คำว่า “แม่” เป็นคำแรกที่ลูกทุกคนพูดได้ เป็นคำที่สั้นที่สุดแต่มีความหมายมากเกินจะหาคำใดมาเปรียบ แม่เป็นผู้ให้กำเนิดเรา ตั้งแต่วันที่แม่รู้ว่า แม่นั้นกำลังจะตั้งท้องมีเรา แม่ก็ดูแลเรานั้นเป็นอย่างดี รับประทานอาหารที่มีประโยชน์ เพื่อบำรุงครรภ์ เพื่อหวังว่าลูกน้อยจะมีสุขภาพ ร่างกายที่แข็งแรงสมบรูณ์ แม่ต้องอุ้มท้องเราไปไหนมาไหนด้วยในระยะเวลาตลอด 9 เดือน ซึ่งมันเป็นอะไรลำบากมากในการเคลื่อนไหว อริยะบทต่างๆ ในการทำกิจกรรมต่างๆ และในเวลาต่อมา แม่ต้องทนเจ็บปวดทรมานเป็นอย่างมาก แต่ในความเจ็บปวดนั่น แม่ก็ดีใจและความสุขอย่างมากเช่นกัน เพราะ มันเป็นเวลาที่ แม่จะได้เห็นหน้าลูกน้อยเป็นครั้งแรก นั่นคือเวลาที่ลูกน้อยกำลังจะคลอดออกมา หลังจากที่ลูกน้อยคลอดออกมาแล้ว แม่ไม่เคยคิดที่จะหยุดดูแลเรา แต่แม่จะดูแลเราเป็นอย่างดี มดไม่ให้ไต่ ยุงไม่ให้ตอม แม่จะคอยหาอาหารดีๆ อาหารที่มีประโยชน์มาให้เรารับประทาน จะคอยหาเสื้อผ้า ร้องเท้า สวยๆงามๆมาให้เราใส่ แม่นั้นนับว่าเป็นครูคนแรกของลูกทุกคน จะค่อยอบรมสอนสั่ง แม่สอนให้เราพูด สอนให้เราเดิน สอนให้เราเขียน สอนให้เราอ่านและสอนให้เราเป็นเด็กดี