นิทานลูกเป็ดขี้เหร่ (นิทาน ... แสนส

นิทานลูกเป็ดขี้เหร่ (นิทาน ... แสนสนุก)

มีแม่เป็ดตัวหนึ่ง ฟักไข่อยู่เป็นเวลานาน จนกระทั่งวันหนึ่ง ลูกเป็ดตัวน้อย ๆ ก็เริ่มเจาะเปลือกไข่ออกมาทีละตัว ๆ จนเกือบหมด เหลือไข่ใบใหญ่หนึ่งฟอง ที่ยังไม่ยอมออก แม่เป็ดจึงนั่งกกไข่ต่อไป ในที่สุด ไข่ใบสุดท้ายก็แตกออก ลูกเป็ดโผล่ออกมาจากไข่ ตัวโต คอยาว ขนสีเทา รูปร่างน่าเกลียด แม่เป็ดรู้สึกสงสัยในตัวลูกเป็ดตัวนี้มาก คิดในใจว่า คงไม่ใช่ลูกของเรา วันรุ่งขึ้น แม่เป็ดพาลูกเป็ดน้อย ๆ ไปว่ายน้ำที่สระ เพื่อจะได้ทดสอบว่า ลูกเป็ดขี้เหร่ตัวใหญ่ จะว่ายน้ำได้หรือไม่ ลูกเป็ดวิ่งแข่งขันลงไปลอยคออยู่ในน้ำ และว่ายได้อย่างสวยงาม

ลูกเป็ดขี้เหร่ไม่มีความสุขเลย เพราะลูกเป็ดตัวอื่น ๆ รุมจิกตี ดังนั้น วันหนึ่งลูกเป็ดขี้เหร่จึงหนีไปอยู่หนองน้ำใหญ่แห่งหนึ่ง ลูกเป็ดอาศัยอยู่ที่นั่นเป็นเวลาหลายวัน วันหนึ่งมีหมาล่าเนื้อตัวหนึ่ง วิ่งผ่ายมาพบลูกเป็ดเข้า หมานั้นหยุดจ้องดูลูกเป็ดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วก็วิ่งเลยไป "โธ่เอ๋ย" ลูกเป็ดพูด "ฉันคงน่าเกลียดมาก จนหมาก็ไม่อยากมอง" ลูกเป็ดขี้เหร่ได้ออกเดินทางไป จนถึงกระท่อมหลังหนึ่ง เจ้าของบ้านเป็นหญิงแก่ นางเลี้ยงแมวไว้ตัวหนึ่ง แม่ไก่ตัวหนึ่ง และแม่ไก่จะออกไข่ให้หญิงแก่วันละ 1 ฟอง หญิงแก่เห็นลูกเป็นขี้เหร่ ก็คิดว่า ถ้าเลี้ยงไว้ไม่นานก็คงจะออกไข่ ให้เรากินอีกได้วันละ 1 ฟอง จึงยอมให้ลูกเป็ดอาศัยอยู่ในห้องด้วย เลี้ยงไปจนนาน แต่ลูกเป็ดขี้เหร่ก็ยังไม่ออกไข่สักที กอร์ปกับลูกเป็ดขี้เหร่ทะเลาะกับแมว และไก่ จึงได้หนีออกจากบ้านหญิงแก่ไป

ขณะที่กำลังเดินออกจากบ้านหญิงแก่ ลูกเป็ดเดินไปเรื่อย ๆ จนถึงสระน้ำแห่งหนึ่ง ก็เลยแวะหยุดพักนอน ด้วยความเหนื่อยอ่อนจนหลับไป บังเอิญมีชาวนาใจดีคนหนึ่งมาพบเข้า จึงได้พาเอาลูกเป็ดขี้เหร่ไปอยู่บ้าน ลูก ๆ ชาวนาดีใจมาก อยากจะเล่นด้วย จึงวิ่งไล่จับลูกเป็ด ลูกเป็ดกลัว บินขึ้นไปเกาะบนถังนม พังนมหกกระจาย เมียชาวนาโกรธมาก ใช้เหล็กเขี่ยไหขว้าง ลูกเป็ดวิ่งหนีออกทางประตูหลัง แอบซ่อนอยู่ใต้พุ่มไม้

