ย้อนไปเมื่อ 26 ปีที่แล้ว เมื่อวันที

ย้อนไปเมื่อ 26 ปีที่แล้ว เมื่อวันที่ 28 มีนาคม พ.ศ.2529 มีเด็กหญิงหน้าตาจิ้มลิ้มนามว่า สเตฟานี่ โจแอนน์ แองเจลินา เจอร์มาน็อตตา ได้เกิดมาลืมตาดูโลก ในครอบครัวของนักลงทุนทางอินเทอร์เน็ตชาวอเมริกันเชื้อสายอิตาเลียน ที่อาศัยอยู่ในมหานครนิวยอร์ก จากนั้น เด็กหญิงคนนี้ได้เติบโตขึ้นมาโดยถูกปลูกฝังความสามารถด้านการเล่นเปียโนมาตั้งแต่อายุได้ 4 ขวบ เธอเป็นคนมีอิสระทางความคิด มีความคิดที่แหวกแนวไม่เหมือนใคร จนทำให้ใครหลาย ๆ คนมองว่าเธอเป็นคนแปลก ก้าวร้าว และบ้าระห่ำมาก แต่เพื่อนร่วมห้องของเธอก็ยังยืนยันว่าเธอเป็นนักเรียนที่ดี

สเตฟานี่เริ่มฉายแววการเป็นศิลปินตั้งแต่อายุ 13 ปี ตอนนั้นเธอได้เขียนเพลงบรรเลงเปียโนด้วยตัวเองเพลงแรก และแสดงต่อหน้าฝูงชนเมื่ออายุได้ 14 ปี จากนั้นไม่นานนัก เธอก็มีความหลงใหลในด้านละครเวที และมีโอกาสได้เล่นละครเวทีของโรงเรียนอยู่สองเรื่อง รวมทั้งยังได้รับบทเล็ก ๆ ในซีรีย์เรื่อง The Sopranos อีกด้วย

จากนั้นเมื่อเธออายุได้ 17 ปี เธอก็เข้าเรียนในโรงเรียนศิลปะทิสช์แห่งมหาวิทยาลัยนิวยอร์ก โดยพักอยู่ในหอพักของมหาวิทยาลัย ระหว่างนั้นเธอก็ได้เรียนวิชาดนตรีและการเขียนเพลงที่ตัวเองชื่นชอบ โดยพัฒนาทักษะจากการเขียนร้อยแก้วในประเด็นวิเคราะห์วิจารณ์ศิลปะ ศาสนา และสังคม แต่หลังจากเรียนที่นี่ยังไม่ทันจะพ้นปี เธอก็รู้สึกว่าเธอมีความคิดสร้างสรรค์มากกว่าคนอื่น และไม่อยากจะเรียนในโรงเรียนอีกต่อไป จึงออกไปแสวงหาช่องทางในการทำงานในวงการดนตรี โดยทำงานในคลับเมื่ออายุได้ 18 ปี

หลังจากออกจากทำงานในคลับมาได้เพียง 1 ปี เธอก็ได้เข้าร่วมบันทึกเสียงกับนักร้องฮิปฮอปเพื่อประกอบหนังสือเสียงสำหรับเด็ก จากนั้นไม่นานนักก็ตั้งวงดนตรีชื่อ สเตฟานี่ เจอร์มาน็อตตา หรือ SGBand ร่วมกับเพื่อนในนิวยอร์ก และไม่นานนักวงดนตรีของเธอก็มีแฟนคลับกลุ่มเล็ก ๆ ก่อนที่งานเพลงจะไปเข้าตาโปรดิวเซอร์อย่างโจน วูลพิซ เข้า เธอจึงได้รับการติดต่อให้มาทำงานเพลงและนับเป็นก้าวแรกของเธอในวงการบันเทิงนับตั้งแต่นั้น

