discussion of the built environment of children and the relationship t การแปล - discussion of the built environment of children and the relationship t ไทย วิธีการพูด

discussion of the built environment

discussion of the built environment of children and the relationship to obesity is necessary in preventing and managing childhood obesity from a nursing standpoint. A "built environment" is simply defined as the person's human-made or modified surroundings in which they live, work, and partake in recreation (Renalds, Smith, & Hale, 2010). A child's built environment includes not only the home environment but play opportunities, school, and/or daycare settings, and access to healthy foods.

It is imperative to assess a child's built environment to identify risk factors for childhood obesity and develop family specific interventions to improve dietary intake and physical activity. This evaluation includes assessing for those macrolevel environmental factors that influence dietary choices including the reliance on convenience foods and fast foods, large portion sizes, and the food landscape (Sallis & Glanz, 2006). The food landscape determines access and availability of healthy foods and determines whether families reside in food deserts, resulting in limited access to affordable, healthy foods such as fresh fruits and vegetables.

Additionally, one of the main microlevel factors of the built environment, the home food environment, must be assessed to identify those factors contributing to the development of childhood obesity. This assessment consists of determining the availability and accessibility of fruits and vegetables in the home, the child-feeding practices of the parents, parental role modeling of eating behaviors and dietary intake, and general parenting style (Galvez, Pearl, & Yen, 2010; Rosenkranz & Dzewaltowski, 2008).

In community settings and through established community partnerships, nurses have the opportunity to analyze the built environment of children by completing school or home assessments and windshield surveys of communities. Nurses can then develop specific family and community-based interventions to improve the health of these children. Conditions in many children's communities act as barriers to reducing the risk for developing obesity, thus providing the foundation for change within a community model (IOM, 2009). The IOM recommends that local governments and communities focus on the following six goals: improving access to and consumption of healthy and affordable foods, decreasing access to and consumption of low-nutrient and energy-dense foods, raising awareness of the importance of healthy eating to prevent childhood obesity, promoting greater physical activity for families, reducing sedentary behaviors of children, and raising awareness of the importance of physical activity for children (IOM, 2009).

RNs and APNs can incorporate an evaluation of the built environment in their assessment of well children within primary care settings and educate families on specific, individualized changes within that environment to improve health. Clinical nurse leaders and community health nurses can develop and implement community programs emphasizing these goals while focusing on reducing the community's specific barriers to change.

Motivational Interviewing

The literature identifies that healthcare providers experience a lack of time to provide extensive teaching to parents. According to pediatric NPs, they spend shorter amounts of times counseling parents of preschoolers in decreasing risk factors for obesity when compared to parents of older children. This time limitation for educating families during visits is cited as a significant barrier by nurses (Small, Anderson, Sidora-Arcoleo, & Gance-Cleveland, 2009). Thus, it is imperative that nurse and staff educators ensure that RNs and APNs develop appropriate time sensitive strategies to effectively teach these families.

Nurse and staff educators should incorporate training on motivational interviewing to effectively facilitate change in families with an overweight or obese child. Motivational interviewing is an effective communication strategy used in primary care settings to encourage the parent and/or child to set goals through identification of personal barriers and ways to overcome these barriers to reduce the risk for obesity. Nurses learn to assess current readiness to learn and then adapt the educational session to advance the interventions for behavioral change. It can be easily implemented by nurses in primary care settings and public health clinics who practice under limited time constraints (Levensky, Forcehimes, O'Donohue, & Beitz, 2007) and is readily incorporated into the medical home model. Theoretically, it correlates to the stages of change within the TTM, provides nurses with the knowledge of the parent's current stage of change, and presents an opportunity to facilitate behavioral change by identifying barriers and how to overcome those barriers (Levensky et al., 2007).

Motivational interviewing is effective in that it emphasizes a collaborative approach to behavior change instead of a prescriptive approach (Schwartz et al., 2007). Nurses use open-ended questioning and reflection to encourage the parent or adolescent to share their identified barriers to dietary or activity changes. Once they demonstrate positive comments toward change, the nurse can expand on those comments and provide further support for that change.

