผลิตภัณฑ์ทางการค้าที่ซื้อจาก บริษัทเมอร์คเคมีเยอรมนี ผงว่านได้รับจาก Mexialoe LaboratoriosS.A. de C.V.,Mexico คุณสมบัติของว่านหางจระเข้ที่ประกาศ โดยซัพพลายเออร์อยู่ในตารางที่ 12.2 การผลิตเบอร์เกอร์เนื้อแช่แข็งได้รับอนุญาต thawing ก่อนจะถูกตัดเป็นก้อนมา 1 – 2 ในขนาดที่ได้แล้วผ่านแผ่น 8 มม. เนื้อชาวเมืองถูกผลิต โดยผสมเนื้อเนื้อแบบ lean 30% กับ 12% ยังหัวหอม 12.5% texturized ตัง 1%, 1% ปรุงรส แป้งข้าวสาลี 4% โปรตีนถั่วเหลือง1.1% เกลือ 7.6% ผัก น้ำ และน้ำมัน 30.8% การส่งผลผสมได้ในที่สุดพื้นดินผ่านแผ่น 5 มม. และเป็นเบอร์เกอร์เนื้อ burgerswere เก็บที่ 4 ° C สำหรับ oneweek และวิเคราะห์ในวัน 1, 35 และ 7 ของรอบระยะเวลาจัดเก็บรักษาสามแตกต่างกันถูกเตรียมไว้ โดย เพิ่ม 1%, 3%, 5%ว่านหางจระเข้เพื่อกำหนดในขณะที่จำนวนเทียบเท่าในแต่ละทรีทเม้นต์ถูกลดจากโปรตีนถั่วเหลือง texturized ว่านไม่ได้เพิ่มการรักษาควบคุม รักษาสี่แห่งเตรียมไว้ในสามแยกชุด2.3. เคียงวิเคราะห์บทประพันธ์เคียงของว่านหางจระเข้และเบอร์เกอร์เนื้อดิบกำหนดตามวิธี AOAC มีกำหนดชื้นในเตาอบที่ 105 ° C จนกระทั่งน้ำหนักก็คง ผลรวมproteinwas ดิบตามเนื้อหาระดับไขมันในเลือดและวิธี Kjeldahlมีวิเคราะห์ตามวิธี Soxhlet เผาในเตาใช้เตาเผาที่ 550 ° C วัดเนื้อหาหยาบเถ้าของว่านหาง (AOAC, 1996) คาร์โบไฮเดรตมีของประมาณ verawas ว่านโดยความแตกต่าง2.4 การวัดค่า pHใช้ 5 กรัมของ homogenizer IKA (ULTRA TURRAX เยอรมนี),เบอร์เกอร์ดิบถูก homogenized เป็นกลุ่มสำหรับ 30 s กับ 45 mL ของน้ำกลั่น Aเครื่องวัด pH (JENWAY สหรัฐอเมริกา) ถูกใช้เพื่อวัดค่า pHตัวอย่างการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำดอกเบี้ยที่เพิ่มขึ้นแสดงให้เห็นจากประชาชนในสำเร็จรูปรวดเร็วและอาหารง่ายเกิดจากชีวิตที่วุ่นวายของผู้บริโภคที่ทันสมัย​​ (ลอว์และLedward 2006) แฮมเบอร์เกอร์อยู่ในหมู่ที่น่าสนใจพร้อมที่จะให้บริการอาหาร (เอ็กเบิร์, Huffman เฉินและ Dylewski, 1991) แม้จะมีความล้มเหลวของพวกเขาจะปรากฏบนแผ่นของทุกคนเกิดจากการที่มีไขมันสูงและมีปริมาณโปรตีนของพวกเขา. ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมามีการเปลี่ยนแปลงที่ชัดเจน ในความคิดของความคิดกระตุ้นโดยความต้องการที่จะตอบสนองการตั้งค่าภูมิภาค, การเพิ่มประสิทธิภาพของค่าใช้จ่ายอาหารและการตอบสนองความกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของอาหารได้ท้าทายใหม่ในการออกแบบอาหารที่จะตอบสนองความต้องการเหล่านี้(Modi, Mahendrakar นาราซิมฮาราวและ Sachindra, 2004) โปรเซสเซอร์เนื้อสัตว์จึงควรได้รับการสนับสนุนที่จะให้ความหลากหลายของผลิตภัณฑ์ที่มีความสามารถในการยอมรับของผู้บริโภคofwinning ที่ราคาไม่แพงเพื่อที่จะเพิ่มการบริโภคเนื้อสัตว์แปรรูปในประเทศกำลังพัฒนา. นี้มีความจำเป็นการค้นหาสำหรับขั้นตอนการค่าใช้จ่ายในการกำหนดลดลงในขณะที่ไม่สูญเสียคุณภาพและคุณลักษณะทางประสาทสัมผัสของผลิตภัณฑ์(Akwetey และ Knipe 2012) ศึกษาก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่าผู้บริโภคมีความกังวลเกี่ยวกับราคาที่สูงและปริมาณโคเลสเตอรอลของเนื้อเบอร์เกอร์(Menkhaus, โคลินวิปเปิ้ลและฟิลด์, 1993) นอกจากนี้เบอร์เกอร์เนื้อมีไขมันประมาณ 20% ที่มีอิทธิพลต่อการรับรู้คุณภาพของเบอร์เกอร์(เดอซิลวา Kalubowila และ Lalantha 2011). การทดแทนบางส่วนของเนื้อสัตว์ที่มีการยืด / สาร / ฟิลเลอร์ที่ได้รับการพิจารณาสำหรับการปรับปรุงคุณภาพทางประสาทสัมผัสและคุณค่าทางโภชนาการของเบอร์เกอร์เนื้อต่ำในราคาที่ถูกกว่า (Modi et al., 2004) ยืดเนื้อสัตว์เป็นที่ไม่ใช่เนื้อสัตว์ ingredientswhich มีการเพิ่มผลิตภัณฑ์ lowqualitymeat ด้วยเหตุผลทางเศรษฐกิจ (Akwetey และ Knipe 2012) จนถึงขณะนี้ที่แตกต่างกันสารเติมแต่งที่ไม่ใช่เนื้อสัตว์ได้รับการจดทะเบียนเป็นผลิตภัณฑ์จากเนื้อสัตว์ สำหรับตัวอย่างเช่นโซเดียมเคซีเนตและเวย์โปรตีนเข้มข้นนมเป็นแหล่งที่มีการใช้ในfrankfurters (Atughonu, ซายาส, เฮรัลด์และHarbers, 1998) ในบรรดาพืชตระกูลถั่วที่โหดร้ายถั่ว faba ถั่วชิกพีและถั่วในไส้กรอกเนื้อ(บาการ์ Shekib, El-อิรักและโมฮาเหม็, 1986), ถั่วเหลืองในไส้เนื้อวัว (Miles, ยาด, Bodwell และสตีล 1984) ที่พบบ่อยแป้งถั่วในไส้กรอก (Dzudie, Scher และฮาร์ดี้, 2002) รวมทั้งเป็นถั่วพุ่มและแป้งถั่วลิสงในนักเก็ตไก่(Prinyawiwatkul, Mcwatters, Beuchat และฟิลลิป, 1997) ได้ถูกนำมาใช้เป็นยืด. หัวและราก (Akwetey และ Knipe 2012; เก่าและหลิน, 2006) ผลไม้และผัก(Aleson-Carbonell, Fernández-López, Sayas-Barbera, Sendra, และPérez-Alvarez, 2003) แหล่งที่มาเดียวเซลล์ (Bruna, Fernández, Hierro, Ordóñezและ De La Hoz 2000; หลินและหลิน, 2004) และธัญพืช(Beggs, Bowers & บราวน์, 1997) มีการยืดอื่น ๆ การตรวจสอบสำหรับการปรับปรุงคุณภาพของผลิตภัณฑ์เนื้อสัตว์. เมื่อเร็ว ๆ นี้ว่านหางจระเข้ได้ดึงดูดความสนใจในอุตสาหกรรมอาหารและใช้เป็นส่วนผสมอาหารทำงานในเครื่องดื่มเครื่องดื่มและไอศครีมและยังเป็นสารเคลือบผิวที่กินเพื่อรักษาคุณภาพผลไม้องุ่น(Valverde et al., 2005) Aloe Barbadensis เป็นของครอบครัว Liliaceae มีประมาณ 360 สายพันธุ์ พืชแคคตัสเช่นนี้เติบโตในที่ร้อนและแห้งภูมิอากาศ; แต่ก็มีการปลูกในหลายพื้นที่ของโลก การปรากฏตัวของ 75 ส่วนประกอบที่ใช้งานในว่านหางจระเข้ตรงกับความต้องการของอุตสาหกรรมเครื่องสำอางและยาสำหรับการผลิตของธรรมชาติผลิตภัณฑ์(โวคเลอร์และเอิร์นส์, 1999) anthrone, โครโมน, verasin ว่านหางจระเข้, hydroxyaloin, ไกลโคโปรตีน aloctin A, glucomannan และ acemannan เป็นหนึ่งในส่วนผสมที่ใช้งานจำนวนมากที่มีการรักษาแผลต้านการอักเสบ, ป้องกันมะเร็ง, ป้องกันแผลในกระเพาะอาหารป้องกันมะเร็งและต้านไวรัสเอฟเฟค(หูเสี่ยว และ Hu, 2003) หลากหลายของผลิตภัณฑ์ทางการแพทย์ที่ทำจากว่านหางจระเข้ที่ใช้สำหรับการรักษาโรคเบาหวานโรคมะเร็งโรคภูมิแพ้โรคเอดส์และแผลในกระเพาะอาหารเช่นเดียวกับระบบทางเดินอาหารไตและโรคหัวใจและหลอดเลือดโรค(Valverde et al., 2005). จุดมุ่งหมายของปัจจุบันที่ การศึกษาเพื่อศึกษาความเป็นไปได้ของการใช้ว่านหางจระเข้เป็นขยายการทำงานสำหรับการปรับปรุงคุณภาพของเบอร์เกอร์เนื้อต่ำและการขยายอายุการเก็บรักษาในตู้เย็นพวกเขาในระหว่างการเก็บรักษา. 2 วัสดุ andmethods 2.1 วัสดุสารเคมีทั้งหมดและตัวทำละลายที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้มีการวิเคราะห์เกรดผลิตภัณฑ์ในเชิงพาณิชย์ที่ซื้อมาจากบริษัท เมอร์คเคมีเยอรมนี ว่านหางจระเข้ผงหางจระเข้ที่ได้รับจาก Mexialoe Laboratorios SA de CV เม็กซิโก คุณสมบัติของว่านหางจระเข้ประกาศโดยผู้ผลิตมีการระบุไว้ในตารางที่ 1 2.2 การผลิตเบอร์เกอร์เนื้อวัวเนื้อวัวแช่แข็งละลายได้รับอนุญาตก่อนที่จะถูกตัดเป็นชิ้น1-2. ในขนาดที่ถูกส่งผ่านไปแล้วถึง 8 แผ่นมิลลิเมตร เนื้อเบอร์เกอร์ถูกผลิตโดยการผสมเนื้อลีน 30% กับ 12% ขูดหัวหอม, 12.5% ​​โปรตีนถั่วเหลืองผ้าทอแป้งสาลี 4%, 1% ตังปรุงรส 1% เกลือ 1.1% น้ำมันพืช 7.6% และ 30.8% น้ำ ผลการผสมผสานถูกพื้นดินในที่สุดก็ผ่านจาน 5 มิลลิเมตรและเกิดขึ้นเป็นเบอร์เกอร์. เนื้อ burgerswere เก็บไว้ที่อุณหภูมิ 4 องศาเซลเซียสเป็นเวลา oneweek และวิเคราะห์ในวันที่ 1, 3, 5, 7 และระยะเวลาการเก็บรักษา. สามการรักษาที่แตกต่างกันได้จัดทำขึ้นโดยการเพิ่ม 1 %, 3% และ 5% ว่านหางจระเข้การกำหนดในขณะที่จำนวนเงินเทียบเท่าในการรักษาแต่ละลดลงจากโปรตีนถั่วเหลืองผ้าทอ ไม่ว่านหางจระเข้ที่ถูกเพิ่มเข้ามาในการรักษาควบคุม แต่ละแห่งที่สี่การรักษาถูกจัดทำขึ้นในสามสำหรับกระบวนการแยกออกจากกัน. 2.3 ใกล้เคียงวิเคราะห์องค์ประกอบใกล้เคียงของว่านหางจระเข้และเบอร์เกอร์เนื้อดิบถูกกำหนดตามวิธีAOAC ความชื้นที่ถูกกำหนดในเตาอบที่ 105 องศาเซลเซียสจนกลายเป็นน้ำหนักคงที่ รวมproteinwas น้ำมันดิบคำนวณโดยวิธี Kjeldahl และไขมันที่ได้มาวิเคราะห์ตามวิธีการวิธีการสกัดแบบ เผาเผาในเตาเผาที่ 550 องศาเซลเซียสถูกนำมาใช้สำหรับการวัดปริมาณเถ้าน้ำมันดิบของว่านหางจรเข้(AOAC, 1996) คาร์โบไฮเดรตที่มีอยู่ของว่านหางจระเข้ verawas ประมาณโดยความแตกต่าง. 2.4 วัดค่า pH ใช้ IKA โฮโมจีไน (ULTRA-TURRAX, เยอรมนี) 5 กรัมของเบอร์เกอร์ดิบถูกปั่นสำหรับ30 วินาทีกับ 45 มิลลิลิตรของน้ำกลั่น เมตรพีเอช (JENWAY สหรัฐอเมริกา) ถูกนำมาใช้ในการวัดค่าความเป็นกรดด่างของตัวอย่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ
ความสนใจมากขึ้นที่แสดงโดยสาธารณะสำเร็จรูป รวดเร็ว และง่าย
อาหารเกิดจากชีวิตที่วุ่นวายของผู้บริโภคสมัยใหม่ ( ลอว์รี&
ข่าว , 2006 ) แฮมเบอร์เกอร์อยู่ในหมู่ที่น่าสนใจ พร้อมบริการอาหาร ( เอ็กเบิร์ต Huffman
, , เฉิน , & dylewski , 1991 ) แม้จะมีความล้มเหลวของพวกเขาจะปรากฏบนแผ่น
ทุกคนเนื่องจากมีไขมันสูง และปริมาณโปรตีนของพวกเขา .
ผ่านไม่กี่ปีการเปลี่ยนแปลงที่ชัดเจนในระบบคิด
กระตุ้นโดยการตอบสนองความต้องการในระดับภูมิภาค , การเพิ่มประสิทธิภาพ
ต้นทุนอาหาร และการตอบสนองต่อความกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของอาหารมีความท้าทายใหม่ให้นักออกแบบ
วางอาหารเพื่อตอบสนองความต้องการเหล่านี้ ( โมดิ
, mahendrakar , Narasimha Rao , & sachindra , 2004 ) เนื้อโปรเซสเซอร์
ด้วยเหตุนี้จึงควรส่งเสริมให้มีความหลากหลายของผลิตภัณฑ์
ความสามารถ ofwinning การยอมรับของผู้บริโภคในราคาที่ไม่แพงเพื่อ
บริโภคเนื้อสัตว์แปรรูปในประเทศกำลังพัฒนา .
นี้ necessitates การกำหนดวิธีการลดต้นทุน
ในขณะที่ไม่สูญเสียคุณภาพ และด้านคุณลักษณะของผลิตภัณฑ์
( akwetey &ไนป์ , 2012 ) การศึกษาก่อนหน้านี้พบว่า ผู้บริโภค
มีความกังวลเกี่ยวกับราคาสูงและปริมาณโคเลสเตอรอลของเบอร์เกอร์เนื้อ
( menkhaus , คอลลิน วิปเปิล&เขต , 1993 ) นอกจากนี้ เนื้อเบอร์เกอร์
มีประมาณ 20 % ไขมันที่มีผลต่อคุณภาพการรับรู้
เบอร์เกอร์ ( เดอ ซิลวา , kalubowila & lalantha , 2011 ) .
