Sherlock Holmes was busy with other

Sherlock Holmes was busy with other cases for the next three weeks. There were no new murders in Whitechapel, but people were frightened and angry with the police, who were no nearer to finding the killer than before.My own life was happy enough. I visited my dear Mary Morstan, and kept this visit a secret from Holmes - something which made me feel unusually clever!
One day Holmes and I had just finished breakfast together.
He was standing by the window, when suddenly he gave a cry. 'What is it, Holmes?' I asked. 'What's the matter?'
He turned towards me. His face was white and the look in his eyes was terrible.
'May I have an hour of your time, Watson?' he asked in a low voice.
'Of course, but .. .'
'Then get your hat and coat.'
He ran out of the house. I followed him quickly and the next two hours passed in a wild chase all over London. We jumped into a cab, out of it again and onto a train, ran down narrow streets and in and out of a big hotel. Finally we came to rest in the peace of a London park.
'You are a true friend, Watson,' Holmes said at last. 'You came with me without a question. Did you realize that someone was following us?'
'I thought so. But who?' 'Can you not guess?' 'No.' 'He calls himself Jack the Ripper.'
'Holmes!' For a moment I found it difficult to speak. Then I asked, 'Did you see him through the window? Where was he?'
'In the empty house opposite ours. He was watching our rooms, Watson. He knows that I am looking for him. We must be very careful. He is one of the most dangerous criminals in Europe.'
'But who is he?' I cried.
'Have you ever heard of Professor Moriarty?' 'Never.'
'That is the strangest and most terrible thing about him.' Holmes laughed angrily. 'He is everywhere, but nobody knows him. Like his crimes, he is fantastic.'
I listened in silence as Holmes told me about Moriarty.
'He is an extraordinarily intelligent man. At the age of twenty-one he was a professor of mathematics. For
years he was one of the most important men in the world of mathematics. Then he disappeared from university life. Soon after that I began to realize that crime in London was changing. Someone was telling criminals - who are usually stupid and uninteresting little men - what to do. They were obeying the orders of a mastermind. It could only be Moriarty. But I could never catch him. I hate his crimes, but I recognize his intelligence. He is the only criminal who interests me, because he is the only criminal who is as intelligent as I am.
'Then, in August, everything changed. Criminals became stupid again. In the middle of all his success, Moriarty had disappeared. Why?'
'Holmes!' I cried. 'The reason is clear. The Whitechapel murders began in August. It must be .. .'
'No, Watson,' Holmes said. 'It is not clear. Someone like Moriarty does not break locks and climb through windows himself. He gave orders to others. He was the commander-in-chief of the criminal world, not a foot-soldier.'
'Then why ... I mean, how ... ?'
'Success is too easy for him. He needs change and danger as others need drugs. He was the best at mathematics, then the best at crime. Now he has chosen murder.'
'Do you mean that he kills just to amuse himself?' I asked. 'Yes. He enjoys the danger. But there is another reason. He wishes for a battle with me - the most successful criminal against the most successful detective. It will be a fight to the death.'
'Then these women that he kills .. .'
'They mean nothing to him. He just uses them because they are necessary to his plan.'
'His plan?'
'Yes. I have said that he kills because he is bored and because he wishes for a fight to the death with me. There is a third reason. He wishes to destroy the world we know.'
'He is mad!'
'No. He is not mad. He is evil itself. He wants to bring fear into our lives, to make everyone in London afraid to go out at night, afraid of every sound and shadow. London will become a city of strangers, seeing danger in every neighbour. How can people live like that?'He was silent for a moment. Then he said, 'I alone can stop him. And stop him I shall.'
Several days later, Inspector Lestrade called to see us again. 'Are you ready to arrest the Whitechapel killer yet?' Holmes asked him.
'We are continuing to make all possible ... ' 'Enough, Lestrade! Have you caught him yet?' 'In a difficult case like this .. .'
'Yes or no?'
'No,' Lestrade said, 'but we hope .. .'
'Of course we hope. We must always hope. But the people of London will not wait for ever for the police to arrest Jack the Ripper. Do you think you could enjoy life as a policeman in Canada, Lestrade?'
Lestrade tried to smile. He said, 'I believe we shall only catch him if we have the luck to find him while he is actually murdering some poor woman.'
He looked surprised when Holmes said, 'That is the first sensible thing I have heard any policeman say about these murders. We must catch him red-handed. A drink, Inspector?' 'Yes, please, Mr Holmes. But who can say when or where he will kill again?'
