For the purposes of our analysis, t

For the purposes of our analysis, the first case is the most significant because it suggests
the optimistic scenario in which both sides reach the brink of a trade war, but still find a way to reach a mutually beneficial compromise that limits subsidization. According to Busch’s
argument, the civil aircraft industry exhibits externalities which are internalized within national borders, making each government particularly desirous of subsidizing its national champion to capture these benefits for national welfare.This dynamic, however, leads to a situation in which both sides are made worse off due to overproduction, creating an incentive to enter into an agreement to reduce subsidies. In this case, Europe and the US were able to achieve the Large
Civil Aircraft (LCA) Agreement in 1992, which essentially sought to limit overspending by each
government and reduce international rivalry to achieve a Pareto-superior outcome. Busch
recognizes the apparent difficulty of maintaining such a negotiated equilibrium when each
government still has an incentive to renege on its promise25, but the real problem is that his
model is too simple

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับวัตถุประสงค์ของการวิเคราะห์ กรณีแรกคือสำคัญที่สุด เพราะมันแสดงให้เห็นสถานการณ์ในแง่ดีซึ่งทั้งสองด้านถึงขอบของสงครามการค้า แต่ยัง หาวิธีเข้าถึงผลประโยชน์ร่วมกันประนีประนอมที่จำกัด subsidization ตามของ busch ทำอาร์กิวเมนต์ อุตสาหกรรมเครื่องบินพลเรือน externalities ที่ internalized ภายในพรมแดนของประเทศ ทำให้รัฐบาลแต่ละโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ subsidizing แชมป์ของชาติจับผลประโยชน์เหล่านี้สำหรับสวัสดิการแห่งชาติ จัดแสดงนิทรรศการ แบบไดนามิกนี้ อย่างไรก็ตาม นำไปสู่สถานการณ์ที่ทั้งสองด้านจะทำเลวปิดเนื่องจากนมากกว่าปกติ สร้างเพื่อจูงใจให้ลงนามในสัญญาเพื่อลดเงินอุดหนุน ในกรณีนี้ ยุโรปและสหรัฐอเมริกาได้บรรลุการใหญ่โยธาเครื่องบิน (LCA) ตกลงใน 1992 ซึ่งเป็นหลักพยายามที่จะจำกัดการใช้จ่ายเกินตัว โดยแต่ละรัฐบาล และลดการแข่งขันระหว่างประเทศเพื่อให้บรรลุผล Pareto superior Busch ทำตระหนักถึงความยากลำบากที่ชัดเจนของการรักษาสมดุลดังกล่าวเจรจาต่อรองเมื่อแต่ละรัฐบาลยังคงมีเพื่อจูงใจให้ renege บน promise25 ของ แต่จริงเป็นปัญหาที่เขารูปแบบง่ายเกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับวัตถุประสงค์ของการวิเคราะห์ของเราที่เป็นกรณีแรกที่สำคัญที่สุดเพราะมันแสดงให้เห็น
สถานการณ์ในแง่ดีในการที่ทั้งสองฝ่ายถึงปากของสงครามการค้า แต่ยังคงหาวิธีที่จะเข้าถึงการประนีประนอมผลประโยชน์ร่วมกันที่ จำกัด การอุดหนุน ตามที่บุช
อาร์กิวเมนต์อุตสาหกรรมอากาศยานพลเรือนจัดแสดงนิทรรศการภายนอกซึ่งมี internalized ภายในพรมแดนของประเทศทำให้แต่ละรัฐบาลโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่พึงปรารถนาของอุดหนุนแชมป์แห่งชาติของตนในการจับภาพผลประโยชน์เหล่านี้สำหรับ welfare.This ชาติแบบไดนามิก แต่จะนำไปสู่สถานการณ์ที่ทั้งสองฝ่ายเป็น ทำให้แย่ลงเนื่องจากการมากเกินไป, การสร้างแรงจูงใจในการเข้าทำสัญญาเพื่อลดเงินอุดหนุน ในกรณีนี้ยุโรปและสหรัฐอเมริกาก็สามารถที่จะประสบความสำเร็จขนาดใหญ่
ข้อตกลงอากาศยานพลเรือน (LCA) ในปี 1992 ซึ่งเป็นหลักพยายามที่จะ จำกัด การฟุ้งเฟ้อโดยแต่ละ
รัฐบาลและลดการแข่งขันระหว่างประเทศที่จะบรรลุผล Pareto เหนือกว่า Busch
ตระหนักถึงความยากลำบากในการรักษาที่เห็นได้ชัดเช่นความสมดุลเมื่อการเจรจาต่อรองแต่ละ
รัฐบาลยังคงมีแรงจูงใจที่จะแปรพักตร์ไป promise25 แต่ปัญหาที่แท้จริงของเขาคือว่า
รูปแบบง่ายเกินไป