We realized that some students were

We realized that some students were confused about Bernoulli’s principle based on their two explanations. We focused our whole-class discussion on providing a logical explanation for the two demonstrations. We provided the initial driving question: “What is air composed of?” Then, students discussed the driving question in small groups before the conversation was opened to the whole class. From prior experiences, students knew that air is made of carbon dioxide, oxygen, nitrogen, and other trace gases. Students used their science knowledge to think through the idea that blowing between two objects removes all of the air in that area. For example, students recognized errors in their thinking because air expelled from the lungs contains air molecules (e.g. oxygen, carbon dioxide, etc.). Thus, students were able to refute the idea that the paper tent would collapse and the soda cans move together because of the absence of air molecules relative to the surrounding air. To move the discussion along, we provided scaffolding by asking students probing questions such as, “What is happening to the molecules in the air when we blow through the straw” and “What are molecules doing in the surrounding air?” All students decided that blowing creates a “stream of air molecules” that are all moving in the same direction. At this point, all students were beginning to connect that there are differences in what is occurring with air molecules in a “stream of air” and the “surrounding air.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรารู้ว่า นักเรียนบางคนก็สับสนเกี่ยวกับหลักการของ Bernoulli ที่ตามคำอธิบายของพวกเขาทั้งสอง เรามุ่งเน้นการสนทนาของเราทั้งชั้นให้คำอธิบายตรรกะสำหรับสาธิต 2 เรามาเริ่มต้นคำถามขับรถ: "อะไรอากาศประกอบด้วย" แล้ว นักเรียนกล่าวคำถามขับขี่รถยนต์ในกลุ่มเล็ก ๆ ก่อนเปิดการสนทนาไปทั้งชั้น จากประสบการณ์ก่อน เรียนรู้ว่า เครื่องทำก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ออกซิเจน ไนโตรเจน และก๊าซอื่น ๆ ติดตาม นักเรียนใช้ความรู้วิทยาศาสตร์ในการคิดความคิดที่ว่า พัดระหว่างวัตถุสองเอาอากาศทั้งหมดในพื้นที่ที่ ตัวอย่าง นักเรียนรู้จักข้อผิดพลาดในความคิดของพวกเขาเนื่องจากอากาศออกจากปอดประกอบด้วยโมเลกุลอากาศ (เช่นออกซิเจน คาร์บอนไดออกไซด์ ฯลฯ) ดังนั้น นักเรียนก็สามารถโต้ความคิดที่จะยุบเต็นท์กระดาษ และกระป๋องโซดาไปด้วยกันเนื่องจากการขาดงานของโมเลกุลอากาศเทียบกับอากาศโดยรอบ การย้ายการสนทนาตาม เราให้นั่งร้าน โดยถามนักเรียนโดยอาศัยคำถามเช่น "สิ่งที่เกิดขึ้นกับโมเลกุลในอากาศเมื่อเราเป่าผ่านเศษฟาง" และ "มีโมเลกุลทำอะไรในอากาศโดยรอบ" นักเรียนทุกคนตัดสินใจว่า เป่าสร้าง "กระแสของโมเลกุลอากาศ" ที่ทั้งหมดกำลังย้ายในทิศทางเดียวกัน จุดนี้ นักเรียนทุกคนได้เริ่มต้นการเชื่อมต่อที่มีความแตกต่างในสิ่งที่เกิดขึ้นกับโมเลกุลอากาศใน "กระแสอากาศ" และ "รอบอากาศ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราตระหนักว่านักเรียนบางคนสับสนเกี่ยวกับ Bernoulli เป็นหลักขึ้นอยู่กับสองคำอธิบายของพวกเขา เรามุ่งเน้นการอภิปรายทั้งชั้นเรียนของเราในการให้คำอธิบายตรรกะสำหรับสองการสาธิต เราให้การขับขี่คำถามแรก: "อะไรคือสิ่งที่อากาศประกอบด้วย" จากนั้นนักเรียนกล่าวถึงคำถามที่ขับรถในกลุ่มเล็ก ๆ ก่อนที่จะสนทนาเปิดให้นักเรียนทั้งชั้น จากประสบการณ์ก่อนที่นักเรียนรู้ว่าอากาศทำจากก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ออกซิเจนไนโตรเจนและก๊าซร่องรอยอื่น ๆ นักเรียนใช้ความรู้ทางวิทยาศาสตร์ที่จะคิดว่าผ่านความคิดที่ว่าพัดระหว่างสองวัตถุลบทั้งหมดของอากาศในพื้นที่ที่ ตัวอย่างเช่นนักเรียนได้รับการยอมรับข้อผิดพลาดในการคิดของพวกเขาเพราะอากาศไล่ออกจากปอดมีโมเลกุลของอากาศ (เช่นออกซิเจนคาร์บอนไดออกไซด์ ฯลฯ ) ดังนั้นนักเรียนมีความสามารถที่จะลบล้างความคิดที่ว่าเต็นท์กระดาษจะยุบและกระป๋องโซดาย้ายเข้าด้วยกันเพราะขาดของโมเลกุลของอากาศเมื่อเทียบกับอากาศรอบ ที่จะย้ายการอภิปรายพร้อมเราให้นั่งร้านโดยขอให้นักเรียนละเอียดคำถามเช่น "สิ่งที่เกิดขึ้นกับโมเลกุลในอากาศเมื่อเราพัดผ่านฟาง" และ "สิ่งที่ทำอยู่ในโมเลกุลของอากาศรอบคืออะไร?" นักเรียนทุกคนตัดสินใจว่า เป่าสร้าง "กระแสของโมเลกุลอากาศ" ที่มีทั้งการเคลื่อนย้ายไปในทิศทางเดียวกัน ณ จุดนี้นักเรียนทุกคนเป็นจุดเริ่มต้นในการเชื่อมต่อที่มีความแตกต่างในสิ่งที่เกิดขึ้นกับโมเลกุลของอากาศใน "กระแสของอากาศ" และ "อากาศรอบ."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราตระหนักว่านักเรียนบางคนมีความสับสนเกี่ยวกับหลักการของ Bernoulli ตาม 2 ข้อของพวกเขา เราเน้นการอภิปรายในชั้นเรียนทั้งหมดของเราในการให้คำอธิบายสำหรับสองการสาธิต . เราให้เริ่มต้นขับรถถาม : " อะไรคืออากาศประกอบด้วย ? " ถ้างั้น นักเรียนกล่าวถึงการขับรถคำถามในกลุ่มเล็ก ๆก่อนการสนทนาถูกเปิดไปทั้งชั้นจากประสบการณ์ก่อน นักเรียนรู้ว่าอากาศเป็นคาร์บอนไดออกไซด์ ออกซิเจน ไนโตรเจน และก๊าซร่องรอยอื่น ๆ นักเรียนใช้ความรู้ทางวิทยาศาสตร์ของพวกเขาที่จะคิดว่าผ่านความคิดที่เป่าระหว่างวัตถุสองลบทั้งหมดของอากาศในพื้นที่นั้น ตัวอย่างเช่น นักศึกษาได้รับการยอมรับข้อผิดพลาดในการคิด เพราะอากาศที่ถูกไล่ออกจากปอดที่มีโมเลกุลอากาศ เช่น ออกซิเจน คาร์บอนไดออกไซด์ฯลฯ ) ดังนั้นนักเรียนสามารถที่จะลบล้างความคิดที่เต็นท์กระดาษจะยุบและกระป๋องโซดาย้ายกันเพราะไม่มีโมเลกุลของอากาศเมื่อเทียบกับอากาศโดยรอบ ที่จะย้ายการสนทนาตามเราให้นั่งร้าน โดยขอให้นักศึกษาตรวจสอบคำถามเช่น" สิ่งที่เกิดขึ้นกับโมเลกุลในอากาศ เมื่อเราเป่าผ่านฟาง " และ " อะไรคือโมเลกุลในอากาศโดยรอบ ? " นักเรียนทุกคนตัดสินใจว่าเป่าสร้าง " กระแสของอากาศโมเลกุล " ที่ย้ายไปในทิศทางเดียวกัน ณจุดนี้นักเรียนทุกคนเริ่มที่จะเชื่อมโยงว่ามีความแตกต่างในสิ่งที่เกิดขึ้นกับโมเลกุลของอากาศใน " กระแสของอากาศ " และ " บรรยากาศ "