What’s the secret to convincing the world to back a movement? Figure out how it could impact the global bottom line.
Economic reasoning is part of what propelled the modern women’s empowerment movement. And now, it’s informing an emerging argument for LGBT inclusion: Unequal treatment of LGBT people, as it turns out, can cause economic harm, leading to lower economic output for individuals, businesses, and even countries. And on the flip side, inclusive policies can boost a country’s GDP.
This argument is taking shape as treatment for LGBT people is deteriorating or stagnating in many places around the world. In Egypt last month, eight men were sentenced to three years in jail after showing up in a video of what looked like a “gay marriage” to Egyptian officials.
Over the last year or so, countries as diverse as Russia, Uganda, Nigeria, and Brunei have implemented new laws that increase penalties for homosexuality or for supporting rights for lesbian, gay, bisexual, and transgender (LGBT) people. Anti-LGBT arrests, discrimination, harassment, and violence are pervasive—cropping up in schools, workplaces, health-care facilities, and within families.
So how does this translate into economic loss? The link between discrimination and the economy can be direct. Those eight men sitting in an Egyptian jail, for example, will not be contributing to the economy for three years and instead create an avoidable cost for the government. Their skills and knowledge might be less valuable when they get out, and if future employers are likely to discriminate against people assumed to be gay, their options might be limited to work in less productive jobs. In other cases, links are indirect, though still strong: Injuries from physical violence or the mental-health effects of stigma will mean poorer health for LGBT workers, in turn reducing their productivity at work.
More broadly, disadvantaged workers can be bad for business. Absenteeism, low productivity, inadequate training, and high turnover make for higher labor costs and lower profits.
Multinational companies know they’ll have trouble convincing an openly gay executive to accept a transfer to a country that is LGBT intolerant. Tour operators steer LGBT tourists away from hotels and attractions in unfriendly countries.
The numbers back up these contentions. Even though the LGBT community is a relatively small percentage of any country’s population, the economic costs from unequal treatment can add up quickly. A recent World Bank case study of the cost of stigma and LGBT exclusion in India shows how the losses could be calculated. Similar studies of gender inequality and other forms of discrimination have shown the billions of dollars lost by national economies from discrimination.
Unfortunately, data on LGBT people in India are not available to estimate the effects as precisely in that study. But my own back-of-the-envelope calculation using what we do know about the costs of discrimination and big health disparities for LGBT Indians gives us a good idea of how large the effect could be. Even with conservative assumptions that make costs low, the estimated losses to the Indian economy range from 0.1 percent to 1.4 percent of national output, a meaningful loss that no country—rich or poor—would want to bear. The bottom line: India could be throwing away more than $26 billion a year by stigmatizing LGBT people.
Luckily, there’s a way to recoup those costs: A study that I co-authored, just released by USAID and the Williams Institute at UCLA, finds that countries that treat LGBT people equally also have better-performing economies. In our study of 39 countries, we compared a measure of rights granted by each nation related to homosexuality—decriminalization, nondiscrimination laws, and family rights—to GDP per capita and other measures of economic performance.
The positive link between rights and development is clear: Countries that come closer to full equality for LGBT people have higher levels of GDP per capita over the 22 years we studied.
Even after we take into account other differences across countries that matter for GDP growth, like capital stock and international trade, we still find a strong positive effect of gay rights. Each additional right is associated with a $320 increase in per capita GDP, or about 3 percent of the average output produced by an economy. A better environment for LGBT individuals can be an attractive bargaining chip for countries seeking multi-national investments or even more tourists. On a recent trip to Peru, I talked with people in businesses, universities, and government ministries who expressed concern that because their country lags behind many other South American countries on LGBT rights, they fear they could be less competitive globally. They are right to be worried. A conservative climate that keeps LGBT people in the closet and policymakers from recognizing the human rights of LGBT people will hold their economy back from its full potential.
Of course, passing a nondiscrimination law may not lead to an immediate boost in economic output (although less discrimination should eventually lead to more output). Another explanation for our findings is that countries may become more concerned about minority rights as the country gets richer and less worried about economic subsistence. The 39 growing countries we studied averaged one right for LGBT people in 1990, but the average was more than three rights by 2011.
