Respiratory System The initial resp

Respiratory System
The initial respiratory response to cold stress is a significant increase in rate (ie, hyperventilation) followed by a decrease (ie, hypoventilation) (see Exhibit 11-2). Skin temperature afferents can influence respiratory function dramatically. Certain individuals will hyperventilate when they are exposed to a cold stress and others will not. The cold-stressed hyperventilation is followed by a progressive decrease in the respiratory minute volume that is proportional to the decreasing metabolism. The control of respiration becomes compromised as the function of the brain stem is impaired by severe hypothermia Respiratory rate falls from 15 to 7 breaths per minute at 30oc to 7 to 4 breaths per minute at temperatures in the mid 20s. Eventually, retention of carbon dioxide by the tissue leads to respiratory acidosis. In most cases of severe hypothermia respiration diminishes and the heart continues to contract for some time.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระบบทางเดินหายใจ การเริ่มต้นหายใจเพื่อตอบสนองความเครียดเย็นจะเพิ่มอัตรา (ie, hyperventilation) ตาม ด้วย (ie, hypoventilation) ลดลง (ดูจัดแสดง 11-2) Afferents อุณหภูมิผิวสามารถมีอิทธิพลต่อหายใจอย่างมาก เฉพาะบางบุคคลจะ hyperventilate เมื่อพวกเขากำลังเผชิญกับความเครียดเย็น และคนอื่นจะไม่ หายใจเร็วกว่าปกติเน้นเย็นตามก้าวหน้าลดลงในปริมาณนาทีหายใจที่เป็นสัดส่วนกับการเผาผลาญลดลง การควบคุมการหายใจจะถูกบุกรุกเป็นการทำงานของก้านสมองเป็นความบกพร่องจาก hypothermia รุนแรงหายใจราคาตกจาก 15 ไป 7 หายใจต่อนาทีที่ 30oc 7 กับ 4 ลมหายใจต่อนาทีที่อุณหภูมิในช่วงกลางยุค 20 ในที่สุด การกักเก็บคาร์บอนไดออกไซด์จากเนื้อเยื่อที่นำไปสู่ภาวะความเป็นกรดหายใจ ในกรณีส่วนใหญ่ของ hypothermia รุนแรงลดการหายใจ และหัวใจยังคงสัญญาบางครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระบบทางเดินหายใจ
การตอบสนองทางเดินหายใจเริ่มต้นกับความเครียดเย็นจะเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในอัตรา (เช่น hyperventilation) ตามด้วยการลดลง (กล่าวคือ hypoventilation) (ดูการจัดแสดง 11-2) afferents อุณหภูมิผิวจะมีผลต่อการทำงานของระบบทางเดินหายใจอย่างมาก บุคคลบางอย่างจะ hyperventilate เมื่อพวกเขากำลังเผชิญกับความเครียดจากความเย็นและอื่น ๆ จะไม่ได้ hyperventilation เย็นเน้นตามด้วยการลดลงของความก้าวหน้าในปริมาณนาทีระบบทางเดินหายใจที่เป็นสัดส่วนกับการเผาผลาญอาหารลดลง การควบคุมการหายใจจะกลายเป็นที่ถูกบุกรุกเป็นหน้าที่ของก้านสมองเป็นความบกพร่องโดยอุณหภูมิอัตราการหายใจที่รุนแรงตก 15-7 ครั้งต่อนาทีที่อุณหภูมิ 30 องศาเซลเซียสไป 7-4 ครั้งต่อนาทีที่อุณหภูมิในช่วงกลางยุค 20 ในที่สุดการเก็บรักษาของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จากเนื้อเยื่อที่นำไปสู่ดิสก์ระบบทางเดินหายใจ ในกรณีส่วนใหญ่ของการหายใจที่รุนแรงอุณหภูมิลดลงและหัวใจยังคงหดตัวสำหรับบางเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระบบทางเดินหายใจเริ่มต้นการหายใจเพื่อตอบสนองต่อความเครียดความเย็นจะเพิ่มขึ้นอย่างมากในอัตรา ( IE , หอบ ) ตามด้วยการลดลง ( เช่นน้ำขิง ) ( เห็นมี 11-2 ) afferents อุณหภูมิผิวหนังสามารถมีอิทธิพลต่อสมรรถภาพการหายใจอย่างมาก บางบุคคลจะหายใจหอบเมื่อมีการสัมผัสกับความเย็น และคนอื่นจะไม่ เย็นเครียดหอบตามมาด้วยก้าวหน้าในระบบทางเดินหายใจลดลงเป็นสัดส่วนกับปริมาณนาทีที่ลดลงของการเผาผลาญ การควบคุมการหายใจจะกลายเป็นละเมิดเป็นฟังก์ชันของก้านสมองเป็นพิการรุนแรง ภาวะการหายใจล้มโดยจาก 15 ถึง 7 ครั้งต่อนาทีที่ 30oC 7 ต่อ 4 ครั้งต่อนาทีที่อุณหภูมิในศตวรรษที่ 20 กลาง ในที่สุด การคงอยู่ของคาร์บอนไดออกไซด์ โดยเนื้อเยื่อที่นำไปสู่ฝาด . ในกรณีส่วนใหญ่ที่รุนแรง ภาวะการหายใจลดลง และหัวใจยังสัญญาบ้าง