'I can,' Holmes said coolly. 'Let us look at the dates of the murders. He kills, waits a week, kills again and waits three weeks before the next murder. This changes only when he has, as he tells us, 'no time to rip', and has to kill twice on the same night. The following week there is no murder. I tell you, Lestrade, this is no crazy killer. This is a man who is following a plan. He works only in Whitechapel, and in the early hours of the morning.'
Lestrade looked helplessly at him. 'What shall we do?' he asked.
Holmes jumped to his feet. '1 think he will try to kill again on Monday night. The first murders were on a Friday, a Saturday and a Sunday. He moves a day forward each time. We must close up Whitechapel like a box which he cannot escape from.
We shall need every policeman you have.'
Lestrade looked worried. 'I'll do what 1 can, Mr Holmes, but I don't know if my chief will like it.'
'Your chief,' Holmes said, 'will give you all the men you need.
I am sure that you will be interested to learn that your chief has asked me to do anything I can to catch this
killer. 1 am free to give you orders, Lestrade, and you are free to obey me.'
When Lestrade had gone, Holmes said, 'Now I need a bath, my dinner and a good sleep. Moriarty wishes to destroy me. He has already, my dear Watson, tried three times to kill me! He is a terrible enemy, and I must get ready for the battle.'
I stared at him in horror, and decided that I would never leave my friend's side while he was in this danger.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เชอร์ล็อกโฮลมส์ไม่ว่างกับกรณีอื่น ๆ สำหรับถัดไปสามสัปดาห์ที่ผ่านมา มีไม่ฆ่าคนใหม่ใน Whitechapel แต่คนที่กลัว และโกรธตำรวจ คนไม่เอื้อมไปหานักฆ่ามากกว่าก่อน ชีวิตของตัวเองมีความสุขพอ ผมเยี่ยมชมของฉันรักแมรี Morstan และเก็บความลับนี้เข้าจากโฮลมส์ - สิ่งที่ทำให้ฉันรู้สึกผิดปกติฉลาดวันหนึ่งโฮลมส์และมีเพียงเสร็จอาหารเช้ากันเขาได้ยืนอยู่หน้าต่าง เมื่อจู่ ๆ เขาให้ร้องเป็น ' คืออะไร โฮลมส์?' ถาม 'เป็นอะไรไป"เขาเปิดต่อฉัน ใบหน้าของเขามีสีขาว และดูในตามาก'อาจมีชั่วโมงของเวลา Watson ' เขาถามในเสียงต่ำ' แน่นอน แต่... .''แล้วได้หมวกและเสื้อคลุมของคุณ'เขาวิ่งออกจากบ้าน ฉันตามเขาอย่างรวดเร็ว และต่อไป 2 ชั่วโมงส่งไปไล่ป่าทั่วลอนดอน เราไปห้อง นอกอีกครั้ง และบนรถไฟ วิ่ง ลงถนนแคบ และ ออกแบบโรงแรม สุดท้าย เรามาพักผ่อนในสันติพาร์คลอนดอน'คุณคือเพื่อนแท้ Watson โฮลมส์กล่าวในที่สุด "คุณมากับฉัน โดยไม่มีคำถาม ไม่ได้คุณรู้ว่า คนต่อเราหรือไม่? "' ฉันคิดว่า นั้น แต่ใคร?' 