These two interrelated problems hav

These two interrelated problems have led to the development of a large number of
strategic measuring tools which involve not only financial but also non-financial
measures. Non-financial measures are not a new phenomenon, however. General
Electric, for example, made use of non-financial measures in the 1950s. They
identified eight areas of measurement and applied all of them in the assessment of
each division (Anthony et al., 1989, p. 125). Similarly, a number of theorists have
pointed to the relevance of non-financial measures (Hopwood, 1973; Argyris, 1977;
Parker, 1979; Anthony et al., 1984; Merchant, 1985; Schoenfeld, 1986; Eccles,
199 1; Maciariello and Kirby, 1994). Non-financial measurement systems have generally
been characterized by loosely coupled local systems guided by local needs and
with no integration of the company’s strategic objectives or any balancing of local and
company considerations (Merchant, 1985; Mouritsen et al., 1995/96). The efforts
made in recent years, however, have been directed at constructing a system of
non-financial measures linked to strategy (McNair et al., 1990; Beischel and Smith,
1991; Grady, 1991; Kaplan and Norton, 1992; Euske et al., 1993; Kaplan and
Norton, 1996). Grady (1991)) for example, shows that the strategic objective of a
company ought to be broken down into critical success factors and critical actions.
McNair et al. (1990) introduces a performance pyramid in which the vision of the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหาเหล่านี้เกี่ยวข้องสองได้นำไปสู่การพัฒนาเป็นจำนวนมากเครื่องมือวัดเชิงกลยุทธ์ที่เกี่ยวข้องไม่เฉพาะเงินแต่ยังไม่ใช่ทางการเงินมาตรการการ มาตรการทางการเงินไม่ได้ไม่เป็นปรากฏการณ์ใหม่ อย่างไรก็ตาม ทั่วไปไฟฟ้า ตัวอย่าง ทำใช้มาตรการที่ไม่ใช่ทางการเงินในช่วงทศวรรษ 1950 พวกเขาระบุพื้นที่ 8 วัด และใช้ในการประเมินทั้งหมดแต่ละส่วน (Anthony et al., 1989, p. 125) ในทำนองเดียวกัน มีจำนวน theoristsชี้ไปความสำคัญของการวัด (Hopwood, 1973 Argyris, 1977พาร์คเกอร์ 1979 Anthony et al., 1984 ร้านค้า 1985 Schoenfeld, 1986 Eccles199 1 Maciariello กเคอร์บี้ 1994) ระบบการวัดทางการเงินไม่ได้โดยทั่วไปการโดยควบคู่ซึ่งภายในระบบแนะนำ โดยความต้องการท้องถิ่น และโดยไม่รวม ของวัตถุประสงค์เชิงกลยุทธ์ของบริษัท หรือการสมดุลของท้องถิ่น และบริษัทพิจารณา (ร้านค้า 1985 Mouritsen และ al., 1995/96) ความพยายามทำในปีที่ผ่านมา อย่างไรก็ตาม ได้รับคำแนะนำในการสร้างระบบมาตรการที่ไม่ใช่ทางการเงินที่เชื่อมโยงกับกลยุทธ์ (McNair et al., 1990 Beischel และ Smith1991 Grady, 1991 Kaplan และ Norton, 1992 Euske et al., 1993 Kaplan และNorton, 1996) Grady (1991)) เช่น แสดงให้เห็นว่าวัตถุประสงค์เชิงกลยุทธ์ของการบริษัทควรจะแบ่งออกเป็นปัจจัยสำคัญสู่ความสำเร็จและการดำเนินการที่สำคัญMcNair et al. (1990) แนะนำพีระมิดประสิทธิภาพซึ่งวิสัยทัศน์ของการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัญหาทั้งสองนี้เชื่อมโยงกันได้นำไปสู่การพัฒนาของจำนวนมากของ
