The first that Ted Bilborough knew

The first that Ted Bilborough knew of his wife’s good fortune was when one of his friends , an elderly wag, shook his hand with mock gravity and murmured a few words of manly but inappropriate sympathy. Ted didn’t know what to make of it. He had just stepped from the stairway on to the upper deck of the 6:15 P.M. ferry from town. Fred Lewis seemed to have been waiting for him, and as he looked about he got the impression of newspapers and grins and a little flutter of half derisive excitement, all focused on himself. Everything seemed to bulge towards him. It must be some sort of leg pull. He felt his assurance threatened, and the corner of his mouth twitched uncomfortably in his fat cheek, as he tried to assume a hard boiled manner.

“Keep the change, laddie,” he said.

“He doesn’t know, actually he doesn’t know.”

“Your wife’s won the lottery!”

“He won’t believe you. Show him the paper. There it is as plain as my nose. Mrs.Grace Biborough, 52 Cuthbert Street.” A thick, stained forefinger pointed to the words.
”First prize, five thousand pounds, Last Hope Syndicate.”

“He’s taking it very hard,” said Fred Lewis, shaking his head.

They began thumping him on the back. He had traveled on the ferry every week-day for the last ten years, barring a fortnight’s holiday in January, and he knew nearly everyone. Even those he didn’t know entered into the spirit of it. Ted filled his pipe nonchalantly but with unsteady fingers. He was keeping that odd unsteadiness, that seemed to begin somewhere deep in his chest, to himself. It was a wonder that fellows in the office hadn’t got hold of this, but they had been busy today in the hot loft under the chromium pipes of the pneumatic system, sending down change and checking up on credit accounts. Sale time. Grace might have let him know. She could have rung up from Thompson’s. Bill was always borrows the lawn mower and the step ladder, so it would hardly be asking a favour in the circumstances. But that was Grace all over.