'สามารถคุณไม่ต้องเดาหรือไม่' 'หมาย' 'เขาเรียกตัวเองแจ็คเดอะริปเปอร์''โฮลมส์' ครู่ พบมันยากที่จะพูด แล้วผมถาม, ' คุณไม่ดูเขาผ่านหน้าต่างหรือไม่ ที่ถูกเขา? ""บ้านว่างเปล่าอยู่ตรงข้ามกับเรา เขาได้ดูห้อง วัตสัน เขารู้ว่า ฉันกำลังมองหาเขา เราต้องระวังมาก เขาเป็นหนึ่งในอาชญากรอันตรายที่สุดในยุโรป ''แต่ที่เป็น' ข้า'คุณเคยได้ยินของศาสตราจารย์ Moriarty ' 'ไม่'"นั่นเป็นสิ่งที่แปลกประหลาด และน่ากลัวที่สุดเกี่ยวกับเขา' โฮลมส์หัวเราะ angrily ' เขาเป็นทุก แต่ไม่มีใครรู้ว่าเขา เช่นการก่ออาชญากรรมของเขา เขาเป็น 'ผมฟังในความเงียบโฮลมส์บอกฉันเกี่ยวกับ Moriarty' เขาเป็นคนอัจฉริยะรอง อายุของเขาเมืองทองธานีเป็นศาสตราจารย์ทางคณิตศาสตร์ สำหรับปีเขาเป็นหนึ่งในคนสำคัญที่สุดในโลกของคณิตศาสตร์ แล้ว เขาหายไปจากชีวิตมหาวิทยาลัย เร็ว ๆ นี้หลังจากที่ ฉันเริ่มตระหนักว่า อาชญากรรมในกรุงลอนดอนมีการเปลี่ยนแปลง บางคนบอกอาชญากร -คนมักโง่ และน้อย ๆ ชายน้อย - อะไรไม่ พวกเขาได้ก็ใบสั่งการบงการ มันอาจจะ Moriarty แต่ฉันไม่สามารถจับเขา ฉันเกลียดการก่ออาชญากรรมของเขา แต่ฉันรู้จักปัญญาของเขา เขาเป็นทางอาญาเท่านั้นที่สนใจ เนื่องจากเขาเป็นทางอาญาเท่านั้นที่เป็นอัจฉริยะเป็นฉัน' แล้ว สิงหาคม ทุกอย่างเปลี่ยนแปลง อาชญากรเป็นโง่อีก กลางความสำเร็จของเขาทั้งหมด Moriarty หายไป ทำไม?''โฮลมส์' ข้า ' เป็นเหตุผลที่ชัดเจน ฆาตกรรม Whitechapel เริ่มในเดือนสิงหาคม มันต้อง... .''ไม่ Watson กล่าวว่า โฮลมส์ ' ไม่ชัดเจน คนอย่าง Moriarty ไม่ทำลายล็อค และปีนผ่าน windows เอง เขาให้ใบสั่งผู้อื่น เขาเป็นจอมทัพของโลกอาชญากรรม ไม่เท้าทหาร '' แล้วทำไม... ผมหมายถึง วิธี...? "' ความสำเร็จเป็นเรื่องง่ายเกินไปสำหรับเขา เขาต้องเปลี่ยนแปลงและอันตรายอื่น ๆ ต้องยาเสพติด กำลังส่วนที่คณิตศาสตร์ แล้วส่วนที่อาชญากรรม ตอนนี้เขาเลือกที่ฆ่าคน ""ไม่คุณหมายความ ว่า เขาฆ่าเพียงเพื่อตลกตัวเอง' ถาม ' ใช่ เขาแห่งนี้อันตราย แต่มีเหตุผลอื่น เขาปรารถนาสำหรับการต่อสู้กับฉัน - อาญาประสบกับนักสืบประสบความสำเร็จมากที่สุด จะต่อสู้ให้ตาย "' แล้วผู้หญิงเหล่านี้ที่เขาฆ่า... .'' พวกเขาหมายถึง อะไรเขา เขาเพียงใช้ได้เพราะเป็นแผนของเขาต้องการ ''แผน'' ใช่ ฉันได้กล่าวว่า เขาฆ่าเพราะเขาเบื่อ และ เพราะเขาปรารถนาสำหรับการต่อสู้ตายด้วย มีเหตุผล 3 เขาปรารถนาที่จะทำลายโลกเรารู้ ''เขาจะบ้า'' หมายเลข เขาไม่ได้บ้า เขาจะชั่วร้ายตัวเอง อยากนำความกลัวเข้ามาในชีวิตของเรา จะทำให้ทุกคนในลอนดอนกลัวที่จะออกไปในเวลากลางคืน กลัวทุกเสียงและเงา ลอนดอนจะเป็น เมืองของคนแปลกหน้า เห็นอันตรายในเพื่อนบ้านทุก วิธีสามารถคนอยู่เช่นนั้น? " เขาถูกเงียบครู่ แล้วเขากล่าวว่า, "ข้าสามารถหยุดเขาได้ และหยุดเขาฉันจะ 'หลายวันต่อมา Lestrade ตรวจสอบเรียกดูเราอีก 'คุณพร้อมที่จะจับฆาตกร Whitechapel ยัง' โฮลมส์ถามเขา' เราจะดำเนินการต่อเพื่อให้ได้ทั้งหมด... ' ' พอ Lestrade มีคุณจับเขาได้หรือไม่ ' ' ในกรณีเช่นนี้ยาก... .''