ไม่นานนัก ความสามารถในการแต่งเพลงอันเป็นเอกลักษณ์ของเธอก็ไปเข้าตาโปรดิวเซอร์ ร็อบ ฟูซารี ซึ่งกำลังมองหานักร้องหญิงมาร้องนำในวงดนตรีวงใหม่ เธอจึงได้มีโอกาสมาทำงานเพลงร่วมกับร็อบ ขณะที่ร็อบเองนั้นก็สังเกตว่า เสียงของสเตฟานี่นั้นคล้ายกับเสียงของ เฟรดดี้ เมอร์คูรี นักร้องนำวงควีนผู้ล่วงลับ เขาจึงเริ่มทักทายกับสเตฟานี่ด้วยการร้องเพลง Radio Ga Ga แทนการเซย์เฮลโหลกับเธอทุกครั้ง และนี่คือที่มาของชื่อในวงการ "เลดี้ กาก้า" ซึ่งเธอเองก็ชอบชื่อนี้มาก จนเอ่ยปากว่า "โอเค ต่อไปนี้ไม่ต้องเรียกฉันว่าสเตฟานี่อีกแล้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ย้อนไปเมื่อ 26 ปีที่แล้วเมื่อวันที่ 28 มีนาคม พ.ศ.2529 มีเด็กหญิงหน้าตาจิ้มลิ้มนามว่าสเตฟานี่โจแอนน์แองเจลินาเจอร์มาน็อตตาได้เกิดมาลืมตาดูโลกในครอบครัวของนักลงทุนทางอินเทอร์เน็ตชาวอเมริกันเชื้อสายอิตาเลียนที่อาศัยอยู่ในมหานครนิวยอร์กจากนั้นเด็กหญิงคนนี้ได้เติบโตขึ้นมาโดยถูกปลูกฝังความสามารถด้านการเล่นเปียโนมาตั้งแต่อายุได้ 4 ขวบเธอเป็นคนมีอิสระทางความคิดมีความคิดที่แหวกแนวไม่เหมือนใครจนทำให้ใครหลายๆ คนมองว่าเธอเป็นคนแปลกก้าวร้าวและบ้าระห่ำมากแต่เพื่อนร่วมห้องของเธอก็ยังยืนยันว่าเธอเป็นนักเรียนที่ดี สเตฟานี่เริ่มฉายแววการเป็นศิลปินตั้งแต่อายุ 13 ปีตอนนั้นเธอได้เขียนเพลงบรรเลงเปียโนด้วยตัวเองเพลงแรกและแสดงต่อหน้าฝูงชนเมื่ออายุได้ 14 ปีจากนั้นไม่นานนักเธอก็มีความหลงใหลในด้านละครเวทีและมีโอกาสได้เล่นละครเวทีของโรงเรียนอยู่สองเรื่องรวมทั้งยังได้รับบทเล็กๆ ในซีรีย์เรื่อง Sopranos อีกด้วย จากนั้นเมื่อเธออายุได้ 17 ปีเธอก็เข้าเรียนในโรงเรียนศิลปะทิสช์แห่งมหาวิทยาลัยนิวยอร์กโดยพักอยู่ในหอพักของมหาวิทยาลัยระหว่างนั้นเธอก็ได้เรียนวิชาดนตรีและการเขียนเพลงที่ตัวเองชื่นชอบโดยพัฒนาทักษะจากการเขียนร้อยแก้วในประเด็นวิเคราะห์วิจารณ์ศิลปะศาสนาและสังคมแต่หลังจากเรียนที่นี่ยังไม่ทันจะพ้นปีเธอก็รู้สึกว่าเธอมีความคิดสร้างสรรค์มากกว่าคนอื่นและไม่อยากจะเรียนในโรงเรียนอีกต่อไปจึงออกไปแสวงหาช่องทางในการทำงานในวงการดนตรีโดยทำงานในคลับเมื่ออายุได้ 18 ปี หลังจากออกจากทำงานในคลับมาได้เพียง 1 ปีเธอก็ได้เข้าร่วมบันทึกเสียงกับนักร้องฮิปฮอปเพื่อประกอบหนังสือเสียงสำหรับเด็กจากนั้นไม่นานนักก็ตั้งวงดนตรีชื่อสเตฟานี่เจอร์มาน็อตตาหรือ SGBand ร่วมกับเพื่อนในนิวยอร์กและไม่นานนักวงดนตรีของเธอก็มีแฟนคลับกลุ่มเล็กๆ ก่อนที่งานเพลงจะไปเข้าตาโปรดิวเซอร์อย่างโจนวูลพิซเข้าเธอจึงได้รับการติดต่อให้มาทำงานเพลงและนับเป็นก้าวแรกของเธอในวงการบันเทิงนับตั้งแต่นั้น ไม่นานนักความสามารถในการแต่งเพลงอันเป็นเอกลักษณ์ของเธอก็ไปเข้าตาโปรดิวเซอร์ร็อบฟูซารีซึ่งกำลังมองหานักร้องหญิงมาร้องนำในวงดนตรีวงใหม่เธอจึงได้มีโอกาสมาทำงานเพลงร่วมกับร็อบขณะที่ร็อบเองนั้นก็สังเกตว่าเสียงของสเตฟานี่นั้นคล้ายกับเสียงของเฟรดดี้เมอร์คูรีนักร้องนำวงควีนผู้ล่วงลับเขาจึงเริ่มทักทายกับสเตฟานี่ด้วยการร้องเพลง Ga Ga วิทยุแทนการเซย์เฮลโหลกับเธอทุกครั้งและนี่คือที่มาของชื่อในวงการ "เลดี้กาก้า" ซึ่งเธอเองก็ชอบชื่อนี้มากจนเอ่ยปากว่า "โอเคต่อไปนี้ไม่ต้องเรียกฉันว่าสเตฟานี่อีกแล้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ย้อนไปเมื่อ 26 ปีที่แล้วเมื่อวันที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2529 มีเด็กหญิงหน้าตาจิ้มลิ้มนามว่าสเตฟานี่โจแอนน์แองเจลินาเจอร์มาน็อตตาได้เกิดมาลืมตาดูโลก ที่อาศัยอยู่ในมหานครนิวยอร์กจากนั้น 4 ขวบเธอเป็นคนมีอิสระทางความคิดมีความคิดที่แหวกแนวไม่เหมือนใครจนทำให้ใครหลาย ๆ คนมองว่าเธอเป็นคนแปลกก้าวร้าวและบ้าระห่ำมาก 13 ปี และแสดงต่อหน้าฝูงชนเมื่ออายุได้ 14 ปีจากนั้นไม่นานนักเธอก็มีความหลงใหลในด้านละครเวที รวมทั้งยังได้รับบทเล็ก ๆ ในซีรีย์เรื่องนักร้องเสียงโซปราโนด้วยอีกจากเนชั่นั้นเมื่อเธออายุได้17 ปี โดยพักอยู่ในหอพักของมหาวิทยาลัย ศาสนาและสังคม โดยทำงานในคลับเมื่ออายุได้ 18 1 ปี จากนั้นไม่นานนักก็ตั้งวงดนตรีชื่อสเตฟานี่เจอร์มาน็อตตาหรือ SGBand ร่วมกับเพื่อนในนิวยอร์ก ๆ วูลพิซเข้า ร็อบฟูซารี ขณะที่ร็อบเองนั้นก็สังเกตว่า เฟรดดี้เมอร์คูรีนักร้องนำวงควีนผู้ล่วงลับ วิทยุ Ga Ga แทนการเซย์เฮลโหลกับเธอทุกครั้งและนี่คือที่มาของชื่อในวงการ "เลดี้กาก้า" ซึ่งเธอเองก็ชอบชื่อนี้มากจนเอ่ยปากว่า "โอเค