Still, considering the economic perspective on human rights is valuable because it challenges us to think about these issues in a different way—to think about how much we all lose when any group is denied full and equal participation in society. Discrimination and violence against LGBT people who could contribute more to a country’s economy have put many of the world’s economies in a kind of permanent recession. The road to recovery is clear.
อะไรคือความลับที่จะโน้มน้าวให้โลกกลับมาเคลื่อนไหว ? คิดออกว่ามันอาจส่งผลกระทบต่อเส้นด้านล่าง ) .
เหตุผลทางเศรษฐกิจเป็นส่วนหนึ่งของพลังขับเคลื่อนการเคลื่อนไหวที่ทันสมัยของผู้หญิง แล้วตอนนี้ก็แจ้งที่เกิดขึ้นใหม่อาร์กิวเมนต์สำหรับ LGBT รวม : การรักษาไม่เท่ากันของ LGBT คน ปรากฎว่าสามารถก่อให้เกิดความเสียหายทางเศรษฐกิจ นำไปสู่การลดผลผลิตทางเศรษฐกิจสำหรับบุคคลธุรกิจ , และแม้กระทั่งประเทศ และในด้านพลิก , นโยบายรวมสามารถเพิ่ม GDP ของประเทศ .
อาร์กิวเมนต์นี้สละรูปร่างเช่นการรักษาคนมันเสื่อมหรือซบเซาในสถานที่หลายแห่งทั่วโลก ในอียิปต์เมื่อเดือนแปดคนถูกพิพากษาถึงสามปีในคุกหลังจากที่แสดงขึ้นในวิดีโอของสิ่งที่ดูคล้าย " การแต่งงาน " เกย์
เจ้าหน้าที่อียิปต์Over the last year or so, countries as diverse as Russia, Uganda, Nigeria, and Brunei have implemented new laws that increase penalties for homosexuality or for supporting rights for lesbian, gay, bisexual, and transgender (LGBT) people. Anti-LGBT arrests, discrimination, harassment, and violence are pervasive—cropping up in schools, workplaces, health-care facilities, and within families.
ดังนั้นวิธีนี้แปลในการสูญเสียทางเศรษฐกิจ ? การเชื่อมโยงระหว่างการเลือกปฏิบัติและเศรษฐกิจได้โดยตรง ทั้งแปดคนนั่งอยู่ในคุก อียิปต์ ตัวอย่างเช่น จะไม่ส่งผลต่อเศรษฐกิจ เป็นเวลา 3 ปี และแทนที่จะสร้างต้นทุนที่หลีกเลี่ยงได้ของรัฐบาล ทักษะและความรู้ของพวกเขาอาจจะมีคุณค่าน้อยกว่าเมื่อพวกเขาออกไปและถ้านายจ้างในอนาคตมีแนวโน้มที่จะแบ่งแยกคนว่าเป็นเกย์ ตัวเลือกของพวกเขาจะถูก จำกัด งานใน งานที่มีประสิทธิภาพน้อย ในกรณีอื่น ๆ , การเชื่อมโยงทางอ้อม แต่ก็ยังดูแข็งแรง : การบาดเจ็บจากความรุนแรงทางกายภาพหรือทางจิตใจ สุขภาพ การออกกำลังกาย จะหมายถึงยากจนสุขภาพสำหรับแรงงาน LGBT ในการเปิดการลดการผลิตของพวกเขาในการทำงาน
มากขึ้นในวงกว้าง disadvantaged workers can be bad for business. Absenteeism, low productivity, inadequate training, and high turnover make for higher labor costs and lower profits.
Multinational companies know they’ll have trouble convincing an openly gay executive to accept a transfer to a country that is LGBT intolerant. Tour operators steer LGBT tourists away from hotels and attractions in unfriendly countries.
The numbers back up these contentions. Even though the LGBT community is a relatively small percentage of any country’s population, the economic costs from unequal treatment can add up quickly. A recent World Bank case study of the cost of stigma and LGBT exclusion in India shows how the losses could be calculated. Similar studies of gender inequality and other forms of discrimination have shown the billions of dollars lost by national economies from discrimination.