ใช่หรือไม่"'ไม่ Lestrade กล่าวว่า, ' แต่เราหวังว่า... .'' แน่นอนว่าเราหวัง เราต้องเสมอหวังว่า แต่ชาวลอนดอนจะไม่รอจนเคยตัวตำรวจจับแจ็คเดอะริปเปอร์ คุณคิดว่า คุณสามารถเพลิดเพลินกับชีวิตเป็นตำรวจในแคนาดา Lestrade ?'Lestrade พยายามยิ้ม เขากล่าวว่า "ผมเชื่อว่า เราเพียงจะจับเขาถ้าเรามีโชคไปหาเขาขณะที่เขาถูกสังหารผู้หญิงบางคนยากจนจริง ๆ 'เขาดูประหลาดใจเมื่อโฮลมส์กล่าวว่า, ' ซึ่งเป็นสิ่งสมเหตุสมผลแรกที่ฉันได้ยินตำรวจใด ๆ พูดเกี่ยวกับการฆ่าคนเหล่านี้ เราต้องจับเขาคา เครื่องดื่ม ตรวจสอบ?' ' ใช่ กรุณา นายโฮลมส์ แต่ที่สามารถพูดเมื่อ หรือที่เขาจะฆ่าอีก? "'ฉันสามารถ โฮลมส์กล่าว coolly ' เราดูวันที่ของการฆาตกรรม เขาฆ่า รอสัปดาห์ ฆ่าอีก แล้วรอสามสัปดาห์ก่อนที่จะฆ่าคนถัดไป นี้เปลี่ยนเฉพาะเมื่อมี ตามที่เขาบอกเรา 'ไม่มีเวลาการริพ' และมีการฆ่าสองครั้งในคืนเดียวกัน ในสัปดาห์ถัดไปมีไม่ฆ่าคน ฉันบอกคุณ Lestrade เป็นนักฆ่าบ้าไม่ นี่คือคนที่มีต่อแผน เขาทำงานเฉพาะ ใน Whitechapel และเป็นเวลาช่วงเช้า 'Lestrade ซมมองที่เขา 'จะเราทำอะไร "เขาถามโฮลมส์ไปเพื่อเท้าของเขา ' 1 คิดว่า จะพยายามฆ่าอีกในคืนวันจันทร์ ฆ่าคนครั้งแรกในวันศุกร์ วันเสาร์ และวันอาทิตย์ได้ เขาเลื่อนวันไปข้างหน้าแต่ละครั้ง เราต้องปิดค่า Whitechapel เช่นกล่องซึ่งเขาไม่สามารถหนีเราจะต้องทุกคุณตำรวจ 'Lestrade ดูกังวล 'จะทำอะไร 1 สามารถ นายโฮลมส์ แต่ไม่ทราบหากหัวหน้าของฉันจะชอบ''ของประธาน โฮลมส์กล่าวว่า, ' จะให้คุณทุกคนที่ต้องการฉันแน่ใจว่า คุณจะสนใจที่จะเรียนรู้ว่า หัวหน้าของคุณได้ถามฉันจะทำสิ่งที่ฉันสามารถจับนี้นักฆ่า น. 1 ฟรีเพื่อให้คุณสั่ง Lestrade และคุณมีอิสระในการฟังฉัน.'เมื่อ Lestrade หายไปไหน โฮลมส์กล่าวว่า, ' ตอนนี้ฉันต้องอาบน้ำ เย็นของฉัน และการนอนหลับที่ดี Moriarty ประสงค์จะทำลายฉัน เขามีอยู่แล้ว ฉันรักวัตสัน พยายามสามครั้งจะฆ่าฉัน เขาเป็นศัตรูที่น่ากลัว และฉันต้องเตรียมตัวรบ.'ฉันจ้องไปที่เขาในสยองขวัญ และตัดสินใจว่า จะไม่ฝากฝั่งของเพื่อนตกอยู่ในอันตรายนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Sherlock Holmes ยุ่งกับกรณีอื่น ๆ สำหรับสามสัปดาห์ข้างหน้า ไม่มีการฆาตกรรมใหม่ใน Whitechapel มี แต่คนกลัวและโกรธกับตำรวจที่ไม่ใกล้ชิดกับการหานักฆ่ากว่าชีวิต before.My เองก็มีความสุขมากพอ ผมเข้าเยี่ยมชมที่รักแมรี่ Morstan ของฉันและเก็บไว้นี้เยี่ยมชมเป็นความลับจากโฮล์มส์ - อะไรบางอย่างที่ทำให้ฉันรู้สึกฉลาดผิดปกติ!