ลูกเป็ดขี้เหร่ได้หนีออกมาอยู่ที่ป่าละเมาะ ริมสระน้ำเป็นเวลานาน เดี๋ยวนี้ลูกเป็ดโตขึ้นกว่าเดิมมาก มีปีกใหญ่ และแข็งแรง วันหนึ่งลูกเป็ดบินเที่ยวเล่นรอบ ๆ สระ เผอิญเหลือบไปเห็นนกสีขาว 3 ตัวบินลงไปเล่นอยู่ในสระน้ำ ลูกเป็ดนึกในใจว่า ถ้าเราบินลงไปเล่นในสระน้ำ ให้นกแสนสวย 3 ตัวนั้น จิกเราเสีย จะดีกว่าอยู่ต่อไป โดยมีรูปร่างน่าเกลียดอย่างนี้

ลูกเป็ดขี้เหร่นึกในใจ แล้วก็ก้มลงดูเงาของตัวเองในน้ำ แต่แล้วก็ต้องแปลกใจ ที่เห็นเงาเป็นหงส์แสนสวย ต่อไปนี้เราไม่ได้เป็นลูกเป็ดขี้เหร่อีกแล้ว ฝูงหงส์ในสระลอยเข้ามาใกล้ และพากันทักทาย พวกเด็ก ๆ ร้องว่า มีหงส์มาใหม่อีกหนึ่งตัวแล้ว หงส์ตัวใหม่สวยที่สุด แต่หงส์ตัวใหม่ไม่ได้ลำพองใจเลย เขานึงถึงคืนก่อน ๆ เมื่อครั้งยังเป็นลูกเป็ดขี้เหร่ ฝูงหงส์พากันบินขึ้นจากน้ำ หงส์ตัวใหม่บินเข้าฝูงไปด้วยอย่างมีความสุข

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นิทานลูกเป็ดขี้เหร่ (นิทานแสนสนุก ... )

มีแม่เป็ดตัวหนึ่งฟักไข่อยู่ เป็นเวลานานจนกระทั่งวันหนึ่งลูกเป็ดตัวน้อย ๆ ก็เริ่มเจาะเปลือกไข่ออกมาทีละตัว ๆ จนเกือบหมดเหลือไข่ใบใหญ่หนึ่ง ฟองที่ยังไม่ยอมออกแม่เป็ด จึงนั่งกกไข่ต่อไปในที่สุดไข่ใบสุดท้ายก็แตกออกลูกเป็ดโผล่ออกมาจากไข่ตัวโตคอยาวขนสีเทารูปร่างน่าเกลียดแม่เป็ดรู้สึกสงสัยในตัวลูกเป็ดตัวนี้มาก คิดในใจว่าคงไม่ใช่ลูกของ เราวันรุ่งขึ้นแม่เป็ดพาลูกเป็ดน้อย ๆ ไปว่ายน้ำที่สระเพื่อจะได้ทดสอบว่าลูกเป็ดขี้เหร่ตัวใหญ่จะว่ายน้ำได้หรือไม่ลูกเป็ดวิ่งแข่งขันลงไปลอยคออยู่ ในห้างหุ้นส่วนจำกัดคุณน้ำและว่าได้ยได้อย่างสวยงาม

