Objective: The purpose of this stud

Objective: The purpose of this study is to assess the sleep behaviors, sleep problems and frequency, and relationship with psychiatric comorbidities in ADHD Combined type and to evaluate the effect of sleep problems on quality of life. Method: Forty-six boys, aged 7 to 13 years, with ADHD-combined type and 31 healthy boys were included. ADHD children were never treated for sleep or psychiatric disorders. Intelligence quotient (IQ) test scores were minimum 80, body mass index were normal and did not have medical disorders. Parents completed Children's Sleep Habits Questionnaire, Conners' Parent Rating Scale and The Pediatric Quality of Life Inventory (PedsQL) and participants were asked about sleep behaviors and were administered PedsQL and Schedule for Affective Disorders and Schizophrenia.Results: The frequency of sleep problems in ADHD is 84.8%, higher than the control group (p = .002). Evaluating PedsQL scores, the quality of life is worse in physical, psychosocial health, and total life quality (p < .05). ADHD group with sleep problems have more night wakings than control group with sleep problems (p = .02). The comorbidity do not increase sleep problems. The frequency of parasomnias is increased in group with learning disorders (p = .05).Conclusion: The results of this study, which controls for a number of possible confounders found in previous examinations of ADHD and sleep, support the results of a number of other studies that have found an increased overall prevalence of parent-reported sleep disturbances in children with ADHD compared with healthy control participants. As the ADHD group have more night wakings than the control group through the night, it is thought that night wakings that cause a partitioned sleep may be important signs seen in ADHD. That could be suggested by two hypotheses. First one is that, daytime sleepiness is more common in ADHD and those children present excessive hyperactivity during the day to stay awake and the second one is the improvement of ADHD signs when the drugs for sleepiness are used. Usage of standardized and valid diagnostic criteria, exclusion of adolescence, gender, socioeconomic level, primary sleep problems, medical disorders and low IQ level, making allowances for effect of comorbidities and having compared with the control group are the important methodological features of this study. The most important limitation of this study is small sample size that makes the findings less generalizable to other groups of children with ADHD, and another one is not having used objective measurements together with subjective measurements. In conclusion, these results underscore the importance of screening all children who have a symptom constellation suggestive of ADHD for sleep problems that may either play a causative role or exacerbate the clinical appearance of ADHD in a given child. Correct evaluation and treatment of sleep problems increase the life quality of family and child and also decrease the severity of ADHD symptoms.