Since that day, (y/n) and Goldie ha

Since that day, (y/n) and Goldie had become inseparable. Goldie got help with his ‘inner demon’ and with (y/n)’s help, it vanished almost entirely. Though if he got very mad, he would retreat to the Back Room and let out a small rage to calm his temper.


(Y/n) managed to convince the police that Mike’s disappearance was something that the pizzeria wasn’t responsible for, however, Jeremy didn’t seem to buy it, though he stopped pestering her with questions and left the subject entirely.


Goldie’s endoskeleton was returned and his suit was used again in the pizzeria. Freddy and Bonnie’s human forms were forever lost, however, Bonnie’s spirit had managed to connect itself to (y/n) and became visible only to her.


“It just don’t feel the same without you two,” confessed (y/n) to Bonnie. It was almost closing time and (y/n) was in the security office with Bonnie’s spirit sitting on the desk.


“I can tell,” said Bonnie. He looked to his right and nodded his head. “Freddy says he misses talking to you.”


(Y/n) smiled and looked to Bonnie’s side. Even though she couldn’t see him, she knew Freddy would be watching over her and Goldie.


“I do too, buddy,” replied (y/n). “Goldie wanted to say ‘Hello’ and asked for forgiveness once again.”


Bonnie looked to his side and nodded as Freddy said his answer.


“He says ‘It’s fine. He knows Goldie didn’t mean it. He’s glad that you two are happy together’,” translated Bonnie as his ears perked at the sound of incoming footsteps. A mop of golden hair appeared at the door as (y/n) smiled. Now that he had his endoskeleton back, Goldie officially had eyes.


He had the brightest turquoise eyes (y/n) had ever seen.


“H-hey (y/n)! I-is Freddy here?” asked Goldie nervously. (Y/n) nodded as she turned back to face Bonnie. The purple haired spirit smiled softly at the golden haired male’s concern.


“He says he understands everything. He misses you too,” revealed (y/n). Goldie smiled as tears lined his turquoise eyes. He walked up and hugged (y/n) as he replied.


“I miss you too… Brother…”


Goldie let go of (y/n) and took her hand.


“That others are waiting for us. We should get going,” reassure Goldie as he tugged at (y/n)’s hand. (Y/n) smiled as she waved goodbye to Bonnie.


“Take care.”


“I should be saying that to you,” joked the purple haired male. (Y/n) smiled as she and Goldie walked to the front of the restaurant. Once there, they greeted Foxy and Chica as they restated their plan. They agreed to go to the new restaurant in town for their double date and soon they departed from the pizzeria.


While walking towards town, a sudden breeze sweep past (y/n). She stopped and Goldie looked concerned.


“Is everything ok?”


(Y/n) turned her attention back to her boyfriend as she smiled slightly.


“It’s ok… It’s just the cold,” revealed (y/n). Goldie nodded as he continued with Chica and Foxy.


Sighing, (y/n) looked up towards the starry sky and felt a tear run down her cheek.


“Rest in peace… Freddy…”


“I will…”


(Y/n) snapped her gaze away from the sky and looked around for the source of the voice. Turning around she gasped.


The brown haired male was leaning against a lamp post a block away from her. He smiled sadly at her as he waved at her. (Y/n) felt herself tear up as she waved back to him.


"I'll miss you..." said (y/n). Freddy smiled, a happier one this time.


"I do too... But don't worry... I'll be taking care of you two until the end of time..." replied Freddy as he turned around and walked into the darkness of the night. "Take care of my brother for me. I trust you with his life... and in return, I trust him with yours..."


(Y/n) watched with awe as Freddy's spirit disappeared into the night. She smiled and crossed her heart.


"You can trust me... and I know I can trust Goldie..."


(Y/n) then turned back around and ran up to a smiling Goldie, who saw everything. They hugged as the group resumed their walk towards the restaurant.


