Some people think that universities

Some people think that universities should provide graduates with the knowledge and skills needed in the workplace. Others think that the true function of a university should be to give access to knowledge for its own sake, regardless of whether the course is useful to an employer.

These days, universities provide various courses which were taught by families earlier like tile fixing to makeup techniques. In spite of making such arrangements for everyone to learn these skills, some exceptional people believe that universities teach subjects only rather than focusing on real world use.

First of all, universities have to focus on whole class instead of a bunch of students. So, universities have to come up with a course material which can be grasped by a majority of students. Employers do expect a specialised skill from an individual. However, it is an unrealistic expectation from the universities to prepare each student as per the employer's requirements. Moreover, it is difficult for a student also to imagine the need for the real world and learn the subject without experiencing it. For example, you ask a student to write a program to handle the security threats on servers. It could be very difficult for a student to write such a program as there are many viruses which target only certain types of servers.

Another important area where universities focus is to provide the basic knowledge of the entire subject and let the students choose the job of their interest. For instance, computer engineering course teaches about databases, programming languages as well as hardware. It is up to a student to choose whether he wants to be a programmer developer or a database designer. It is certainly beneficial for the employers as well. If a fresher knows many subjects, an employer can train him on any subject as per the project requirement. For example, Infosys hires thousands of computer engineers every year in place of a Java certified students. Infosys can train computer engineer for testing or support department. However, it is difficult to train a java developer for web designing.

In conclusion, I believe universities are just doing the best what they could do to prepare a student for the upcoming opportunities and challenges.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บางคนคิดว่า มหาวิทยาลัยควรให้บัณฑิต มีความรู้และทักษะที่จำเป็นในการทำงาน คนอื่นคิดว่า การทำงานจริงของมหาวิทยาลัยควรจะให้สามารถเข้าถึงความรู้เพื่อประโยชน์ของตัวเอง ไม่ว่าหลักสูตรเป็นประโยชน์กับนายจ้างวันนี้ มหาวิทยาลัยมีหลักสูตรต่าง ๆ ที่ได้รับการสอน โดยครอบครัวก่อนหน้านี้เช่นกระเบื้องแก้ไขการแต่งหน้าเทคนิค ทั้ง ๆ ที่ มีการทำเรื่องดังกล่าวให้ทุกคนได้เรียนรู้ทักษะเหล่านี้ บางคนแสนเชื่อว่า มหาวิทยาลัยที่สอนวิชาเดียว แทนที่โฟกัสที่ใช้จริงก่อนอื่น มหาวิทยาลัยต้องเน้นแทนกลุ่มของนักเรียนทั้งชั้น ดังนั้น มหาวิทยาลัยต้องมากับวัสดุหลักสูตรซึ่งสามารถเข้าใจได้ โดยส่วนใหญ่ของนักเรียน นายจ้างคาดหวังทักษะพิเศษจากบุคคล อย่างไรก็ตาม มันเป็นความคาดหวังที่ไม่สมจริงจากมหาวิทยาลัยเพื่อเตรียมความพร้อมนักเรียนตามความต้องการของนายจ้างแต่ละ นอกจากนี้ เป็นเรื่องยากสำหรับนักเรียนจินตนาการความต้องการจริง และเรียนรู้เรื่องโดยไม่ต้องประสบกับมัน ตัวอย่างเช่น คุณขอให้นักเรียนเขียนโปรแกรมเพื่อจัดการกับภัยคุกคามความปลอดภัยบนเซิร์ฟเวอร์ มันอาจจะยากสำหรับนักเรียนในการเขียนโปรแกรมดังกล่าวมีไวรัสจำนวนมากซึ่งกำหนดเป้าหมายเพียงบางชนิดของเซิร์ฟเวอร์พื้นที่สำคัญอื่นที่มหาวิทยาลัยมุ่งเน้นคือการ ให้ความรู้พื้นฐานของเรื่องทั้งหมด และให้นักเรียนเลือกงานที่น่าสนใจของพวกเขา เช่น หลักสูตรวิศวกรรมคอมพิวเตอร์สอนเกี่ยวกับฐานข้อมูล การเขียนโปรแกรมภาษาเช่นเดียวกับฮาร์ดแวร์ ก็ได้เป็นนักศึกษาให้เลือกว่า อยากเป็นโปรแกรมเมอร์นักพัฒนาหรือนักออกแบบฐานข้อมูล มันเป็นประโยชน์ต่อนายจ้างเช่น ถ้าแบบสดชื่นรู้หลายวิชา นายจ้างสามารถฝึกเขาในหัวเรื่องใด ๆ ตามความต้องการของโครงการ ตัวอย่างเช่น Infosys เช่าวิศวกรคอมพิวเตอร์นับพันทุกปีแทน Java ได้รับการรับรองนักศึกษา Infosys สามารถฝึกวิศวกรคอมพิวเตอร์สำหรับการทดสอบหรือสนับสนุนฝ่าย อย่างไรก็ตาม มันเป็นเรื่องยากในการฝึกอบรมนักพัฒนาจาวาสำหรับการออกแบบเว็บในบทสรุป ผมเชื่อว่า มหาวิทยาลัยมีแค่ทำดีสุดว่าพวกเขาสามารถทำอะไรเพื่อเตรียมนักเรียนสำหรับโอกาสที่เกิดขึ้นและความท้าทาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บางคนคิดว่ามหาวิทยาลัยควรให้ผู้สำเร็จการศึกษามีความรู้และทักษะที่จำเป็นในการทำงาน คนอื่น ๆ คิดว่าฟังก์ชั่นที่แท้จริงของมหาวิทยาลัยควรจะให้การเข้าถึงความรู้เพื่อประโยชน์ของตัวเองโดยไม่คำนึงว่าการเรียนการสอนจะเป็นประโยชน์ต่อนายจ้าง.