ที่คุณลูกคุณเป็ดขี้เหร่ไม่มีความสามารถคุณสุขเลยเพราะที่คุณลูกคุณเป็ดคุณตัวอื่น ๆ รุมจิกตีดังนั้นการธนาคารวันคุณหนึ่งที่คุณลูกคุณเป็ดขี้เหร่จึงหนีไปขณะนี้หนองคุณน้ำใหญ่แห่งคุณหนึ่งที่คุณลูกคุณเป็ดอาศัยขณะนี้ที่นั่นเป็นเวลาหลายการธนาคารวันการธนาคารวัน หนึ่งมีหมาล่าเนื้อตัวหนึ่งวิ่งผ่าย มาพบลูกเป็ดเข้าหมานั้นหยุดจ้องดูลูกเป็ดอยู่ครู่หนึ่งแล้วก็วิ่งเลยไป "โธ่เอ๋ย" ลูกเป็ดพูด "ฉันคงน่าเกลียดมากจนหมาก็ ไม่อยากมอง " ลูกเป็ด ขี้เหร่ได้ออกเดินทางไปจนถึงกระท่อมหลัง หนึ่งเจ้าของบ้านเป็นหญิงแก่นางเลี้ยงแมวไว้ตัวหนึ่งแม่ไก่ตัวหนึ่งและแม่ไก่จะออกไข่ให้หญิงแก่วันละ 1 ฟองหญิงแก่เห็นลูกเป็นขี้เหร่ก็ คิดว่าถ้าเลี้ยงไว้ไม่ นานก็คงจะออกไข่ให้เรากิน อีกได้วันละ 1 ฟองจึงยอมให้ลูกเป็ดอาศัยอยู่ ในห้องด้วยเลี้ยงไปจนนาน แต่ลูกเป็ดขี้เหร่ก็ยังไม่ออกไข่สักทีกอร์ปกับลูกเป็ดขี้เหร่ทะเลาะกับแมวและ ไก่จึงได้หนีออกจากเนชั่ร้านบ้านหญิงแก่ไป

ขณะที่กำลังเดินออกจากเนชั่ร้านบ้านหญิงแก่ที่คุณลูกคุณเป็ดเดินไปมาเรื่อย ๆ จนถึงสระคุณน้ำแห่งคุณหนึ่งก็เลยแวะหยุดพึงพอใจ for นอนด้วยความสามารถเหนื่อยอ่อนจนหลับไปบังเอิญมีชาวนาใจดีของคุณคนคุณหนึ่งมา พบเข้าจึงได้พาเอาลูกเป็ด ขี้เหร่ไปอยู่บ้านลูก ๆ ชาวนาดีใจมากอยากจะเล่นด้วยจึงวิ่งไล่จับลูกเป็ดลูกเป็ดกลัวบินขึ้นไปเกาะบนถังนมพังนมหกกระจายเมียชาวนาโกรธมากใช้เหล็กเขี่ยไหขว้าง ที่คุณลูกคุณเป็ดวิ่งหนีออกทางประตูหลังแอบซ่อนขณะนี้ใต้พุ่มไม้

ที่คุณลูกคุณเป็ดขี้เหร่ได้หนีออกมาขณะนี้ที่ป่าละเมาะริมสระคุณน้ำเป็นเวลานานเดี๋ยวนี้ที่คุณลูกคุณเป็ดโตขึ้นกว่าเดิมมากมีปีกใหญ่และแข็งแรงการธนาคารวันคุณหนึ่งที่คุณลูกคุณเป็ดบินเที่ยวเล่น รอบ ๆ สระเผอิญเหลือบไปเห็นนก สีขาว 3 ตัวบินลงไปเล่นอยู่ในสระ น้ำลูกเป็ดนึกในใจว่าถ้าเราบินลงไปเล่นในสระน้ำให้นกแสนสวย 3 ตัวนั้นจิกเราเสียจะดีกว่า อยู่ต่อ ไปโดยมีรูปร่างน่าเกลียดอย่างนี้

ที่คุณลูกคุณเป็ดขี้เหร่นึกในห้างหุ้นส่วนจำกัดใจแล้วก็ก้มลงดูคุณเงาของคุณตัวเองในห้างหุ้นส่วนจำกัดคุณน้ำ แต่แล้วก็คุณต้องแปลกใจที่เห็นคุณเงาเป็นคุณหงส์แสนสวยต่อไปนี้เราไม่ได้เป็นที่คุณลูกคุณเป็ดขี้เหร่อีกแล้ว ฝูงหงส์ในสระลอยเข้ามาใกล้ และพากันทักทายพวกเด็ก ๆ ร้องว่ามีหงส์มาใหม่อีกหนึ่งตัวแล้วหงส์ตัวใหม่สวยที่สุด แต่หงส์ตัวใหม่ไม่ได้ลำพองใจเลยเขานึงถึงคืนก่อน ๆ เมื่อครั้งยังเป็นลูก เป็ดขี้เหร่ฝูงหงส์พากันบินขึ้น จากน้ำหงส์ตัวใหม่บินเข้าฝูงไปด้วยอย่างมีความสุข