เครื่องมือวัดเชิงกลยุทธ์ที่เกี่ยวข้องกับการไม่เพียง แต่ทางการเงิน แต่ยังไม่ใช่ทางการเงิน
มาตรการ มาตรการที่ไม่ใช่สถาบันการเงินไม่ได้เป็นปรากฏการณ์ใหม่ แต่ ทั่วไป
ไฟฟ้า, ตัวอย่างเช่นทำให้การใช้มาตรการที่ไม่ใช่ทางการเงินในปี 1950 พวกเขา
ระบุแปดพื้นที่ของการวัดและนำไปใช้ทั้งหมดของพวกเขาในการประเมินผลของ
แต่ละส่วน (แอนโธนี et al., 1989, น. 125) ในทำนองเดียวกันจำนวนของนักทฤษฎีได้
ชี้ไปที่ความเกี่ยวข้องของมาตรการที่ไม่ใช่สถาบันการเงิน (เคย 1973; Argyris 1977;
ปาร์กเกอร์, 1979. แอนโทนี่, et al, 1984; Merchant 1985; Schoenfeld 1986; เอ็กเซิล
199 1; Maciariello และเคอร์บี 1994) ระบบการวัดที่ไม่ใช่สถาบันการเงินโดยทั่วไปมี
ลักษณะคู่หลวมระบบท้องถิ่นรับคำแนะนำจากความต้องการของท้องถิ่นและ
ไม่มีการรวมกลุ่มของวัตถุประสงค์เชิงกลยุทธ์ของ บริษัท หรือสมดุลของท้องถิ่นและใด ๆ
การพิจารณา บริษัท (Merchant 1985. Mouritsen, et al, 1995-1996) ความพยายาม
ที่เกิดขึ้นในปีที่ผ่านมา แต่ได้รับการกำกับที่สร้างระบบของ
มาตรการที่ไม่ใช่ทางการเงินที่เชื่อมโยงกับกลยุทธ์ (แม็กแนร์, et al, 1990;. Beischel และสมิ ธ
1991; เกรดี้, 1991; Kaplan และ Norton 1992; et Euske อัล, 1993. แคปแลนและ
นอร์ตัน 1996) เกรดี้ (1991)) ตัวอย่างเช่นแสดงให้เห็นว่าวัตถุประสงค์เชิงกลยุทธ์ของ
บริษัท ควรจะแบ่งออกเป็นปัจจัยความสำเร็จที่สำคัญและการดำเนินการที่สำคัญ.
แม็กแนร์ตอัล (1990) แนะนำพีระมิดประสิทธิภาพซึ่งในการมองเห็นของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั้งสองปัญหามีความสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน นำไปสู่การพัฒนาเป็นจำนวนมาก
ยุทธศาสตร์ เครื่องมือวัดที่เกี่ยวข้องกับไม่เพียง แต่ยังมีมาตรการทางการเงินที่ไม่ใช่

มาตรการที่ไม่ใช่ทางการเงินไม่ได้เป็นปรากฏการณ์ใหม่ แต่ ทั่วไป
ไฟฟ้า ตัวอย่างเช่น ใช้มาตรการทางการเงินในทศวรรษ 1950 พวกเขา
ระบุแปดพื้นที่ของการวัดและใช้ทั้งหมดของพวกเขาในการประเมิน
แต่ละส่วน ( แอนโทนี et al . , 1989 , p . 125 ) นอกจากนี้จำนวนของนักทฤษฎีได้
ชี้ไปที่ความเกี่ยวข้องของมาตรการทางการเงิน ( ฮ็อปวูด , 1973 ; กีริส , 1977 ;
Parker , 1979 ; แอนโทนี et al . , 1984 ; พ่อค้า , 1985 ; ชอนเฟลด์ , 1986 ; Eccles , 199 1
; maciariello และเคอร์บี้ , 1994 ) ระบบการวัดทางการเงินโดยทั่วไป
ไม่มีมีลักษณะหลวมคู่ท้องถิ่นระบบนำทางโดยความต้องการของท้องถิ่นและ
ไม่มีการรวมของ บริษัท วัตถุประสงค์เชิงกลยุทธ์ หรือ ความสมดุลของการพิจารณา บริษัท ท้องถิ่นและ
( พ่อค้า , 1985 ; mouritsen et al . , 1995 / 96 ) ความพยายาม
ทำในปีล่าสุด แต่ได้ถูกกำกับที่สร้างระบบของมาตรการทางการเงินที่เชื่อมโยงกับกลยุทธ์
( McNair et al . , 1990 ;และ beischel Smith
1991 ; เกรดี้ , 1991 ; Kaplan และ Norton , 1992 ; euske et al . , 1993 ;
Kaplan และ Norton , 1996 ) เกรดี้ ( 1991 ) ตัวอย่าง พบว่า วัตถุประสงค์เชิงกลยุทธ์ของ บริษัท ควรจะ
ถูกแบ่งย่อยเป็นปัจจัยความสำเร็จ และการกระทำที่สำคัญ .
McNair et al . ( 2533 ) ที่มีประสิทธิภาพ พีระมิด ซึ่งวิสัยทัศน์ของ