Was there anything from your upbrin

Was there anything from your upbringing that you feel led to this creative journey?

My grandmother was an artist. She studied at the Slade School of Art in the early part of the 19th century, in an age when it was still relatively unusual for women to study art. I’m lucky in that I’ve come from a family that has always supported my choice to follow a career as a painter. Although I didn’t get to see much of her work until after she died, she had at one point, worked as a portrait painter and later as an illustrator producing work that was uncannily similar to my own early work at school.

How old were you when you began drawing and painting?

It started as early as I can remember! I have very early memories of creating little scenes and stories to go with them. Later, when I could hold scissors, I would cut them out so that I could animate them for my parents and then at primary school, I can remember how nice it was to entertain the other kids with those stories!

We all start somewhere. What ‘jobs’ did you have before becoming a professional artist? Worst job ever?

I worked throughout college at various jobs, waitressing and bar work, anything to pay my way through my degree. After I graduated, the world of illustration fundamentally changed as computers and computer-generated images took over the industry. I had realized during my degree that I did not really want to be an illustrator. I had begun painting portraits and figurative paintings in my second year and spent more and more time in the life drawing room so my work was changing at that time anyway. While focusing on producing a new body of work, I also retrained myself to make the most of evolving the digital revolution, and started to work as a digital animator and took on freelance design work to fund my painting until about 2003/2004 when I had enough commissions coming in and was selling enough work to be able to paint full time.