วันหนึ่งโฮล์มส์และฉันเพิ่งเสร็จสิ้นการรับประทานอาหารเช้าร่วมกัน.
เขากำลังยืนอยู่ริมหน้าต่างเมื่อจู่ ๆ เขาให้ร้องไห้ 'มันคืออะไรโฮล์มส์' ผมถาม อะไรเป็นเรื่อง? "
เขาหันมาทางผม ใบหน้าของเขาเป็นสีขาวและมองในสายตาของเขาน่ากลัว.
"ผมอาจจะมีชั่วโมงของเวลาของคุณวัตสัน? เขาถามด้วยเสียงต่ำ.
'แน่นอน แต่ .. .'
'จากนั้นได้รับหมวกและเสื้อโค้ต.
เขาวิ่งออกจากบ้าน ผมทำตามเขาได้อย่างรวดเร็วและต่อมาอีกสองชั่วโมงผ่านในการไล่ล่าในป่าทั่วลอนดอน เรากระโดดลงไปในรถแท็กซี่ออกจากมันอีกครั้งและลงรถไฟวิ่งลงถนนแคบและเข้าและออกจากโรงแรมขนาดใหญ่ ในที่สุดเรามาพักผ่อนในความสงบของสวนสาธารณะในกรุงลอนดอน.
'คุณเป็นเพื่อนแท้ของวัตสัน' โฮล์มส์กล่าวว่าที่ผ่านมา 'คุณมากับฉันโดยไม่ต้องคำถาม คุณรู้ว่ามีคนมาต่อไปนี้เรา? '
'ฉันคิดว่าดังนั้น แต่ใคร? 'คุณไม่สามารถคาดเดา? ครั้ง ' 'เขาเรียกตัวเองว่าแจ็คเดอะริปเปอร์.'
'โฮล์มส์' สำหรับช่วงเวลาที่ผมพบว่ามันยากที่จะพูด แล้วผมก็ถามว่า 'คุณเห็นเขาผ่านหน้าต่าง? ในกรณีที่เขาเป็น '
'ในบ้านที่ว่างเปล่าตรงข้ามเรา เขาเป็นคนที่ดูห้องพักของเราวัตสัน เขารู้ดีว่าฉันกำลังมองหาเขา เราจะต้องระมัดระวังมาก เขาเป็นหนึ่งในอาชญากรที่อันตรายที่สุดในยุโรป. '
'แต่เขาเป็นใคร? ฉันร้องไห้.
'คุณเคยได้ยินของศาสตราจารย์อริอาร์ตี้? 'ไม่เคย.'
'นั่นคือสิ่งที่แปลกประหลาดและน่ากลัวที่สุดเกี่ยวกับเขา. โฮล์มส์หัวเราะด้วยความโกรธ 'เขาเป็นทุกที่ แต่ไม่มีใครรู้ว่าเขา เช่นเดียวกับการก่ออาชญากรรมของเขาเขาเป็นที่ยอดเยี่ยม.
ผมฟังอยู่ในความเงียบเป็นโฮล์มส์บอกฉันเกี่ยวกับโมริอาร์.
'เขาเป็นคนฉลาดเป็นพิเศษ ตอนอายุยี่สิบเอ็ดเขาเป็นอาจารย์ของคณิตศาสตร์ สำหรับ
ปีที่ผ่านมาเขาเป็นหนึ่งในคนที่สำคัญที่สุดในโลกของคณิตศาสตร์ จากนั้นเขาก็หายไปจากชีวิตในมหาวิทยาลัย ไม่นานหลังจากที่ผมเริ่มตระหนักว่าอาชญากรรมในกรุงลอนดอนได้รับการเปลี่ยนแปลง บางคนก็บอกอาชญากร - ผู้ที่มักจะโง่และไม่น่าทึ่งชายน้อย - สิ่งที่ต้องทำ พวกเขาได้รับการเชื่อฟังคำสั่งของผู้บงการ มันอาจจะเป็นอริอาร์ตี้ แต่ผมไม่เคยจับเขา ฉันเกลียดการก่ออาชญากรรมของเขา แต่ฉันจำความฉลาดของเขา เขาเป็นความผิดทางอาญาเพียงคนเดียวที่ผมสนใจเพราะเขาเป็นความผิดทางอาญาเพียงคนเดียวที่เป็นอัจฉริยะเป็นฉัน.