วันนี้มหาวิทยาลัยมีหลักสูตรต่างๆที่ได้รับการสอนโดยครอบครัวก่อนหน้านี้เช่นการแก้ไขกระเบื้องแต่งหน้า เทคนิค ทั้งๆที่มีการเตรียมการดังกล่าวสำหรับทุกคนที่จะเรียนรู้ทักษะเหล่านี้บางคนพิเศษเชื่อว่ามหาวิทยาลัยสอนวิชาเฉพาะแทนที่จะมุ่งเน้นไปที่การใช้งานจริงของโลก.

แรกของทุกมหาวิทยาลัยจะต้องมุ่งเน้นทั้งชั้นแทนพวงของนักเรียน ดังนั้นมหาวิทยาลัยจะต้องเกิดขึ้นกับเนื้อหาหลักสูตรที่สามารถลงโทษโดยส่วนใหญ่ของนักเรียน นายจ้างไม่คาดว่าจะมีทักษะเฉพาะจากบุคคล แต่ก็เป็นความคาดหวังที่ไม่สมจริงจากมหาวิทยาลัยเพื่อเตรียมความพร้อมนักเรียนแต่ละคนตามความต้องการของนายจ้าง นอกจากนี้ยังเป็นเรื่องยากสำหรับนักเรียนยังจะจินตนาการถึงความจำเป็นในการโลกแห่งความจริงและเรียนรู้เรื่องโดยไม่ต้องประสบมัน ตัวอย่างเช่นคุณขอให้นักเรียนที่จะเขียนโปรแกรมในการจัดการกับภัยคุกคามด้านความปลอดภัยบนเซิร์ฟเวอร์ มันอาจจะเป็นเรื่องยากมากสำหรับนักเรียนในการเขียนโปรแกรมดังกล่าวที่มีไวรัสจำนวนมากซึ่งกำหนดเป้าหมายเฉพาะบางประเภทของเซิร์ฟเวอร์.

อีกพื้นที่สำคัญที่มุ่งเน้นมหาวิทยาลัยคือการให้ความรู้พื้นฐานของเรื่องทั้งหมดและให้นักเรียนเลือกงานของ สนใจของพวกเขา ยกตัวอย่างเช่นหลักสูตรวิศวกรรมคอมพิวเตอร์สอนเกี่ยวกับฐานข้อมูลการเขียนโปรแกรมภาษารวมทั้งฮาร์ดแวร์ มันขึ้นอยู่กับนักเรียนที่จะเลือกว่าเขาต้องการที่จะเป็นนักพัฒนาโปรแกรมเมอร์หรือนักออกแบบฐานข้อมูล มันจะเป็นประโยชน์อย่างแน่นอนสำหรับนายจ้างได้เป็นอย่างดี ถ้าสดชื่นรู้หลาย ๆ เรื่องที่นายจ้างสามารถฝึกให้เขาในเรื่องใด ๆ ตามความต้องการของโครงการ ยกตัวอย่างเช่นอินโฟซิสได้รับการว่าจ้างหลายพันวิศวกรคอมพิวเตอร์เป็นประจำทุกปีในสถานที่ของนักเรียนผ่านการรับรอง Java อินโฟซิสสามารถฝึกอบรมวิศวกรคอมพิวเตอร์สำหรับการทดสอบหรือการสนับสนุนกรม แต่มันเป็นเรื่องยากในการฝึกอบรมนักพัฒนาจาวาสำหรับการออกแบบเว็บ.