My worst job ever, and I have had a few, was probably the time at college that the only job I could find was working in a burger bar despite having been vegetarian for eight years. That was tough!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Was there anything from your upbringing that you feel led to this creative journey?My grandmother was an artist. She studied at the Slade School of Art in the early part of the 19th century, in an age when it was still relatively unusual for women to study art. I’m lucky in that I’ve come from a family that has always supported my choice to follow a career as a painter. Although I didn’t get to see much of her work until after she died, she had at one point, worked as a portrait painter and later as an illustrator producing work that was uncannily similar to my own early work at school.How old were you when you began drawing and painting?It started as early as I can remember! I have very early memories of creating little scenes and stories to go with them. Later, when I could hold scissors, I would cut them out so that I could animate them for my parents and then at primary school, I can remember how nice it was to entertain the other kids with those stories!We all start somewhere. What ‘jobs’ did you have before becoming a professional artist? Worst job ever?ผมทำงานตลอดทั้งวิทยาลัยที่งานต่าง ๆ waitressing และแถบ งาน อะไรจ่ายเส้นทางระดับของฉัน หลังจากจบศึกษา โลกของภาพพื้นฐานเปลี่ยนเป็นคอมพิวเตอร์และภาพที่คอมพิวเตอร์สร้างขึ้นมาในอุตสาหกรรม ฉันได้รับรู้ในระหว่างระดับของฉันที่ฉันไม่จริง ๆ ต้องการเป็นนักวาดภาพ ผมได้เริ่มวาดภาพบุคคลและภาพวาดรูปปี 2 และใช้เวลามากขึ้น และมากขึ้นทุกครั้งในชีวิตวาดห้องเพื่อเปลี่ยนเวลาทำงานต่อไป ขณะมุ่งเน้นผลิตตัวใหม่ของการทำงาน ฉันยังบูสต์ตัวเองให้มากที่สุดของการปฏิวัติดิจิตอล การพัฒนา และเริ่มทำงานเป็น animator เป็นดิจิตอล แล้วเอางานออกแบบอิสระภาพวาดของฉันจนถึงประมาณ 2003/2004 เมื่อฉันมีค่าคอมมิชชั่นเพียงพอมา และถูกขายงานเพียงพอเพื่อให้สามารถระบายสีเต็มเวลากองทุนงานเลวเคย และฉันมีกี่ เป็นเวลาที่วิทยาลัยที่ทำงานเท่านั้นที่ฉันพบในบาร์เบอร์เกอร์แม้จะมีอาหารมังสวิรัติสำหรับแปดปี ที่ยากมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คือมีอะไรจากการศึกษาของคุณที่คุณรู้สึกว่าจะนำไปสู่การเดินทางของความคิดสร้างสรรค์นี้หรือไม่? ยายของฉันเป็นศิลปิน เธอเรียนที่โรงเรียนสเลดของศิลปะในช่วงต้นของศตวรรษที่ 19 ในยุคเมื่อมันเป็นยังค่อนข้างผิดปกติสำหรับผู้หญิงที่จะศึกษาศิลปะ ฉันโชคดีในการที่ฉันได้มาจากครอบครัวที่ได้ให้การสนับสนุนเสมอตัวเลือกของฉันที่จะปฏิบัติตามอาชีพเป็นจิตรกรที่ ถึงแม้ว่าผมจะไม่ได้รับการเห็นมากของการทำงานของเธอจนกระทั่งหลังจากที่เธอเสียชีวิตเธอมีจุดหนึ่งที่ทำงานเป็นภาพวาดและต่อมาเป็นผู้ผลิตงานการ์ตูนที่เป็นที่แปลกประหลาดคล้ายกับงานแรกของตัวเองที่โรงเรียน. อายุเท่าไหร่ เมื่อคุณเริ่มวาดภาพและระบายสี? มันเริ่มต้นเร็วที่สุดเท่าที่ผมจำได้! ฉันมีความทรงจำมากในช่วงต้นของการสร้างฉากและเรื่องราวเล็ก ๆ น้อย ๆ ไปกับพวกเขา