Sixty-eight participants in the int

Sixty-eight participants in the intervention group and 53 in the control group
completed the study. Their mean age was 53 (SD = 11.3). Repeated measure MANOVA
found that the patients in the intervention group had significant improvement in their
self-efficacy (F = 7.26, p = 0.003) and a reduction of symptom severity (F = 5.30, p = 0.01),
symptom interference (F = 4.06, p = 0.025), anxiety (F = 6.04, p = 0.006) and depression
(F = 6.96, p = 0.003) at three and six months, compared with the control group. However,
no statistically significant main effect was observed in quality of life perception between
the two groups.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หกแปดผู้เข้าร่วมกลุ่มในการแทรกแซงและ 53 ในกลุ่มควบคุมดำเนินการศึกษา อายุเฉลี่ยของพวกเขาถูก 53 (SD = 11.3) วัดซ้ำ MANOVAพบว่า ผู้ป่วยในกลุ่มการแทรกแซงมีการปรับปรุงที่สำคัญในการประสิทธิภาพตนเอง (F = 7.26, p = 0.003) และลดความรุนแรงของอาการ (F = 5.30, p = 0.01),อาการรบกวน (F = 4.06, p = 0.025), ความวิตกกังวล (F = 6.04, p = 0.006) และภาวะซึมเศร้า(F = 6.96, p = 0.003) ในสามเดือน และหกเดือน เมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม อย่างไรก็ตามไม่มีผลต่อหลักอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติถูกสังเกตในการรับรู้คุณภาพชีวิตระหว่างกลุ่มสอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เข้าร่วมหกสิบแปดในกลุ่มแทรกแซงและ 53
ในกลุ่มควบคุมเสร็จสิ้นการศึกษา อายุเฉลี่ยของพวกเขาคือ 53 (SD = 11.3) MANOVA
วัดซ้ำพบว่าผู้ป่วยในกลุ่มทดลองมีการปรับปรุงที่สำคัญของพวกเขาในการรับรู้ความสามารถตนเอง
(F = 7.26, p = 0.003) และการลดความรุนแรงของอาการ (F = 5.30, p = 0.01)
รบกวนอาการ (F = 4.06 , p = 0.025) ความวิตกกังวล (F = 6.04, p = 0.006) และภาวะซึมเศร้า
(F = 6.96, p = 0.003) ที่สามและหกเดือนเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม แต่ไม่มีผลกระทบหลักนัยสำคัญทางสถิติพบว่าในคุณภาพของการรับรู้ชีวิตระหว่างทั้งสองกลุ่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หกสิบแปดผู้เข้าร่วมในกลุ่ม และในกลุ่มควบคุม
เสร็จสิ้นการศึกษา อายุเฉลี่ยของพวกเขาคือ 53 ( SD = 11.3 ) ความแปรปรวนชนิดวัดซ้ำ
พบว่าผู้ป่วยในกลุ่มที่มีการปรับปรุงที่สำคัญในการรับรู้ความสามารถของตนเอง
( F = 7.26 , p = 0.003 ) และการลดความรุนแรงของอาการ ( F = 5.30 , p = 0.01 )
รบกวนอาการ ( F = 4.06 , p = 0.025 ) ความวิตกกังวล ( F = 604 , p = 0.006 ) และภาวะซึมเศร้า
( F = ไก , p = 0.003 ) ที่ 3 และ 6 เดือน เมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม อย่างไรก็ตาม
แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ . อิทธิพลหลักพบว่าคุณภาพของชีวิตการรับรู้ระหว่าง
สองกลุ่ม