“If I can’t have it myself, you’re the man I like to see get it.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แรกที่ Ted Bilborough รู้เรื่องโชคดีที่ภรรยาของเขา ได้รับเพื่อนของเขา wag ผู้สูงอายุ จับมือกับแรงโน้มถ่วงจำลอง และ murmured คำไม่กี่คำของเห็นใจลูกผู้ชาย แต่ไม่เหมาะสม เท็ดไม่ทราบว่าจะทำของ นอกจากนี้เขาเพียงได้ก้าวจากบันไดไปยังดาดฟ้าของเรือ 18:15 น.จากตัวเมือง Fred Lewis ที่ดูเหมือนการ รอคอยสำหรับเขา และในขณะที่เขาดูเกี่ยวกับ เขามีความประทับใจของหนังสือพิมพ์ และ grins และกระพือเล็กน้อยครึ่งตื่นเต้นเย้ย ทั้งหมดเน้นตัวเอง ทุกอย่างดูเหมือนยื่นไปสู่เขา จะต้องมีบางจัดเรียงของการดึงขา เขารู้สึกว่า ประกันของเขาถูกคุกคาม และมุมของปากของเขา twitched uncomfortably ในกระพุ้งแก้มของเขาอ้วน ตามเขาพยายามสมมติลักษณะต้มหนัก"เก็บการเปลี่ยนแปลง laddie, " เขากล่าวว่า"เขาไม่รู้ จริงเขาไม่รู้จัก""ของคุณภรรยาของล็อตเตอรี่""เขาก็ไม่เชื่อ แสดงเขากระดาษ มีเป็นธรรมดาเป็นจมูกของฉัน Mrs.Grace Biborough, 52 ถนน Cuthbert " ชี้นิ้วชี้หนา ย้อมกับคำ"แรกรางวัล ห้าพันปอนด์ ซินดิเคทหวังว่าครั้งสุดท้าย""เขาใช้มันยาก กล่าวว่า Fred Lewis สั่นศีรษะของเขาพวกเขาเริ่มกระหึ่มเขาด้านหลัง เขาเดินทางบนเรือข้ามฟากทุกวันสัปดาห์สำหรับ 10 ปี จำกัดการโทรสั้น ๆ ของวันหยุดในเดือนมกราคม และเขารู้ว่าเกือบทุกคน แม้แต่ผู้ที่ไม่ทราบลงจิตวิญญาณของมัน เท็ดเต็มท่อของเขาอย่างเมินเฉย แต่ถ้านิ้ว เขามีให้ว่ามากคี่ ที่ดูเหมือนจะเริ่มต้นที่ใดที่หนึ่งลึกลงไปในหน้าอกของเขา กับตัวเอง ก็พบว่า เพื่อนในสำนักงานไม่มีค้างนี้ แต่พวกเขาได้รับไม่ว่างวันนี้ในห้องร้อนใต้ท่อโครเมียมของระบบนิวเมติก ส่งลงเปลี่ยนแปลง และตรวจสอบขึ้นบัญชีเครดิต เวลาขาย หนี้อาจมีให้เขารู้ เธออาจมีรุ้งขึ้นจากของทอมป์สัน เก็บเงินมาตลอดข้างหน้าลงเครื่องตัดหญ้าและขั้นบันได ดังนั้นมันจะแทบจะถามช่วยในสถานการณ์นี้ แต่ที่เป็นหนี้มากกว่า"หากไม่สามารถให้ได้ด้วยตัวเอง คุณคนอยากดูให้มัน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครั้งแรกที่เท็ด Bilborough รู้ของความโชคดีของภรรยาของเขาก็คือตอนที่เพื่อนคนหนึ่งของเขาเป็นคนไม่เอาถ่านผู้สูงอายุจับมือของเขากับแรงโน้มถ่วงจำลองและพากันบ่นคำไม่กี่คำของลูกผู้ชายที่ไม่เหมาะสม แต่ความเห็นอกเห็นใจ เท็ดไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่จะทำให้มัน เขาได้ก้าวมาจากบันไดไปยังชั้นบนของ 18:15 เรือข้ามฟากจากเมือง เฟร็ดลูอิสดูเหมือนจะได้รับการรอเขาและขณะที่เขามองเกี่ยวกับการที่เขาได้รับความประทับใจของหนังสือพิมพ์และยิ้มและกระพือเล็ก ๆ น้อย ๆ ของครึ่งตื่นเต้นดูถูกทั้งหมดมุ่งเน้นไปที่ตัวเอง ทุกอย่างดูเหมือนจะกระพุ้งต่อเขา มันจะต้องเรียงลำดับของการดึงขาบางส่วน เขารู้สึกเชื่อมั่นของเขาถูกคุกคามและมุมปากของเขากระตุกอึดอัดในไขมันแก้มของเขาขณะที่เขาพยายามที่จะสรุปลักษณะต้มแข็ง. "เก็บเปลี่ยนแปลงหนุ่ม" เขากล่าว. "เขาไม่ได้รู้ว่าจริง ๆ แล้วเขา doesn 't ทราบ. " " ภรรยาของคุณได้รับรางวัลจับสลาก! " " เขาจะไม่เชื่อว่าคุณ แสดงให้เขาเห็นกระดาษ นั้นมันก็เป็นธรรมดาเป็นจมูกของฉัน Mrs.Grace Biborough 52 คั ธ เบิร์ถนน. "หนานิ้วชี้ชี้ไปย้อมสีคำว่า. " รางวัลที่หนึ่งหมื่นห้าพันปอนด์หวังสุดท้ายซินดิเค. " " เขาก็นำมันยากมาก "เฟร็ดลูอิสกล่าวว่าสั่นศีรษะของเขา. พวกเขา เริ่มเต้นเขาที่ด้านหลัง เขาได้เดินทางบนเรือข้ามฟากทุกสัปดาห์วันสำหรับสิบปีที่ผ่านยกเว้นวันหยุดของสัปดาห์ในเดือนมกราคมและเขารู้เกือบทุกคน แม้ผู้ที่เขาไม่ทราบป้อนเข้าไปในจิตวิญญาณของมัน เท็ดเต็มท่อของเขาเมินเฉย แต่ด้วยมือสั่นคลอน เขาได้รับการรักษาที่ไม่แน่นอนแปลกที่ดูเหมือนจะเริ่มบางลึกในหน้าอกของเขาให้กับตัวเอง มันก็น่าแปลกใจที่เพื่อนในสำนักงานไม่เคยได้ถือของนี้ แต่พวกเขาได้รับการว่างในวันนี้ที่ห้องใต้หลังคาร้อนภายใต้ท่อโครเมียมของระบบนิวเมติกส่งลงการเปลี่ยนแปลงและการตรวจสอบบนบัญชีเครดิต ระยะเวลาการขาย เกรซอาจจะต้องให้เขารู้ว่า เธอจะได้รุ่งขึ้นมาจาก ธ อมป์สัน บิลก็มักจะยืมเครื่องตัดหญ้าและบันไดขั้นตอนจึงจะแทบจะไม่สามารถขอความกรุณาในสถานการณ์ที่ แต่นั่นก็เป็นเกรซทั่ว. "ถ้าฉันไม่สามารถมีมันเองคุณคนที่ฉันต้องการจะดูรับมัน."