Earlier, Tudorica, Kuri, and Brenna

Earlier, Tudorica, Kuri, and Brennan (2002) reported that the increase in cooking loss could be due to the disruption of protein–starch matrix by the fiber and uneven distribution of water within the macaroni matrix due to the competitive hydration tendency of the fiber. Hoseney (1992) reported that cooking loss above 9% in macaroni making is undesirable and in the present study cooking loss by the in corporation MPP was found to be less than 9% (Table 2).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก่อนหน้านี้ Tudorica คูริทัวริสท์ และเบรนแนน (2002) รายงานว่า การเพิ่มขึ้นของอาหารสูญเสียอาจเกิดจากทรัพยของเมทริกซ์โปรตีน – แป้งโดยการ fiber และจ่ายน้ำภายในเมตริกซ์มักกะโรนีเนื่องจากแนวโน้มแข่งขันไล่น้ำของ fiber ไม่สม่ำเสมอ Hoseney (1992) รายงานว่า อาหารเหนือ 9% ในการทำมักกะโรนีที่ขาดทุนเป็นผล และในการศึกษาปัจจุบัน พบสูญเสียอาหาร โดยบริษัทในกลุ่มจะ ต่ำกว่า 9% (ตารางที่ 2)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก่อนหน้านี้ Tudorica, Kuri, และเบรนแนน (2002) รายงานว่าการเพิ่มขึ้นของการสูญเสียการปรุงอาหารอาจเกิดจากการหยุดชะงักของเมทริกซ์โปรตีนแป้งเบอร์ Fi และการกระจายไม่สม่ำเสมอของน้ำภายในเมทริกซ์มะกะโรนีเนื่องจากแนวโน้มความชุ่มชื้นในการแข่งขันของ ber Fi . Hoseney (1992) รายงานว่าการปรุงอาหารการสูญเสียดังกล่าวข้างต้น 9% ในการทำมักกะโรนีและเป็นที่พึงปรารถนาในการสูญเสียการทำอาหารการศึกษาปัจจุบันโดยในก็พบว่าเอ็มพีพี บริษัท จะน้อยกว่า 9% (ตารางที่ 2)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก่อนหน้านี้ tudorica เกาลัด , และเบรนแนน ( 2545 ) ได้รายงานว่า เพิ่มขึ้นในการ สูญเสีย อาจเนื่องจากการหยุดชะงักของโปรตีนและแป้ง เมทริกซ์โดยจึงเบอร์และการกระจายไม่เท่ากันของน้ำภายในมะกะโรนี Matrix เนื่องจากแนวโน้มของการแข่งขันความชุ่มชื้นจึงผhoseney ( 1992 ) รายงานว่าอาหารการสูญเสียสูงกว่า 9% ในมะกะโรนีทำให้เป็นที่ไม่พึงประสงค์และปัจจุบันเรียนทำอาหารที่ขาดทุน โดยใน บริษัท เอ็มพีพี พบว่ามีไม่น้อยกว่า 9 % ( ตารางที่ 2 )