3.3.3. Determination of the interac

3.3.3. Determination of the interaction among CFS, chitosan and SL

For each bacterium, the mixture containing the least amount of preservatives that exhibited antimicrobial activity was selected. On this base, the FICI were calculated and the isobolograms were constructed (Fig. 2). Results showed that studied antimicrobials acted cooperatively on the inhibition of L. innocua and S. putrefaciens, since FICI were less than 1. Furthermore, points representing the antimicrobials mixtures on the isobolograms are below the lines of additivity, suggesting the presence of a synergistic effect (Berembaum, 1978). The interaction between chitosan and SL against L. innocua and S. putrefaciens has been previously determined ( Schelegueda et al., 2012). On this base, the results indicate that the presence of the bacteriocin increases the synergistic effect which had been already observed. Moreover, synergistic effects between bacteriocins and other preservation factors have been reported (Deegan et al., 2006). Regarding SL, it has been reported that its combination with nisin produces an increase of antibacterial activity in several food systems (Gálvez et al., 2007). When it comes to chitosan, it is known that chelating agents can enhance the inhibitory effect of bacteriocins on Gram positive bacteria or allow its action on Gram negative ones. The latter effect is related to the fact that chelating agents make the outer membrane of Gram negative bacteria leaky by extracting divalent cations that confer stability, allowing bacteriocins to reach the cytoplasmic membrane (Gálvez et al., 2007). In addition, Turgis et al. (2012) observed that the use of different essential oils in combination with nisin, pediocin or other bacteriocins produced by E. faecium MT 104 and MT 162 produced a synergistic effect on the inhibition of pathogenic microorganisms, such as L. monocytogenes or E. coli O157:H7. The existence of a synergic action allows the use of lower concentrations of the antimicrobials.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.3.3. ความมุ่งมั่นของการโต้ตอบระหว่าง CFS ไคโตซาน และ SLสำหรับแต่ละแบคทีเรีย ส่วนผสมที่ประกอบด้วยสารกันบูดที่แสดงกิจกรรมต้านจุลชีพน้อยถูกเลือก FICI ถูกคำนวณบนฐานนี้ และ isobolograms ถูกสร้างขึ้น (2 รูป) ผลการศึกษาพบว่า ยาต้านจุลชีพที่ศึกษาดำเนินการร่วมกันการยับยั้ง L. innocua และ S. putrefaciens ตั้งแต่ FICI น้อยกว่า 1 นอกจากนี้ จุดที่แสดงถึงการผสมยาต้านจุลชีพใน isobolograms อยู่ด้านล่างบรรทัดของ additivity นำสถานะของฤทธิ์ (Berembaum, 1978) การโต้ตอบระหว่างไคโตซานและ SL กับ L. innocua และ S. putrefaciens ได้รับการกำหนดไว้ก่อนหน้านี้ (Schelegueda et al. 2012) บนฐานนี้ ผลลัพธ์บ่งชี้ว่า การปรากฏตัวของแบเพิ่มฤทธิ์ซึ่งได้รับการสังเกตเห็นแล้ว นอกจากนี้ ผลเสริมฤทธิ์กันระหว่าง bacteriocins และอื่น ๆ เก็บรักษาปัจจัยการรายงาน (Deegan et al. 2006) เกี่ยวกับ SL มีรายงานว่า การรวมกันกับ nisin สร้างการเพิ่มขึ้นของแบคทีเรียในระบบอาหารหลาย (Gálvez et al. 2007) เมื่อมาถึงไคโตซาน เป็นที่รู้จักกันว่า คีเลตตัวแทนสามารถเพิ่มผลการยับยั้งของ bacteriocins แบคทีเรียกรัมบวก หรือให้การกระทำของตนบนกรัมคนเชิงลบ ผลกระทบหลังเกี่ยวข้องกับความจริงที่ว่า นเป็นตัวแทนทำให้เมมเบรนชั้นนอกของแบคทีเรียกรัมลบรั่ว โดยแยกตัว divalent ที่มอบความมั่นคง ให้ bacteriocins ถึงนำเมมเบรน (Gálvez et al. 2007) นอกจากนี้ Turgis et al. (2012) พบว่า การใช้น้ำมันร่วมกับ nisin, pediocin หรืออื่น ๆ bacteriocins ที่ผลิต โดย E. faecium MT 104 และ MT 162 แตกต่างผลิตฤทธิ์ในการยับยั้งเชื้อจุลินทรีย์ เช่นสมอง L. หรือ E. coli O157:H7 การดำรงอยู่การดำเนิน synergic การอนุญาตให้ใช้ต่ำกว่าความเข้มข้นของยาต้านจุลชีพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.3.3 ความมุ่งมั่นของปฏิสัมพันธ์ระหว่าง CFS, ไคโตซานและ SL เพื่อ

