This poem seems to echo that of a s

This poem seems to echo that of a story of a married couple. The man is surrounded by beauty, and at least one beautiful woman, but he declines them all to return to his wife. He is very possessive with his constant use of the word "my", and thus "imprisons" his Rose Tree. She, however, turns away with jealousy and in turn only reveals her thorns to him.[2]

Johnson describes My Pretty Rose Tree as "...an ironic reconsideration of the emblem convention. Blake's speaker, having rejected the lovely flower offered him, tries to tend his pretty rose tree with all the single-minded ardor of a Petrarchan lover; but his devotion is a sickness nourished by his perverse or ironic 'delight' in the thorns of jealousy. " This echoes the idea of "Human Love" as we often want things we can't have, and become infatuated with things, or idealizing them instead of actually loving them. The rose tree showing her thorns of jealousy only entices the man more, much like it would any other human.

One theme continuously echoes through the minds of critics: Possessiveness.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กลอนนี้ดูเหมือนว่าการ สะท้อนของเรื่องราวของคู่แต่งงาน คนถูกล้อมรอบ ด้วยความสวยงาม ทรามน้อย แต่เขาปฏิเสธพวกเขาทั้งหมดกลับไปยังภรรยาของเขา เขาจะค่อนข้างหวง ด้วยค่าคงของเขาใช้คำว่า "ฉัน" และดังนั้น "imprisons" ต้นกุหลาบของเขา เธอ แต่ ขจัดกับพระ และในเฉพาะ พบหนามของเธอกับเขา [2]Johnson อธิบายฉันสวยกุหลาบต้นไม้เป็น ".. .an reconsideration เรื่องของอนุสัญญาตราแผ่นดิน ลำโพงของเบลก มีปฏิเสธดอกไม้น่ารักที่นำเสนอ เขาพยายามมักต้นไม้ของเขาสวยกุหลาบกับ ardor ใจทั้งหมดของคนรัก Petrarchan แต่ความจงรักภักดีของเขาเป็นโรคที่จัด โดยพระ perverse หรือเรื่อง 'ความสุข' ในหนามของพระ "นี้ echoes ความคิดของ" มนุษย์"เรามักจะต้องสิ่งที่เราไม่มี และเป็นพันสิ่ง หรือ idealizing พวกเขาแทนที่จะรักพวกเขาจริง ๆ กุหลาบต้นแสดงหนามของพระเท่านั้นตกอยู่ในมนต์คนเพิ่มมากขึ้น เหมือนมันจะบุคคลอื่น ๆชุดรูปแบบหนึ่งอย่างต่อเนื่อง echoes ผ่านจิตใจของนักวิจารณ์: Possessiveness

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทกวีนี้ดูเหมือนว่าจะสะท้อนว่าเรื่องราวของคู่แต่งงาน ชายคนหนึ่งที่ถูกล้อมรอบไปด้วยความงามและอย่างน้อยหนึ่งหญิงสาวสวย แต่เขาปฏิเสธพวกเขาทั้งหมดจะกลับไปที่ภรรยาของเขา เขาเป็นเจ้าของมากที่มีการใช้อย่างต่อเนื่องของเขาจากคำว่า "ฉัน" และทำให้ "imprisons" ต้นไม้ของเขาลุกขึ้น เธอ แต่จะเปลี่ยนไปด้วยความหึงหวงและในทางกลับเผยให้เห็นเพียงหนามของเธอกับเขา. [2] จอห์นสันอธิบายต้นไม้ดอกกุหลาบสวยของฉันในฐานะ "... แดกดันพิจารณาใหม่ของการประชุมสัญลักษณ์. ลำโพงของเบลคที่มีการปฏิเสธดอกไม้น่ารักให้เขา พยายามที่จะมีแนวโน้มที่เพิ่มขึ้นของเขาสวยต้นไม้กับทุกความกระตือรือร้นใจเดียวของคนรัก Petrarchan. แต่ความจงรักภักดีของเขาคือการเจ็บป่วยหล่อเลี้ยงด้วยวิปลาสหรือแดกดันของเขา 'ความสุข' ในหนามจากความหึงหวง "นี่สะท้อนความคิดของ" ความรักของมนุษย์ "ในขณะที่เรามักจะต้องการสิ่งที่เราไม่สามารถมีและกลายเป็นหลงกับสิ่งหรือ idealizing พวกเขาแทนความรักที่พวกเขาจริง ต้นไม้หนามกุหลาบแสดงความหึงหวงของเธอเพียงคนล่อลวงมากขึ้นเหมือนมันจะมนุษย์อื่น ๆ . รูปแบบหนึ่งที่สะท้อนอย่างต่อเนื่องผ่านจิตใจของนักวิจารณ์: possessiveness

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลอนนี้น่าจะสะท้อนว่าเรื่องราวของคู่แต่งงาน มันล้อมรอบไปด้วยความงาม และอย่างน้อยหนึ่งสวย แต่เขาปฏิเสธพวกเขาทั้งหมดกลับไปที่ภรรยาของเขา เขาเป็นคนที่หวง กับการใช้งานคงที่ของคำว่า " ของฉัน " และทำให้ " imprisons ของเขา " ต้นกุหลาบ . เธอ แต่หันหนีด้วยความอิจฉาและเปิดเพียงพบหนามของเธอเขา [ 2 ]

จอห์นสันอธิบายของฉันสวยต้นกุหลาบเป็น " . . . . . . . เป็นการประชดของตราสัญลักษณ์การประชุม เบลคลําโพง ต้องปฏิเสธดอกไม้ให้เขา พยายามที่จะมีแนวโน้มที่น่ารักของเขาต้นกุหลาบทั้งหมดมุ่งมั่นความรุ่มร้อนของคนรัก petrarchan ; แต่เขาอุทิศตัวเป็นเจ็บป่วยหล่อเลี้ยงด้วยเขาขี้อ้อน หรือแดกดัน ' ไลท์ ' ในหนามของความอิจฉา" นี้สะท้อนความคิดของคน " รัก " ที่เรามักจะต้องการสิ่งที่เราไม่สามารถมีได้ และกลายเป็นหลงกับสิ่ง หรือ idealizing แทนจริง ๆรักพวกเขา . กุหลาบหนามของต้นไม้แสดงความอิจฉาของเธอเท่านั้นที่ล่อลวงผู้ชายมากกว่า เหมือนมันไม่มีมนุษย์

รูปแบบหนึ่งอย่างต่อเนื่อง สะท้อนผ่านความคิดของนักวิจารณ์ : ความเป็นเจ้าของ .