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ย้อนไปเมื่อ 26 ปีที่แล้ว 28 เมื่อวันที่มีนาคมพ . ศ .2529 มีเด็กหญิงหน้าตาจิ้มลิ้มนามว่าสเตฟานี่โจแอนน์แองเจลินาเจอร์มาน็อตตาได้เกิดมาลืมตาดูโลกในครอบครัวของนักลงทุนทางอินเทอร์เน็ตชาวอเมริกันเชื้อสายอิตาเลียนที่อาศัยอยู่ในมหานครนิวยอร์กจากนั้น4 ขวบเธอเป็นคนมีอิสระทางความคิดมีความคิดที่แหวกแนวไม่เหมือนใครจนทำให้ใครหลายจะคนมองว่าเธอเป็นคนแปลกก้าวร้าวและบ้าระห่ำมากแต่เพื่อนร่วมห้องของเธอก็ยังยืนยันว่าเธอเป็นนักเรียนที่ดี

สเตฟานี่เริ่มฉายแววการเป็นศิลปินตั้งแต่อายุ 13 . ตอนนั้นเธอได้เขียนเพลงบรรเลงเปียโนด้วยตัวเองเพลงแรกและแสดงต่อหน้าฝูงชนเมื่ออายุได้จากนั้นไม่นานนักเธอก็มีความหลงใหลในด้านละครเวที 14 .รวมทั้งยังได้รับบทเล็กจะในซีรีย์เรื่องส่วนโซปราโน่อีกด้วย

จากนั้นเมื่อเธออายุได้ 17 เธอก็เข้าเรียนในโรงเรียนศิลปะทิสช์แห่งมหาวิทยาลัยนิวยอร์กโดยพักอยู่ในหอพักของมหาวิทยาลัยระหว่างนั้นเธอก็ได้เรียนวิชาดนตรีและการเขียนเพลงที่ตัวเองชื่นชอบ .ศาสนาและสังคมแต่หลังจากเรียนที่นี่ยังไม่ทันจะพ้นปีเธอก็รู้สึกว่าเธอมีความคิดสร้างสรรค์มากกว่าคนอื่นและไม่อยากจะเรียนในโรงเรียนอีกต่อไปจึงออกไปแสวงหาช่องทางในการทำงานในวงการดนตรี18 .