Several immunodeficient rodent mode

Several immunodeficient rodent models currently exist in which persistent, largely asymptomatic, Cryptosporidium
parvum infections can be established. Piglets, in contrast, develop a self-limiting diarrheal illness. We
have consequently developed an animal model system in which scid mice were used to screen drugs for
inhibitory activity against C. parvum, after which the drugs' therapeutic potential was evaluated with piglets.
Paromomycin and hyperimmune bovine colostrum-immunoglobulin were selected to evaluate this system. C.
parvum infections in suckling scid mice tended to be associated with villus surfaces, while in weaned and in
older scid mice infections were more commonly localized in abscessed crypts. Rates of oocyst shedding in
suckling scid mice were 50 to 200 times higher than in weaned mice and therefore made suckling mice a
considerably more sensitive model for drug testing. Paromomycin given in high doses over 9 to 10 days was not
toxic to either scid mice (3,000 mg/kg of body weight per day) or piglets (500 mg/kg/day). Paromomycin
treatment was very effective against villus surface infections in suckling mice and considerably less effective
against infections in inaccessible sites such as abscessed crypts and stomach pits seen in weaned and adult scid
mice. The therapeutic efficacy of paromomycin in piglets depended on the severity of the diarrheal illness. Mild
to moderate diarrhea and infection were cleared after paromomycin treatment of piglets infected with one C.
parvum isolate. However, paromomycin had no impact on severely affected piglets infected with a second
isolate, presumably because of a rapid transit time through the gut. In contrast to paromomycin, hyperimmune
bovine colostrum-immunoglobulin treatment reduced the rate of C. parvum infection moderately in scid mice
and only slightly in piglets, again probably because of a rapid transit time through the gut and inactivation in
the stomach. It was also clear that the impact of effective drugs against C. parvum can be detected within 5 days
after the onset of treatment in either model.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลายรุ่น rodent immunodeficient อยู่ซึ่งส่วนใหญ่แสดง อาการ แบบเพิ่มสามารถสร้างเชื้อ parvum ทรูด คมชัด พัฒนาที่จำกัดตนเองเจ็บป่วย diarrheal เราจึงได้พัฒนาระบบการจำลองสัตว์ที่วทครหนูใช้ยาเสพติดหน้าจอสำหรับกิจกรรมลิปกลอสไขกับ C. parvum ที่ของยารักษาโรคศักยภาพถูกประเมินกับทรูดเลือก Paromomycin และ hyperimmune วัว colostrum-immunoglobulin การประเมินระบบนี้ คเชื้อ parvum ในหันวทครหนูมีแนวโน้มที่จะสัมพันธ์ กับพื้น ผิว villus ในขณะที่ในหย่านมถึง และในเก่าวทครหนูติดเชื้อได้มากกว่าปกติเป็นภาษาท้องถิ่นใน abscessed crypts ราคา