All the way, (y/n) could have swore she heard Freddy singing an all too familiar song...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตั้งแต่วันนั้น, (y/n) และปลาทองกลายเป็นต่อ ปลาทองได้รับความช่วยเหลือของเขา 'ปีศาจภายใน' และ ด้วยความช่วยเหลือ (y/n) ของ เรื่องศาสดาเกือบทั้งหมด แม้ว่า เขาได้บ้ามาก เขาจะถอยกลับไปหลังห้อง แล้วให้หาความโกรธเล็กสงบอารมณ์ของเขา (Y/n) จัดการการโน้มน้าวใจตำรวจที่หายตัวไปของไมค์ได้ที่พิซเซอเรียไม่ชอบ แต่ เจเรมีไม่ได้ดูเหมือนซื้อมัน แต่เขาหยุด pestering เธอ ด้วยคำถาม และทิ้งเรื่องทั้งหมด ของปลาทอง endoskeleton ถูกส่งกลับ และชุดของเขาถูกใช้อีกครั้งในแบบพิซเซอเรีย Freddy และของบอนนี่ฟอร์มมนุษย์ตลอดสูญหาย อย่างไรก็ตาม จิตวิญญาณของบอนนี่ได้จัดการการเชื่อมต่อเอง (y/n) และกลายเป็นเพียงให้เธอมองเห็น "ก็แค่ไม่รู้สึกเหมือนคุณสอง สารภาพ (y/n) กับบอนนี่ ก็เกือบจะปิดเวลา และ (y/n) อยู่ในสำนักงานความปลอดภัย มีจิตวิญญาณของบอนนี่ที่นั่งอยู่บนโต๊ะ "ผมสามารถบอก กล่าวว่า บอนนี่ เขามองทางขวาของเขา และ nodded หัวของเขา "Freddy กล่าวว่า เขาคิดถึงช่วยคุณ" (Y/n) ยิ้ม และมองด้านข้างของบอนนี่ แม้ว่าเธอไม่เห็นเขา เธอรู้ Freddy จะเฝ้าดูเธอและปลาทอง "ฉันไป เพื่อน สนิท ตอบกลับ (y/n) "ปลาทองต้องการพูดว่า 'สวัสดี' และขออภัยโทษอีกครั้ง" บอนนี่ที่มองด้านข้างของเขา แล้วพยักหน้าเป็นคำตอบของเขากล่าวว่า Freddy "เขากล่าวว่า ' ไม่เป็นไร เขารู้ว่า ปลาทองไม่ได้เจตนา เขาจะดีใจว่า คุณทั้งสองมีความสุขกัน ', "บอนนี่แปลเป็นหูของเขา perked ที่เสียงของเท้าขาเข้า ซับผมทองปรากฏที่ประตูเป็น (y/n) ยิ้ม หลังจากที่เขามีของเขาหลัง endoskeleton ปลาทองมีตาอย่างเป็นทาง เขาฟ้าเทอร์คอยส์สว่างมากที่สุดที่เคยเห็นตา (y/n) "H-เฮ้ (y/n) ฉัน-Freddy อยู่? "ถามปลาทองคนนั้น (Y/n) พยักหน้ากับเธอหันกลับไปหน้าบอนนี่ วิญญาณสีม่วง haired ยิ้มเบา ๆ ที่กังวลของชาย haired ทอง "เขากล่าวว่า เขาเข้าใจทุกอย่าง เขาคิดถึงการคุณมากเกินไป เปิดเผย (y/n) ปลาทองยิ้มเป็นน้ำตามีเส้นตาสีฟ้าคราม เขาเดินขึ้น และ hugged (y/n) เป็นเบิกบาน "ฉันก็คิดถึงคุณ... น้อง..." ปลาทองปล่อย (y/n) และเอามือของเธอ "ที่ผู้อื่นกำลังรอเรา เราควรได้รับไป เวบปลาทองกับเขา tugged ที่มือ (y/n) ของ (Y/n) ยิ้ม ตามเธอ waved ลากับบอนนี่ "ดูแล" "ฉันควรจะพูดว่า ที่ให้คุณ พูดติดตลก haired ชายสีม่วง ยิ้ม (Y/n) เป็นเธอ และปลาทองเดินไปหน้าร้าน เมื่อมี พวกเขารับการต้อนรับฉลาดแกมโกงและ Chica พวกเขาปรับปรุงใหม่แผนของพวกเขา พวกเขาตกลงไปร้านใหม่ในวันสอง และเร็ว ๆ นี้ พวกเขาออกเดินทางจากพิซเซอเรีย ในขณะที่เดินไปยังเมือง ลมพลันกวาดเลย (y/n) เธอหยุด และปลาทองดูกังวล "คือทุกอย่างโอเค (Y/n) หันความสนใจของเธอกับแฟนของเธอกลับเป็นเธอยิ้มเล็กน้อย "ก็โอเค... มันเป็นเพียงเย็น เปิดเผย (y/n) ปลาทองพยักหน้ากับเขาต่อ Chica และเจ้าเล่ห์ Sighing, (y/n) มองขึ้นสู่ท้องฟ้าดาว และรู้สึกน้ำตาโทรมแก้ม "พักผ่อนในสันติสุข... Freddy..." "ฉันจะ..." (Y/n) จัดชิดเธอสายตาจากท้องฟ้า และมองรอบ ๆ สำหรับแหล่งที่มาของเสียง เปิดรอบเธอ gasped ชาย haired น้ำตาลถูกพิงกับโคมไฟโพสต์บล็อกจากเธอ ยิ้มเศร้าที่เธอเป็นเขา waved ที่เธอ (Y/n) รู้สึกว่าตัวเองฉีกขึ้นเธอ waved ไปยังเขา "คิดถึงคุณ..." กล่าวว่า (y/n) Freddy ยิ้ม หนึ่งท่านเวลานี้ "ฉันทำเกินไป... แต่ไม่ต้องกังวล... ฉันจะได้ดูแลคุณสองจนจบเวลา..."ตอบกลับ Freddy เขาหันไปรอบ ๆ และเดินเข้าไปในความมืดของยามค่ำคืน "ดูแลพี่ชายฉัน ผมไว้ใจคุณกับชีวิตของเขา... และกลับ ฉันไว้ใจเขากับของคุณ..." (Y/n) เฝ้าดู ด้วยความเป็นจิตวิญญาณของ Freddy หายไปคืน เธอยิ้ม และข้ามใจของเธอ "คุณสามารถไว้วางใจ me. ... และฉันรู้ว่า ฉันสามารถเชื่อถือปลาทอง..." (Y/n) แล้วปิดรอบ และวิ่งขึ้นจะมีขนาดเล็กปลาทอง ที่เห็นทุกอย่าง พวกเขา hugged เป็นกลุ่มดำเนินต่อการเดินไปยังร้านอาหาร วิธีการทั้งหมด, (y/n) ไม่มี swore เธอได้ยิน Freddy ร้องเพลงคุ้นเคยมากเกินไปทั้งหมด...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตั้งแต่วันนั้น (y / n) และโกลดี้ได้กลายเป็นที่แยกกันไม่ออก โกลดี้ได้รับความช่วยเหลือเกี่ยวกับ 'ปีศาจภายในของเขาและ (y / n)' s ความช่วยเหลือก็หายไปเกือบทั้งหมด แต่ถ้าเขาได้บ้ามากเขาจะหนีไปที่ห้องหลังและให้ออกความโกรธขนาดเล็กที่จะสงบอารมณ์ของเขา. (ใช่ / n) มีการจัดการที่จะโน้มน้าวให้ตำรวจที่หายตัวไปของไมค์เป็นสิ่งที่ร้านพิชซ่าก็ไม่รับผิดชอบอย่างไร เจเรมีไม่ได้ดูเหมือนจะซื้อมันแม้ว่าเขาจะหยุดการรบกวนของเธอกับคำถามและทิ้งเรื่องอย่างสิ้นเชิง. endoskeleton โกลดี้ถูกนำตัวกลับและชุดสูทของเขาถูกนำมาใช้อีกครั้งในร้านพิชซ่า เฟร็ดดี้และบอนนี่รูปแบบของมนุษย์ได้รับหายไปตลอดกาล แต่จิตวิญญาณของบอนนี่มีการจัดการเพื่อเชื่อมต่อตัวเองไป (y / n) และกลายเป็นมองเห็นได้เฉพาะกับเธอ. "มันก็ไม่ได้รู้สึกเหมือนกันโดยที่คุณสอง" สารภาพ (y / n ) เพื่อบอน มันก็เกือบจะปิดเวลาและ (y / n) เป็นในสำนักงานการรักษาความปลอดภัยที่มีจิตวิญญาณของบอนนี่นั่งอยู่บนโต๊ะ. "ผมสามารถบอกได้" บอนนี่กล่าวว่า เขามองไปทางขวาของเขาและพยักหน้า "เฟร็ดดี้บอกว่าเขาคิดถึงการพูดคุยกับคุณ." (ใช่ / n) ยิ้มและมองไปที่ด้านข้างของบอนนี่ แม้ว่าเธอจะไม่สามารถมองเห็นเขาเธอรู้ว่าเฟร็ดดี้จะได้รับการเฝ้าดูเธอและโกลดี้. "ฉันทำเกินไปเพื่อน" ตอบ (y / n) "โกลดี้อยากจะพูดว่า 'สวัสดี' และขอให้อภัยอีกครั้ง." บอนนี่มองไปที่ด้านข้างของเขาและพยักหน้าเป็นเฟรดดี้กล่าวว่าคำตอบของเขา. "เขากล่าวว่า" มันเป็นเรื่องที่ดี เขารู้ว่าโกลดี้ไม่ได้หมายความว่า เขาดีใจที่คุณทั้งสองมีความสุขด้วยกัน '"แปลบอนนี่เป็นหูของเขา perked เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าที่เข้ามา ซับของผมสีทองปรากฏที่ประตูเป็น (y / n) ยิ้ม ตอนนี้เขามีของเขากลับ endoskeleton โกลดี้อย่างเป็นทางการมีตา. เขามีดวงตาสีฟ้าครามสว่าง (y / n) ได้เคยเห็น. "H-เฮ้ (y / n)! ฉันเป็นเฟรดดี้ที่นี่? "โกลดี้ถามอย่างหงุดหงิด (ใช่ / n) พยักหน้าขณะที่เธอหันกลับไปเผชิญกับบอนนี่ จิตวิญญาณที่มีผมสีม่วงยิ้มเบา ๆ ที่กังวลชายผมสีทองของ. "เขาบอกว่าเขาเข้าใจทุกอย่าง เขาคิดถึงคุณมากเกินไป "เปิดเผย (y / n) โกลดี้ยิ้มเป็นน้ำตาเรียงรายตาสีฟ้าครามของเขา เขาเดินขึ้นและกอด (y / n) ในขณะที่เขาตอบ. "ผมคิดถึงคุณมากเกินไป ... บราเดอร์ ... " โกลดี้ปล่อยให้ไปของ (y / n) และเอามือของเธอ. "นั่นคือคนอื่น ๆ กำลังรอเราอยู่ เราควรจะได้รับไป "โกลดี้สร้างความมั่นใจในขณะที่เขาดึง (y / n) 's มือ (ใช่ / n) ขณะที่เธอยิ้มโบกมือลาบอนนี่. "ดูแล." "ผมควรจะบอกว่าให้คุณ" พูดติดตลกชายผมสีม่วง (ใช่ / n) ขณะที่เธอยิ้มและโกลดี้เดินไปที่ด้านหน้าของร้านอาหาร เมื่อมีพวกเขาได้รับการต้อนรับและเจ้าเล่ห์ชิกาที่พวกเขาปรับปรุงแผนของพวกเขา พวกเขาตกลงที่จะไปที่ร้านอาหารใหม่ในเมืองสำหรับวันที่สองของพวกเขาและพวกเขาก็ออกจากร้านพิชซ่า. ในขณะที่เดินไปทางเมืองกวาดสายลมฉับพลันที่ผ่านมา (y / n) เธอหยุดและโกลดี้มองความกังวล. "คือทุกอย่างโอเค?" (ใช่ / n) หันมาสนใจเธอกลับไปที่แฟนหนุ่มของเธอขณะที่เธอยิ้มเล็กน้อย. "มันโอเค ... มันเป็นเพียงความหนาวเย็น" เปิดเผย (y / n) โกลดี้พยักหน้าในขณะที่เขายังคงมีชิกาและเจ้าเล่ห์. ถอนหายใจ (y / n) มองขึ้นไปบนท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาวและรู้สึกว่าน้ำตาไหลลงแก้มของเธอ. "ส่วนที่เหลืออยู่ในความสงบ ... เฟร็ดดี้ ... " "ฉันจะ ... " (ใช่ / n) snapped เธอจ้องมองออกไปจากท้องฟ้าและมองไปรอบ ๆ สำหรับแหล่งที่มาของเสียง หันกลับมาเธออ้าปากค้าง. ชายที่มีผมสีน้ำตาลได้รับการยืนพิงโคมไฟโพสต์บล็อกห่างจากเธอ เขายิ้มเศร้าที่เธอในขณะที่เขาโบกมือให้เธอ (ใช่ / n) รู้สึกว่าตัวเองฉีกขึ้นขณะที่เธอโบกมือให้เขากลับมา. "ฉันจะคิดถึงคุณ ... " กล่าวว่า (y / n) เฟร็ดดี้ยิ้มหนึ่งมีความสุขในเวลานี้. "ฉันเกินไป ... แต่ไม่ต้องกังวล ... ฉันจะได้รับการดูแลของคุณทั้งสองจนกว่าจะสิ้นสุดของเวลา ... " ตอบเฟร็ดดี้ในขณะที่เขาหันไปรอบ ๆ และเดิน เข้าไปในความมืดของคืน "ดูแลพี่ชายของฉันสำหรับฉัน. ผมเชื่อว่าท่านกับชีวิตของเขา ... และในทางกลับกันผมเชื่อว่าเขากับคุณ ... " (ใช่ / n) เฝ้าดูด้วยความกลัวเป็นวิญญาณของเฟรดดี้หายไปในเวลากลางคืน เธอยิ้มและข้ามหัวใจของเธอ. "คุณสามารถไว้วางใจฉัน ... และฉันรู้ว่าฉันสามารถไว้วางใจโกลดี้ ... " (ใช่ / n) จากนั้นก็หันกลับไปรอบ ๆ และวิ่งขึ้นไปโกลดี้ยิ้มที่เห็นทุกอย่าง พวกเขากอดเป็นกลุ่มเดินเท้ากลับมาของพวกเขาที่มีต่อร้านอาหาร. ทุกทาง (y / n) อาจมีสาบานเธอได้ยินเฟร็ดดี้ร้องเพลงเพลงที่ทุกคนคุ้นเคยเกินไป ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นับตั้งแต่วันนั้น ( y / n ) และโกลดี้ได้กลายเป็นซี้กัน โกลดี้ได้ช่วยกับปีศาจภายในของเขา ' และ ' ( y / n ) ช่วย มันก็หายไปเกือบทั้งหมด แต่ถ้าเขาโกรธเขาจะล่าถอยไปห้องด้านหลัง ปล่อยความโกรธเล็กๆสงบอารมณ์ของเขา


