AbstractBackground: Ankle sprains a

Abstract

Background: Ankle sprains are among the most common sports injuries.
Hypothesis: Poor balance as measured on a balance board and weakness in hip abduction strength are associated with an increased risk of noncontact ankle sprains in high school athletes.
Study Design: Cohort study; Level of evidence, 2.
Methods: One hundred sixty-nine high school athletes (101 male athletes, 68 female athletes) from football, men’s basketball, men’s soccer, women’s gymnastics, women’s basketball, and women’s soccer were observed for 2 years. Balance in single-limb stance on an instrumented tilt board and hip flexion, abduction, and adduction strength (handheld dynamometer) were assessed in the preseason. Body mass, height, generalized ligamentous laxity, previous ankle sprains, and ankle tape or brace use were also documented.
Results: There were 20 noncontact inversion ankle sprains. Balance ability (P = .72), hip abduction strength (P = .66), hip adduction strength (P = .41), and hip flexion strength (P = .87) were not significant risk factors for ankle sprains. The incidence of grade II and grade III sprains was higher in athletes with a history of a previous ankle sprain (1.12 vs 0.26 per 1000 exposures, P < .05). A higher body mass index in male athletes was associated with increased risk (P < .05). The combination of a previous injury and being overweight further increased risk (P < .01).
Conclusion: Balance as measured on a balance board and hip strength were not significant indicators for noncontact ankle sprains. The apparent high injury risk associated with the combination of a history of a previous ankle sprain and being overweight in male athletes warrants further examination.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อพื้นหลัง: เคล็ดขัดยอกข้อเท้าได้แก่การบาดเจ็บกีฬาทั่วไปสมมติฐาน: ยากจนสมดุลวัดได้บนกระดานสมดุล และอ่อนแอแข็งลักพาตัวสะโพกเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงของเคล็ดขัดยอกข้อเท้า noncontact ในนักกีฬาโรงเรียนการศึกษาออกแบบ: การศึกษาตามแผน ระดับของหลักฐาน 2วิธีการ: หนึ่งร้อย sixty-nine มัธยมนักกีฬา (นักกีฬาชาย 101 นักกีฬาหญิง 68) จากฟุตบอล บาสเกตบอลผู้ชาย ผู้ชายฟุตบอล ยิมนาสติกสตรี สตรีบาสเกตบอล ฟุตบอลผู้หญิงถูกสังเกต 2 ปี ยอดคงเหลือในท่าขาเดียวบนเอียง instrumented คณะและสะโพกงอ ลักพาตัว และ adduction แรง (มือถือพลังงาน) ได้ประเมินในการลูก มวลร่างกาย ความสูง generalized ligamentous laxity เคล็ดขัดยอกข้อเท้าก่อนหน้านี้ และใช้เทปหรือรั้งข้อเท้ายังรับการบันทึกถูกผลลัพธ์: มีเคล็ดขัดยอกข้อเท้ากลับ noncontact 20 สมดุลความสามารถ (P =.72), ฮิลักพาตัวแรง (P =.66), ฮิ adduction แรง (P =.41), และความแข็งแรงของสะโพกงอ (P =.87) ปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญสำหรับเคล็ดขัดยอกข้อเท้าไม่ได้ อุบัติการณ์ของเกรด II และเกรด III เคล็ดขัดยอกเป็นสูงในนักกีฬาที่มีประวัติของการแพลงข้อเท้าก่อนหน้า (vs 1.12 0.26 ต่อแสง 1000, P < .05). ร่างกายสูงกว่าดัชนีมวลในนักกีฬาชายถูกเชื่อมโยงกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้น (P < .05). การบาดเจ็บก่อนหน้านี้และการมีน้ำหนักเกินเพิ่มเสี่ยง (P < .01).สรุป: ยอดวัดได้บนบอร์ดสมดุลแข็งแรงสะโพกไม่ได้ตัวชี้วัดที่สำคัญสำหรับเคล็ดขัดยอกข้อเท้า noncontact ความเสี่ยงการบาดเจ็บสูงชัดเจนเกี่ยวข้องกับการรวมกันของประวัติศาสตร์ของการแพลงข้อเท้าก่อนหน้า และการมีน้ำหนักเกินในนักกีฬาชายสิทธิเพิ่มเติมตรวจสอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ

. เคล็ดขัดยอกข้อเท้าอยู่ในหมู่ผู้บาดเจ็บกีฬาที่พบมากที่สุด: พื้นหลัง
สมมติฐาน: ยอดแย่ที่วัดบนกระดานความสมดุลและความอ่อนแอในความแรงของการลักพาตัวสะโพกมีความเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของการเคล็ดขัดยอกข้อเท้า noncontact ในนักกีฬาโรงเรียนมัธยม.
การออกแบบการศึกษา: การศึกษาการศึกษา; ระดับของหลักฐาน 2.
วิธีการ: หนึ่งร้อย 69 นักกีฬาโรงเรียนมัธยม (101 นักกีฬาชาย 68 นักกีฬาหญิง) จากฟุตบอล, บาสเกตบอลชาย, ฟุตบอลชาย, ยิมนาสติกหญิงบาสเกตบอลหญิงและฟุตบอลหญิงถูกตั้งข้อสังเกตเป็นเวลา 2 ปี ความสมดุลในแขนขาเดียวท่าทางบนกระดาน instrumented เอียงและงอสะโพกลักพาตัวและความแข็งแรง adduction (เครื่องวัดกระแสไฟฟ้าที่มีด้ามจับ) ได้รับการประเมินในฤดูกาล มวลกายสูงทั่วไปหย่อนเอ็นเคล็ดขัดยอกข้อเท้าก่อนหน้านี้และเทปข้อเท้าหรือการใช้รั้งยังได้รับการบันทึก.
ผล: มี 20 noncontact ผกผันเคล็ดขัดยอกข้อเท้าอยู่ ความสามารถยอดคงเหลือ (p = 0.72) ความแรงของการลักพาตัวสะโพก (p = 0.66) มีความแข็งแรง adduction สะโพก (p = 0.41) และความแข็งแรงงอสะโพก (p = 0.87) ไม่ได้มีปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญสำหรับเคล็ดขัดยอกข้อเท้า อุบัติการณ์ของชั้นสองและชั้นประถมศึกษาปีที่สามเคล็ดขัดยอกสูงในนักกีฬาที่มีประวัติความเป็นมาของข้อเท้าแพลงก่อนหน้า (1.12 VS 0.26 ต่อ 1000 ความเสี่ยง, p <0.05) ดัชนีมวลกายสูงขึ้นในนักกีฬาชายมีความสัมพันธ์กับความเสี่ยงเพิ่มขึ้น (P <0.05) การรวมกันของการบาดเจ็บก่อนหน้านี้และที่เป็นความเสี่ยงเพิ่มขึ้นอีกน้ำหนักเกิน (p <.01).
สรุป: ยอดคงเหลือ ณ วัดความแข็งแรงของคณะกรรมการความสมดุลและสะโพกไม่ได้ตัวชี้วัดที่สำคัญสำหรับเคล็ดขัดยอกข้อเท้า noncontact ชัดเจนเสี่ยงได้รับบาดเจ็บสูงที่เกี่ยวข้องกับการรวมกันของประวัติศาสตร์ของข้อเท้าแพลงก่อนหน้านี้และการมีน้ำหนักเกินในนักกีฬาชายใบสำคัญแสดงสิทธิตรวจสอบต่อไป