oocyst ส่องในวทครหนูถูก 50 ถึง 200 เท่าสูงกว่าในหนูหย่านมถึง และทำให้หนูหันหันรูปแบบที่อ่อนไหวมากมากสำหรับยา ไม่ Paromomycin ที่ได้รับในปริมาณที่สูงมากกว่า 9-10 วันเป็นพิษกับหนูวทคร (3000 mg/kg ของน้ำหนักตัวต่อวัน) หรือทรูด (500 มิลลิกรัม/กิโลกรัม/วัน) Paromomycinการรักษามีประสิทธิภาพมากกับ villus ติดเชื้อผิวหันเมาส์ และมาก น้อยมีผลกับการติดเชื้อในอเมริกาถึง abscessed crypts และท้องหลุมวทครหย่านมถึง และผู้ใหญ่ในหนู ประสิทธิภาพการบำบัดของ paromomycin ในทรูดขึ้นอยู่กับความรุนแรงของการเจ็บป่วย diarrheal ไม่รุนแรงบรรเทาท้องเสียและติดเชื้อได้ถูกล้างหลังจากรักษา paromomycin ทรูดติดซีหนึ่งparvum แยก อย่างไรก็ตาม paromomycin มีผลกระทบไม่ติดที่สองทรูดได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงแยก สันนิษฐานว่าเนื่องจากเวลารถไฟฟ้าใต้ดินผ่านลำไส้ ตรงข้าม paromomycin, hyperimmuneรักษาวัว colostrum-immunoglobulin ลดอัตราการติดเชื้อ C. parvum ปานกลางในหนูวทครและเพียงเล็กน้อยในทรูด อีกคง เพราะเวลารถไฟฟ้าใต้ดินผ่านลำไส้และยกเลิกการเรียกในกระเพาะอาหาร มันยัง ชัดเจนว่า ผลกระทบของยาเสพติดที่มีประสิทธิภาพกับ C. parvum สามารถตรวจพบภายใน 5 วันหลังจากเริ่มมีอาการการรักษาในรูปแบบใด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลายรุ่นอยู่ในขณะนี้ immunodeficient สัตว์ฟันแทะที่ถาวร ส่วนใหญ่ไม่มีอาการ , Cryptosporidium
parvum เชื้อสามารถจะจัดตั้งขึ้น ลูกสุกรในการพัฒนาตนเอง จํากัด โรคอุจจาระร่วง . เราจึงพัฒนาเป็นสัตว์
มีรูปแบบระบบที่หนูสคิดถูกใช้เพื่อหน้าจอยายับยั้งการท parvum
กับค ,หลังจากที่ยารักษาโรคที่มีศักยภาพถูกประเมินด้วยตัว ' .
พาโรโมไมซินเอวัว colostrum และอิมมูโนโกลบูลินถูกเลือกเพื่อประเมินระบบ เชื้อ C .
parvum ในดูดนมสคิดหนูมีแนวโน้มที่จะเกี่ยวข้องกับพื้นผิวที่วิลลัส ในขณะที่ในอาหารและใน
เก่าหนูสคิดเชื้อได้มากกว่าปกติ abscessed ถิ่นในสุสาน . อัตราการไหลใน
โอโอซิสหนูดูดนมสคิด 50 ถึง 200 ครั้งสูงกว่าในตัวหนูและดังนั้นจึงทำให้แม่หนูมีความอ่อนไหวมาก
รูปแบบการทดสอบยา พาโรโมไมซินได้รับในปริมาณที่สูงกว่า 9 ใน 10 วันไม่
พิษทั้งสคิดหนู ( 3000 มก. / กก. / วัน ) หรือลูกสุกร ( 500 มก. / กก. / วัน ) พาโรโมไมซิน
การรักษาที่มีประสิทธิภาพมากกับเชื้อผิววิลลัสในดูดนมหนูและน้อยมากที่มีประสิทธิภาพ
กับเชื้อในไม่สามารถเข้าถึงเว็บไซต์เช่น abscessed สุสาน หลุมท้องเห็นหย่านมและผู้ใหญ่สคิด
หนู การรักษาประสิทธิภาพของพาโรโมไมซินในตัว ขึ้นอยู่กับความรุนแรงของโรคอุจจาระร่วง . อ่อน
บรรเทาโรคท้องร่วงและการติดเชื้อถูกล้างหลังการรักษาพาโรโมไมซินลูก ติดเชื้อ C .
parvum ไอโซเลท อย่างไรก็ตาม พาโรโมไมซิน ไม่กระทบผลกระทบอย่างรุนแรง ลูกสุกรติดเชื้อที่สอง
แยก , สันนิษฐานเพราะขนส่งมวลชนเวลาผ่านลำไส้ ในทางตรงกันข้ามกับพาโรโมไมซินเอ
วัว colostrum , อิมมูโนโกลบูลิน การลดอัตราของparvum การติดเชื้อปานกลางสคิดหนู
เพียงเล็กน้อยในลูกสุกรอีกครั้ง คงเพราะขนส่งมวลชนเวลาผ่านลำไส้ และใช้งานใน
ท้อง มันก็ชัดเจนว่า ผลกระทบของยาเสพติดที่มีประสิทธิภาพกับ C parvum สามารถตรวจพบได้ภายใน 5 วัน หลังจากเริ่มการรักษา
ทั้งในรูปแบบ