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์: วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการประเมินพฤติกรรมการนอนหลับที่มีปัญหาการนอนหลับและความถี่และความสัมพันธ์กับการป่วยทางจิตเวชชนิดรวมสมาธิสั้นและการประเมินผลกระทบของปัญหาการนอนหลับต่อคุณภาพชีวิต วิธีการ: ชายสี่สิบหกอายุ 7-13 ปีที่มีสมาธิสั้นประเภท-รวมและ 31 ชายที่มีสุขภาพดีถูกรวม เด็กสมาธิสั้นไม่เคยได้รับการรักษาสำหรับการนอนหลับหรือความผิดปกติท​​างจิตเวช เชาวน์ปัญญา (IQ) คะแนนการทดสอบเป็นขั้นต่ำ 80, ดัชนีมวลกายได้ตามปกติและไม่ได้มีความผิดปกติท​​างการแพทย์ ผู้ปกครองเสร็จนิสัยการนอนหลับของเด็กแบบสอบถามคอนเนอร์ 'มาตราส่วนการจัดอันดับของผู้ปกครองและเด็กที่มีคุณภาพของสินค้าคงคลังชีวิต (PedsQL) และผู้เข้าร่วมถูกถามเกี่ยวกับพฤติกรรมการนอนหลับและเป็นยา PedsQL และกำหนดความผิดปกติท​​ี่ส่งผลต่อและ Schizophrenia.Results: ความถี่ของปัญหาการนอนหลับอยู่ในสมาธิสั้น เป็น 84.8% สูงกว่ากลุ่มควบคุม (p = 0.002) การประเมินคะแนน PedsQL คุณภาพชีวิตจะเลวร้ายยิ่งในทางกายภาพสุขภาพจิตสังคมและคุณภาพชีวิตโดยรวม (p <0.05) กลุ่มสมาธิสั้นที่มีปัญหาการนอนหลับมีคืน wakings มากขึ้นกว่ากลุ่มควบคุมที่มีปัญหาการนอนหลับ (p = 0.02) comorbidity ไม่ได้เพิ่มปัญหาการนอนหลับ ความถี่ของ Parasomnias จะเพิ่มขึ้นในกลุ่มที่มีความผิดปกติของการเรียนรู้ (p = 0.05) .Conclusion: ผลการศึกษาครั้งนี้ซึ่งควบคุมสำหรับจำนวนของตัวแปรที่เป็นไปได้ในการสอบพบก่อนหน้าของสมาธิสั้นและการนอนหลับสนับสนุนผลการจำนวนหนึ่ง การศึกษาอื่น ๆ ที่ได้พบความชุกเพิ่มขึ้นของการรบกวนการนอนหลับของผู้ปกครองรายงานในเด็กที่มีสมาธิสั้นเมื่อเทียบกับผู้เข้าร่วมการควบคุมที่ดีต่อสุขภาพ ขณะที่กลุ่มสมาธิสั้นมีมากขึ้น wakings คืนกว่ากลุ่มควบคุมทั้งคืนมันเป็นความคิดในคืนนั้น wakings ที่ก่อให้เกิดการนอนหลับแบ่งพาร์ติชันอาจจะเป็นสัญญาณที่สำคัญที่เห็นในสมาธิสั้น ที่อาจได้รับการแนะนำโดยสองสมมติฐาน คนแรกคือว่าง่วงนอนตอนกลางวันพบมากในผู้ป่วยสมาธิสั้นและเด็กเหล่านี้นำเสนอสมาธิสั้นมากเกินไปในระหว่างวันที่จะเข้าพักตื่นตัวและหนึ่งที่สองคือการปรับปรุงสัญญาณสมาธิสั้นเมื่อยาง่วงนอนที่มีการใช้ การใช้เก​​ณฑ์การวินิจฉัยที่ได้มาตรฐานและถูกต้องยกเว้นของวัยรุ่นเพศระดับทางสังคมและเศรษฐกิจหลักของปัญหาการนอนหลับผิดปกติท​​างการแพทย์และระดับไอคิวต่ำทำให้ค่าเผื่อผลของการป่วยและมีเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุมเป็นคุณสมบัติที่สำคัญของระเบียบวิธีการศึกษาครั้งนี้ ข้อ จำกัด ที่สำคัญที่สุดของการศึกษาครั้งนี้คือขนาดตัวอย่างเล็ก ๆ ที่ทำให้ผลการวิจัยน้อย generalizable กลุ่มอื่น ๆ ของเด็กที่มีสมาธิสั้นและอีกคนหนึ่งที่ไม่ได้มีการใช้การวัดวัตถุประสงค์ร่วมกับวัดอัตนัย