I feel admire for them, but sometim

I feel admire for them, but sometimes I feel the pressure.
Because my parents expect me. They want me to learn a doctor or dentist.
I know it is a stable career but I can't pass the exam.
I feel sad to make them disappointed but I think it's not what I like or specialty.
Now I don't know what my ambition is. it Like my future is not certain.
I don't even have the inspiration it sounds sad. But I believe that one day I will have to ambition and inspiration .That makes me know what I want to be and is good for me.So my aim now is to find my own.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมรู้สึกชื่นชมสำหรับพวกเขา แต่บางครั้งฉันรู้สึกกดดัน.
เพราะพ่อแม่ของฉันคาดหวังว่าฉัน พวกเขาต้องการให้ผมเรียนรู้แพทย์หรือทันตแพทย์.
ฉันรู้ว่ามันเป็นอาชีพที่มั่นคง แต่ฉันไม่สามารถผ่านการสอบ.
ฉันรู้สึกเศร้าที่จะทำให้พวกเขาผิดหวัง แต่ฉันคิดว่ามันไม่ได้เป็นสิ่งที่ผมชอบหรือพิเศษ.
ตอนนี้ผมไม่ทราบ สิ่งที่ความใฝ่ฝันของฉันคือ มันเหมือนในอนาคตของฉันก็ไม่แน่ใจ.
ฉันไม่ได้มีแรงบันดาลใจที่มันฟังดูเศร้า แต่ผมเชื่อว่าวันหนึ่งผมจะต้องมีความทะเยอทะยานและแรงบันดาลใจ .That ทำให้ฉันรู้ว่าสิ่งที่ฉันต้องการที่จะเป็นและเป็นสิ่งที่ดีสำหรับ me.So ของฉันตอนนี้มีจุดมุ่งหมายคือการหาของตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมรู้สึกชื่นชมพวกเขา แต่บางครั้งผมก็รู้สึกกดดัน เพราะพ่อแม่ของฉันให้ฉัน
. พวกเขาต้องการให้ผมเรียนแพทย์ หรือทันตแพทย์
ฉันรู้ว่ามันเป็นอาชีพที่มั่นคง แต่ฉันไม่สามารถผ่านการสอบ .
ผมรู้สึกเสียใจที่ต้องทำให้เขาผิดหวัง แต่ผมคิดว่ามันไม่ใช่สิ่งที่ผมชอบหรือถนัด .
ตอนนี้ฉันไม่รู้ว่าเป้าหมายของผมคืออะไร มันเหมือนอนาคตไม่แน่นอน .
ฉันไม่มีแรงบันดาลใจมันฟังดูเศร้าแต่ผมเชื่อว่าสักวัน ผมจะต้องความใฝ่ฝันและแรงบันดาลใจ ที่ทำให้ผมรู้ว่าผมต้องการที่จะเป็นและเป็นสิ่งที่ดีสำหรับผม ดังนั้น จุดมุ่งหมายของฉันในตอนนี้คือหาเอง

.