The second dimension concerns ident

The second dimension concerns identity and mobility. Diaspora approaches focus on aspects of collective identity, while transnational approaches take their cue from cross-border mobility. Although both diaspora and transnational approaches use both concepts, there are sometimes differences in emphasis. This difference is clearly borne out by the contributions by Bruneau and Dahinden in this volume. While the former starts from questions of identity and later brings in mobility, the latter contrasts diasporic and circular transnationalism. In general, concepts of diaspora deal with dispersal, whether traumatic or not, and the resulting emergence and reproduction of some sort of collective identity, with varying intensities of ties to the country of emigration and the countries of immigration. In those cases when dispersal occurred not because of persons who migrated but because of borders migrating over people (as in many parts of Eastern Europe), the focus of the term is on common identity despite dispersal (see Waterbury in this volume). Sometimes the ‘construction of shared imagination’ (Kissau & Hunger in this volume) is intricately connected to nation-building projects of socalled ‘stateless diasporas’. Issues of collective identity do also matter from a transnational perspective; for example, many analyses of cultural aspects of transnationalism build upon notions of mélange, hybridity or cultural ‘translations’ in which mobile persons are engaged. From a transnational perspective, however, these identity changes are regarded as being derived from cross-border mobility of persons, which is in itself always embedded in other flows of ideas and goods. The transnationalist concern with mobility is also reflected in the concept of network – though often more strictly applied metaphorically rather than methodologically. In this way, the transnationalism literature links up with the ‘new mobilities paradigm’ that posits geographical mobility as a ubiquitous phenomenon of general societal importance (Sheller & Urry 2006).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มิติที่สองเกี่ยวข้องกับรหัสประจำตัวและการเคลื่อน วิธีพลัดถิ่นมุ่งเน้นในด้านของการรวมตัว ในขณะที่สัญลักษณ์ของพวกเขาจากเคลื่อนข้ามแดนใช้วิธีข้ามชาติ แม้พลัดถิ่นและข้ามชาติวิธีใช้แนวคิดทั้งสอง มีบางครั้งที่ต่างเน้นการ ชัดเจนเสียการความแตกต่างนี้ออกตามการจัดสรรโดย Bruneau และ Dahinden ในไดรฟ์ข้อมูลนี้ ขณะที่อดีตเริ่มจากคำถามของตน และภายหลังนำเคลื่อน การแตกหลัง diasporic และวงกลม transnationalism ทั่วไป แนวคิดของการพลัดถิ่นเรื่อง dispersal ว่าเจ็บปวด หรือ ไม่ และเกิดขึ้นได้และการสืบพันธุ์บางอย่างของตนรวม มีพากของความสัมพันธ์กับประเทศ emigration และประเทศของตรวจคนเข้าเมือง ในกรณีเมื่อ dispersal เกิดขึ้นไม่ใช่เป็น เพราะคนอพยพ แต่เนื่อง จากเส้นขอบที่โยกย้ายมากกว่าคน (ในหลายส่วนของยุโรปตะวันออก), จุดเน้นของคำอยู่ทั่วตัวแม้ dispersal (ดู Waterbury ในไดรฟ์ข้อมูลนี้) บางครั้ง 'สร้างจินตนาการร่วม' (Kissau &หิวในไดรฟ์ข้อมูลนี้) ประณีตการเชื่อมต่อกับโครงการ socalled 'เป็นคนไร้สัญชาติ' สร้างชาติ ปัญหาของตนรวมเรื่องจากมุมมองข้ามชาติ ยัง ตัวอย่าง วิเคราะห์หลายด้านวัฒนธรรมของ transnationalism สร้างตามความเข้าใจของ mélange, hybridity หรือวัฒนธรรม 'แปล' จะหมั้นคนเคลื่อนที่ จากมุมมองข้ามชาติ ไร เปลี่ยนแปลงข้อมูลประจำตัวเหล่านี้ถือเป็นการมาเคลื่อนไหวข้ามประเทศของท่าน ซึ่งอยู่ในตัวเองมักจะฝังตัวอยู่ในกระแสความคิดและสินค้าอื่น ๆ Transnationalist ที่เกี่ยวข้องกับการเคลื่อนไหวยังสะท้อนออกมาในแนวคิดของเครือข่าย – แม้ว่า มักจะเพิ่มเติมอย่างเคร่งครัดใช้ metaphorically มากกว่า methodologically ด้วยวิธีนี้ วรรณคดี transnationalism เชื่อมกับ 'mobilities กระบวนทัศน์ใหม่' ที่ posits เคลื่อนทางภูมิศาสตร์เป็นปรากฏการณ์ที่แพร่หลายของข้อมูลทั่วไป (Sheller & Urry 2006)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มิติที่สองเกี่ยวกับอัตลักษณ์และการเคลื่อนไหว พลัดถิ่นวิธีการมุ่งเน้นด้านเอกลักษณ์ของกลุ่ม ขณะที่แนวรับคิวของพวกเขาจากข้ามชาติข้ามพรมแดนและการเคลื่อนไหว ถึงแม้ว่าทั้งสองพลัดถิ่นและแนวทางข้ามชาติใช้ทั้งแนวคิด บางครั้งมีความแตกต่างในการเน้นความแตกต่างที่เห็นได้ชัดเจนคือเกิดขึ้นจากการบริจาคโดย bruneau dahinden และในหมวดนี้ ในขณะที่อดีต เริ่มจากคำถามของตน และภายหลังนำในการเคลื่อนไหว ซึ่งแตกต่าง diasporic วงกลม ‘ข้ามชาติ’ . โดยทั่วไปแนวคิดจัดการพลัดถิ่นกับการแพร่กระจาย ไม่ว่าบาดแผลหรือไม่และผลของการเกิดขึ้นและการสืบพันธุ์ของพวกตนรวม แตกต่างกับความเข้มของความสัมพันธ์กับประเทศของการอพยพและประเทศของสำนักงานตรวจคนเข้าเมือง ในกรณีดังกล่าวเมื่อการแพร่กระจายเกิดขึ้นไม่ใช่เพราะผู้ที่อพยพ แต่เพราะชายแดนอพยพกว่าคน ( ในหลายส่วนของยุโรปตะวันออก )โฟกัสระยะตัวทั่วไป แม้จะมีการแพร่กระจาย ( ดู Waterbury ในหมวดนี้ ) บางครั้ง ' สร้างจินตนาการร่วมกัน ' ( kissau &ความหิวในเล่มนี้ ) ที่เชื่อมต่อกับอาคารโครงการของประเทศประณีตลากข้าง diasporas ' ไร้สัญชาติ ' ปัญหาของตัวตนร่วมกันทำเรื่องจากมุมมองต่างๆ ตัวอย่างเช่นการวิเคราะห์ของหลายวัฒนธรรมของ ‘ข้ามชาติ’ ต่อเติมความคิดของ M éแลง , Hybridity หรือการแปล ' วัฒนธรรม ' ซึ่งในมือถือคนหมั้น จากมุมมอง , ข้ามชาติ อย่างไรก็ตามการเปลี่ยนแปลงเอกลักษณ์เหล่านี้ถือเป็นการได้มาจากการเคลื่อนย้ายข้ามพรมแดนของบุคคลซึ่งอยู่ในตัวเองเสมอ ๆฝังอยู่ในกระแสของความคิดและสินค้าที่เกี่ยวข้องกับการ transnationalist ยังสะท้อนแนวคิดของ–เครือข่ายแม้ว่ามักจะใช้เปรียบเทียบอย่างเคร่งครัดมากกว่าวิธีการ . ในวิธีนี้ ‘ข้ามชาติ’วรรณคดีเชื่อมโยงกับ ' ใหม่ mobilities กระบวนทัศน์ ' ที่ posits การเคลื่อนไหวทางภูมิศาสตร์เป็นปรากฏการณ์ที่แพร่หลายของความสำคัญของสังคมทั่วไป ( เครื่องกะเทาะ&เออรี่ปี 2006 )