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นิทานลูกเป็ดขี้เหร่ ( นิทาน . . . . . . . แสนสนุก )มีแม่เป็ดตัวหนึ่งฟักไข่อยู่เป็นเวลานานจนกระทั่งวันหนึ่งลูกเป็ดตัวน้อยจะไม่มีก็เริ่มเจาะเปลือกไข่ออกมาทีละตัวจนเกือบหมดเหลือไข่ใบใหญ่หนึ่งฟองที่ยังไม่ยอมออกแม่เป็ดจึงนั่งกกไข่ต่อไปในที่สุดไข่ใบสุดท้ายก็แตกออกลูกเป็ดโผล่ออกมาจากไข่ตัวโตคอยาวขนสีเทารูป ร่างน่าเกลียดแม่เป็ดรู้สึกสงสัยในตัวลูกเป็ดตัวนี้มากคิดในใจว่าคงไม่ใช่ลูกของเราวันรุ่งขึ้นแม่เป็ดพาลูกเป็ดน้อยจะไปว่ายน้ำที่สระเพื่อจะได้ทดสอบว่าลูกเป็ดขี้เหร่ตัวใหญ่จะว่ายน้ำได้หรือไม่ลูกเป็ดวิ่งแข่งขันลงไปลอยคออยู่ในน้ำและว่ายได้อย่างสวยงามลูกเป็ดขี้เหร่ไม่มีความสุขเลยเพราะลูกเป็ดตัวอื่นจะรุมจิกตีดังนั้นวันหนึ่งลูกเป็ดขี้เหร่จึงหนีไปอยู่หนองน้ำใหญ่แห่งหนึ่งลูกเป็ดอาศัยอยู่ที่นั่นเป็นเวลาหลายวันวันหนึ่งมีหมาล่าเนื้อตัวหนึ่งวิ่งผ่ายมาพบลูกเป็ดเข้าหมานั้นหยุดจ้องดูลูกเป็ดอยู่ครู่หนึ่งคุน ล้วก็วิ่งเลยไป " โธ่เอ๋ย " ลูกเป็ดพูด " ฉันคงน่าเกลียดมากจนหมาก็ไม่อยากมอง " ลูกเป็ดขี้เหร่ได้ออกเดินทางไปจนถึงกระท่อมหลังหนึ่งเจ้าของบ้านเป็นหญิงแก่นางเลี้ยงแมวไว้ตัวหนึ่งแม่ไก่ตัวหนึ่งและแม่ไก่จะออกไข่ให้หญิงแก่วันละ 1 ฟองหญิงแก่เห็นลูกเป็นขี้เหร่ก็คิดว่า * ้าเลี้ยงไว้ไม่นานก็คงจะออกไข่ให้เรากินอีกได้วันละ 1 ฟองจึงยอมให้ลูกเป็ดอาศัยอยู่ในห้องด้วยเลี้ยงไปจนนานแต่ลูกเป็ดขี้เหร่ก็ยังไม่ออกไข่สักทีกอร์ปกับลูกเป็ดขี้เหร่ทะเลาะกับแมวและไก่จึงได้หนีออกจากบ้านหญิงแก่ไปขณะที่กำลังเดินออกจากบ้านหญิงแก่ลูกเป็ดเดินไปเรื่อยจะจนถึงสระน้ำแห่งหนึ่งก็เลยแวะหยุดพักนอนด้วยความเหนื่อยอ่อนจนหลับไปบังเอิญมีชาวนาใจดีคนหนึ่งมาพบเข้าจึงได้พาเอาลูกเป็ดขี้เหร่ไปอยู่บ้านลูกจะชาวนาดีใจมากอยากจะเล่นด้วยจึงวิ่งไล่จับลูกเป็ดลูกเป็ดกลั วบินขึ้นไปเกาะบนถังนมพังนมหกกระจายเมียชาวนาโกรธมากใช้เหล็กเขี่ยไหขว้างลูกเป็ดวิ่งหนีออกทางประตูหลังแอบซ่อนอยู่ใต้พุ่มไม้ลูกเป็ดขี้เหร่ได้หนีออกมาอยู่ที่ป่าละเมาะริมสระน้ำเป็นเว