The two coders jointly coded all is

The two coders jointly coded all issues of Volume 11 (1990) to investigate the level of interrater reliability in the coding process. The coders reported 95 percent agreement in their first trial. The key area of disagreement centered on how to measure sample size and data source when multiple samples were used in the same paper. It was agreed to record the size of the largest sample in a given paper and create a category for mixed primary and secondary data. Papers were classified as‘nonempirical’ if they contained no empirical data. The remaining papers were classified as empirical. A paper was classified as a case study if the sample size was one or the paper was explicitly referred to as a case study by the author. Once the coders agreed on a final coding scheme thelevel of interrater reliability rose to 100 percent in
a second trial.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เหล่าที่สองร่วมรหัสเล่ม 11 (1990) การตรวจสอบระดับของความน่าเชื่อถือ interrater ระหว่างสภาพปัญหาทั้งหมด เหล่าที่รายงานข้อตกลงร้อยละ 95 ในการทดลองครั้งแรก พื้นที่หลักของกันที่ศูนย์กลางในการวัดขนาดและข้อมูลแหล่งตัวอย่างหลายตัวอย่างใช้ในเอกสารเดียวกัน จึงได้ตกลงที่จะบันทึกขนาดของตัวอย่างที่ใหญ่ที่สุดในกระดาษที่กำหนด และสร้างประเภทสำหรับข้อมูลหลัก และรองที่ผสม เอกสารถูก as'nonempirical ลับ ' ถ้าพวกเขาประกอบด้วยข้อมูลประจักษ์ไม่ เอกสารที่เหลือถูกจัดประเภทเป็นประจักษ์ กระดาษถูกจัดประเภทเป็นกรณีศึกษาถ้าขนาดตัวอย่างหนึ่ง หรือกระดาษได้อย่างชัดเจนเรียกว่ากรณีศึกษา โดยผู้เขียน เมื่อเหล่าการตกลงขั้นสุดท้ายรหัส thelevel ชุดรูปแบบของความน่าเชื่อถือ interrater กุหลาบ 100 เปอร์เซ็นต์ในการทดลองที่สอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งสองร่วมกันเขียนโคดปัญหาทั้งหมดของปริมาณ 11 (1990) เพื่อตรวจสอบระดับของความเชื่อมั่นในกระบวนการการเข้ารหัสที่ coders รายงานข้อตกลงร้อยละ 95 ในการพิจารณาคดีแรกของพวกเขา พื้นที่ที่สำคัญของความขัดแย้งมีศูนย์กลางอยู่ที่วิธีการวัดขนาดของกลุ่มตัวอย่างและแหล่งที่มาข้อมูลเมื่อหลายตัวอย่างที่ใช้ในกระดาษที่เดียวกัน มันก็ตกลงที่จะบันทึกขนาดของกลุ่มตัวอย่างที่ใหญ่ที่สุดในกระดาษที่กำหนดและสร้างหมวดหมู่สำหรับข้อมูลการประถมศึกษาและมัธยมศึกษาผสม เอกสารถูกจัด as'nonempirical 'ถ้าพวกเขามีไม่มีข้อมูลเชิงประจักษ์ เอกสารที่เหลือถูกจัดให้เป็นเชิงประจักษ์ กระดาษถูกจัดเป็นกรณีศึกษาถ้าขนาดของกลุ่มตัวอย่างเป็นหนึ่งหรือกระดาษที่ถูกเรียกอย่างชัดเจนเพื่อเป็นกรณีศึกษาโดยผู้เขียน เมื่อโคดที่ได้ตกลงกันในรูปแบบการเข้ารหัสสุดท้าย thelevel ของความเชื่อมั่นเพิ่มขึ้นถึงร้อยละ 100
ในการพิจารณาคดีที่สอง