In addition to training sessions and case studies, the use of standardized actors portraying parents is an effective teaching strategy for developing skills in motivational interviewing. Staff nurses and APNs can implement individualized, culturally sensitive interventions and teaching within a safe environment. The debriefing session allows the educator to have the participants further elaborate and reflect on the experience and provide recommendations for future encounters. This teaching strategy readily links knowledge to practice.

- See more at: http://www.nursingcenter.com/lnc/CEArticle?an=00005721-201211000-00008&Journal_ID=54021&Issue_ID=1439189#sthash.HKFpborj.dpuf
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
สนทนาสร้างสภาพแวดล้อมของเด็กและความสัมพันธ์กับโรคอ้วนมีความจำเป็นในการป้องกัน และจัดการโรคอ้วนในวัยเด็กจากการมองของพยาบาล ความ "สร้างสิ่งแวดล้อม" เป็นเพียงกำหนดเป็นบุคคลของมนุษย์สร้าง หรือปรับเปลี่ยนสภาพแวดล้อมที่พวกเขาอาศัยอยู่ ทำงาน และเข้าร่วมในสันทนาการ (Renalds, Smith, & ช่อง 2010) เด็กสร้างสิ่งแวดล้อมรวมถึงไม่เพียงแต่สภาพแวดล้อมภายในบ้าน แต่เล่นโอกาส โรงเรียน หรือเด็กค่า และเข้าถึงอาหารเพื่อสุขภาพมันเป็นความจำเป็นในการประเมินสิ่งแวดล้อมสร้างขึ้นสำหรับเด็กเพื่อระบุปัจจัยเสี่ยงสำหรับโรคอ้วนในวัยเด็ก และพัฒนามาตรการเฉพาะครอบครัวการบริโภคอาหารและกิจกรรมทางกายภาพ การประเมินนี้รวมถึงประเมินสำหรับปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมเหล่านั้น macrolevel ที่มีอิทธิพลต่อการเลือกอาหารรวมถึงการพึ่งพาอาหารสะดวก และรวดเร็วอาหาร ขนาดใหญ่ และภูมิทัศน์อาหาร (Sallis & Glanz, 2006) ภูมิทัศน์อาหารกำหนดเข้าถึงและความพร้อมของอาหารเพื่อสุขภาพ และกำหนดว่า ครอบครัวอยู่ในอาหารหวาน เกิดขึ้นในการจำกัดการเข้าถึงจะราคาไม่แพง อาหารเพื่อสุขภาพเช่นผักและผลไม้สดนอกจากนี้ หนึ่งในปัจจัยหลัก microlevel ของสิ่งแวดล้อมสร้าง สิ่งแวดล้อม อาหารบ้านต้องถูกประเมินเพื่อระบุปัจจัยที่เอื้อต่อการพัฒนาของโรคอ้วนในวัยเด็ก แบบประเมินนี้ประกอบด้วยการระบุความพร้อมใช้งานและการเข้าถึงของผลไม้และผักในบ้าน วิธีการให้อาหารเด็กของผู้ปกครอง บทบาทผู้ปกครองสร้างโมเดลการกินพฤติกรรม และการบริโภคอาหาร และลักษณะทั่วไป (Galvez ไข่มุก และ เย็น 2010 Rosenkranz & Dzewaltowski, 2008)ในการตั้งค่าของชุมชน และ โดยชุมชนสร้างความร่วมมือ พยาบาลมีโอกาสในการวิเคราะห์สภาพแวดล้อมการสร้างเด็ก โดยทำโรงเรียน หรือบ้านประเมิน และสำรวจกระจกหน้ารถของชุมชน พยาบาลสามารถพัฒนาเฉพาะครอบครัวและงานชุมชนเพื่อปรับปรุงสุขภาพของเด็กเหล่านี้แล้ว สภาพของเด็กในชุมชนทำหน้าที่เป็นอุปสรรคกับการลดความเสี่ยงในการพัฒนาโรคอ้วน ทำ ให้รากฐานสำหรับการเปลี่ยนแปลงภายในแบบชุมชน (IOM, 2009) IOM แนะนำนั้นภายในรัฐบาลและชุมชนเน้นเป้าหมายหกต่อไปนี้: ปรับปรุงถึง และบริโภคอาหารเพื่อสุขภาพ และราคาไม่แพง ลดการเข้าถึง และการใช้อาหารต่ำสารอาหาร และพลังงานหนาแน่น ตระหนักในความสำคัญของการรับประทานอาหารเพื่อสุขภาพเพื่อป้องกันโรคอ้วนวัยเด็ก ส่งเสริมกิจกรรมทางกายภาพมากกว่าสำหรับครอบครัว ลดพฤติกรรมแย่ ๆ ของเด็ก และตระหนักในความสำคัญของกิจกรรมทางกายภาพสำหรับเด็ก (IOM, 2009)RNs and APNs can incorporate an evaluation of the built environment in their assessment of well children within primary care settings and educate families on specific, individualized changes within that environment to improve health. Clinical nurse leaders and community health nurses can develop and implement community programs emphasizing these goals while focusing on reducing the community's specific barriers to change.Motivational InterviewingThe literature identifies that healthcare providers experience a lack of time to provide extensive teaching to parents. According to pediatric NPs, they spend shorter amounts of times counseling parents of preschoolers in decreasing risk factors for obesity when compared to parents of older children. This time limitation for educating families during visits is cited as a significant barrier by nurses (Small, Anderson, Sidora-Arcoleo, & Gance-Cleveland, 2009). Thus, it is imperative that nurse and staff educators ensure that RNs and APNs develop appropriate time sensitive strategies to effectively teach these families.Nurse and staff educators should incorporate training on motivational interviewing to effectively facilitate change in families with an overweight or obese child. Motivational interviewing is an effective communication strategy used in primary care settings to encourage the parent and/or child to set goals through identification of personal barriers and ways to overcome these barriers to reduce the risk for obesity. Nurses learn to assess current readiness to learn and then adapt the educational session to advance the interventions for behavioral change. It can be easily implemented by nurses in primary care settings and public health clinics who practice under limited time constraints (Levensky, Forcehimes, O'Donohue, & Beitz, 2007) and is readily incorporated into the medical home model. Theoretically, it correlates to the stages of change within the TTM, provides nurses with the knowledge of the parent's current stage of change, and presents an opportunity to facilitate behavioral change by identifying barriers and how to overcome those barriers (Levensky et al., 2007).
Motivational interviewing is effective in that it emphasizes a collaborative approach to behavior change instead of a prescriptive approach (Schwartz et al., 2007). Nurses use open-ended questioning and reflection to encourage the parent or adolescent to share their identified barriers to dietary or activity changes. Once they demonstrate positive comments toward change, the nurse can expand on those comments and provide further support for that change.

