In my country, bread is an importan

In my country, bread is an important part of our everyday food. When we sit down for a meal, there is always bread on the table. For breakfast, we have bread with butter or cheese. Some people have jam or olives. For lunch, we have bread with a small piece of meat or vegetable or cheese. For example, the luch of a worker may be a loatb of bread with some yogurt. Again at dinner, we eat bread with whatever food there is on the table. When there is rice, we have bread, too. We think that if there is no bread, there is no food.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในประเทศ ขนมปังเป็นส่วนสำคัญของอาหารทุกวัน เมื่อเรานั่งลงอาหาร มีขนมปังบนโต๊ะเสมอ อาหารเช้า เรามีขนมปังกับเนยหรือชีส บางคนมีแยมหรือมะกอก อาหารกลางวัน เรามีขนมปังกับชิ้นส่วนเล็ก ๆ ของเนื้อสัตว์ หรือผัก หรือชีส ตัวอย่าง luch ของผู้ปฏิบัติงานอาจจะ loatb ขนมปังกับโยเกิร์ตบาง อีกครั้งในมื้อเย็น เรากินขนมปังกับอาหารใดไม่มีในตาราง เมื่อมีข้าว เรามีขนมปัง เกินไป เราคิดว่า ถ้ามีขนมปังไม่ มีอาหารไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในประเทศของฉันขนมปังเป็นส่วนสำคัญของอาหารประจำวันของเรา เมื่อเรานั่งลงสำหรับการรับประทานอาหารที่มีเสมอขนมปังบนโต๊ะ สำหรับอาหารเช้าเรามีขนมปังกับเนยหรือชีส บางคนมีการจราจรติดขัดหรือมะกอก สำหรับมื้อกลางวันเรามีขนมปังที่มีชิ้นส่วนเล็ก ๆ ของเนื้อสัตว์หรือผักหรือชีส ตัวอย่างเช่นกลางวันของคนงานอาจจะเป็น loatb ขนมปังด้วยโยเกิร์ตบาง อีกครั้งที่งานเลี้ยงอาหารค่ำที่เรากินขนมปังกับสิ่งที่อาหารที่มีอยู่ในตาราง เมื่อมีข้าวเรามีขนมปังเกินไป เราคิดว่าถ้ามีขนมปังไม่มีอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในประเทศของฉัน ขนมปังเป็นส่วนสําคัญของอาหารในชีวิตประจำวันของเรา เมื่อเรานั่งลงเพื่อรับประทานอาหาร มีเสมอขนมปังบนโต๊ะ สำหรับอาหารเช้า เราก็มีขนมปังกับเนยหรือชีส บางคนมีแยมหรือมะกอก สำหรับมื้อกลางวัน เราได้ขนมปังเป็นชิ้นเล็กๆ เนื้อ หรือ ผัก หรือชีส ตัวอย่างเช่น ข้าวกล่องของคนงานอาจจะ loatb ขนมปังกับนมเปรี้ยว อีกครั้งที่เย็นเรากินขนมปังกับสิ่งที่มันเป็นอาหารบนโต๊ะ เมื่อมีข้าว มีขนมปังด้วย เราคิดว่า ถ้าไม่มีอาหาร ไม่มีอาหาร