สำหรับแต่ละแบคทีเรียส่วนผสมที่มีจำนวนน้อยที่สุดของสารกันบูดที่มีฤทธิ์ต้านจุลชีพได้รับเลือก บนฐานนี้ FICI ถูกคำนวณและ isobolograms ถูกสร้างขึ้น (รูปที่. 2) ผลการศึกษาพบว่ายาต้านจุลชีพศึกษาทำหน้าที่ร่วมกันในการยับยั้งการ innocua ลิตรและ S. putrefaciens ตั้งแต่ FICI น้อยกว่า 1 นอกจากนี้จุดที่เป็นตัวแทนของผสมยาต้านจุลชีพใน isobolograms ต่ำกว่าเส้นของ additivity บอกการปรากฏตัวของผลเสริมฤทธิ์กัน (Berembaum, 1978) การทำงานร่วมกันระหว่างไคโตซานและ SL กับลิตร innocua และ S. putrefaciens ได้รับการพิจารณาก่อนหน้านี้ (Schelegueda et al., 2012) บนฐานนี้ผลที่ได้แสดงให้เห็นว่าการปรากฏตัวของสารแบคที่เพิ่มขึ้นมีผลต่อการทำงานร่วมกันซึ่งได้รับการปฏิบัติอยู่แล้ว นอกจากนี้ยังมีการเสริมฤทธิ์ระหว่าง bacteriocins และปัจจัยอื่น ๆ การเก็บรักษาได้รับการรายงาน (ดีแกน et al., 2006) เกี่ยวกับ SL, มันได้รับรายงานว่าการรวมกันกับไนซินก่อให้เกิดการเพิ่มขึ้นของกิจกรรมการต้านเชื้อแบคทีเรียในระบบอาหารหลาย (Gálvez et al., 2007) เมื่อมันมาถึงไคโตซานเป็นที่รู้จักกันว่าคีเลติ้งตัวแทนสามารถเพิ่มผลยับยั้งของ bacteriocins แบคทีเรียแกรมบวกหรืออนุญาตให้ดำเนินการในวันที่แกรมคนที่เป็นลบ ผลกระทบหลังมีความเกี่ยวข้องกับความจริงที่ว่าตัวแทนคีเลติ้งทำให้เยื่อหุ้มชั้นนอกของแบคทีเรียแกรมลบรั่วโดยแยก divalent ไพเพที่นำมาซึ่งความมั่นคงช่วยให้ bacteriocins ไปถึงเยื่อหุ้มนิวเคลียส (Gálvez et al., 2007) นอกจากนี้ Turgis et al, (2012) ตั้งข้อสังเกตว่าการใช้น้ำมันหอมระเหยที่แตกต่างกันในการทำงานร่วมกับไนซิน, pediocin หรือ bacteriocins อื่น ๆ ที่ผลิตโดยอี faecium MT 104 และ MT 162 ผลิตผลเสริมฤทธิ์ในการยับยั้งเชื้อจุลินทรีย์ที่ทำให้เกิดโรคเช่น L. monocytogenes หรือเชื้อ E. coli O157: H7 การดำรงอยู่ของการกระทำ synergic ช่วยให้การใช้ความเข้มข้นที่ต่ำกว่าของยาต้านจุลชีพที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.3.3 . การวิเคราะห์ปฏิสัมพันธ์ระหว่างไคโตซานและ SL โฆษณาสำหรับแต่ละแบคทีเรียผสมที่มีจำนวนน้อยที่สุดของสารกันบูดที่แสดงฤทธิ์ต้านจุลชีพที่ถูกเลือก บนฐานนี้ fici คำนวณและ isobolograms ขึ้น ( รูปที่ 2 ) ผลการศึกษายาต้านจุลชีพที่ทำร่วมกันในการยับยั้ง . innocua และ S . putrefaciens ตั้งแต่ fici น้อยกว่า 1 นอกจากนี้ จุดที่เป็นตัวแทนของยาผสมใน isobolograms อยู่ด้านล่างบรรทัดของการบวก จะแสดงผลเสริมฤทธิ์ ( berembaum , 1978 ) ปฏิสัมพันธ์ระหว่างไคโตซานและ SL กับ L innocua และ S . putrefaciens ได้รับก่อนหน้านี้กำหนด ( schelegueda et al . , 2012 ) บนฐานนี้ พบว่ามีการต่อเพิ่มที่ผลที่ได้รับแล้ว ) นอกจากนี้ ผลกระทบที่เกิดขึ้นระหว่างวัตถุดิบและปัจจัยอื่น ๆที่ได้รับการรักษา ( ดีเกิ้น et al . , 2006 ) เกี่ยวกับ SL นั้น มีรายงานว่า การรวมกันของปุ่มสร้างเพิ่มฤทธิ์ต้านแบคทีเรียในระบบอาหารหลาย ( G . kgm lvez et al . , 2007 ) เมื่อมันมาถึงไคโตซาน เป็นสารคีเลตที่สามารถเพิ่มผลของวัตถุดิบต่อการยับยั้งแบคทีเรีย แกรมบวก หรืออนุญาตให้มีการกระทําของพวกแกรมลบ ผลคือหลังที่เกี่ยวข้องกับความจริงที่ว่าสารคีเลตให้เนื้อเยื่อชั้นนอกของแบคทีเรียแกรมลบที่รั่วโดยสกัดกันเชอที่ปรึกษาความมั่นคงให้วัตถุดิบไปถึงเยื่อนี้ ( G . kgm lvez et al . , 2007 ) นอกจากนี้ turgis et al . ( 2012 ) พบว่า การใช้น้ำมันหอมระเหยที่แตกต่างกันในการรวมกันกับ nisin , เพดดิโอซินหรือวัตถุดิบอื่น ๆที่ผลิตโดย E . จากตันและตัน 162 ผลิตผลในการยับยั้งจุลินทรีย์ก่อโรคเพิ่ม เช่น ล. monocytogenes หรือ E . coli เป็นสมาชิก : H7 . การดำรงอยู่ของการกระทำซึ่งทำงานร่วมกันให้ใช้ลดความเข้มข้นของยาต้านจุลชีพ .