In addition to training sessions and case studies, the use of standardized actors portraying parents is an effective teaching strategy for developing skills in motivational interviewing. Staff nurses and APNs can implement individualized, culturally sensitive interventions and teaching within a safe environment. The debriefing session allows the educator to have the participants further elaborate and reflect on the experience and provide recommendations for future encounters. This teaching strategy readily links knowledge to practice.

- See more at: http://www.nursingcenter.com/lnc/CEArticle?an=00005721-201211000-00008&Journal_ID=54021&Issue_ID=1439189#sthash.HKFpborj.dpuf
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
การอภิปรายของการสร้างสภาพแวดล้อมของเด็กและความสัมพันธ์กับโรคอ้วนเป็นสิ่งที่จำเป็นในการป้องกันและการจัดการโรคอ้วนในวัยเด็กจากมุมมองทางการพยาบาล "การสร้างสภาพแวดล้อม" หมายเพียงแค่เป็นคนของสภาพแวดล้อมที่มนุษย์สร้างขึ้นหรือปรับเปลี่ยนในที่พวกเขาอาศัยการทำงานและมีส่วนร่วมในการพักผ่อนหย่อนใจ (Renalds สมิ ธ แอนด์เฮล, 2010) เด็กสร้างสภาพแวดล้อมรวมถึงไม่เพียงสภาพแวดล้อมที่บ้าน แต่เล่นโอกาสที่โรงเรียนและ / หรือการตั้งค่ารับเลี้ยงเด็กและการเข้าถึงอาหารที่มีสุขภาพดี. มันเป็นความจำเป็นที่จะประเมินเด็กสร้างสภาพแวดล้อมในการระบุปัจจัยเสี่ยงสำหรับโรคอ้วนในวัยเด็กและพัฒนาแทรกแซงเฉพาะครอบครัว ปรับปรุงการบริโภคอาหารและการออกกำลังกาย การประเมินผลซึ่งรวมถึงการประเมินปัจจัยสิ่งแวดล้อม macrolevel ผู้ที่มีอิทธิพลต่อการเลือกอาหารที่รวมถึงการพึ่งพาอาหารที่สะดวกและอาหารได้อย่างรวดเร็วขนาดส่วนใหญ่และภูมิทัศน์อาหาร (Sallis & Glanz 2006) ภูมิทัศน์ที่กำหนดอาหารการเข้าถึงและความพร้อมของอาหารที่ดีต่อสุขภาพและกำหนดว่าครอบครัวอาศัยอยู่ในทะเลทรายอาหารที่มีผลในการ จำกัด การเข้าถึงราคาไม่แพงอาหารที่ดีต่อสุขภาพเช่นผลไม้และผักสด. นอกจากนี้หนึ่งในปัจจัยที่ microlevel หลักของการสร้างสภาพแวดล้อมที่บ้าน สภาพแวดล้อมอาหารจะต้องได้รับการประเมินในการระบุปัจจัยที่เอื้อต่อการพัฒนาของโรคอ้วนในวัยเด็ก การประเมินนี้ประกอบด้วยการพิจารณาความพร้อมและการเข้าถึงของผักและผลไม้ในบ้าน, การปฏิบัติที่เด็กกินอาหารของพ่อแม่, การสร้างแบบจำลองบทบาทผู้ปกครองของพฤติกรรมการรับประทานอาหารและการบริโภคอาหารและรูปแบบการอบรมเลี้ยงดูทั่วไป (Galvez, เพิร์ลและเยน, 2010; Rosenkranz & Dzewaltowski 2008). ในการตั้งค่าชุมชนและผ่านการเป็นหุ้นส่วนที่จัดตั้งขึ้นในชุมชนพยาบาลมีโอกาสที่จะวิเคราะห์การสร้างสภาพแวดล้อมของเด็กโดยการกรอกโรงเรียนหรือการประเมินผลการสำรวจบ้านและกระจกหน้ารถของชุมชน พยาบาลแล้วสามารถพัฒนาครอบครัวที่เฉพาะเจาะจงและชุมชนตามการแทรกแซงในการปรับปรุงสุขภาพของเด็กเหล่านี้ เงื่อนไขในชุมชนเด็กจำนวนมากทำหน้าที่เป็นอุปสรรคในการลดความเสี่ยงในการพัฒนาโรคอ้วนจึงให้รากฐานสำหรับการเปลี่ยนแปลงที่อยู่ในรูปแบบของชุมชน (IOM, 2009) IOM แนะนำให้รัฐบาลท้องถิ่นและชุมชนมุ่งเน้นไปที่เป้าหมายต่อไปนี้หก: การปรับปรุงการเข้าถึงและการบริโภคอาหารที่มีสุขภาพดีและราคาไม่แพงลดลงการเข้าถึงและการบริโภคสารอาหารต่ำและอาหารพลังงานสูง, การสร้างความตระหนักถึงความสำคัญของการรับประทานอาหารที่ดีต่อสุขภาพเพื่อ ป้องกันไม่ให้เกิดโรคอ้วนในวัยเด็ก, การส่งเสริมการออกกำลังกายมากขึ้นสำหรับครอบครัว, การลดพฤติกรรมของเด็กที่อยู่ประจำและสร้างความตระหนักถึงความสำคัญของการออกกำลังกายสำหรับเด็ก (IOM, 2009). RNs และ APNs สามารถรวมการประเมินผลการสร้างสภาพแวดล้อมในการประเมินของพวกเขาเป็นอย่างดี เด็กในการตั้งค่าการดูแลรักษาเบื้องต้นและให้ความรู้เกี่ยวกับครอบครัวที่เฉพาะเจาะจงเป็นรายบุคคลการเปลี่ยนแปลงในสภาพแวดล้อมที่การปรับปรุงสุขภาพ ผู้นำทางการพยาบาลคลินิกและพยาบาลสุขภาพชุมชนสามารถพัฒนาและใช้โปรแกรมชุมชนเน้นเป้าหมายเหล่านี้ในขณะที่มุ่งเน้นไปที่การลดของชุมชนอุปสรรคที่เฉพาะเจาะจงในการเปลี่ยนแปลง. สร้างแรงบันดาลใจสัมภาษณ์วรรณกรรมระบุว่าผู้ให้บริการด้านการดูแลสุขภาพได้สัมผัสไม่มีเวลาที่จะให้การเรียนการสอนที่ครอบคลุมเพื่อพ่อแม่ ตามที่กรมอุทยานฯ ที่เด็กพวกเขาใช้จ่ายเป็นจำนวนเงินที่สั้นกว่าครั้งที่ให้คำปรึกษาพ่อแม่ผู้ปกครองของเด็กก่อนวัยเรียนในการลดปัจจัยเสี่ยงต่อการเป็นโรคอ้วนเมื่อเทียบกับพ่อแม่ของเด็กที่มีอายุมากกว่า ข้อ จำกัด ในครั้งนี้เพื่อให้ความรู้แก่ครอบครัวในระหว่างการเยือนอ้างว่าเป็นอุปสรรคที่สำคัญของพยาบาล (Small, เดอร์สัน, Sidora-Arcoleo และ Gance คลีฟแลนด์, 2009) ดังนั้นจึงมีความจำเป็นที่พยาบาลและพนักงานการศึกษาให้แน่ใจว่า RNs APNs และพัฒนากลยุทธ์ที่มีความสำคัญเวลาที่เหมาะสมเพื่อประสิทธิภาพในการสอนครอบครัวเหล่านี้. การศึกษาพยาบาลและพนักงานควรรวมการฝึกอบรมเกี่ยวกับการสร้างแรงบันดาลใจการสัมภาษณ์อย่างมีประสิทธิภาพอำนวยความสะดวกในการเปลี่ยนแปลงในครอบครัวที่มีเด็กที่มีน้ำหนักเกินหรือเป็นโรคอ้วน