( y / n ) ทำให้ตำรวจว่า การหายตัวไปของไมค์ที่ร้านพิชซ่าไม่รับผิดชอบ อย่างไรก็ตามเจเรมี่ ไม่ได้ซื้อ แต่เขาหยุดหยอกล้อเธอด้วยคำถาม และทิ้งเรื่องทั้งหมด


โกลดี้เป็นโครงกระดูกถูกส่งกลับ และสูทถูกใช้อีกครั้งใน Pizzeria เฟร็ดดี้และบอนนี่รูปแบบมนุษย์ได้หายไปตลอดกาล แต่บอนนี่วิญญาณได้จัดการต่อเอง ( y / n ) และกลายเป็นมองเห็นได้เฉพาะกับเธอ


" มันไม่เหมือนเดิม โดยคุณสอง" สารภาพ ( y / n ) กับบอนนี่ มันเกือบถึงเวลาปิดและ ( y / n ) คืออยู่ในสำนักงานกับบอนนี่วิญญาณนั่งอยู่บนโต๊ะ


" ฉันบอก , " กล่าวว่า บอนนี่ เขา มองไปทางขวาของเขาพลางพยักหน้า " เฟรดดี้กล่าวว่าเขาคงพูดกับคุณ "


( y / n ) ยิ้มและมองไปที่ด้านข้างของบอนนี่ แม้ว่าเธอจะไม่ได้เจอเขา หล่อนรู้ว่าเฟรดดี้จะเฝ้าดูเธอและโกลดี้


" ฉันก็เหมือนกัน เพื่อน " ตอบ ( y / n ) " โกลดี้อยากจะพูด ' สวัสดี ' และขอการให้อภัยอีกครั้ง "


