Relational ThinkingIn their study,

Relational Thinking
In their study, “The algebraic nature of students’ numerical manipulation in the New Zealand Numeracy Project”, Irwin and Britt (2005) argue that the methods of compensating and equivalence that some students use in solving number sentences may provide a foundation for algebraic thinking (p. 169). These authors give as an example the number sentence 47 + 25 which can be transformed into 50 + 22 by “adding 3” to 47 and “subtracting 3” from 25. They claim (p. 171) “that when students apply this strategy to sensibly solve different numerical problems they disclose an understanding of the relationships of the numbers involved. They show, without recourse to literal symbols, that the strategy is generalizable.” Several authors, including Stephens (2006) and Carpenter and Franke (2001), refer to the thinking underpinning this kind of strategy as relational thinking.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความคิดเชิงในการเรียน "พีชคณิตธรรมชาติของนักเรียนจัดการแสดงในโครงการการนิวซีแลนด์" เชอร์และ Britt (2005) โต้แย้งว่า วิธีการชดเชยและเทียบเท่าที่นักเรียนบางคนใช้ในการแก้เลขประโยคอาจให้รากฐานสำหรับคิดพีชคณิต (p. 169) ให้ผู้เขียนเหล่านี้เป็นตัวอย่างประโยคหมายเลข 47 + 25 ซึ่งสามารถเปลี่ยนเป็น 50 + 22 โดย "เพิ่ม 3" 47 "ลบ 3" จาก 25 พวกเขาอ้าง (p. 171) "ว่า เมื่อนักเรียนใช้กลยุทธ์นี้เพื่อแก้ปัญหาตัวเลขแตกต่างกันเลย จะเปิดเผยความเข้าใจความสัมพันธ์ของตัวเลขเกี่ยวข้อง พวกเขาแสดง โดยไม่มีเบี้ยอักษรสัญลักษณ์ ว่ากลยุทธ์ generalizable " ผู้เขียนหลาย รวมทั้งสตีเฟ่นส์ (2006) และช่างไม้ Franke (2001), หมายถึงคิด underpinning ชนิดนี้เป็นความคิดเชิงกลยุทธ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การคิดเชิงสัมพันธ์ในการศึกษาของพวกเขา "ธรรมชาติเกี่ยวกับพีชคณิตของนักเรียนการจัดการตัวเลขในนิวซีแลนด์โครงการการคำนวณ" เออร์วินและ Britt (2005) ยืนยันว่าวิธีการของการชดเชยและความเท่าเทียมกันที่นักเรียนบางคนใช้ในการแก้ประโยคจำนวนอาจให้รากฐานสำหรับ ความคิดเกี่ยวกับพีชคณิต (พี. 169)
ผู้เขียนเหล่านี้ให้เป็นตัวอย่างประโยคจำนวน 47 + 25 ซึ่งสามารถเปลี่ยนเป็น 50 + 22 "เพิ่ม 3" 47 และ "ลบ 3" จาก 25 พวกเขาเรียกร้อง (พี. 171) "ว่าเมื่อนักเรียนใช้กลยุทธ์นี้ เป็นตุเป็นตะแก้ปัญหาตัวเลขที่แตกต่างกันที่พวกเขาเปิดเผยความเข้าใจในความสัมพันธ์ของตัวเลขที่เกี่ยวข้องกับ พวกเขาแสดงให้เห็นโดยไม่ต้องขอความช่วยเหลือไปสัญลักษณ์ตัวอักษรที่เป็นกลยุทธ์ที่ generalizable. "ผู้เขียนหลายคนรวมทั้งสตีเฟนส์ (2006) และไม้และ Franke (2001) หมายถึงความคิดหนุนชนิดของกลยุทธ์การคิดเชิงสัมพันธ์นี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คิดเชิงสัมพันธ์ในการศึกษาของพวกเขา , " ธรรมชาติของการจัดการเชิงพีชคณิตของนักเรียนใหม่ในนิวซีแลนด์และความรู้พื้นฐานที่ดีทางการคำนวณโครงการ " เดอะ บริท ( 2005 ) ยืนยันว่าวิธีการชดเชยและการเทียบเคียงที่นักเรียนใช้ในการแก้ไขหมายเลขประโยคอาจให้รากฐานสำหรับการคิดเชิงพีชคณิต ( หน้า 169 )ผู้เขียนเหล่านี้ให้เป็นตัวอย่างประโยคเลข 47 25 ซึ่งสามารถเปลี่ยนเป็น 50 22 " เพิ่ม 3 " และ " ลบ 3 " จาก 25 พวกเขาเรียกร้อง ( หน้า 171 ) " เมื่อนักเรียนใช้กลยุทธ์นี้อย่างสมเหตุสมผล แก้ปัญหาแตกต่างกันตัวเลขพวกเขาเปิดเผยความเข้าใจในความสัมพันธ์ของตัวเลขที่เกี่ยวข้อง พวกเขาแสดง โดยไม่ต้องอาศัยการสัญลักษณ์อักษรที่กลยุทธ์เป็น generalizable " ผู้เขียนหลาย ได้แก่ สตีเฟนส์ ( 2006 ) และช่างไม้และแฟรงก์ ( 2001 ) , อ้างถึงการคิดแบบนี้

กลยุทธ์การคิดเชิงความสัมพันธ์