'จากนั้นในเดือนสิงหาคมทุกอย่างเปลี่ยนไป กลายเป็นอาชญากรโง่อีกครั้ง ในช่วงกลางของความสำเร็จของเขาอริอาร์ตี้ได้หายไป ทำไม? '
'โฮล์มส์' ฉันร้องไห้ 'เหตุผลที่ชัดเจน ฆาตกรรมไวท์เริ่มในเดือนสิงหาคม มันจะต้องเป็น .. . '
'ไม่วัตสัน' โฮล์มส์กล่าวว่า "มันไม่ชัดเจน คนที่ชอบอริอาร์ตี้ไม่ได้ทำลายล็อคและปีนผ่านหน้าต่างตัวเอง เขาสั่งให้คนอื่น ๆ เขาเป็นผู้บัญชาการในหัวหน้าของโลกทางอาญาไม่เท้าทหาร. '
'แล้วทำไม ... ผมหมายถึงว่า ... ?'
'ที่ประสบความสำเร็จเป็นเรื่องง่ายเกินไปสำหรับเขา เขาต้องการที่เปลี่ยนแปลงและอันตรายกับคนอื่น ๆ จำเป็นต้องใช้ยา เขาเป็นคนที่ดีที่สุดในคณิตศาสตร์แล้วที่ดีที่สุดในการเกิดอาชญากรรม ตอนนี้เขาได้รับการแต่งตั้งฆาตกรรม. '
'คุณหมายความว่าเขาฆ่าเพียงเพื่อเป็นที่ชอบใจตัวเอง? ผมถาม ใช่ เขาสนุกกับอันตราย แต่มีอีกเหตุผลหนึ่ง เขาปรารถนาที่สำหรับการต่อสู้กับฉัน - ความผิดทางอาญาที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดกับนักสืบที่ประสบความสำเร็จมากที่สุด มันจะต่อสู้กับความตาย. '
'จากนั้นผู้หญิงเหล่านี้ว่าเขาฆ่า .. .'
'พวกเขาไม่มีความหมายอะไรกับเขา เขาเพียง แต่ใช้พวกเขาเพราะพวกเขามีความจำเป็นในการวางแผนของเขา. '
'แผนการของเขา?'
'ใช่ ฉันได้บอกว่าเขาฆ่าเพราะเขาเบื่อและเพราะเขามีความประสงค์สำหรับการต่อสู้ไปสู่ความตายกับฉัน มีเหตุผลที่สามคือ เขาปรารถนาที่จะทำลายโลกที่เรารู้ว่า. '
'เขาเป็นคนบ้า!'
'ฉบับที่ เขาไม่ได้บ้า เขาเป็นความชั่วร้ายของตัวเอง เขาต้องการที่จะนำความกลัวเข้ามาในชีวิตของเราที่จะทำให้ทุกคนในลอนดอนกลัวที่จะออกไปข้างนอกในเวลากลางคืนกลัวของทุกเสียงและเงา ลอนดอนจะกลายเป็นเมืองของคนแปลกหน้าเห็นอันตรายในทุกเพื่อนบ้าน วิธีการที่คนสามารถมีชีวิตอยู่เช่นนั้น? 'เขาเป็นคนเงียบสักครู่ จากนั้นเขาก็บอกว่าผมคนเดียวที่สามารถหยุดเขา และหยุดเขาฉันจะ.
หลายวันต่อมาตรวจสอบที่เรียกว่าเลสเตรดที่จะเห็นเราอีกครั้ง 'คุณพร้อมที่จะจับกุมฆาตกรไวท์ยัง?' โฮล์มส์ถามเขาว่า.
"เราอย่างต่อเนื่องเพื่อสร้างความเป็นไปได้ ... '' พอเลสเตรด! มีคุณจับเขายัง? ' 'ในกรณีที่ยากลำบากเช่นนี้ .. .'
'ใช่หรือไม่?'
'ไม่' เลสเตรดพูดว่า 'แต่เราหวังว่า .. .'
'แน่นอนว่าเราหวังว่า เรามักจะต้องหวังว่า แต่คนของกรุงลอนดอนจะไม่รอเคยให้ตำรวจจับกุมแจ็คเดอะริปเปอร์ คุณคิดว่าคุณจะสนุกกับชีวิตเป็นตำรวจในแคนาดาเลสเตรด '
เลสเตรดพยายามที่จะยิ้ม เขากล่าวว่า 'ผมเชื่อว่าเราเพียงจะจับเขาถ้าเรามีโชคที่จะหาเขาขณะที่เขาเป็นจริงบางคนฆ่าผู้หญิงที่น่าสงสาร.
เขามองประหลาดใจเมื่อโฮล์มส์กล่าวว่า "นั่นคือสิ่งที่เหมาะสมแรกที่ผมเคยได้ยินตำรวจพูดเกี่ยวกับเรื่องใด ๆ การฆาตกรรมเหล่านี้ เราต้องจับเขาคาหนังคาเขา เครื่องดื่มสารวัตร? 'ใช่นายโฮล์มส์ แต่ผู้ที่สามารถพูดได้ว่าเมื่อไหร่หรือที่เขาจะฆ่าอีกครั้งหรือไม่ '
'ฉันสามารถ' โฮล์มส์กล่าวว่าเฉย 'ให้เราดูวันที่ของการฆาตกรรม เขาฆ่ารอสัปดาห์ฆ่าอีกครั้งและรอสามสัปดาห์ก่อนเกิดการฆาตกรรมต่อไป การเปลี่ยนแปลงนี้ก็ต่อเมื่อเขาได้ในขณะที่เขาบอกเราว่าถึงเวลาที่จะตัดไม่ 'และมีการฆ่าครั้งที่สองในคืนเดียวกัน สัปดาห์ต่อมามีการฆาตกรรม ผมบอกคุณเลสเตรดนี้ไม่ฆาตกรบ้า นี่คือคนที่ตามแผน เขาทำงานได้เฉพาะใน Whitechapel และในชั่วโมงแรกของเช้า.
เลสเตรดอย่างช่วยไม่ได้มองไปที่เขา 'เราจะทำอย่างไร? เขาถาม.
โฮล์มส์เพิ่มขึ้นถึงเท้าของเขา '1 คิดว่าเขาจะพยายามที่จะฆ่าอีกครั้งเมื่อคืนวันจันทร์ การฆาตกรรมครั้งแรกในวันศุกร์, วันเสาร์และวันอาทิตย์ เขาเดินไปข้างหน้าวันในแต่ละครั้ง เราจะต้องปิดไวท์เหมือนกล่องที่เขาไม่สามารถหนีจาก.
เราจะต้องตำรวจคุณมีทุก.
เลสเตรดมองกังวล 'ฉันจะทำในสิ่งที่สามารถ 1 นายโฮล์มส์ แต่ผมไม่ทราบว่าหัวหน้าของฉันจะชอบมัน.'
'หัวหน้าของคุณ' โฮล์มส์กล่าวว่าจะให้ทุกคนที่คุณต้องการ.
ผมแน่ใจว่าคุณจะ สนใจที่จะเรียนรู้ว่าหัวหน้าของคุณได้ขอให้ผมทำอะไรที่ฉันสามารถที่จะจับนี้
นักฆ่า 01:00 ฟรีเพื่อให้คุณสั่งซื้อ, เลสเตรดและคุณมีอิสระในการเชื่อฟังฉัน. '
เมื่อเลสเตรดได้ไปโฮล์มส์กล่าวว่า 'ตอนนี้ฉันต้องอาบน้ำ, อาหารเย็นของฉันและนอนหลับที่ดี อริอาร์ตี้มีความประสงค์ที่จะทำลายฉัน เขามีอยู่แล้ววัตสันที่รักของฉันพยายามที่สามครั้งที่จะฆ่าฉัน! เขาเป็นศัตรูที่น่ากลัวและฉันจะต้องได้รับพร้อมสำหรับการต่อสู้.
ผมจ้องที่เขาอยู่ในความกลัวและตัดสินใจว่าฉันไม่เคยจะออกจากด้านข้างของเพื่อนของฉันในขณะที่เขาอยู่ในอันตรายนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เชอร์ล็อค โฮล์มส์ ยุ่งกับคดีอื่นๆ อีกสามสัปดาห์ ไม่มีใหม่ฆ่าฆาตกร แต่คนตกใจและโกรธ กับตำรวจที่ไม่ใกล้ที่จะหานักฆ่ามากกว่าเดิม ชีวิตก็มีความสุขแล้ว ผมเข้าเยี่ยมชมที่รักแมรี่ morstan และเก็บไปเป็นความลับจากโฮล์มส์ - บางอย่างที่ทำให้ผมรู้สึกฉลาดผิดปกติ !