ทดแทนบางส่วนของเนื้อยืด / ประสาน / สารได้รับ
ถือว่าสำหรับการปรับปรุงคุณภาพทางประสาทสัมผัสและคุณค่าทางโภชนาการของ
ต่ำเนื้อเบอร์เกอร์ในราคาที่ถูกกว่า ( โมดิ et al . , 2004 ) เนื้อยืด
ไม่ใช่เนื้อ ingredientswhich จะเพิ่ม lowqualitymeat ผลิตภัณฑ์
เหตุผลทางเศรษฐกิจ ( akwetey &ไนป์ , 2012 ) จนถึงตอนนี้ แตกต่าง

ไม่มีเนื้อสัตว์เจือปนได้ถูกรวมเข้าไปในเนื้อผลิตภัณฑ์ สำหรับ
เช่นโซเดียมเคซีเนตและเวย์โปรตีนเข้มข้นเป็นแหล่งนม
ถูกใช้ใน atughonu zayas รำผี ( , ,ข่าว&
harbers , 1998 ) ระหว่างถั่ว , ลูแปง faba ถั่ว , chickpeas , ถั่วในเนื้อและไส้กรอก
( อีก shekib EL , อิรัก & Mohamed , 1986 ) ,
เมล็ดถั่วเหลืองใน patties เนื้อวัว ( ไมล์ ดอกเบี้ย bodwell & , , สตีล , 1984 ) , แป้งถั่วแขก
( dzudie Scher , ไส้กรอก , &ฮาร์ดี้ 2002 ) รวมทั้ง
เป็นถั่วและถั่วลิสงแป้งในนักเก็ตไก่ ( prinyawiwatkul
mcwatters beuchat & , , , ฟิลลิปส์1997 ) ได้ถูกใช้เป็นสูตร
หัวและราก ( akwetey &ไนป์ , 2012 ; เขา&หลิน , 2006 ) ผลไม้และผัก (
aleson คาร์โบเนล เฟิร์น . kgm ndez-l óเพซ sayas . kgm sendra , ตัด , ,
& เปเรซ อัลวาเรซ , 2003 ) , แหล่งเซลล์เดียว ( บรูเฟร์นันเดซ , ผิว , , óñ
ใบสั่งคือ , & de la hoz , 2000 ; &หลินหลิน , 2004 ) และธัญพืช
( เบ็กส์บาวเวอร์ & , สีน้ำตาล , 1997 ) อื่น ๆ เมื่อสอบสวน
การปรับปรุงคุณภาพเนื้อผลิตภัณฑ์ ว่านหางจระเข้
เมื่อเร็ว ๆนี้ได้รับความสนใจในอุตสาหกรรมอาหาร
และใช้เป็นส่วนผสมในเครื่องดื่มเสริมอาหาร เครื่องดื่ม และน้ำแข็ง
ครีมและยังเป็นเคลือบบริโภคได้เพื่อรักษาคุณภาพผลไม้องุ่น
( วาลเวอเด et al . , 2005 ) Aloe Barbadensis เป็นของไลเลียซีครอบครัว
มีประมาณ 360 ชนิด นี้ชอบต้นกระบองเพชรพืชเติบโตในสภาพอากาศร้อนและแห้ง
; อย่างไรก็ตามมันเป็นที่ปลูกในหลายพื้นที่ของโลก
มี 75 ปราดเปรียวส่วนประกอบในว่านหางจระเข้ ตรงตามความต้องการของอุตสาหกรรมเครื่องสำอางและสมุนไพร
สำหรับการผลิตของผลิตภัณฑ์ธรรมชาติ
( โวเกลอร์& Ernst , 1999 ) แอนโทรนโครโมน , ว่านหางจระเข้ , verasin
hydroxyaloin , ไกลโคโปรตีน , ติน , กลูโคแมนแนน และ acemannan
อยู่ในหมู่มาก ด้วยการใช้วัสดุรักษาบาดแผล
, ,anti-tumor ต่อต้านอาหารต้านเนื้องอกและผล anti ไวรัส
( Hu , Xu , & Hu , 2003 ) หลากหลายของผลิตภัณฑ์ทางการแพทย์ทำให้
จากว่านหางจระเข้ที่ใช้สำหรับการรักษาโรคเบาหวาน , มะเร็ง , ภูมิแพ้ ,
เอดส์ และแผลเป็นทางเดินอาหาร โรคไต และโรคหัวใจและหลอดเลือด
( วาลเวอเด et al . , 2005 ) .

จุดประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้ เพื่อศึกษาความเป็นไปได้ของ
การใช้ว่านหางจระเข้เป็นหน้าที่ Extender สำหรับการปรับปรุงคุณภาพของ
เบอร์เกอร์เนื้อน้อยและยืดอายุการเก็บรักษาในตู้เย็น
กระเป๋า .




2 วิธีการวัสดุ
2.1 .
ทั้งหมดวัสดุสารเคมีและสารละลายที่ใช้ในการศึกษา คือ การวิเคราะห์เชิงพาณิชย์เกรด
ซื้อสินค้าจาก บริษัท เคมีของเมอร์ค
เยอรมนี ผงว่านหางจระเข้ที่ได้รับจากบริการ mexialoe S.A . de C.V .
,เม็กซิโก คุณสมบัติของว่านหางจระเข้ ประกาศโดยผู้ผลิตมีการระบุไว้ในตารางที่ 1
.
2.2 . การผลิตเบอร์เกอร์เนื้อ
เนื้อแช่แข็งให้ละลายก่อนที่จะถูกตัดเป็นชิ้นของ
1 – 2 . ในขนาดที่เป็นแล้วผ่านแผ่น 8 มม. เบอร์เกอร์เนื้อ
ถูกผลิตโดยการผสม 30 เปอร์เซ็นต์เนื้อแดงเนื้อกับ 12 %
หัวหอมขูด 12.5 % ทอ , โปรตีนถั่วเหลือง , แป้งสาลีร้อยละ 4 ตัง 1% 1%
1.1 % เกลือปรุงรส7.6 % น้ำมันพืชและน้ำ 30.8 % ผลลัพธ์ผสมดิน
ในที่สุดผ่านแผ่น 5 มม. และก่อตั้งเป็น เบอร์เกอร์ เนื้อ burgerswere
เก็บไว้ที่ 4 ° C เพื่อให้บริการและวิเคราะห์ในวันที่ 1 , 3
5 และ 7 ของระยะเวลาในการเก็บรักษาที่แตกต่างกัน .
3 เตรียมเพิ่ม 1% , 3% และ 5%
ว่านหางจระเข้ ว่านหางจระเข้กับสูตรในขณะที่เทียบเท่าในแต่ละการรักษา
ลดลงจากทอโปรตีนถั่วเหลือง . ไม่มีว่านหางจระเข้ คือ
เพิ่มกรรมวิธีควบคุม แต่ละสี่ทรีทเม้นต์เตรียม
3
แยกชุด 2.3 การวิเคราะห์โดยประมาณ
ส่วนประกอบโดยประมาณของว่านหางจระเข้และเบอร์เกอร์เนื้อวัวดิบ
พิจารณาตามองศา เซลเซียส วิธีการ ความชื้นตั้งใจ
ในเตาอบที่ 105 ° C จนกระทั่งน้ำหนักเริ่มคงที่
รวมดิบ proteinwas กำหนดโดยวิธีเจลดาห์ล และไขมัน
วิเคราะห์ไปตาม 1 วิธีการ การเผาในเตาเผา Muffle
ที่ 550 องศา C ใช้สำหรับการวัดปริมาณเถ้าของว่านหางจระเข้ว่านหางจระเข้ดิบ
( โปรตีน , 1996 ) คาร์โบไฮเดรตที่มีว่านหางจระเข้ verawas ประมาณ
โดยความแตกต่าง .
2.4 .
วัด pH โดยใช้ Ika โฮโมจิไนซ์ ( ultra-turrax , เยอรมัน ) ,
5 กรัมดิบเบอร์เกอร์ถูกบด 30 กับ 45 มล. น้ำกลั่น เป็นเครื่องวัด (
jenway , USA ) เป็นเครื่องมือวัดค่า pH ของตัวอย่าง

.