สร้างแรงบันดาลใจการสัมภาษณ์เป็นกลยุทธ์การสื่อสารที่มีประสิทธิภาพมาใช้ในการตั้งค่าการดูแลหลักเพื่อส่งเสริมให้ผู้ปกครองและ / หรือเด็กที่จะกำหนดเป้าหมายผ่านบัตรประจำตัวของอุปสรรคส่วนบุคคลและวิธีการที่จะเอาชนะอุปสรรคเหล่านี้เพื่อลดความเสี่ยงในการเป็นโรคอ้วน พยาบาลเรียนรู้ที่จะประเมินความพร้อมในปัจจุบันการเรียนรู้และปรับตัวให้เข้าแล้วเซสชั่นการศึกษาเพื่อความก้าวหน้าของการแทรกแซงการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม จะสามารถดำเนินการได้อย่างง่ายดายโดยพยาบาลในการตั้งค่าการดูแลรักษาเบื้องต้นและคลินิกสุขภาพของประชาชนที่ปฏิบัติงานภายใต้ข้อ จำกัด ของเวลาที่ จำกัด (Levensky, Forcehimes, O'Donohue และ Beitz 2007) และเป็นนิติบุคคลที่จัดตั้งขึ้นอย่างรวดเร็วเป็นรูปแบบบ้านทางการแพทย์ ในทางทฤษฎีมันสัมพันธ์กับขั้นตอนของการเปลี่ยนแปลงภายในทีทีเอ็มให้พยาบาลที่มีความรู้เกี่ยวกับขั้นตอนในปัจจุบันของผู้ปกครองของการเปลี่ยนแปลงและนำเสนอโอกาสที่จะอำนวยความสะดวกในการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมโดยการระบุอุปสรรคและวิธีการที่จะเอาชนะอุปสรรคเหล่านั้น (Levensky et al., 2007 ). สร้างแรงบันดาลใจการสัมภาษณ์ที่มีประสิทธิภาพในการที่จะเน้นวิธีการทำงานร่วมกันเพื่อเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมแทนวิธีการกำหนด (ชวาร์ et al., 2007) พยาบาลใช้คำถามปลายเปิดและการสะท้อนเพื่อส่งเสริมให้ผู้ปกครองหรือวัยรุ่นจะแบ่งปันอุปสรรคของพวกเขาระบุว่าการเปลี่ยนแปลงการบริโภคอาหารหรือกิจกรรม เมื่อพวกเขาแสดงให้เห็นถึงความเห็นเชิงบวกต่อการเปลี่ยนแปลงพยาบาลสามารถขยายตัวในการแสดงความคิดเห็นเหล่านั้นและให้การสนับสนุนเพิ่มเติมสำหรับการเปลี่ยนแปลงที่. นอกเหนือจากการฝึกอบรมและกรณีศึกษาการใช้งานของนักแสดงที่ได้มาตรฐานจิตรพ่อแม่เป็นกลยุทธ์การเรียนการสอนที่มีประสิทธิภาพสำหรับการพัฒนาทักษะในการสร้างแรงบันดาลใจการสัมภาษณ์ . พยาบาลพนักงานและ APNs สามารถใช้เป็นรายบุคคลที่มีความสำคัญทางวัฒนธรรมการแทรกแซงและการเรียนการสอนภายในสภาพแวดล้อมที่ปลอดภัย เซสชั่นการซักถามช่วยให้การศึกษาที่จะมีผู้เข้าร่วมเพิ่มเติมซับซ้อนและสะท้อนให้เห็นถึงประสบการณ์และให้คำแนะนำสำหรับการเผชิญหน้าในอนาคต กลยุทธ์การเรียนการสอนนี้ได้อย่างง่ายดายเชื่อมโยงความรู้ในการปฏิบัติ. - ดูเพิ่มเติมได้ที่:



















การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
การสร้างสภาพแวดล้อมของเด็กและความสัมพันธ์กับโรคอ้วนที่จำเป็นในการป้องกันและการจัดการโรคอ้วนในวัยเด็กจากพยาบาล จุดยืน " สร้างสภาพแวดล้อม " เป็นเพียงการกำหนดของมนุษย์สร้างหรือปรับเปลี่ยนสภาพแวดล้อมที่พวกเขาอาศัยอยู่ , ทำงาน , และเข้าร่วมในการแข่งขัน ( renalds สมิธ &เฮล , 2010 )ของเด็กสร้าง สภาพแวดล้อม รวมถึงไม่เพียง แต่สภาพแวดล้อมภายในบ้าน แต่เล่นโอกาส , โรงเรียน , สถานรับเลี้ยงเด็ก และ / หรือ การตั้งค่า และการเข้าถึงอาหารที่ดีต่อสุขภาพ

มันขวางเพื่อประเมินของเด็กสร้างสภาพแวดล้อมเพื่อระบุปัจจัยเสี่ยงของโรคอ้วนในวัยเด็กโดยเฉพาะครอบครัว และพัฒนาปรับปรุงกิจกรรมการบริโภคอาหารและทางกายภาพการประเมินนี้ประกอบด้วยการประเมินสำหรับผู้ macrolevel สิ่งแวดล้อม ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเลือกอาหารรวมทั้งการพึ่งพาอาหารความสะดวกสบายและรวดเร็ว อาหารส่วนใหญ่ขนาด และอาหารแนว ( & glanz ซัลลิส 2549 ) ภูมิทัศน์อาหารกําหนดการเข้าถึงและความพร้อมของอาหารสุขภาพ และกำหนดว่าครอบครัวอาศัยอยู่ในทะเลทรายอาหารส่งผลให้ จำกัด การเข้าถึงมาก อาหารเพื่อสุขภาพเช่นผักและผลไม้สด