Unfortunately, data on LGBT people in India are not available to estimate the effects as precisely in that study.แต่กลับของฉันเองของซอง คำนวณโดยใช้สิ่งที่เรารู้เกี่ยวกับต้นทุนของการเลือกปฏิบัติและสุขภาพใหญ่สำหรับ LGBT ชาวอินเดียให้ความคิดที่ดีของขนาดผลอาจจะ แม้จะมีสมมติฐานที่อนุรักษ์นิยมที่ให้ราคาต่ำ ขาดทุนโดยประมาณช่วงเศรษฐกิจอินเดียจาก 0.1 เปอร์เซ็นต์ 1.4 เปอร์เซ็นต์ของผลผลิตแห่งชาติ a meaningful loss that no country—rich or poor—would want to bear. The bottom line: India could be throwing away more than $26 billion a year by stigmatizing LGBT people.
Luckily, there’s a way to recoup those costs: A study that I co-authored, just released by USAID and the Williams Institute at UCLA, finds that countries that treat LGBT people equally also have better-performing economies. In our study of 39 countries, we compared a measure of rights granted by each nation related to homosexuality—decriminalization, nondiscrimination laws, and family rights—to GDP per capita and other measures of economic performance.
The positive link between rights and development is clear:ประเทศที่เข้ามาใกล้เพื่อความเสมอภาคอย่างเต็มที่สำหรับคน LGBT มีระดับที่สูงขึ้นของ GDP ต่อหัวมากกว่า 22 ปี เราเรียน
แม้หลังจากที่เราพิจารณาอื่น ๆความแตกต่างข้ามประเทศเรื่องของการเจริญเติบโตของ GDP เช่นหุ้นทุน และการค้าระหว่างประเทศ เรายังพบผลเป็นบวกที่แข็งแกร่งของสิทธิเกย์ แต่ละขวาเพิ่มเติม เกี่ยวข้องกับ $ 320 เพิ่มขึ้นต่อหัว GDP , or about 3 percent of the average output produced by an economy. A better environment for LGBT individuals can be an attractive bargaining chip for countries seeking multi-national investments or even more tourists. On a recent trip to Peru, I talked with people in businesses, universities,กับรัฐบาลที่แสดงความกังวลว่าเนื่องจากประเทศล้าหลังหลายประเทศในทวีปอเมริกาใต้ในสิทธิมนุษยชน พวกเขากลัวพวกเขาอาจจะน้อยลงแข่งขันทั่วโลก พวกเขามีสิทธิที่จะเป็นกังวลบรรยากาศที่ทำให้คน LGBT อนุรักษ์นิยมในตู้เสื้อผ้า และปัญหาจากการตระหนักถึงสิทธิมนุษยชนของ LGBT ประชาชนจะถือกลับจากเศรษฐกิจของตนเต็มศักยภาพ
แน่นอน ผ่านกฎหมาย nondiscrimination อาจไม่นำไปสู่การเพิ่มทันทีในผลผลิตทางเศรษฐกิจ ( แม้ว่าการเลือกปฏิบัติน้อยลง ในที่สุดจะนำไปสู่ผลผลิตมากกว่า )อีกคำอธิบายแบบของเราเป็นประเทศที่อาจจะกลายเป็นความกังวลมากขึ้นเกี่ยวกับสิทธิของชนกลุ่มน้อย เป็นประเทศที่ได้รับยิ่งขึ้นและกังวลน้อยลงเกี่ยวกับความเป็นอยู่ทางเศรษฐกิจ 39 การเติบโตประเทศเราเรียนเฉลี่ยหนึ่งขวาสำหรับคน LGBT ในปี 1990 แต่เฉลี่ยมากกว่า 3 สิทธิโดย 2011 .
ยังเมื่อพิจารณาจากมุมมองทางเศรษฐกิจต่อสิทธิมนุษยชนมีค่าเพราะมันท้าทายให้เราคิดเกี่ยวกับปัญหาเหล่านี้ในวิธีที่แตกต่างกันไปที่จะคิดเกี่ยวกับวิธีการมากเราทุกคนสูญเสียเมื่อกลุ่มใดจะปฏิเสธการมีส่วนร่วมเต็มและเท่าเทียมกันในสังคมการเลือกปฏิบัติและการใช้ความรุนแรงกับประชาชน LGBT ที่สามารถสนับสนุนเพิ่มเติมเพื่อเศรษฐกิจของประเทศ ทำให้หลายประเทศของโลกในยุคเศรษฐกิจถดถอย ถาวร ฟื้นตัวชัดเจน
การแปล กรุณารอสักครู่..