บอนนี่มองข้างเขาและพยักหน้าเป็นเฟร็ดดี้บอกว่าของเขาตอบ


" เขาบอกว่า ' ไม่เป็นไร เขารู้ว่าโกลดี้ไม่ได้ตั้งใจ เขาดีใจที่เธอสองคนมีความสุขด้วยกัน " แปลบอนนี่เป็นหูของเขาพร้อมกับเสียงฝีเท้าที่เข้ามาด้วยผมสีทองที่โผล่มาที่ประตู ( y / n ) ยิ้ม ตอนนี้เขามีหุ่นของเขากลับมา โกลดี้อย่างเป็นทางการได้ตา


เขาสว่างสีฟ้าตา ( y / n ) เคยเห็น


" เฮ้ ( y / n ) เรื่องเฟรดดี้อยู่ที่นี่ ? โกลด์ดี้ " ถามอย่างหงุดหงิด ( y / n ) พยักหน้า เธอหันกลับไปเผชิญหน้ากับบอนนี่ จิตวิญญาณที่มีผมสีม่วงยิ้มเบาๆที่ชายผมสีทองของความกังวล


" เขาบอกว่า เขาเข้าใจทุกอย่าง เขาคิดถึงเธอเกินไป " เปิดเผย ( y / n ) โกลดี้ยิ้มขณะที่น้ำตาเรียงรายตาสีฟ้าครามของเขา เขาเดินเข้ามาและกอด ( y / n ) ขณะที่เขาตอบ


" ฉันก็คิดถึงคุณเหมือนกัน . . . . . . . พี่ชาย . . . . . . . "


โกลดี้ไป ( y / n ) และจับมือเธอ


" ที่คนอื่นกำลังรอเราอยู่ เราควรจะไป " ให้โกลดี้ตามที่เขา tugged ที่ ( y / n ) เป็นมือ( y / n ) ยิ้ม เธอโบกมืออำลา บอนนี่


" ดูแล "


" ฉันต่างหากที่ควรจะพูด " joked สีม่วงขนชาย ( y / n ) ยิ้มที่เธอและโกลดี้เดินไปที่ด้านหน้าของร้านอาหาร เมื่อมี พวกเขาทักทายสวยและน้องหนูเป็นพวกเขาหลังแผนการของพวกเขา พวกเขาตกลงที่จะไปร้านอาหารใหม่ในเมือง สำหรับวันที่สองของพวกเขาและในไม่ช้าพวกเขาออกจาก Pizzeria


ขณะเดินตรงไปยังเมืองกระทันหัน สายลมกวาดสายตามอง ( y / n ) เธอหยุดและโกลดี้ดูกังวล


" ทุกอย่างโอเคมั้ย "


( y / n ) หันความสนใจกลับไปที่แฟนของเธอขณะที่เธอยิ้มเล็กน้อย


" ไม่เป็นไร . . . . . . . มันเป็นเพียงแค่เย็น " เปิดเผย ( y / n ) โกลดี้พยักหน้าขณะที่เขายังคงกับน้องหนู และเจ้าเล่ห์


ทอดถอนใจ( y / n ) มองขึ้นสู่ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวและรู้สึก ฉีกวิ่งลงแก้มของเธอ


" ไปสู่สุขคติ . . . . . . . เฟรดดี้ . . . . . . . "

" ฉันก็จะ . . . . . . . "


( y / n ) ตะคอกเธอเพ่งมองออกไปจากท้องฟ้า และตามหาต้นตอของเสียง เปิดรอบ เธออ้าปากค้าง .


ชายผมสีน้ำตาลก็พิงเสาไฟบล็อกอยู่ห่างจากเธอ เขายิ้มเศร้าที่เธอ เขาโบกมือให้เธอ( y / n ) รู้สึกว่าตัวเองฉีกเธอโบกมือกลับไปให้เขา


" ฉันคิดถึงเธอ . . . . . . . " ( y / n ) เฟรดดี้ ยิ้ม มีความสุขมากในครั้งนี้


" ฉันก็เหมือนกัน . . . . . . . แต่ไม่ต้องห่วง . . . . . . . ผมจะดูแลคุณจนกว่าจะสิ้นสุดของเวลา . . . . . . . " ตอบ เฟรดดี้ เขาหันไปรอบ ๆและเดินเข้าไปในความมืดของคืน " ดูแลน้องชายของฉันสำหรับฉัน ฉันเชื่อใจคุณกับชีวิตของเขา . . . . . . . และในทางกลับกัน