ต่อมาเมื่อผมสามารถถือกรรไกรผมจะตัดพวกเขาออกมาเพื่อที่ฉันสามารถเคลื่อนไหวพวกเขาสำหรับพ่อแม่ของฉันแล้วที่โรงเรียนประถมที่ผมจำได้วิธีการที่ดีก็คือการสร้างความบันเทิงให้เด็กคนอื่น ๆ ด้วยเรื่องราวเหล่านั้นเราทุกคนเริ่มต้นที่ไหนสักแห่ง อะไร 'งาน' คุณไม่ได้ก่อนที่จะกลายเป็นศิลปินมืออาชีพ? งานที่แย่ที่สุดที่เคย? ผมทำงานตลอดวิทยาลัยที่งานต่าง ๆ และการทำงานเสิร์ฟบาร์, อะไรที่จะจ่ายทางของฉันผ่านปริญญาของฉัน หลังจากที่ผมจบการศึกษาโลกของภาพประกอบการเปลี่ยนแปลงพื้นฐานคอมพิวเตอร์และภาพคอมพิวเตอร์สร้างเอาไปอุตสาหกรรม ฉันได้ตระหนักในระหว่างการศึกษาระดับปริญญาของฉันที่ฉันไม่ได้อยากจะเป็นนักเขียนการ์ตูน ผมได้เริ่มภาพวาดและภาพวาดเป็นรูปเป็นร่างในปีที่สองของฉันและใช้เวลามากขึ้นในห้องวาดภาพชีวิตเพื่อการทำงานของฉันก็เปลี่ยนได้ตลอดเวลาที่อยู่แล้ว ขณะที่มุ่งเน้นในการผลิตร่างใหม่ของการทำงานผมยังฝึกอบรมตัวเองให้มากที่สุดของการพัฒนาการปฏิวัติดิจิตอลและเริ่มที่จะทำงานเป็นอนิเมดิจิตอลและเอาในงานออกแบบอิสระกองทุนเพื่อการวาดภาพของฉันจนถึง 2003/2004 เมื่อฉันได้ ค่าคอมมิชชั่นพอเข้ามาและถูกขายงานพอที่จะสามารถที่จะทาสีเต็มเวลา. งานที่เลวร้ายที่สุดที่ฉันเคยและฉันมีเพียงไม่กี่คนที่อาจจะเป็นเวลาที่วิทยาลัยว่างานเดียวที่ฉันสามารถหากำลังทำงานอยู่ในบาร์เบอร์เกอร์แม้จะมี รับมังสวิรัติเป็นเวลาแปดปี นั่นก็เป็นเรื่องยาก!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีอะไรจากการศึกษาของคุณที่คุณรู้สึกทำให้การเดินทางสร้างสรรค์ ?คุณย่าของฉันเป็นศิลปิน เธอศึกษาที่สเลดโรงเรียนศิลปะในส่วนต้นของศตวรรษที่ 19 ในยุคเมื่อมันยังค่อนข้างผิดปกติสำหรับผู้หญิงเพื่อศึกษาศิลปะ ฉันโชคดีที่ฉันมาจากครอบครัวที่ได้รับการสนับสนุนเสมอทางเลือกของฉันที่จะปฏิบัติตามอาชีพเป็นจิตรกร แต่ฉันไม่ได้รับที่จะเห็นมากของการทำงานของเธอ จนกระทั่งเธอตาย เธอมีจุดหนึ่ง ทำงานเป็นจิตรกรและต่อมาเป็นงานผลิต Illustrator นั้นอย่างแปลกประหลาดคล้ายกับงานแรกของผมที่โรงเรียนวิธีการเก่าที่คุณเมื่อคุณเริ่มวาดภาพ ?มันเริ่มเร็วที่สุดเท่าที่ผมจำได้ ฉันมีมากในช่วงต้นของการสร้างฉากเล็ก ๆน้อย ๆและความทรงจำเรื่องราวไปพร้อมกับพวกเขา ต่อมา เมื่อผมจับกรรไกร , ฉันจะตัดมันออก เพื่อจะได้กระตุ้นให้พ่อแม่ และโรงเรียน ผมจำได้นะ ว่ามันคือเพื่อความบันเทิงของเด็กอื่น ๆ กับเรื่องราวเหล่านั้นเราทุกคนเริ่มต้นที่ไหนสักแห่ง สิ่งที่ " งาน " คุณมีก่อนการเป็นศิลปินมืออาชีพ งานแย่เลยผมทำงานตลอดวิทยาลัย ในงานต่าง ๆ เด็กเสิร์ฟและแถบงานอะไรที่จะจ่ายทางของฉันผ่านการศึกษาระดับปริญญาของฉัน หลังจากจบการศึกษา โลกของภาพประกอบคิดค้นเปลี่ยนเป็นคอมพิวเตอร์และภาพที่สร้างจากคอมพิวเตอร์กว่าอุตสาหกรรม ฉันได้รู้ในการศึกษาระดับปริญญาของฉันที่ฉันไม่ต้องการที่จะเป็นนักวาดภาพ ฉันก็เริ่มวาดภาพภาพวาดและภาพวาดเป็นรูปเป็นร่างในปีที่สองของฉันและใช้เวลามากขึ้นในชีวิตในห้องวาดภาพ งานของฉันคือการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลาอยู่แล้ว ในขณะที่มุ่งเน้นไปที่การผลิตร่างใหม่ของการทำงาน ผมยังฝึกอบรมตัวเองให้มากที่สุดของการพัฒนาการปฏิวัติดิจิทัล และเริ่มทำงานเป็น AE ดิจิตอลและถ่ายรูปในงานออกแบบฟรีแลนซ์กองภาพวาดของฉันจนถึง 2003 / 2004 เมื่อมีคณะกรรมการ พอเข้ามาและขายงานมากพอแล้วที่จะระบายสี เต็มเวลางานที่แย่ที่สุดของฉันและฉันมีไม่กี่ น่าจะเป็นเวลาที่วิทยาลัยที่งานเดียวที่ฉันสามารถหาทำงานในบาร์ เบอร์เกอร์ แม้จะเป็นมังสวิรัติสำหรับแปดปี ที่ยาก !