นอกจากนี้ หนึ่งในองค์ประกอบหลัก microlevel ของสภาพแวดล้อมที่สร้างขึ้น บ้าน อาหาร สิ่งแวดล้อม จะต้องได้รับการประเมินเพื่อระบุปัจจัยที่เอื้อต่อการพัฒนาของโรคอ้วนในวัยเด็กการประเมินนี้ประกอบด้วยการกำหนดความพร้อมและการเข้าถึงของผักและผลไม้ในบ้าน เด็กให้อาหารการปฏิบัติของพ่อแม่ , การเป็นแบบอย่างของพ่อแม่ของพฤติกรรมการบริโภคอาหารและการบริโภคอาหารและการเลี้ยงดูแบบทั่วไป ( กาเวส , ไข่มุก , &เยน , 2010 ; โรเซนกรานซ์& dzewaltowski , 2008 ) .

ในการตั้งค่าชุมชนและผ่านตั้งขึ้น ความร่วมมือของชุมชนพยาบาล มีโอกาสที่จะวิเคราะห์สภาพแวดล้อมของเด็ก โดยการสร้างโรงเรียนหรือการประเมินบ้านและกระจกสำรวจชุมชน พยาบาลสามารถพัฒนาครอบครัวและชุมชนโดยเฉพาะเพื่อปรับปรุงสุขภาพของเด็กเหล่านี้ เงื่อนไขในชุมชนของหลายๆคน แสดงเป็น อุปสรรคเพื่อลดความเสี่ยงในการพัฒนาโรคอ้วนจึงให้มูลนิธิเพื่อการเปลี่ยนแปลงภายในชุมชนต้นแบบ ( พันธะ , 2009 ) มีพันธะแนะนำว่า รัฐบาลท้องถิ่น และชุมชนที่มุ่งเน้นต่อไปนี้หกเป้าหมาย : เพื่อปรับปรุงการเข้าถึงและการบริโภคอาหารเพื่อสุขภาพและราคาไม่แพง ลดการใช้พลังงานและธาตุอาหารต่ำ และอาหารข้นการเพิ่มความตระหนักในความสำคัญของการรับประทานอาหารเพื่อสุขภาพเพื่อป้องกันโรคอ้วนในเด็ก การส่งเสริมกิจกรรมทางกายมากขึ้นสำหรับครอบครัว ลดพฤติกรรมกลุ่มของเด็กและการเพิ่มความตระหนักในความสำคัญของกิจกรรมพลศึกษาสำหรับเด็ก ( พันธะ , 2009 ) .

rn apns สามารถรวมและการประเมินผลของการสร้างสภาพแวดล้อมในการประเมินตนเองของเด็กในการตั้งค่าการดูแลและให้การศึกษาแก่ครอบครัว โดยเฉพาะการเปลี่ยนแปลงในสภาพแวดล้อมที่เฉพาะเจาะจงเพื่อพัฒนาสุขภาพหัวหน้าพยาบาล และพยาบาลอนามัยชุมชนสามารถพัฒนาและใช้โปรแกรมชุมชนเน้นเป้าหมายเหล่านี้ในขณะที่เน้นการลดอุปสรรคเฉพาะของชุมชนเปลี่ยนแปลง แรงจูงใจสัมภาษณ์



วรรณกรรมระบุว่าผู้ให้บริการดูแลสุขภาพ ประสบการณ์ ไม่มีเวลาให้กว้างขวาง สอนให้พ่อแม่ ตามแนวเด็ก ,พวกเขาใช้จ่ายในปริมาณที่สั้นของเวลาปรึกษาผู้ปกครองของเด็กวัยอนุบาลในการลดปัจจัยเสี่ยงภาวะอ้วนเมื่อเทียบกับพ่อแม่ของเด็กโต นี้จำกัดเวลาให้ครอบครัวในระหว่างการเข้าชมจะถูกอ้างถึงเป็นอุปสรรคสำคัญของพยาบาล ( เล็ก แอนเดอร์สัน sidora arcoleo & gance , คลีฟแลนด์ , 2009 ) ดังนั้นมันเป็นความจำเป็นที่พยาบาลและเจ้าหน้าที่มั่นใจว่า นักการศึกษาและพัฒนาที่เหมาะสม apns rn เวลาสําคัญกลยุทธ์อย่างมีประสิทธิภาพ สอนให้ครอบครัวเหล่านี้