วันหนึ่ง โฮมส์ และผมเพิ่งเสร็จจากอาหารเช้าด้วยกัน
เขายืนอยู่ริมหน้าต่าง เมื่อจู่ๆ เขาก็ร้องไห้ . . . มันคืออะไร โฮล์มส์ ' ? ผมถาม . . . เกิดอะไรขึ้น ?
เขาหันมาทางฉัน หน้าเขาขาว และสายตาของเขาน่ากลัว .
' ขอฉันมีชั่วโมงของเวลาของคุณ , วัตสัน ? เขาถามเสียงเรียบต่ำ
ทุ่มทุนสร้างอย่างมากแถบจะแน่นอน แต่ . . . . . . . '
งั้นรับหมวกและเสื้อ '
เขาหนีออกจากบ้านฉันตามเขาไปอย่างรวดเร็ว และอีกสองชั่วโมงผ่านไปในการไล่ล่าในป่าทั่วลอนดอน เรากระโดดขึ้นรถแท็กซี่ ออกมาอีกครั้ง และบนรถไฟ วิ่งไปตามถนนแคบ ๆและของโรงแรมใหญ่ ในที่สุดเราก็มาพักผ่อนในสันติสุขของลอนดอน Park .
" เพื่อนที่จริงใจ วัตสันโฮล์มส์กล่าวว่า ' ' ที่ล่าสุด คุณมากับผมโดยไม่ถาม คุณตระหนักว่ามีคนสะกดรอยตามเรา ?
' ฉันคิดว่าดังนั้น แต่ใคร ? ' ' คุณไม่คิดว่า ? ' ' ไม่ใช่ ' ' เขาเรียกตัวเองว่า แจ็ค เดอะ ริปเปอร์ '
'holmes ! ตอนนี้ผมพบว่าเป็นเรื่องยากที่จะพูด แล้วผมถามว่า " คุณเห็นเขาผ่านทางหน้าต่าง เขาไปไหน ?
ถ้าบ้านว่างตรงข้ามกับเรา เขาดูห้องของเรา วัตสัน เขารู้ว่าฉันกำลังมองหาเขา เราต้องระวังให้มาก เขาเป็นอาชญากรที่อันตรายที่สุดในยุโรป '
.แต่เขาคือใคร ? ฉันร้องไห้ 'have
คุณเคยได้ยินของศาสตราจารย์มอริอาตี้ ? ' ' ไม่เคย '
ที่เป็นแปลกและน่ากลัวที่สุดเกี่ยวกับเขา . ' ' โฮล์มส์หัวเราะอย่างโกรธเกรี้ยว เขาไปทั่ว แต่ไม่มีใครรู้จักเขา เช่น อาชญากรรมของเขา เขาเป็นยอด ผมฟังในความเงียบขณะที่โฮล์มส์

บอก มอริอาตี้ เขาเป็นคนฉลาดเป็นพิเศษ เมื่ออายุ 21 ปีเขาเป็นอาจารย์ของคณิตศาสตร์สำหรับ
ปีเขาเป็นหนึ่งในผู้ชายที่สำคัญที่สุดในโลกของคณิตศาสตร์ แล้วเขาก็หายไปจากชีวิตของมหาวิทยาลัย หลังจากนั้นไม่นาน ผมเริ่มตระหนักว่า อาชญากรรมในลอนดอนมีการเปลี่ยนแปลง บางคนบอกอาชญากร - ที่มักจะโง่ และคนน้อย - ไม่ต้องทำอะไร พวกเขาเชื่อฟังคำสั่งของเจ้านาย มันอาจจะเป็น มอริอาตี้ แต่ผมไม่เคยจับเขาได้ฉันเกลียดการกระทำของเขา แต่ผมจำความฉลาดของเขา เขาเป็นเพียงคนที่ฉันสนใจ เพราะเขาเป็นเพียงอาชญากรที่ฉลาดเท่าฉัน .
งั้น ในเดือนสิงหาคม ทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไป อาชญากรก็โง่อีก ในช่วงกลางของความสำเร็จของเขา มอริอาตี้หายตัวไป ทำไมเหรอ ?
'holmes ! ฉันร้องไห้ . . . เหตุผลที่ชัดเจน ที่ฆาตกรฆาตกรรมเริ่มขึ้นในเดือนสิงหาคม มันต้องเป็น . . . . . . . '
' ,