สรุปได้ว่าผลลัพธ์เหล่านี้เน้นย้ำถึงความสำคัญของการตรวจคัดกรองเด็กทุกคนที่มีอาการกลุ่มดาวนัยของสมาธิสั้นสำหรับปัญหาการนอนหลับที่ทั้งอาจมีบทบาทสำคัญที่ก่อให้เกิดหรือทำให้รุนแรงลักษณะทางคลินิกของโรคสมาธิสั้นในเด็กที่กำหนด การประเมินผลที่ถูกต้องและการรักษาปัญหาการนอนหลับเพิ่มคุณภาพชีวิตของครอบครัวและเด็กและยังลดความรุนแรงของอาการสมาธิสั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์ : วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้เพื่อประเมินพฤติกรรมการนอน นอน ปัญหา และ ความถี่ และความสัมพันธ์กับจิตเวชโรคร่วมในสมาธิสั้นประเภทรวมและเพื่อประเมินผลกระทบของปัญหาการนอนในคุณภาพของชีวิต วิธีการ : สี่สิบหกเด็กอายุ 7 ถึง 13 ปี กับอาการสมาธิสั้นรวมประเภทและ 31 สุขภาพเด็กด้วยเด็กสมาธิสั้น ไม่เคยปฏิบัติ สำหรับนอนหรือโรคทางจิตเวช . ไอคิวคะแนนทดสอบขั้นต่ำ 80 , ดัชนีมวลของร่างกายเป็นปกติ และไม่มีโรคทางการแพทย์ พ่อแม่เสร็จเด็กนิสัยการนอน ได้แก่คอนเนอร์ส ' แม่และเด็กระดับคุณภาพของสินค้าคงคลังของชีวิต ( pedsql ) และผู้ถูกถามเกี่ยวกับพฤติกรรมการนอนและศึกษา pedsql และตารางสำหรับชนิดอารมณ์แปรปรวนและจิตเภท ผลลัพธ์ : ความถี่ของปัญหาการนอนในอาการสมาธิสั้นมีเพียง 1% สูงกว่ากลุ่มควบคุม ( p = . 002 ) ประเมินคะแนน pedsql คุณภาพชีวิตแย่ในทางกายภาพด้านสุขภาพและคุณภาพชีวิตโดยรวม ( P < . 05 ) สมาธิสั้น กลุ่มที่มีปัญหานอนได้ wakings คืนมากกว่า กลุ่มควบคุมมีปัญหาการนอน ( p = . 002 ) โดยกฤษณาไม่เพิ่มปัญหานอน ความถี่ของ parasomnias เพิ่มขึ้นในกลุ่มที่มีความผิดปกติของการเรียนรู้ ( p = . 05 ) สรุป : ผลการศึกษาซึ่งการควบคุมสำหรับจำนวนของการทำผิดกฎหมายที่สุดที่พบในก่อนหน้านี้สอบของอาการสมาธิสั้นและนอน สนับสนุนผลลัพธ์ของการศึกษาอื่น ๆพบว่ามีความชุกเพิ่มขึ้นโดยรวมของผู้ปกครองรายงานว่าเด็กที่มีสมาธิสั้น นอนสงบเมื่อเทียบกับผู้เข้าร่วมการควบคุมสุขภาพ ขณะที่กลุ่มสมาธิสั้นมี wakings คืนมากกว่ากลุ่มควบคุมตลอดทั้งคืนมันเป็นความคิดที่คืน wakings ทำให้พาร์ติชันนอนอาจจะสำคัญสัญญาณที่เห็นในอาการสมาธิสั้น ที่สามารถแนะนำโดยสองสมมติฐาน แรกหนึ่งคือ ง่วงนอนกลางวันจะพบมากในเด็ก hyperactivity และสมาธิสั้น ปัจจุบันผู้ที่มากเกินไปในระหว่างวันต้องตื่น และสองคือการปรับปรุงอาการสมาธิสั้นป้ายเมื่อยาให้พร้อมใช้การใช้มาตรฐานและใช้เกณฑ์วินิจฉัย ยกเว้นของวัยรุ่น เพศ ระดับเศรษฐกิจและสังคม , ปัญหานอนหลัก ความผิดปกติทางการแพทย์และระดับไอคิวต่ำ ทำให้ค่าเผื่อผลของโรคร่วมและมีการเปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุมอยู่ในคุณสมบัติที่สำคัญของการศึกษานี้ข้อจำกัดที่สำคัญที่สุดของการศึกษาคือ ขนาดตัวอย่างเล็ก ๆที่ทำให้ผล generalizable น้อยกว่ากลุ่มอื่น ๆ ของเด็กที่มีอาการสมาธิสั้น และอีกหนึ่ง คือไม่ใช้วัดวัตถุประสงค์ร่วมกัน ด้วยการวัดอัตวิสัย สรุปผลลัพธ์เหล่านี้เน้นความสำคัญของเด็กที่มีอาการของสมาธิสั้น กลุ่มดาวคล้ายนอนหลับปัญหาที่อาจเล่นบทบาทนั้นๆหรือ exacerbate คลินิกลักษณะของสมาธิสั้นในเด็กที่ได้รับการคัดกรอง . การประเมินผลที่ถูกต้องและการรักษาปัญหาการนอนเพิ่มคุณภาพชีวิตของครอบครัวและเด็ก และยังลดความรุนแรงของอาการของโรค .