พยาบาลและเจ้าหน้าที่นักการศึกษาควรรวมการสร้างแรงจูงใจสัมภาษณ์ ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ช่วยเปลี่ยนในครอบครัวที่มีน้ำหนักเกินหรือโรคอ้วนเด็กการสัมภาษณ์แบบสร้างแรงจูงใจที่มีประสิทธิภาพกลยุทธ์การสื่อสารที่ใช้ในการตั้งค่าการดูแลเพื่อส่งเสริมให้ผู้ปกครองและ / หรือลูกที่จะตั้งค่าเป้าหมายผ่านการระบุอุปสรรคส่วนบุคคลและวิธีที่จะเอาชนะอุปสรรคเหล่านี้เพื่อลดความเสี่ยงโรคอ้วน พยาบาลเรียนรู้ที่จะประเมินปัจจุบัน ความพร้อมที่จะเรียนรู้แล้วปรับตัวเซสชั่นการศึกษาเพื่อความก้าวหน้าของการแทรกแซงเพื่อการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมมันสามารถใช้งานได้อย่างง่ายดาย โดยพยาบาลในหน่วยปฐมภูมิ และสาธารณสุข คลินิก ที่ฝึก ภายใต้เงื่อนไขเวลาที่จำกัด ( levensky forcehimes o'donohue &บิตส์ , , , , 2007 ) และเป็นส่วนประกอบ พร้อมเข้าไปในโมเดลบ้านทางการแพทย์ ในทางทฤษฎี มันมีความสัมพันธ์กับขั้นตอนของการเปลี่ยนแปลงภายใน ทีทีเอ็ม มีพยาบาลที่มีความรู้ของผู้ปกครองในปัจจุบัน ขั้นตอนของการเปลี่ยนแปลงและนำเสนอเป็นโอกาสในการส่งเสริมการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมโดยการระบุอุปสรรคและวิธีการที่จะเอาชนะอุปสรรคเหล่านั้น ( levensky et al . , 2007 ) .

แรงจูงใจสัมภาษณ์ที่มีประสิทธิภาพที่จะเน้นแนวทางความร่วมมือเพื่อการปรับเปลี่ยนพฤติกรรม แทนที่จะเป็นคําสอน ( Schwartz et al . , 2007 )พยาบาลใช้ปลายเปิดถามและสะท้อนให้ผู้ปกครองหรือวัยรุ่นเพื่อแบ่งปันการระบุอุปสรรคในการเปลี่ยนแปลงอาหารหรือกิจกรรม เมื่อพวกเขาแสดงความเห็นในเชิงบวกต่อการเปลี่ยนแปลง พยาบาลสามารถขยายเกี่ยวกับความคิดเห็นเหล่านั้น และให้การสนับสนุนเพิ่มเติมสำหรับการเปลี่ยนแปลง

นอกจากการฝึกอบรมและกรณีศึกษาการใช้มาตรฐานนักแสดงจิตรพ่อแม่เป็นกลยุทธ์การสอนที่มีประสิทธิภาพในการพัฒนาทักษะในการสัมภาษณ์แบบสร้างแรงจูงใจ . พยาบาลประจำการ และ apns สามารถใช้รายบุคคล ที่มีการแทรกแซง และการสอนภาษาในสภาพแวดล้อมที่ปลอดภัยการสอบสวนเซสชันช่วยให้นักการศึกษามีผู้เข้าร่วมเพิ่มเติมซับซ้อนและสะท้อนให้เห็นถึงประสบการณ์และข้อเสนอแนะสำหรับการแข่งขันในอนาคต กลยุทธ์การสอนพร้อมการเชื่อมโยงความรู้ไปสู่การปฏิบัติ

- ดูเพิ่มเติมที่ : http://www.nursingcenter.com/lnc/cearticle ? การ& journal_id = = 00005721-201211000-00008 54021 & issue_id = 1439189 # sthash.hkfpborj.dpuf
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: