There have been many changes in fee

There have been many changes in feeds and feeding technologies over the last decades,
resulting in substantial improvements in feed conversion ratios (FCR) and fish growth
rates. This tendency has been most pronounced in the salmonid (Salmo spp., Oncorhynchus
spp.) industry, where FCR for the Norwegian salmon industry as a whole dropped
from 3.5 in 1975 to 1.1 in 1993 (Bergheim and A ° sga°rd, 1996). However, FCR alone is not
necessarily a good indicator of waste production, and further information on feed and fish
composition is needed to estimate the efficiency of nutrient retention and release to the
environment (Bergheim and A ° sga°rd, 1996). Estimates of nutrient retention by fish and of
potential release into the water vary, are not readily available, and are changing rapidly as
feeds, feeding practices, and culture methods evolve. A further complication is the
variability in experimental and analytical procedures and differences among species and
culture conditions. A few examples of available estimates are shown in Table 1, where the
extent of the variability and uncertainty in nutrient retention and excretion form can be
seen. Nitrogen and phosphorus retentions range between 10% and 49% and 17 and 40%,
respectively (all percentages are expressed with respect to the feed N and P contents).
Similarly, N and P releases in feces range from 3.6% to 35% and 15% to 70%,
respectively. Lastly, dissolved N and P excretions range from 37% to 72% and 1% to
62%, respectively. Although these numbers are highly variable, the tendency is to increase
nutrient retention and reduce losses as feed quality is improved, such that most N is
excreted in the dissolved form (primarily as ammonia), and most P as particulate
(Skonberg et al., 1997; Bureau and Cho, 1999; Sugiura et al., 1999). This trend has
important implications on the type of treatments that is selected and their potential impact
on effluents.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีการเปลี่ยนแปลงในตัวดึงข้อมูลและการให้อาหารเทคโนโลยีกว่าทศวรรษในการปรับปรุงที่พบในอาหารอัตราส่วนการแปลง (FCR) และปลาเจริญเติบโตราคาพิเศษ แนวโน้มนี้ได้รับการออกเสียงสุดใน salmonid (Salmo ออกซิเจน สกุลปลาแซลมอนแปซิฟิกออกซิเจน) อุตสาหกรรม ที่ FCR สำหรับอุตสาหกรรมปลาแซลมอนนอร์เวย์เป็นกระตุกทั้งจาก 3.5 ในปี 1975 เป็น 1.1 ในปี 1993 (Bergheim และ rd ° sga ° 1996) อย่างไรก็ตาม FCR เพียงอย่างเดียวไม่ได้จำเป็นต้องบ่งชี้ที่ดีของผลิตเสีย และข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับฟีดและปลาองค์ประกอบที่จำเป็นสำหรับการประเมินประสิทธิภาพของการเก็บรักษาสารอาหาร และปล่อยให้การสภาพแวดล้อม (Bergheim และ rd ° sga ° 1996) การประเมินของการกักเก็บสารอาหาร จากปลา และของการปล่อยลงในน้ำแตกต่างกัน ไม่พร้อม และกำลังเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วเป็นตัวดึงข้อมูล การปฏิบัติ และวัฒนธรรมวิธีพัฒนา มีอาการแทรกซ้อนต่อไปนี้ความแปรปรวนในกระบวนการทดลอง และการวิเคราะห์และความแตกต่างระหว่างสายพันธุ์ และสภาพวัฒนธรรม เป็นตัวอย่างของประมาณการให้บริการแสดงในตารางที่ 1 ที่ขอบเขตของความแปรปรวนและความไม่แน่นอนในแบบฟอร์มการเก็บข้อมูลและการขับถ่ายสารอาหารได้เห็น ไนโตรเจนและฟอสฟอรัสช่วงเงินระหว่าง 10% และ 49% และ 40%, 17ตามลำดับ (เปอร์เซ็นต์ทั้งหมดจะแสดงเกี่ยวกับอาหาร N และ P หา)ในทำนองเดียวกัน N และ P ออกในอุจจาระตั้งแต่ 3.6% 35% และ 15% ถึง 70%ตามลาดับ สุดท้าย ละลาย N และ P excretions ตั้งแต่ 37% 72% และ 1% ในการ62% ตามลำดับ ถึงแม้ว่าตัวเลขเหล่านี้ผันแปรสูง แนวโน้มที่จะเพิ่มการเก็บรักษาสารอาหาร และลดการสูญเสียเป็นอาหารคุณภาพที่ดีขึ้น เช่นที่ N ส่วนใหญ่คือขับออกมาในรูปแบบละลายน้ำ (ส่วนใหญ่เป็นแอมโมเนีย), และ P ส่วนใหญ่เป็นอนุภาค(Skonberg et al. 1997 สำนักและโจ 1999 Sugiura et al. 1999) มีแนวโน้มนี้ผลกระทบสำคัญเกี่ยวกับชนิดของการรักษาที่เลือกและผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นในน้ำทิ้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีการเปลี่ยนแปลงหลายอย่างในฟีดและเทคโนโลยีการให้อาหารในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมา
ส่งผลให้ในการปรับปรุงที่สำคัญในอัตราการเปลี่ยนอาหาร (FCR) และการเจริญเติบโตของปลา
อัตรา แนวโน้มนี้ได้รับการออกเสียงมากที่สุดใน salmonid (Salmo spp. Oncorhynchus
spp.) อุตสาหกรรมที่ FCR สำหรับอุตสาหกรรมปลาแซลมอนนอร์เวย์รวมลดลง
จาก 3.5 ใน 1975-1.1 ในปี 1993 (Bergheim และ A ° SGA ° Rd, 1996) . อย่างไรก็ตามอัตราการแลกเนื้ออย่างเดียวไม่
จำเป็นต้องเป็นตัวบ่งชี้ที่ดีของการผลิตของเสียและข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับฟีดและปลา
องค์ประกอบที่จำเป็นในการประเมินประสิทธิภาพของการเก็บรักษาสารอาหารและปล่อยให้กับ
สภาพแวดล้อม (Bergheim และ A ° SGA ° Rd, 1996) ประมาณการของการเก็บรักษาสารอาหารปลาและ
ปล่อยลงไปในน้ำที่มีศักยภาพแตกต่างกันจะไม่สามารถใช้ได้อย่างง่ายดายและมีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วเป็น
ฟีดอาหารการปฏิบัติและวิธีการวิวัฒนาการวัฒนธรรม ภาวะแทรกซ้อนต่อไปคือ
ความแปรปรวนในขั้นตอนการทดลองและการวิเคราะห์และความแตกต่างระหว่างชนิดและ
เงื่อนไขวัฒนธรรม ตัวอย่างบางส่วนของประมาณการที่มีอยู่จะแสดงในตารางที่ 1 ซึ่ง
ขอบเขตของความแปรปรวนและความไม่แน่นอนในการเก็บรักษาและการขับถ่ายรูปแบบสารอาหารที่สามารถ
มองเห็นได้ ไนโตรเจนและฟอสฟอรัสคงทนในช่วงระหว่าง 10% และ 49% และ 17 และ 40%
ตามลำดับ (เปอร์เซ็นต์ทั้งหมดจะถูกแสดงที่เกี่ยวกับเอ็นไม่มีฟีดและเนื้อหา P).