สรุปผมเชื่อว่ามหาวิทยาลัยเป็นเพียงการทำสิ่งที่ดีที่สุดที่พวกเขาสามารถทำเพื่อเตรียมความพร้อมนักเรียนสำหรับโอกาสที่จะเกิดขึ้นและความท้าทาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บางคนคิดว่ามหาวิทยาลัยควรให้บัณฑิตมีความรู้และทักษะที่จำเป็นในการทำงาน คนอื่นคิดว่าหน้าที่ที่แท้จริงของมหาวิทยาลัย ควรที่จะให้เข้าถึงความรู้เพื่อประโยชน์ของตนเอง ไม่ว่าจะเป็นหลักสูตรที่มีประโยชน์ต่อนายจ้างช่วงนี้ มหาวิทยาลัยมีหลักสูตรหลากหลาย ซึ่งสอนโดยครอบครัวก่อนหน้านี้เช่นกระเบื้องแก้ไขเทคนิคแต่งหน้า ทั้งๆที่มีการเตรียมการดังกล่าวสำหรับทุกคนที่จะเรียนรู้ทักษะเหล่านี้ บาง พิเศษ คนเชื่อว่า มหาวิทยาลัยที่สอนวิชาเดียวมากกว่าเน้นใช้งานจริงแรกของทุกมหาวิทยาลัยต้องมุ่งเน้นทั้งชั้นแทนพวงของนักเรียน ดังนั้น มหาวิทยาลัยต้องมากับวัสดุหลักสูตรซึ่งสามารถลงโทษโดยส่วนใหญ่ของนักเรียน นายจ้างคาดหวังจากผู้เชี่ยวชาญทักษะของแต่ละบุคคล อย่างไรก็ตาม มันเป็นไม่สมจริงและความคาดหวังจากมหาวิทยาลัยเพื่อเตรียมนักเรียนแต่ละตามความต้องการของนายจ้าง นอกจากนี้มันเป็นเรื่องยากสำหรับนักเรียน ยังคิดต้องการโลกจริง และได้เรียนรู้เรื่องโดยไม่ต้องประสบกับมัน ตัวอย่างเช่น คุณถามนักเรียนเขียนโปรแกรมเพื่อจัดการกับภัยคุกคามความปลอดภัยบนเซิร์ฟเวอร์ มันอาจจะยากมากสำหรับนักเรียนที่จะเขียนโปรแกรมดังกล่าวมีหลายไวรัสซึ่งเป้าหมายเฉพาะบางประเภทของเซิร์ฟเวอร์พื้นที่อื่นที่สําคัญที่มหาวิทยาลัยมุ่งเน้นให้ความรู้พื้นฐานของเรื่องทั้งหมด และให้นักเรียนเลือกอาชีพที่น่าสนใจของพวกเขา ตัวอย่าง หลักสูตรวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ สอนเกี่ยวกับฐานข้อมูล การเขียนโปรแกรมภาษารวมทั้งฮาร์ดแวร์ มันขึ้นให้นักเรียนเลือกว่าอยากเป็นโปรแกรมเมอร์ นักพัฒนาหรือออกแบบฐานข้อมูล แน่นอนมันเป็นประโยชน์สำหรับนายจ้างได้เป็นอย่างดี ถ้าดีขึ้น รู้จักคนมากมาย นายจ้างสามารถฝึกเขาในเรื่องใด ๆ ต่อโครงการความต้องการ ตัวอย่างเช่น อินโฟซิส จ้างพันของวิศวกรคอมพิวเตอร์ทุกๆ ปีในสถานที่ของชวาการรับรองนักเรียน จำนวนมากสามารถฝึกวิศวกรคอมพิวเตอร์สำหรับการทดสอบหรือหน่วยงานสนับสนุน อย่างไรก็ตาม เป็นการยากที่จะฝึก Java Developer สำหรับการออกแบบเว็บสรุป ผมเชื่อว่ามหาวิทยาลัยทำที่ดีที่สุดสิ่งที่พวกเขาสามารถทำเพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับนักศึกษาในโอกาสต่อไป และความท้าทาย