In the fall of 2014, I was conducti

In the fall of 2014, I was conducting research on New York City’s fresh water supply system and it’s newest addition: Water Tunnel No. 3.“New” is a loose term; it’s been under construction for forty years, and in that time it has chewed up everything in its path from the region’s dense Fordham gneiss to the lives of over twenty people.

Those who perished were all laborers—except for one. A twelve-year-old Bronx boy by the name of Don-re Carroll fell to his death in the tunnel in 1991 while playing with his friends. I was able to track down a short obituary in the New York Times archives, which led me to Don-re’s old neighborhood, which led me to forming relationships with the neighbors and friends that knew him as he was: bellicose, adventurous, alive.

My several trips to the neighborhood and interviews I conducted with its residents led to a multimedia feature story in Narratively, a publication dedicated to telling unknown human stories through writing, photography, illustration, and film.

This project transcended my understanding of what my artistic process is all about, what it stands for. There are narratives to the lives of millions that go untold despite hitting a level of wonder the most deftly crafted fiction can only match. These narratives depict us as a web of interconnected souls, occupying choice pockets of space and time where we are bound to the extraordinary circumstances of the physical world.

It became clear that Don-re’s story was just one of many that I could tell about our cities, our environment, and how we stand poised at the intersection of the two. And so, I’ve set out to find the stories buried in the fabric of cities all around the world. Chiang Mai will be Chapter Two.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในฤดูใบไม้ร่วงของปี 2014 ผมได้ทำการวิจัยเกี่ยวกับระบบประปาสดของนิวยอร์ค และก็ได้รับจาก: น้ำอุโมงค์หมายเลข 3 " ใหม่"เป็นคำที่หลวม มันได้ก่อสี่สิบปี และในเวลาที่ ได้เคี้ยวขึ้นทุกอย่างในเส้นทางจากหินไนส์ Fordham ที่หนาแน่นในภูมิภาคนี้ไปชีวิตของยี่สิบกว่าคนผู้ที่เสียชีวิตถูกคนงานทั้งหมด — ยกเว้น เด็กทุ่งสิบสองปีตามชื่อของคาร์โรลล์ดอน re ล้มลงตายในอุโมงค์ในปี 1991 ขณะเล่นกับเพื่อนของเขา ผมสามารถติดตามมรณกรรมสั้นในข่าวนิวยอร์กไทม์ ซึ่งฉันดอน-re เก่าย่าน ซึ่งนำผมไปสร้างความสัมพันธ์กับเพื่อนบ้านและเพื่อนที่รู้จักเขาขณะที่เขา: bellicose ผจญภัย ชีวิตเดินทางของฉันหลายย่านและสัมภาษณ์ข้าพเจ้ากับผู้อยู่อาศัยที่นำไปสู่เรื่องราวลักษณะมัลติมีเดียใน Narratively สิ่งพิมพ์เพื่อบอกเล่าเรื่องราวมนุษย์ที่ไม่รู้จักผ่านเขียน ภาพถ่าย ภาพประกอบ และภาพยนตร์โครงการนี้ transcended ความเข้าใจของกระบวนการทางศิลปะของฉันของฉันคือ อะไรเป็นตัวแทน มีเรื่องเล่าชีวิตของล้านที่ไปบอกเล่าแม้จะตีในระดับของนิยายสุด deftly ออกแบบมาเพื่อสามารถจับคู่ใจ เรื่องเล่าเหล่านี้แสดงถึงเราเป็นเว็บของจิตวิญญาณที่เชื่อมต่อกัน ต้องเลือกกระเป๋าของพื้นที่และเวลาที่เราจะผูกพันกับสถานการณ์พิเศษของโลกทางกายภาพชัดเจนว่า เรื่องราวของดอน-re เป็นเพียงหนึ่งในหลายคนที่ผมรู้เกี่ยวกับเมืองของเรา สิ่งแวดล้อม และวิธีการที่เรายืนทรงตัวที่จุดตัดของทั้งสอง และดังนั้น ฉันได้ออกไปค้นหาเรื่องราวที่ฝังอยู่ในเนื้อผ้าของเมืองทั่วโลก เชียงใหม่จะมีสอง บท

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฤดูใบไม้ร่วงปี 2014 ผมได้รับการดำเนินการวิจัยเกี่ยวกับระบบการจัดหาน้ำจืดในนครนิวยอร์กและเป็นสมาชิกใหม่ล่าสุด: อุโมงค์น้ำลำดับที่ 3. "ใหม่" เป็นคำที่หลวม; จะได้รับภายใต้การก่อสร้างเป็นเวลาสี่สิบปีที่ผ่านมาและในเวลานั้นจะได้เคี้ยวทุกอย่างในเส้นทางของมันมาจากภูมิภาคหนาแน่น gneiss Fordham ให้กับชีวิตของกว่ายี่สิบคน. บรรดาผู้ที่เสียชีวิตเป็นคนงานทั้งหมดยกเว้นหนึ่ง บรองซ์เป็นเด็กสิบสองปีโดยใช้ชื่อของดอน-Re แครอลลดลงไปสู่ความตายในอุโมงค์ในปี 1991 ขณะที่เล่นกับเพื่อน ๆ ของเขา ผมสามารถที่จะติดตามข่าวมรณกรรมสั้นในหอจดหมายเหตุนิวยอร์กไทม์สซึ่งนำฉันไปอยู่ในย่านเก่าดอน-Re ซึ่งนำฉันไปสร้างความสัมพันธ์กับเพื่อนบ้านและเพื่อนที่รู้ว่าเขาเป็นเขาคือ: ก้าวร้าว, การผจญภัยมีชีวิตอยู่หลายคนเดินทางของฉันไปที่ย่านและการสัมภาษณ์ผมดำเนินการกับชาวบ้านนำไปสู่เรื่องคุณสมบัติมัลติมีเดียใน narratively สิ่งพิมพ์ที่ทุ่มเทให้กับการบอกเล่าเรื่องราวของมนุษย์ที่ไม่รู้จักผ่านการเขียน, ถ่ายภาพ, ภาพประกอบและภาพยนตร์. โครงการนี้เข้าข่ายความเข้าใจของฉันสิ่งที่กระบวนการทางศิลปะของฉัน เป็นเรื่องเกี่ยวกับสิ่งที่มันหมายถึง มีเรื่องเล่าให้กับชีวิตของคนนับล้านที่ไปบอกเล่าแม้จะมีการกดปุ่มระดับสงสัยนิยายส่วนใหญ่สร้างขึ้นมาอย่างช่ำชองเพียงสามารถจับคู่เป็น เรื่องเล่าเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงเราเป็นเว็บของวิญญาณเชื่อมต่อระหว่างกันครอบครองกระเป๋าทางเลือกของพื้นที่และเวลาที่เราจะผูกพันกับสถานการณ์ที่ไม่ธรรมดาของโลกทางกายภาพ. มันเป็นที่ชัดเจนว่าเรื่องดอนอีกครั้งเป็นเพียงหนึ่งในหลายที่ฉันจะบอกเกี่ยวกับเรา เมืองสภาพแวดล้อมของเราและวิธีการที่เรายืนทรงตัวที่จุดตัดของทั้งสอง และเพื่อให้ผมได้ออกไปหาเรื่องราวฝังอยู่ในผ้าของเมืองต่างๆทั่วโลก เชียงใหม่จะเป็นบทที่สอง