ในทำนองเดียวกันไนโตรเจนและฟอสฟอรัสเผยแพร่ในอุจจาระช่วงจาก 3.6% เป็น 35% และ 15% ถึง 70%
ตามลำดับ สุดท้ายละลายไนโตรเจนและฟอสฟอรัสขับถ่ายช่วงจาก 37% เป็น 72% และ 1% เป็น
62% ตามลำดับ แม้ว่าตัวเลขเหล่านี้เป็นตัวแปรแนวโน้มที่จะเพิ่ม
การกักเก็บสารอาหารและลดการสูญเสียทั้งคุณภาพอาหารสัตว์จะดีขึ้นเช่นว่าส่วนใหญ่ยังไม่มีข้อความที่ถูก
ขับออกมาในรูปแบบที่ละลายในน้ำ (ส่วนใหญ่เป็นแอมโมเนีย) และส่วนใหญ่ P เป็นอนุภาค
(Skonberg et al., 1997; สำนักและโช 1999. Sugiura, et al, 1999) แนวโน้มนี้มี
นัยสำคัญกับชนิดของการรักษาที่ถูกเลือกและผลกระทบต่อศักยภาพของพวกเขา
เกี่ยวกับสิ่งปฏิกูล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีการเปลี่ยนแปลงมากมายในอาหารและการให้อาหาร เทคโนโลยีเหนือทศวรรษสุดท้ายผลในการปรับปรุงอย่างมากในอัตราส่วนการเปลี่ยนอาหารเป็นเนื้อ ( FCR ) และการเจริญเติบโตของปลาอัตรา แนวโน้มนี้ได้เด่นชัดมากที่สุดใน salmonid ( ซาลโม spp . , คอรินชัสspp . ) อุตสาหกรรมที่ใช้สำหรับอุตสาหกรรมปลาแซลมอนนอร์เวย์โดยรวมลดลงจาก 3.5 ในปี 1975 1.1 ใน 1993 ( Bergheim และตรวจสอบ SGA ° Rd , 1996 ) แต่ไม่ได้ใช้คนเดียวต้องเป็นตัวบ่งชี้ที่ดีของการผลิตของเสีย และข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับอาหารและปลาองค์ประกอบที่จำเป็นเพื่อประเมินประสิทธิภาพของสารอาหารและปล่อยให้คงอยู่สิ่งแวดล้อม ( Bergheim และตรวจสอบ SGA ° Rd , 1996 ) การประเมินธาตุอาหารการปลาและศักยภาพการปล่อยลงในน้ำที่แตกต่างกัน จะไม่พร้อมใช้งาน และมีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว เช่นอาหารสัตว์ , อาหารวัฒนธรรมการปฏิบัติและวิธีการพัฒนา ภาวะแทรกซ้อนเพิ่มเติม คือความผันแปรในกระบวนการทดลองและวิเคราะห์ความแตกต่างระหว่างชนิดและเงื่อนไขทางวัฒนธรรม ตัวอย่างของการประมาณการที่ใช้ได้จะแสดงในตารางที่ 1 ที่ขอบเขตของตัวแปรและความไม่แน่นอนในการเก็บรักษาอาหารและการขับถ่ายแบบฟอร์มสามารถเห็น ไนโตรเจน และฟอสฟอรัส มีความคงทนในช่วงระหว่าง 10 และร้อยละ 49 และร้อยละ 17 และ 40 %ตามลำดับ ( ร้อยละแสดงออกด้วยความเคารพในตัว N และ P เนื้อหา )ในทำนองเดียวกัน N P ออกในอุจจาระตั้งแต่ 3.6 % ถึง 35 % และ 15 % - 70 %ตามลำดับ ท้ายนี้ ปริมาณ N P หรือจากการขับถ่ายช่วงจาก 37% ถึง 72 % 1%62 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ แม้ว่าตัวเลขเหล่านี้จะผันแปรสูง แนวโน้มที่จะเพิ่มขึ้นการเก็บรักษาอาหารและลดการสูญเสียคุณภาพอาหารที่ดีขึ้น ซึ่งส่วนใหญ่ Nขับออกมาในรูปที่ละลายน้ำ ( เป็นหลักเป็นแอมโมเนีย ) และส่วนใหญ่เป็นอนุภาค p( skonberg et al . , 1997 ; สำนักงาน และ โช , 1999 ; สุงิอุระ et al . , 1999 ) แนวโน้มนี้ได้ผลกระทบที่สำคัญเกี่ยวกับประเภทของการรักษาที่ถูกเลือกและผลกระทบที่มีศักยภาพของพวกเขาในน้ำทิ้ง .